Γιώργος Τσιντσίνης Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 22-6-2019

Βάλε, Μεγαλοδύναμε,

κι εσύ ένα χεράκι

να ‘χουμε «ήρεμα νερά»

μέσ’ το καλοκαιράκι.

Οι πολλοί κυνηγάνε πια το καλοκαίρι, που μας κάνει πολλές …απιστίες με τα μπουρίνια του, παρά το ότι στο επίκεντρο είναι οι επερχόμενες εθνικές εκλογές…. Ρίχνουν βέβαια κάποιες κλεφτές ματιές στην προεκλογική επικαιρότητα, αλλά η «κόπωση» του εκλογικού σώματος, που μαρτύρησε τα πάνδεινα με την πολυετή οικονομική -κυρίως- κρίση είναι εμφανής και επηρεάζει το συλλογικό ψυχισμό μας, παρελκύοντας σε κάτι πιο «δροσερό» και ξεκούραστο. Σε λιγότερο από 20 μέρες στήνονται οι κάλπες, αλλά -δεν βαριέσαι- έχουμε χρόνο να πολωθούμε και να διχαστούμε, ακόμη και …χορταστικά αν θέλουμε.

Δεν είναι μόνο Ελληνικό το προεκλογικό φαινόμενο των διασημοτήτων… Της «πασαρέλας» εννοώ κυρίως του θεάματος, κινηματογραφικού ή τηλεοπτικού, του λαϊκού πάλκου κ.ο.κ., που επιλεγμένοι εκπρόσωποί του προσπαθούν να στριμωχτούν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων, προκειμένου να φέρει η παρουσία τους μια σεβαστή ποσότητα (αλλά συχνά καθόλου ποιότητα) από ψηφαλάκια. Και φυσικά, κατά κανόνα, αυτές οι φωτεινές …γλάστρες λίγα πράγματα έχουν να προσφέρουν στην πολύπαθη πολιτική μας ζωή και στον κοινοβουλευτισμό ειδικότερα.

Τους χειρισμούς του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε ό,τι αφορά στο σκηνικό έντασης που στήνει η Άγκυρα στο Αιγαίο και την ΑΟΖ της Κύπρου σχολιάζει με τον δικό του -δηκτικό- τρόπο ο γνωστός γελοιογράφος Αρκάς. Προ ημερών, ο σκιτσογράφος ενισχύοντας την κριτική που διατυπώνεται μετά την κίνηση του κ. Τσίπρα να προχωρήσει σε έκτακτη σύγκληση του ΚΥΣΕΑ, διακόπτοντας μάλιστα την προεκλογική του περιοδεία στα Δωδεκάνησα, σημειώνει ότι «παίζεις εμβατήρια, όταν δεν θέλει να σε ακούσει κανείς». Κόντρα σ’ αυτήν την προοπτική που λανσάρεται τεχνηέντως (του θερμού επεισοδίου με την Άγκυρα, δηλαδή) πολλοί από τους καλά γνωρίζοντες δεν δείχνουν να ανησυχούν καθόλου. Διατείνονται ότι τίποτε ανησυχητικό δεν πρόκειται να συμβεί. Άντε να δούμε τελικά… Ποιος και εάν θα χαλάσει τα «μπάνια του λαού», αλλά και τις κάλπες στο …χωριό.

Μία σειρά από μέτρα είναι έτοιμη να επιβάλει η Ε.Ε. στην Τουρκία αν δεν σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, την περασμένη Τρίτη. «Το συμβούλιο καλεί την Τουρκία να δείξει αυτοσυγκράτηση και σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, και να μείνει μακριά από τέτοιες ενέργειες. Η Ε.Ε. θα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και θα είναι έτοιμη να απαντήσει κατάλληλα και σε πλήρη αλληλεγγύη με την Κύπρο. Το συμβούλιο προσκαλεί την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικών Υποθέσεων να καταθέσουν προτάσεις για κατάλληλα μέτρα, χωρίς καθυστέρηση», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.

