Το καλό παιδί – Του Κώστα Μπουρλή

Τελειόφοιτος Φυσικομαθηματικής Σχολής του Α.Π.Θ. και πρώην καφετζής

Δεν υπήρξα λόγιος. Ούτε συγγραφέας. Μ’ αρέσει κάποιες στιγμές να γράφω. Να αυτοσαρκάζομαι, να κριτικάρω, να επαινώ, να θυμάμαι. Είναι μια τέτοια στιγμή η σημερινή.

Μεγάλωσα με τις διδαχές του Σωκράτη περί εντιμότητας, τις ρήσεις του Αριστείδη περί δικαίου, τις πράξεις αγάπης του Καλού Σαμαρείτη προς τον πλησίον.

Στην προσωπική μου διαδρομή, από το πανεπιστήμιο έως και το πεζοδρόμιο της οδού Αθηνών, είχα την τύχη να γνωρίσω ανθρώπους που μίλησαν στην καρδιά μου. Απλοϊκούς. Όμως, έντιμους και ειλικρινείς. Τσαπάρας Γιάννης, Μάμαλης Νίκος, Βαλαμούτης Χρήστος, Βαλαμούτης Κώστας, Κουταρέλος Τάκης, Ζιωγάκης  Γιάννης. Μακαρίτες σήμερα. Ανθρώπους με αξίες που η μοίρα είχε αποφασίσει να φύγουν πρόωρα από τη ζωή.

Ούτε εμένα ξέχασε βέβαια.

Μου έστειλε (από τα εφηβικά  μου χρόνια) για συνοδοιπόρο, φίλο, «κολλητό», ένα καλό παιδί. Καλοσυνάτος, γελαστός, ευδιάθετος. Σε διασκεδάσεις, ξενύχτια, πάντα μαζί. Κάποια στιγμή τον κέρδισε η πολιτική. Φιλοδοξούσε να καταξιωθεί κοινωνικά. Ο ίδιος, όπως και πολλοί άλλοι, τον στηρίξαμε. Με ανιδιοτέλεια. Ψυχικά και υλικά.

Ήταν βλέπετε καλό παιδί.

Από την αφάνεια, στην κοινωνική καταξίωση.

Από την βαρετή καθημερινότητα, σε γενική αναγνωρισιμότητα.

Συνέχισε να χαμογελάει, να χαριεντίζεται, να υπόσχεται.

Ήταν βλέπετε καλό παιδί.

Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η εξουσία αλλάζει και μεταλλάσει τον άνθρωπο. Αποκτά έπαρση, υπέρμετρο εγωισμό, γίνεται καχύποπτος και πολλές φορές άπληστος. Φροντίζει, όμως, να δείχνει κοινωνικός. Να μιλάει για νέο ήθος και νέο ύφος της εξουσίας. Είναι καλά δασκαλεμένος. Δεν αναφέρεται ποτέ στις δημεύσεις περιουσιών που έχει κάνει σε φίλους του και φίλους επαγγελματίες. Ανθρώπων, που τον κράτησαν όρθιο, στα πέτρινα χρόνια του.

Δεν είναι πλέον καλό παιδί.

Του αρέσει  να αυτοαποκαλείται «θεός». Κι αν κάποιος διαφωνεί ή διαπληκτίζεται μαζί του, του απαντάει με την αγαπημένη του φράση: «Στα τέτοια μου».

Ανατρέξτε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη. Ίσως, στα συνώνυμα των λέξεων ανέντιμος και αχάριστος, να υπάρχει και η φράση καλό παιδί. Φιλοδοξεί να ξαναγίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Ιδού, πεδίο δόξης λαμπρό!

«Ο καλύτερος χαρακτηρισμός για τον αχάριστο είναι δίποδο ζώο»

Θίοντορ Ντοστογιέφσκι

Υ.Γ.: Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, ξέρουν ότι δεν είμαι εμπαθής, παρά μόνο ειλικρινής. Για όσους δεν με γνωρίζουν, ίσως είναι μια ευκαιρία προβληματισμού ή αναθεώρησης κάποιων απόψεων τους. Κατά τα άλλα όπου σφάλλω ο … αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω.