Χρήστος Μπουκώρος για την άρνηση ψήφισης των συμβάσεων παραχώρησης υδρογονανθράκων από τον ΣΥΡΙΖΑ

Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο βουλευτής Μαγνησίας Χρήστος Μπουκώρος, στη χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, στο Ιόνιο Πέλαγος και Δυτικά της Κρήτης.

Ο Χρήστος Μπουκώρος στηλίτευσε την ανακόλουθη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και την άρνησή του να ψηφίσει τη σύμβαση παραχώρησης των υδρογονανθράκων, τη στιγμή μάλιστα που έχει ήδη υπογράψει τις συμβάσεις παραχώρησης, όσο ήταν κυβέρνηση.   Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε, «ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλα υπογράφει ως κυβέρνηση, αλλά υποστηρίζει ως αντιπολίτευση. Εξάλλου, το ίδιο έκανε και στο παρελθόν, άλλα έλεγε ως αντιπολίτευση και αντιμνημονιακό κόμμα, αλλά όταν ήρθε στην κυβέρνηση και υπέγραφε μνημόνια».  

Πιο αναλυτικά, στην τοποθέτησή του ο βουλευτής Μαγνησίας ανέφερε τα εξής: «Είναι πρωτοφανές, να βλέπουμε μια τέτοια συμπεριφορά χωρίς καμία απολογία, χωρίς καμία δικαιολογία, χωρίς να τεκμηριώνεται αυτή η αλλαγή θέσης. Αλλά πώς να τεκμηριωθεί μια θέση που συνίσταται στο γεγονός της ακύρωσης της υπογραφής του ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως, ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται πολύ καλά και τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια με την οποία οι πολιτικές δυνάμεις προσεγγίζουν τέτοιου είδους ζητήματα, όπως είναι αυτό της εξόρυξης υδρογονανθράκων, που δεν είναι μια απλή τεχνική διαδικασία, αλλά είναι πολλαπλής σημασίας και οικονομικά και γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά. Αν σε τέτοια σοβαρά θέματα η αξιωματική αντιπολίτευση αλλάζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη θέση της, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση.

Άλλαξαν οι εισηγητές, άλλαξε η θέση και βεβαίως δείχνει ότι δεν τιμά τις υπογραφές του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Παραγνωρίζουν οι συνάδελφοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η κύρωση αυτών των συμβάσεων, πραγματικά, ενισχύει τη θέση της χώρας και την μετατρέπει, όχι αυτομάτως αλλά μέσα από μια σοβαρή, μελετημένη και προγραμματισμένη διαδικασία, εκτός από ενεργειακό κόμβο και σε παραγωγό ενέργειας, ενισχύοντας έτσι τη θέση της σε μια περιοχή που -το έχουμε ξαναπεί και στο παρελθόν- δεν αποτελεί την πιο ήσυχη γειτονιά του κόσμου;

Ως πρόφαση γι’ αυτήν την κυβίστηση, γι’ αυτήν τη νέα κυβίστηση, ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται την ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ, χωρίς αυτή η δικαιολογία να βασίζεται σε κάποια πραγματικά στοιχεία, χωρίς να γνωρίζει η αξιωματική αντιπολίτευση ποια θα είναι η κατεύθυνση και κυρίως έχοντας το βάρος της υπογραφής για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ μέσω του τρίτου και αχρείαστου μνημονίου που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, χρησιμοποιεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μια δικαιολογία, για την οποία ο ίδιος φέρει αποκλειστικά το βάρος της ευθύνης. Αν αυτό δεν είναι πολιτική υποκρισία, τότε τι είναι;

Η κυβέρνηση και όλοι μας ακούμε με πολύ ενδιαφέρον τις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Εξάλλου, για εξορύξεις υδρογονανθράκων μιλάμε. Η κάθε ανθρωπογενής δραστηριότητα αφήνει κάποιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Για να έχουμε μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, χρειάζεται απόλυτη οικονομική και κοινωνική ακινησία. Αυτό δεν γίνεται. Ασφαλώς, ό,τι προβλέπουν οι διεθνείς πρακτικές θα εφαρμοστεί και στις συγκεκριμένες συμβάσεις. Ασφαλώς, κανείς δεν μπορεί να παίζει ούτε με το Αιγαίο ούτε με τη Μεσόγειο και οπωσδήποτε δεν εκχωρούμε το δικαίωμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας σε κανέναν κατ’ αποκλειστικότητα. Είναι βέβαιο, ότι πρέπει όλα τα μέτρα να ληφθούν κατά τη διάρκεια της φάσης των εξορύξεων, προκειμένου το περιβάλλον να προστατευθεί. Υπάρχουν διεθνείς πρακτικές άσχημες και θετικές.

