Προσκύνημα στο Μπακλαλί στον δικό μας Άγιο…

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Γιαννιός

έκδοση 4-5-2019

Στο πολύφωτο και νοητό ουράνιο στερέωμα, στο πολύφωτο νέφος των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ξεχωρίζει ως αστέρας λαμπρός, ο Άγιος Νικόλαος ο νέος, του οποίου η ιερά μνήμη τελείται λαμπρά κατ’ έτος την 9^η Μαΐου.

Καταγόμενος από την Ανατολή, διακρίθηκε στα στρατιωτικά αξιώματα, αλλά η εφήμερη δόξα του κόσμου τούτου δεν κατάφερε να του κάμψει το θείο ζήλο και έρωτα. Απαρνήθηκε κάθε τι που αντίβαινε στα χρηστά ήθη και στις χριστιανικές αρετές. Για τον Νικόλαο, ο Χριστός ήταν το παν!

Σε μια εποχή όπου εν πολλοίς η πνευματική αποστασία χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, σε μια εποχή όπου η χριστιανική πίστη βάλλεται συνεχώς και πανταχόθεν, το μαρτύριο, ή μάλλον καλύτερα η μαρτυρία του Αγίου Νικολάου χρειάζεται να μας ενισχύει πνευματικά.

Νέος στην ηλικία, είχε όλα τα προσόντα να εξελιχθεί στην στρατιωτική του πορεία. Εντούτοις, τα θέλγητρα του κόσμου τούτου, ωσάν άλλη Κίρκη, δεν τον πλάνεψαν, δεν τον παραπλάνησαν από τον δρόμου του, τον δρόμο του Χριστού. Αντίθετα, παρέμεινε στέρεος και γερός στην πίστη του, σε σημείο μάλιστα να υποστεί το μαρτύριο!

Είναι όντως δύσκολη η εποχή μας. Όχι μονάχα από οικονομικής άποψης. Η οικονομική κρίση συν Θεώ θα ξεπεραστεί. Ναι, λυγίσαμε οικονομικά, μα όπως λέγει και ο λαός μας, «ρόδα είναι και γυρίζει».

Η δυσκολία, όμως, της εποχής μας έγκειται στο γεγονός ότι τα πάντα ισοπεδώνονται στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης και της απαξίωσης των απάντων. Ηθικές αρχές παραβλέπονται, πολλά εξεζητημένα παρατηρούμε στο όνομα του «δικαιώματος» και ο μακρύς κατάλογος της παραφροσύνης στο όνομα της δήθεν ελευθερίας, ολοένα και αυξάνεται…

Το δυστύχημα στις μέρες μας είναι ότι πραγματοποιείται μια ανούσια και εσκεμμένη στοχοποίηση της Εκκλησίας. Όχι το ότι η Εκκλησία δεν κάνει λάθη. Η Εκκλησία στο DNA της έχει το Θείο και το ανθρώπινο στοιχείο. Ως άνθρωποι που συγκροτούμε την Εκκλησία, ασφαλώς και κάνουμε λάθη. Όμως, το να βάλλεται η Εκκλησία στο σύνολό της, ξεπερνά κάθε λογική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υποβάθμιση της υποδοχής του Αγίου Φωτός! Ο λόγος; Εντολή από άνωθεν!!!!!! Βέβαια όσο πλησίαζε το Πάσχα είχαμε την κλασσική περίπτωση του θέματος με τι ανάβει το Άγιο Φως. Με αναπτήρα ή από το Θεό…;

Η Εκκλησία του Χριστού υπάρχει εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια και θα εξακολουθεί να υπάρχει στους αιώνες. Όσοι διωγμοί και να συνέβησαν, όσα δεινά και να υπέστη η Εκκλησία, εκείνη ρίζωσε το δέντρο της και το πότισε με το αίμα των Μαρτύρων της, όπως εκείνο του Αγίου Νικολάου του νέου.

Ας κατανοήσουμε πλέον και ας το κάνουμε βίωμα πως ο Χριστός είναι η όντως ελευθερία που αναζητά ο άνθρωπος. Η Εκκλησία έχει να προσφέρει νόημα στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου και μάλιστα του νέου. Έχει να του διδάξει το ορθόδοξο ήθος, τον τρόπο να ξεπεράσει τα όποια αδιέξοδα της ζωής του μέσα από τη λατρευτική της παράδοση και με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, που ζωογονεί και αναγεννά συνεχώς την Εκκλησία.

Τέλος, η Εκκλησία έχει να προβάλει πρότυπα ζωής, πρότυπα όχι ψεύτικα και της μιας τηλεοπτικής σεζόν, αλλά πρόσωπα που δε δίστασαν να θυσιάσουν τον εαυτό τους για την Εκκλησία και το Χριστό. Όπως ακριβώς έπραξε και ο Άγιος Νικόλαος ο νέος!

Ας ανηφορίσουμε,  λοιπόν και φέτος στο πανέμορφο προσκύνημα του Αγίου Νικολάου στο Μπακλαλί, του δικού μας Αγίου. Εκεί ακριβώς στο σημείο όπου η παράδοση θέλει να πέρασε κυνηγημένος από τους διώκτες του και ας ξαποστάσουμε πνευματικά για λίγο. Ίσως ακούσουμε τον ίδιο να μας λέγει: «ελάτε, καλώς ήρθατε! Περάστε μέσα στο όμορφο ξωκκλήσι μου, που με πολύ αγάπη και μεράκι οι άνθρωποί μου το φροντίζουν χρόνια τώρα και ασπαστείτε το λείψανό μου. Πάτε στο πηγάδι μου. Λουσθείτε πνευματικά. Βγάλτε από πάνω σας κάθε τι βρώμικο που ασχημαίνει την ψυχή σας και κατεβείτε πάλι στην πόλη σας. Ζήστε με ειρήνη στις ψυχές σας και ο Χριστός να είναι πάντοτε στις καρδιές σας»!