Το «Σινέ Αχίλλειον» άνοιξε για… λίγο τις πόρτες του Εκδήλωση ορόσημο από τους «Νήες» και την «Κίνηση Νέων Σούρπης»

Εκδήλωση ορόσημο πραγματοποιήθηκε από τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγους Περιοχής Σούρπης «Νήες» και της «Κίνησης Νέων Σούρπης» την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στον παλιό κινηματογράφο και στο κινηματοθέατρο «Σινέ Αχίλλειον». Για λίγες ώρες οι πόρτες του Κινηματογράφου άνοιξαν και δέχθηκαν τους πολίτες και φίλους που θέλησαν να θυμηθούν ή και να μάθουν την ιστορία του. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με το μουσικό σχήμα «Τρεις και ό,τι κατέβει του Γιώργου Αποστολόπουλου, Αχιλλέα Μοχλούλη και Γιάννη Ακρίβου.

Συγχαίρουμε τους Συλλόγους και ευχόμαστε να βρεθούν ευήκοα ώτα και να απολαύσουμε ένα «ραντεβού το Σεπτέμβρη» στον Κινηματογράφο… που θα ανανεώνεται ολόκληρη σαιζόν!

Ακολουθεί σχετικό Δελτίο Τύπου των Συλλόγων:

ΤΟ   «ΣΙΝΕ  ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ»  ΤΗΣ  ΣΟΥΡΠΗΣ  1969 – 1974

   Αγαπητοί φίλοι

   Οι ευκαιρίες  ψυχαγωγίας των ανθρώπων σε παλιότερες εποχές και ειδικά αυτών που ζούσαν σε αγροτικές περιοχές, όπως και ο τόπος που ζούμε, ήταν περιορισμένες. Η δύσκολη οικονομική κατάστασή τους, ο καθημερινός τους αγώνας για την επιβίωση και οι περιορισμένες δυνατότητες μετακίνησής τους στα αστικά κέντρα δυσκόλευαν την ικανοποίηση της ανάγκες τους για ψυχαγωγία. Οι λίγες ευκαιρίες που είχαν για να διασκεδάσουν ήταν οι κοινωνικές εκδηλώσεις γάμοι, βαφτίσια, πανηγύρια, η βόλτα της Κυριακής στον κεντρικό δρόμο, κάποια οικογενειακή ταβέρνα και το καφενείο για τους άνδρες.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ένας νέος άνεμος για την ψυχαγωγία φυσάει στη Σούρπη. Ο  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. Πρωτοπόροι οι αδελφοί Ιωάννης και Θεμιστοκλής Κωνσταντίνου που ανάμεσα στις άλλες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες ασχολήθηκαν και μ’  αυτό το νέο είδος ψυχαγωγίας. Από το 1959 λειτούργησαν τον πρώτο χειμερινό κινηματογράφο στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το φαρμακείο του Αθανασίου Μάρου και τον καλοκαιρινό σε οικόπεδο ιδιοκτησίας τους στον κεντρικό δρόμο. Τώρα μετά τη βόλτα της Κυριακής πολλοί ήταν αυτοί που έπαιρναν το δρόμο για να παρακολουθήσουν στο πανί τους λυπημένους ή χαρούμενους ήρωές τους και να ταιριάξουν μαζί τους τις δικές τους λύπες και χαρές.

   Στα 1964 οι αδελφοί Κωνσταντίνου άρχισαν να κτίζουν απέναντι από το εμπορικό κατάστημά τους τη νέα χειμερινή κινηματογραφική αίθουσα η οποία ήταν έτοιμη το 1969 και τη «βάφτισαν» ΣΙΝΕ «ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ». Ο νέος χειμερινός κινηματογράφος λειτούργησε μέχρι το 1976 περίπου και στην οθόνη του απολαύσαμε πλήθος ταινιών από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο πολλές από τις οποίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία  όπως οι ταινίες «Όσα παίρνει ο άνεμος», «Μπεν Χουρ»,  «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Υπολοχαγός Νατάσσα», «Ορατότης μηδέν» κ.α. Μια από τις τελευταίες προβολές με κατάμεστο τον κινηματογράφο ήταν το 1975 με το ντοκιμαντέρ του Νίκου Κούνδουρου «Τα τραγούδια τις φωτιάς» που μεταξύ άλλων περιελάμβανε μεγάλα κομμάτια από τις δύο συναυλίες των Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Μαρκόπουλου που έγιναν στο στάδιο Καραϊσκάκη αμέσως μετά την μεταπολίτευση.

   Το «Σινέ Αχίλλειον» φιλοξένησε εκτός από ταινίες του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Τα παιδιά των αδερφών Κωνσταντίνου, μας θυμίζουν ότι από το «Σινέ Αχίλλειον» στη δεκαετία του 60 και στις αρχές του 70 πέρασαν πολλά λαμπερά ονόματα εκείνης της εποχής με τους περιοδεύοντες θιάσους τους τα γνωστά «Μπουλούκια». Ο θίασος του Ζανίνου με την νεαρή τότε κόρη του Σόφη Ζανίνου και την σπουδαία τραγουδίστρια Μαριάνα Χατζοπούλου, (Επιθεώρηση η οποία παίχτηκε στο θερινό σινεμά), ο Φραγκίσκος Μανέλης με τον Περικλή Χριστοφορίδη και άλλοι λιγότερο γνωστοί που με το πηγαίο ταλέντο τους άφησαν έντονες αναμνήσεις στους κατοίκους της Σούρπης, που γέμιζαν ασφυκτικά την αίθουσα του «Σινέ Αχίλλειον» για να παρακολουθήσουν αυτές τις παραστάσεις, που πρέπει να πούμε ήταν διπλές. Επίσης πέρασαν και σπουδαίοι καραγκιοζοπαίχτες όπως ήταν ο Μάνθος Αθηναίος και οι Θανάσης και Κώστας Σπυρόπουλος.

  Στο «Σινέ Αχίλλειον» δόθηκε και η πρώτη μαθητική παράσταση στη Σούρπη, στην γιορτή της 25ης Μαρτίου το 1971 από τους μαθητές του ιδιωτικού Γυμνασίου Ιωάννου Χατζηαγόρου (Χρυσομαλίδη) με το έργο «Η έξοδος του Μεσολογγίου» και σκηνοθέτη τον καθηγητή Νικόλαο Χρυσάφη.  

  Λίγα χρόνια αργότερα, το 1985, ένας άλλος μαθητικός θίασος φιλοξενήθηκε στο «Σινέ Αχίλλειον». Είναι οι μαθητές του, δημοσίου πλέον, Γυμνασίου που ανέβασαν την παράσταση «Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο» του Ευγένιου Τριβιζά σε σκηνοθεσία της Γαρυφαλλιάς Βέργου, που σήμερα ζει στις ΗΠΑ. Αυτή η παράσταση ανέβηκε με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Νήες» του οποίου η Γαρυφαλλιά ήταν μέλος στο Δ.Σ. Βλέπουμε τελικά πως παρόλο που η κινηματογραφική δραστηριότητα σταματά το 1976 περίπου, το «Σινέ Αχίλλειον εξακολουθεί ως το 1985 να δίνει στέγη σε πλήθος εκδηλώσεων, όπως θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδες τοπικών συλλόγων, σχολικές γιορτές κ.α.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο χώρο του κινηματογράφου πραγματοποιήθηκε και η πρώτη καταστατική συνέλευση για την ίδρυση του Μορφωτικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Σούρπης «Οι Νήες».

   Η αίθουσα του «Σινέ Αχίλλειον» μετά από πολλές περιπέτειες πέρασε αρχικά στην ιδιοκτησία του Δήμου Σούρπης, με σκοπό να μετασκευαστεί σε δημαρχείο, και σήμερα βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Δήμου Αλμυρού. Αρκετές προσπάθειες και παρεμβάσεις για την ανακαίνιση και επαναλειτουργία του κινηματογράφου, ως χώρου πολιτισμού, έγιναν τα τελευταία χρόνια προς τον Δήμο Αλμυρού και από το Κοινοτικό Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Σούρπης.

   Σήμερα ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Σούρπης» και η «Κίνηση Νέων Σούρπης» από κοινού πραγματοποιούμε αυτή τη συναυλία αφιέρωμα στη μουσική του ελληνικού κινηματογράφου με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε τους φορείς (Δήμο Αλμυρού και Περιφέρεια Θεσσαλίας) αλλά και όλους μας έτσι ώστε να αγωνιστούμε αυτός ο ιστορικός χώρος να ανακαινιστεί και να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία.  

Κείμενα: Σπανός Τριαντάφυλλος, Ντούκας Δημήτριος, Περιστεράς Νικόλαος