Υπάρχουν πρακτικές αφρικανικών χωρών, λατινοαμερικάνικων χωρών, που το αποτύπωμα των εξορύξεων, πράγματι, υπήρξε βαρύτατο, αλλά θέλω να σας υπενθυμίσω, ότι οι μεγαλύτερες εξορύξεις ορυκτών στην Ευρώπη γίνονται στις πλέον ευαίσθητες περιβαλλοντικά χώρες και αυτές είναι οι σκανδιναβικές χώρες. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Ας αντιγράψουμε τις βέλτιστες πρακτικές.

Και βεβαίως η περιβαλλοντική ευαισθησία του ΣΥΡΙΖΑ, της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης και χθεσινής κυβέρνησης, που μας απαριθμεί αποφάσεις, δηλώσεις, αλλά και νομοσχέδια, είναι μόνο θεωρητική και δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.

Συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε ορισμένα από τα περιβαλλοντικού περιεχομένου νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση σας. Το 2016 ψηφίσατε το νομοσχέδιο για την ανακύκλωση. Πόσο αυξήθηκε η ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών; Πώς εφαρμόστηκε; Πώς λειτούργησε αυτό το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ και τρία χρόνια έχετε ψηφίσει το νομοσχέδιο για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Πώς προχώρησε η υλοποίηση του; Τι ακριβώς έχει γίνει σήμερα; Απολύτως τίποτα! Ψηφίσατε το νομοσχέδιο για την ανάρτηση των δασικών χαρτών, που καταρρέει κομμάτι-κομμάτι στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το να ψηφίζεις νόμο σε μια χώρα πολυνομίας δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα. Το να εφαρμόζεται ο νόμος και να παράγει αποτελέσματα, όμως, είναι μια ευθύνη που πρέπει να τη διασφαλίζει η πολιτεία που ψηφίζει τον νόμο.

Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι πλέον εμφανής, όχι μόνο από τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού στα διεθνή fora, αλλά και από τις επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες, οι οποίες αυξάνονται διαρκώς και συμμετέχουν όλο και περισσότερο στο ενεργειακό κλίμα. Μαζί με το σχέδιο απολιγνιτοποίησης της χώρας, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει χώρος να εκμεταλλευθούμε αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα της ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα μας. Δηλαδή, σε αυτά τα ζητήματα δεν υπάρχει μαύρο ή άσπρο. Υπάρχουν μείγματα, υπάρχουν πολιτικές, οι οποίες πρέπει να εκπονούνται με σοβαρότητα, να εφαρμόζονται και να παράγουν αποτελέσματα.

Δεν φιλοδοξούμε, λοιπόν, να γίνουμε Νιγηρία. Φιλοδοξούμε να αντιγράψουμε τις βέλτιστες πρακτικές ευρωπαϊκών κυρίως χωρών και γιατί όχι και τη Νορβηγία, αλλά και άλλες βόρειες χώρες, οι οποίες πραγματικά αποτελούν ένα επιτυχημένο μοντέλο εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, του ορυκτού πλούτου, με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες στο περιβάλλον, διότι όπως εξήγησα και το ξέρει ο καθένας μας σε αυτήν την αίθουσα, η κάθε ανθρωπογενής δραστηριότητα αφήνει ένα αποτύπωμα το οποίο ευθύνη μας είναι να περιορίσουμε, όχι μόνο όμως από τις εξορύξεις, αλλά απ’ όλο το φάσμα της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης δραστηριότητας» κατέληξε, ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Μπουκώρος.