Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 16-3-2019

Μα είναι χώρα για να πεις

πως ζει με την ανέχεια;

Αφού ξέρεις πως πάντοτε

θα το γλεντάει συνέχεια.

Μια φορά στις …τόσες, ας γίνομαι και λίγο προκλητικός με τους αναγνώστες μου. Ειδικότερα, μετά από κάποια πάνδημα και τρελά πανηγύρια, όπως το πρόσφατο τριήμερο της Αποκριάς, που -παρά τις γκρίνιες και τη φτώχεια μας- πάλι το «κάψαμε το πελεκούδι». Όσα ιδίοις όμμασι είδαμε, αλλά και στο πλήθος από εικόνες του διαδικτύου, διαπιστώσαμε πως κάθε Ελληνική πόλη και καρνάβαλος, κάθε Ελληνικό χωριό και γλέντι, κάθε πλατειούλα με άναμμα φωτιάς, χορούς και τραγούδια, παραδοσιακά κούλουμα κ.ο.κ. Και, φυσικά, ανανεώσαμε τα …διονυσιακά δρώμενα μέχρι την επόμενη αργία και γιορτή, μηδέ του Ευαγγελισμού και της εθνικής επετείου εξαιρουμένων, προβλέπω. Πάντοτε και ως δια μαγείας πέφτει το γενικό πρόσταγμα «να καούν τα κάρβουνα και φωτιά στα τόπια», με μια ανάσα, ομοθυμαδόν, με την παραμικρότερη ευκαιρία.

Ούτε οι αμετανόητοι κρεατοφάγοι δεν έλειψαν από την πρώτη μέρα της νηστείας για τη Σαρακοστή. Οι …αθεόφοβοι έστησαν τις ψησταριές σε άλση, πλατείες και παραλίες και τα …νηστίσιμα λουκάνικα, μπιφτέκια και κοντοσούβλια έδωσαν και πήραν (βοήθειά τους, κατά το …έθιμο).

Σκεφτείτε, ότι την ώρα που τυλίγαμε την καλούμπα των χαρταετών και προσπαθούσαμε να χωνέψουμε τα νηστίσιμα εδέσματα, τα σαρακοστιανά της Καθαρής Δευτέρας, ερχόταν από τις Βρυξέλλες η «άβολη» είδηση για την αναβολή της εκταμίευσης της δόσης του ενός δισ. προς την Ελλάδα, μέχρι και το επόμενο Eurogroup που είναι προγραμματισμένο για τον Απρίλιο.

Βλέπετε, οι ανώτατοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, προσερχόμενοι στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, που γινόταν την Καθαρή Δευτέρα στις Βρυξέλλες, δεν είχαν στρώσει τραπέζι για κούλουμα ούτε είχαν αποφασίσει να αμολάρουν χαρταετούς.

Και για να μη σπαζοχολιάζετε και σας πέσουν βαριά τα γυφτοφάσουλα και οι άλλες επετειακές (ή μήπως προεκλογικές;) σαλάτες, θα ξέρετε (αν νοιαστήκατε να το ψάξετε) ότι το «αγκάθι» που αναβάλλει την εκταμίευση είναι κυρίως το πλαίσιο του νέου νόμου για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Αλλά ο Επίτροπος Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί (που επίσης δεν αμολάει αετό), υπογράμμισε ότι τις «επόμενες μέρες» αναμένει συμφωνία για το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η εκταμίευση του ενός δισ. μέχρι το Eurogroup του Απριλίου, «το αργότερο». Άρα; Προλαβαίνουμε να φάμε τον μπακαλιάρο σκορδαλιά του Ευαγγελισμού. Και το βιολί – βιολάκι μας…

Η αναβολή της εκταμίευσης της δόσης, ύψους ενός δισ., που αποφάσισε τις προάλλες το Eurogroup, επειδή η Αθήνα δεν είχε ολοκληρώσει όλα τα προαπαιτούμενα και η απόφαση μεταφέρθηκε για τον Απρίλιο, είναι το δεύτερο «ορόσημο» που χάνεται, καθώς η δόση αναμενόταν να φτάσει στα ελληνικά ταμεία από τον περασμένο Δεκέμβριο. Επομένως, κύριε Τσίπρα (και οι συν αυτώ), γιατί πανηγυρίζετε ότι βγήκαμε επιτέλους από τα μνημόνια; Όπως όλα δείχνουν, τα μνημόνια συνεχίζουν να αποφασίζουν και τα ….νταούλια που θα βαρούσατε (για την έξοδο τάχα στις αγορές) ούτε καν ακούστηκαν. Αυτό που ακούστηκε ίσως είναι το «πένθιμο εμβατήριο» για τους αφελείς που σας πίστεψαν.

Μικρό «παράθυρο» για την πιθανή καταβολή αναδρομικών στους δημοσίους υπαλλήλους, προαναγγέλλουν οι εφημερίδες, υπό την προϋπόθεση ότι δεν επηρεάζονται οι δημοσιονομικοί στόχοι και εφόσον υπάρξει δικαίωση των αιτημάτων τους για την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού, στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Αυτό το «παράθυρο» άνοιξε ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε συνάντηση που είχε με το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ. Την ίδια στιγμή βέβαια απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο μόνιμης επαναφοράς των δώρων και επιδομάτων που καταργήθηκαν το 2013.

Για τον ιδιωτικό τομέα έχει να μας σερβίρετε κανένα ευχάριστο …παράθυρο, κύριε Τσακαλώτε; «Ποιον ιδιωτικό τομέα;» είπατε; Σωστά… Πολύ σωστά…. Μήπως τι απέμεινε από τον ιδιωτικό τομέα; Τι αφήσατε όρθιο;

Διώξανε στην ξενιτιά 700.000 νέους Έλληνες και τώρα οργανώνουν συζήτηση στη Βουλή για το δημογραφικό!!! Πίσσα και πούπουλα…

Τις κατά τα καιρούς …μπαμπεσιές του θυμήθηκε -ως φαίνεται- ο Μάρτης και πήγε να μας κάνει τις «μαγκιές» του μεσοβδόμαδα, με πτώση της θερμοκρασίες, βροχές, ανέμους, μέχρι και χιόνια στα ορεινά, μετά από ένα λαμπρό, ζεστό και καθαρά ανοιξιάτικο τριήμερο Αποκριάς.

Κι αυτή τη φορά οι μετεωρολόγοι δεν «βάφτισαν» με αρχαίο όνομα την κακοκαιρία, μάλλον ίσως επειδή έφτασαν προηγουμένως μέχρι το ωμέγα του αλφαβήτου με την …Ωκεανίδα. Κατά τα άλλα, πάντως αρκεί ο καθένας να ρίξει μια ματιά γύρω του για να διαπιστώσει ότι η Άνοιξη έχει από μέρες ανθίσει και μπουμπουκιάσει και, όσο κι αν κάνει ο Μάρτης τα στερνά του τσαλίμια για φέτος, κάποια απομεινάρια του χειμώνα πνέουν πλέον τα λοίσθια. Αρκετά μας παίδεψε ήδη και …άντε γεια…

Παρακαλώ θερμά τους απαισιόδοξους, να μην γράφουν στο διαδίκτυο, ότι «ο κούκος που θα έφερνε την Άνοιξη, τα …τίναξε φέτος».

Αν δεν θέλεις να τα πεις κωμικοτραγικά, άνετα τουλάχιστον τα λες …περίεργα, όσα συμβαίνουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο φέτος, όπου ισχύει -σαν γενικό συμπέρασμα- το «κάθε πέρσι και καλύτερα»… Πέραν της αιφνίδιας (;) «κοιλιάς» των αρνητικών αποτελεσμάτων από την ξενόφερτη «Πύδνα» στο Βόλο, η οποία μετεγκαταστάθηκε στην περιοχή μας με «φιλοδοξία» να εξαφανίσει τις δυο παλιές και ιστορικές ομάδες του Βόλου, πλην όμως οι οπαδοί της είναι της μιας …κουταλιάς, στην οποία και …πνίγονται. Από την άλλη μεριά, Ολυμπιακός και Νίκη ισοβαθμούν στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα και περιμένουν το ποιοι νόμοι και διατάξεις αναδιάρθρωσης θα ισχύσουν τελικά, στις λίγες αγωνιστικές που απομένουν, για να δουν αν θα ισχύσει και για ποιους η άνοδος ή όχι στη Β’ Εθνική. Οι άλλοι δυο εκπρόσωποι της Μαγνησίας, Θησέας και Γυμναστικός Σύλλογος Αλμυρού δίνουν ακόμη μάχη για τη σωτηρία τους με το Θησέα να θέλει ίσως μόνο μια νίκη, ενώ οι Αλμυριώτες κάτι περισσότερο για να «κλειδώσουν» την παραμονή.

Στις περισσότερες ομάδες της Γ’ Εθνικής πάντως, κοινός παρονομαστής προβλημάτων είναι το οικονομικό, με τα περισσότερα Σωματεία να παραπαίουν χωρίς επαρκείς χρηματικούς πόρους. Τραγικό παράδειγμα η ιστορική Αναγέννηση Καρδίτσας που παρέδωσε τα «κλειδιά» προ μηνών ήδη και εγκατέλειψε το πρωτάθλημα, ενώ κάποιες άλλες δεν προπονούνται ήδη και κάποιες άλλες «σέρνουν» την αγωνιστική περίοδο που απομένει μέχρι την αυλαία, με απλήρωτους ποδοσφαιριστές και προπονητές, πολλοί από τους οποίους αποχωρούν απροειδοποίητα και αιφνιδιαστικά, αφού αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα προσωπικής επιβίωσης.

Όσα περίεργα συμβαίνουν λόγω στοιχήματος και εξω-αγωνιστικά λοιπόν, πίσω από τον «μπερντέ», με ύποπτες διαιτησίες, αλλοπρόσαλλες τιμωρίες και άλλα «μαγειρέματα», αν μη τι άλλο αποθαρρύνουν τους χορηγούς και τους πιθανούς επενδυτές, ενώ διάχυτη είναι πλέον παντού η οσμή σκανδάλων, χρηματισμών και παράνομου κέρδους. Όλα αυτά, φυσικά, απομακρύνουν τους φιλάθλους από τα γήπεδα, κάτι που σε βάθος χρόνου θα γίνει μια μόνιμη απαξίωση, χωρίς επιστροφή.

Υπάρχουν δύο Ελληνικές λέξεις που πραγματικά δεν μπορούν να μεταφραστούν, γράφει διαδικτυακά το in.gr. Σύμφωνα με το e-daily αυτές είναι: το φιλότιμο και το κέφι. Με την λέξη φιλότιμο ασχολήθηκε ακόμα και το BBC με άρθρο του το 2017 σημειώνοντας ότι «Το ακριβές νόημα του… συζητείται έντονα, δεδομένου ότι η λέξη ανήκει στο πάνθεο των ελληνικών λεξικών που αψηφούν την εύκολη εξήγηση. To «Love of honour» είναι η επίσημη μετάφραση της, μια χρηστική αλλά και ανεπαρκής προσπάθεια να μεταφέρει τις αρετές που συμπιέζονται στις τέσσερις συλλαβές της λέξης». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόμα και η προσπάθεια να εξηγήσουμε στα ελληνικά τι είναι το φιλότιμο είναι σχετικά δύσκολη και περιέχει πολλές έννοιες που συνδέονται μεταξύ τους. Ένα από τα καλύτερα λεξικά η διαδικτυακή πύλη για την ελληνική γλώσσα περιγράφει την λέξη ως «ιδιαίτερη, αυξημένη ευαισθησία, ως στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου σε σχέση με την προσωπική τιμή, την αξιοπρέπειά του και γενικότερα με την εικόνα που σχηματίζουν οι άλλοι (η κοινωνία, το περιβάλλον) γι΄ αυτόν».

Το κέφι είναι ακόμα μια λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί σωστά σε άλλη γλώσσα, καθώς χάνει την ουσία της. Τα περισσότερα λεξικά την περιγράφουν γενικά ως το πνεύμα της χαράς και μια υπερβολική συγκίνηση γεμάτη με πάθος και ενθουσιασμό. Για τους Έλληνες όμως, το κέφι περιλαμβάνει μια ολόκληρη εμπειρία που εκφράζεται μέσα από το γέλιο, το χορό και το τραγούδι. Είναι η σύνδεση με άλλους ανθρώπους και ένας τρόπος αντιμετώπισης του πόνου.

Καταλαβαίνεις ότι άρχισες να γερνάς, όταν αυτούς που έβλεπες στις ντισκοτέκ, τώρα τους συναντάς στα …φαρμακεία.

Ο Θεός δίνει μπόρες σε αυτούς πού αντέχουν να χορεύουν στις καταιγίδες.

«Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: Ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα…» (Νίκος Καζαντζάκης)

«Ο Έλληνας είναι το δεξί χέρι του Θεού!» (Ρωσική παροιμία)

Χωρίς αγάπη και συγνώμη, η νηστεία είναι άχρηστη…

Οι νικητές δεν είναι άνθρωποι που ποτέ δεν απέτυχαν, αλλά άνθρωποι που ποτέ δεν παραιτήθηκαν.