ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ

Γράφει ο Ευθύμιος Ζιγγιρίδης  BEng MSc AMIEE MILT

Μέλος Επιτροπής Διαβούλευσης Δήμου Αλμυρού

“Η ηθική δοκιμασία μιας κυβέρνησης είναι το πώς αυτή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει όσους βρίσκονται στην αυγή της ζωής: τα παιδιά, εκείνους που είναι στη δύση της ζωής: οι ηλικιωμένοι, και εκείνους που είναι στη σκιά της ζωής, τα άτομα με αναπηρία. (Hubert Humphrey, Αντιπρόεδρος Η.Π.Α).

Θα μπορούσαμε στην θέση της λέξης «Κυβέρνηση» να τοποθετήσουμε τις λέξεις «τοπική κυβέρνηση» Α η Β Βαθμού. Φυσικά οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν έχουν αρκετούς πόρους ή αρκετές εξουσίες έτσι ώστε να λύσουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, ωστόσο εφόσον έχουν τη θέληση μπορούν με μικρές ή μεγάλες παρεμβάσεις να συμβάλλουν θετικά στην ποιότητα της ζωής των Ατόμων με Αναπηρία.

Σύμφωνα λοιπόν με τον ΟΗΕ, στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ένα ποσοστό 8-10% του πληθυσμού έχει κάποιας μορφής αναπηρία. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ποσοστό αυτών των ατόμων είναι μεγαλύτερο και κυμαίνεται μεταξύ 10-15%. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία υπολογίζεται γύρω στο ένα εκατομμύριο, καθώς δεν επίσημη απογραφή δεν έχει γίνει. Η εκτίμηση για τον αριθμό τους έχει προκύψει από ποσοστά της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και άλλων κρατικών φορέων.

Ένα από τα βασικά προβλήματα των ΑΜΕΑ στις περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι η ελεύθερη προσβασιμότητα. Σύμφωνα με έκθεση της ΕΣΑμεΑ περισσότεροι από 3 στους 4 ΑμεΑ αδυνατούν να μετακινηθούν λόγω έλλειψης υποδομών ή κινούνται μετά χιλίων βασάνων. Το ίδιο ποσοστό παρεμποδίζεται από τις ελλείψεις προσβασιμότητας των δημόσιων υπηρεσιών να συναλλαγεί με αυτές αξιοπρεπώς. Επιπλέον, το 71,8% των ΑμεΑ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όταν (και εάν) χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ας δούμε τι λέει η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία η οποία υπογράφθηκε από πλήθος χωρών. Το άρθρο 9 αναφέρει  “Προκειμένου να είναι σε θέση τα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό  περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και  επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές.” Αν αναλογιστούμε πόσα από τα παραπάνω, τα  ΑΜΕΑ στις πόλεις μας,  μπορούν να απολαύσουν, τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιδράσουμε προκειμένου να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Επίσης ας σκεφτούμε ότι τα  προβλήματα που αντιμετωπίζουμε  στην καθημερινότητα μας