Τρεις ξένοι ακαδημαϊκοί μας θυμίζουν όσα έχουμε ξεχάσει ή μάλλον καλύτερα όσο προσπαθούν κάποιοι να μας «αναγκάσουν» να ξεχάσουμε: To μεγαλείο του Ελληνισμού! Σύμφωνα με τους Simone Le Baron (Γαλλίδα) καθηγήτρια γαλλικών, γλωσσολόγος, συγγραφέας, Arsam Momeni (Ιρανός) διδάκτωρ Αρχιτεκτονικής, συγγραφέας και Sam Chekwas (Νιγηριανός) οδοντίατρος, εκδότης και συγγραφέας, η λύση στα προβλήματά μας δεν είναι η παγκοσμιοποίηση, που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να επιβάλλουν οι παγκοσμιοποιητές της Δύσης, αλλά ο Ελληνισμός! Οι φιλέλληνες ακαδημαϊκοί καταγγέλλουν το σκοταδιστικό «πολυπολιτισμό της Νέας Τάξης Πραγμάτων» και τους «ανθέλληνες πολιτικούς» που επιδιώκουν να τον επιβάλλουν, δημιουργώντας «μία ράτσα χωρίς ρίζες και ιστορία για να σβήσουν την Ελλάδα», ενώ παράλληλα προσπαθούν να μας πείσουν να αγαπήσουμε τις ρίζες μας και να γίνουμε εφαλτήριο παγκόσμιας ανατροπής, σε συνεργασία με τους απανταχού φιλέλληνες του πλανήτη.

«Ο Ελληνισμός είναι το αντίβαρο στην ανελευθερία. Κι άλλες φορές προσπάθησαν να τον σβήσουν και σε όλες απέτυχαν. Και να είστε σίγουροι ότι, άσχετα με τον ρου των γεγονότων, οι απανταχού Έλληνες όχι απλά θα ξαναδώσουν τα φώτα, αλλά και θα τα αλλάξουν σε αυτούς που ταλανίζουν την οικουμένη. Αυτό, ακόμα και αν γελάσετε, κρατήστε το κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού σας…», τονίζουν χαρακτηριστικά, συγκινώντας το πολυπληθές ακροατήριο τους. Μάλιστα, όπως δηλώνει ο Ιρανός καθηγητής, δεν προτείνουν τον Ελληνισμό χάριν κάποιων Ελλήνων φίλων, αλλά γιατί αποτελεί «το οξυγόνο της ανθρωπότητας».

Είπαμε να κάνει «παιχνιδάκια» ο καιρός, αλλά όχι και τα μπουρίνια να μας «σερβίρουν» κεραυνούς που σκοτώνουν…. Προσέξτε, ιδιαίτερα όσοι δουλεύτε ή κινείστε γενικότερα στην ύπαιθρο.

Δια βίου θα αφαιρείται η άδεια οδήγησης σε μεθυσμένους οδηγούς, που έχουν συλληφθεί για τον ίδιο λόγο και στο παρελθόν, σύμφωνα με προωθούμενες ρυθμίσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Συγκλονίζει η γνωστή δημοσιογράφος Μαρία Χούκλη, με αφορμή ανάρτησή της για τη Γιορτή του Πατέρα. Με σχόλιο στο Facebook (η αντιγραφή από το «Ποντίκι») με τίτλο «Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του», έγραψε: «Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας, όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του. Μας κοιτάζει με ένα ντροπαλό χαμόγελο, σαν να ζητάει συγγνώμη που ξέχασε. Δεν παραπονιέται ποτέ. Απλώς κάπου κάπου τα βάζει με φανταστικούς εχθρούς. Η βιωμένη ζωή του εμφανίζεται ξαφνικά, όμως, κρατάει λίγο. Μετά πάλι σκηνοθετεί –κάθε φορά αλλιώς– τα σπαράγματα της μνήμης. Συναινώ με τις μεταβαλλόμενες βεβαιότητές του, τι νόημα έχει να τον διορθώνω; Του αρέσει πάντα ο ήλιος και το κρύο νερό. Προτιμάει τα γνώριμα φορεμένα ρούχα του, τα καινούργια τα αντιμετωπίζει όμοια με αφιλόξενο τοπίο. Απορεί με τα κλειστά διαμερίσματα. «Πού πήγαν όλοι, γιατί τα αγόρασαν, αφού θα έφευγαν;» αναρωτιέται αναστατωμένος. «Η κρίση, πατέρα». Μερικά χρόνια πριν κουβεντιάζαμε γι’ αυτήν, τώρα μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει παιδιά. Κι εκείνα –γνωστά, άγνωστα– τον αγκαλιάζουν ανεπιφύλακτα. Τον κοιτάζω διαπεραστικά μήπως τον φέρω πίσω από την άγνωστη χώρα. Είναι μεγάλη η απόσταση και πια δεν γίνεται να γυρίσει. Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του. Μιλήστε με τους δικούς σας όσο είναι καιρός. Μπορεί να σας τους κλέψει αυτή η καταραμένη ομίχλη του μυαλού».

Ας ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα της στήλης, με κάτι άλλο εξ ίσου επίκαιρο- για τη γιορτή του πατέρα…. «Ο Πατέρας είναι το άμπαλο «τρεχαντήρι» στα χαφ μιας ομάδας. Πασάρει μόνο στα δυο μέτρα -γιατί δεν ξέρει παραπάνω-, δεν ντριμπλάρει γιατί πάλι απλά δεν ξέρει, σουτάρει μόνο καραβολίδα και μόνο με το δεξί γιατί είναι κασμάς, τρέχει όμως ακατάπαυστα και η φανέλα του είναι μόνιμα ιδρωμένη και πολλές φορές ματωμένη. Ποτέ επίσης δεν θα βγει MVP. Ο Πατέρας είναι ο Τζενάρο Γκατούζο της οικογένειας. Χρόνια του Πολλά!!!» (Του Βολιώτη αθλητικογράφου Θανάση Κόφφα. Από τις καλύτερες αναρτήσεις που διάβασα για τη γιορτή του πατέρα.)

Αξίζει να αναφέρουμε 9 από τα πιο γνωστά αποφθέγματα του Μάνου Χατζηδάκι, που δημοσιεύονται με αφορμή τα 25 χρόνια φέτος από το θάνατό του:

Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις.

Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός.

Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.

Τώρα που ζω με τον εαυτό μου βαθιά κι απόλυτα, θέλω να μάθω ο ίδιος ποιος υπήρξα, τι σκέφτηκα, πώς έζησα και τι είναι αυτό που συνθέτει την μελλοντική μου απουσία.

Η δόξα είναι επιταγή που δεν πρέπει να εξαργυρώσεις σε χρήμα. Παίρνεις χρήμα, χάνεις τη δόξα.

Η αμαρτία είναι βυζαντινή κι ο έρωτας αρχαίος.

Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια, αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία. Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί κι όχι για πάντα, μια και μόνη φορά

Η μουσική χρειάζεται τρία πράγματα. Τέχνη, τεχνική και βιώματα. Χωρίς αυτά δε γίνεται να γράψεις μουσική.

Δε μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη κι από μνημόσυνο. Τι πάει να πει «μνημόσυνο»; Κάποιον που δεν θυμάμαι και μια δεδομένη στιγμή, καθορισμένη, οφείλω να τον θυμηθώ.

(Πηγή: manoshadjidakis.com)

Παραμεγάλωσα για να βάζω νερό στο κρασί μου, ζάχαρη στον καφέ μου και υπομονή στη βλακεία.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα πολλά και ουσιώδη μπορείτε να πείτε με τη ….σιωπή σας;