ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ

Γράφει ο Ευθύμιος Ζιγγιρίδης Beng MSc AMIEE MILT,

Σύμβουλος Στρατηγικών Επενδύσεων

H νέα κυβέρνηση η οποία ορκίστηκε πριν λίγες ημέρες αποτελείται για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια από αρκετούς εξωκοινοβουλευτικούς και τεχνοκράτες  υφυπουργούς. Πολλοί δεν επικρότησαν την συγκεκριμένη κίνηση, αφού δεν θεωρούν ότι οι τεχνοκράτες και ειδικά οι εξωκοινοβουλευτικοί  μπορούν να αφουγκραστούν τα θέματα των πολιτών που αφορά τον τομέα τους και να προσαρμόσουν τις λύσεις στα μέτρα των αναγκών του κόσμου.

Ας δούμε τι είναι ο τεχνοκράτης λοιπόν. Ο τεχνοκράτης δεν είναι άλλος από τον εξειδικευμένο πτυχιούχο, που έχει δαπανήσει ενέργεια, χρόνο και κόπο για να μπορεί να λέει ότι κατέχει μία συγκεκριμένη γνώση και τις ικανότητες να διαχειριστεί μία συγκεκριμένη κατάσταση. Θα έλεγα ένα τέτοιο πρόσωπο θα ήταν κατάλληλο να προσφέρει ιδέες και λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα του γνωστικού του αντικειμένου παρά ένας  ξερόλας πολιτικός ο οποίος γνωρίζει τα πάντα, από εξωτερική πολιτική εώς οικονομία και από τα προβλήματα της παιδείας μέχρι τα θέματα της ανάπτυξης. Οι τεχνοκράτες λοιπόν μαζί με πιο έμπειρους πολιτικούς θα μπορέσουν να συνεργαστούν για να δώσουν τις αναγκαίες λύσεις σε καίρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες αλλά και η χώρα μας.

Ας δούμε γιατί ο πρωθυπουργός διάλεξε ένα μεγάλο μέρος της εκτελεστικής εξουσίας να απαρτίζεται από εξωκοινοβουλευτικούς υφυπουργούς.

Ένας βασικός λόγος είναι ότι η δεξαμενή που διαλέγει ο πρωθυπουργός είναι μεγαλύτερη και δεν περιορίζεται μόνο σε στενά κομματικά στελέχη. Ασφαλώς και υπάρχουν ικανοί άνθρωποι οι οποίοι δεν ανήκουν στον στενό πυρήνα του κόμματος της ΝΔ. Επομένως η επιλογή έχει μεγαλύτερες πιθανότητΕς να είναι επιτυχημένη. Επιπλέον εάν ο εξωκοινοβουλευτικός δεν εκτελέσει το σχέδιο για το οποίο επιλέχθηκε θα αλλαχθεί χωρίς να υπάρξουν εσωκομματικές προστριβές.

Επίσης οι εξωκοινοβουλευτικού υπουργοί δεν ενδιαφέρονται για το πολιτικό κόστος επομένως εφαρμόζουν  όλες τις δομικές μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί χωρίς να φοβούνται εάν θα εκλεγούν ξανά ή όχι.  Άλλωστε είναι γνωστό ότι σε προηγούμενες κυβερνήσεις, υπήρξαν φαινόμενα μεταρρυθμίσεων που κολλούσαν στα γραφεία των υπουργών. Ένας από τους λόγους που συνέβη αυτό είναι και ο φόβος της αντίδρασης των ψηφοφόρων της περιφέρειας του υπουργού-βουλευτή.

Τέλος, με την τοποθέτηση εξωκοινοβουλευτικών υπουργών ο Κυριάκος Μητσοτάκης μειώνει την ένταση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης η οποία, ενώ τώρα τηρεί σιγή ιχθύος λόγω της απόλυτης δικαίωσης του αρχηγού της ΝΔ, σύντομα θα κάνει την εμφάνισή της. Σίγουρα θα υπάρχουν βουλευτές που θα απογοητεύτηκαν από την μη-υπουργοποίησή τους.

Το συγκεκριμένο συμβούλιο αποτελείται από τεχνοκράτες εξωκοινοβουλευτικούς και εκλεγμένους πολιτικούς σε ένα μίγμα το οποίο  έχει σχεδιαστεί να υπηρετήσει  συγκεκριμένους στόχους και θα κληθεί  να υλοποιήσει  το συντομότερο δυνατόν το πλάνο της συγκεκριμένης κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ας μην κρίνουν κάποιοι το συγκεκριμένο σχήμα και ας μην πέφτουμε στην παγίδα του φτηνού λαικισμού υπερασπιζόμενοι ότι η κυβέρνηση χρειάζεται να υπουργοποιεί  τα «παιδιά του λαού». Φαντάζομαι ένα μέρος αυτών των τεχνοκρατών δεν κατάγονται από τζάκια η βασιλικές οικογένειες και εξάλλου όπως ανέφερα προηγουμένως χρειαζόμαστε τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις.  Ανθρώπους που γνωρίζουν τι κάνουν, γιατί το κάνουν και τι περιμένουν να πετύχουν.  Βέβαια όπως λένε οι Βρετανοί η παράσταση τελειώνει όταν «the fat lady sings» (όταν τραγουδήσει η χοντρή κυρία) και τότε θα κριθεί και το έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη