Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 23-2-2019

Σκορπάει «ενέσεις», παροχές

κι όλα θα γίνουν …μύλος.

Κι από τις κάλπες όποιος βγει

στον κόρφο του ούτε …ψύλλος.

Στις 180.000 υπολογίζονται οι οφειλέτες που πληρούν τα δύο βασικά κριτήρια και μπορούν να ωφεληθούν από τη ρύθμιση στην οποία συμφώνησαν κυβέρνηση και τράπεζες για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Πρόκειται για περίπου τέσσερις στους δέκα δανειολήπτες, με κόκκινο στεγαστικό δάνειο ή κόκκινο δάνειο που έχει υποθήκη την πρώτη κατοικία, ο αριθμός των οποίων υπολογίζεται στις 400.000, ενώ το ύψος των δανείων που θα ρυθμιστεί -μέσα από το νέο καθεστώς του προσεχούς Μαρτίου- υπολογίζεται ότι θα φτάσει τα 10 δισ. ευρώ.

Οι ενδιαφερόμενοι οφειλέτες θα μπορούν να ρυθμίσουν την οφειλή τους με συγκεκριμένους όρους, οι οποίοι είναι οι εξής:

-Δυνατότητα αποπληρωμής της οφειλής σε διάστημα έως και 25 χρόνια.

-Ρύθμιση του δανείου με καθορισμένο επιτόκιο, δηλαδή Εuribor + 2%.

-Πιθανό «κούρεμα» της οφειλής με βάση τραπεζικά κριτήρια και εφόσον το υπόλοιπο του δανείου υπερβαίνει το 120% της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Η απόφαση για το «κούρεμα» θα λαμβάνει υπόψη, εκτός από εισοδηματικά, και περιουσιακά κριτήρια και θα αποφασίζεται κατά περίπτωση.

-Επιδότηση από το κράτος για όσους έχουν εισόδημα έως 12.500 ευρώ όταν πρόκειται για μονομελή οικογένεια, και 21.000 ευρώ όταν πρόκειται για ζευγάρι, όριο που προσαυξάνεται κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, έως τρία.

Επίσης, όπως προαναγγέλλει ο Αθηναϊκός Τύπος, έρχονται ρυθμίσεις οφειλών, διαγραφή χρεών αλλά και αναστολή περικοπής των συντάξεων χηρείας, όπως περιλαμβάνει το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας, σχεδόν τρία χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου και λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Οι νέες ασφαλιστικές ρυθμίσεις και διευθετήσεις με έντονα προεκλογικό άρωμα αναμένεται να θεσμοθετηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα, με αρχή το νομοσχέδιο – σκούπα του υπουργείου Εργασίας για τη ρύθμιση οφειλών προς τα Ταμεία σε 120 δόσεις.

Εύχομαι να διαρρέουν τέτοιες ειδήσεις μόνο και μόνο για να μας τρομάξουν και ειδικότερα να τρομάξουν την «προεκλογική» μας Κυβέρνηση και τίποτε περισσότερο: Η Ελλάδα κινδυνεύει να μην λάβει τη δόση των 750 εκατ. ευρώ τον επόμενο μήνα που προκύπτει από τη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους, καθώς έχει καθυστερήσει στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με όσα μεταδίδει το πρακτορείο Reuters επικαλούμενο Ευρωπαίους αξιωματούχους. Η Κομισιόν αναμένεται να εκδώσει στις 27 Φεβρουαρίου την έκθεση μεταμνημονιακής επιτήρησης για την Ελλάδα, το συμπέρασμα της οποίας θα είναι καθοριστικής σημασίας για τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, καθώς βάσει αυτού θα αποφασίσουν εάν θα επιτρέψουν την εκταμίευση. «Η έκθεση θα αναφέρει πιθανώς ότι η Ελλάδα δεν έχει ολοκληρώσει τις συμφωνηθέντες μεταρρυθμίσεις», αναφέρει αξιωματούχος της ευρωζώνης στο Reuters.

Συμπέρασμα: Τα μνημόνια έφυγαν, αλλά συνεχίζουν να είναι εδώ, να μας κουνάνε απειλητικά το δάχτυλο και (ίσως) να μας τραβάνε πού και πού τ’ …αυτιά.

«Π​​ρώτο πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα,» γράφει σε επιφυλλίδα του ο Χρήστος Γιανναράς, «πασίδηλο και ασφυκτικό: η απώλεια επαφής κομμάτων και κομματανθρώπων με την πραγματικότητα. Η απόλυτη υποταγή λόγων και ενεργημάτων τους στη στυγνή προτεραιότητα να κερδηθούν οι εντυπώσεις. Η πολιτική αρχίζει και τελειώνει στις εντυπώσεις, σχεδιάζεται και ασκείται με τους όρους του μάρκετινγκ. Το κόμμα, η ονομασία του, τα στελέχη του, ο λογότυπος, το δήθεν «πρόγραμμά» του, οι δημηγορίες των «αρχηγών», οι καθημερινές «παρεμβάσεις» τους στην επικαιρότητα, όλα είναι άσχετα με την πολιτική και την κοινωνία. Όλα υπηρετούν αποκλειστικά τον εντυπωσιασμό – να κερδηθούν, με οποιοδήποτε τίμημα, οι εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις όχι των σκεπτόμενων, με κριτική εγρήγορση πολιτών. Αυτοί είναι μειονότητα και δεν ενδιαφέρουν. Οι εντυπώσεις είναι προκάτ και αλακάρτ: συντονισμένες με τον πρωτογονισμό και τα ορμέμφυτα του «ποδοσφαιρόφιλου» οπαδού, του παθητικού τζογαδόρου, του υπνωτισμένου καταναλωτή.» Κι αυτή η αλλοίωση της προσωπικότητας του μέσου πολίτη, θέλει πολλή δουλειά για να διορθωθεί κάποτε, αν ήδη δεν είναι μάταιη και ανέφικτη μια τέτοια διόρθωση. Άλλωστε, ένας απελπισμένος λαός πότε και πώς να πιστέψει στα θαύματα;

Δεν θα μετράει ο βαθμός του απολυτηρίου στον υπολογισμό των συνολικών μονάδων κάθε υποψηφίου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, προβλέπουν τα πολιτικά ρεπορτάζ των μεγαλύτερων εφημερίδων της χώρας. Αυτή είναι η βασική αλλαγή στην υπάρχουσα πρόταση του υπουργείου Παιδείας για το νέο εξεταστικό σύστημα. Με τον τρόπο αυτό, το υπουργείο απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τις εξαγγελίες για δραστικές αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης, καθώς (έπειτα από διετές γράψε – σβήσε) κατέληξε σε ένα παρόμοιο σύστημα με το σημερινό, των τεσσάρων πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων. Αυτό συμβαίνει διότι στην πράξη αποδεικνύεται αδύνατη η ελεύθερη πρόσβαση των υποψηφίων σε σχολές ΑΕΙ με μεγάλη ζήτηση.

Για όλα αυτά βέβαια, τώρα πριν και μετά, κανένας δεν ρώτησε τα κακόμοιρα τα παιδιά, που για μήνες και χρόνια προετοιμάζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν, όλες οι αλλαγές στο σύστημα των εξετάσεων περνάνε από τις προεκλογικές και ψηφοθηρικές κρησάρες.

«Με οδύνη πληροφορήθηκα τον θάνατο του Διονύση Αρβανιτάκη, του υποδειγματικού ευρωπαίου πολίτη, ο οποίος βραβεύθηκε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη σπάνια μεγαλοψυχία του, την ευαισθησία έναντι των εκατοντάδων δυστυχισμένων μεταναστών», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για την απώλεια του φούρναρη της Κω. «Η δικιά μου Ευρώπη είναι αυτή που συμβόλιζε ο Διονύσης Αρβανιτάκης. Καλό σου ταξίδι, φούρναρη της Κω που κάθε μέρα έδινες ψωμί στις πεινασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές», τονίζει στη δήλωσή του ο κ. Γιούνκερ, εκφράζοντας παράλληλα τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του.

Η δικιά μας Ευρώπη, κύριε Γιούνκερ, μοιάζει με έναν επώνυμο, γνωστότατο και κορυφαίο παράγοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ο φακός τον συνέλαβε κατ’ εξακολούθηση να παραπατάει δημόσια λόγω …μέθης.

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, το παμπάλαιο χώμα πατώντας …» (Οδυσσέας Ελύτης)

«Σπαταλάμε μέλλον», συμπεραίνει σε κύριο άρθρο της -με τίτλο «Τέλμα»- η «Καθημερινή», χωρίς περιστροφές. «Δεν θα ήταν πρόωρο να πει κανείς ότι αυτή η συνταγματική αναθεώρηση, όπως εκτυλίσσεται, θα ήταν καλύτερο να μην είχε καν επιχειρηθεί. Οι αγκυλώσεις που αφήνει ανέπαφες είναι περισσότερες και πιο σημαντικές από τις αλλαγές που εν τέλει προωθεί. Οι δε διαδικαστικοί αυτοσχεδιασμοί κατέληξαν να αποδυναμώσουν όχι μόνον το αναθεωρητικό εγχείρημα, αλλά συνολικά το κύρος της Βουλής. Γίνεται ολοένα και πιο έκδηλη η ασυμμετρία που στοιχειώνει τη δημόσια ζωή. Ένα κόμμα που είχε εκλεγεί με 35%, έχοντας πια εξαντλήσει τα κοινοβουλευτικά και κοινωνικά του ερείσματα, καταφέρνει να δεσμεύει τη χώρα για ζητήματα που υπερβαίνουν τον κυβερνητικό του βίο κατά τουλάχιστον μία γενεά. Το μακρύ τέλμα δεν κοστίζει μόνο στην οικονομία. Σπαταλάμε μέλλον.» Θα πρόσθετα ότι «σπαταλάμε την ίδια την Πατρίδα». Όση απέμεινε ακόμη ανέγγιχτη…

Δεν διανοούμαι, ότι θα πολωθεί το προεκλογικό κλίμα τόσο ώστε να συμβούν ακρότητες και δολιοφθορές, σε οποιαδήποτε από τις τριπλές εκλογικές αναμετρήσεις, που επίκεινται στη χώρα μας. Προκαταβολικά πρέπει να χαρακτηριστούν σαν καταδικαστέες και αποτρόπαιες, ειδικότερα όταν υπάρχει η πιθανότητα να στοχεύουν ως θύματα απλούς πολίτες, τη σωματική τους ακεραιότητα ή π.χ. την περιουσία τους. Έχουμε υποστεί τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια, που η κλιμάκωση του διχασμού δεν πρέπει να έχει ούτε τον πιο παραμικρό εμφυλιακό χαρακτήρα.

Η καθηγήτρια Τάνια Καρακαμίσεβα αναρωτιέται ποιος είναι ο λόγος και είναι τόσο φοβισμένοι οι Έλληνες και ξεκίνησαν να ουρλιάζουν και να επικρίνουν τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δηλαδή, αναρωτήθηκε αν (οι Έλληνες οι οποίοι κατακρίνουν τη Συμφωνία) είναι λόγω αυτών που σχολίασε στο Facebook ο Τοντόρ Πετρόφ. Ο Πετρόφ έγραψε πως η «Μακεδονία» απαιτεί από την Ελλάδα, αποζημιώσεις ύψους 3.000 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Κατοχή του τμήματος της Μακεδονίας του Αιγαίου και τη γενοκτονία κατά του «μακεδονικού» λαού, καθώς και για την εκμετάλλευση των φυσικών και αρχαιολογικών θησαυρών από τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 έως σήμερα.

Καλέ (ή μήπως …μωρή;), κυρα-Καρακαμίσεβα, θα μας πεις τελικά ….τι πίνεις και δεν μας δίνεις;

Ο παλιόκαιρος φέτος μας απειλεί με νέο γύρο μετεωρολογικών επεισοδίων. Και θα λέγαμε ένα …χορταστικό «νισάφι πια», αλλά ποιος θα μας ακούσει;

Ερωτικές υπεκφυγές:

-Εσύ που μου έλεγες πως είμαι ο Θεός σου, πώς μπόρεσες να πας με άλλον;

-Πιστεύω στους 12 θεούς του Ολύμπου…

Το τσεκούρι ξεχνάει… Το δέντρο θυμάται…

Λένε πως ένα «να προσέχεις» ισοδυναμεί με χίλια περίπου «σ’ αγαπώ». Λένε…

Ποτέ μην πάρεις δανεικά φτερά για να πετάξεις. Με τα δικά σου να πετάς κι όποτε, όπου φτάσεις.