Ευθύμιος Ζιγγιρίδης: Οι παραβιάσεις συμφωνιών και το ιδεολογικό αφήγημα των Σκοπιανών

έκδοση 26-1-2019

Το ιστορικό υπόβαθρο της ονομασίας της γειτονικής χώρας είναι λίγο πολύ γνωστό, όπως είναι γνωστή και  η πορεία των διαπραγματεύσεων όλα τα χρόνια από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1991, χρονιά την οποία η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία της. Η ύπαρξη αυτής της σλαβικής χώρας βασίστηκε σε μία πλαστή έννοια του «μακεδονικού έθνους» η οποία καλλιεργήθηκε συστηματικά μέσω της πλαστογράφησης της ιστορίας  για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.  Η Ελλάδα αντέδρασε τότε φέρνοντας το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας (1993). Το 1995 ωστόσο αποφασίστηκε και υπογράφθηκε η «Ενδιάμεση Συμφωνία» μεταξύ των χωρών κάτι το οποίο όριζε ένα δεσμευτικό κώδικας συμπεριφοράς, προκειμένου να φθάσουν οι δύο χώρες σε μία κοινώς αποδεκτή λύση. Εδώ αρχίζει η παραβίαση της συμφωνίας από τους βόρειους γείτονες.

1. Χρησιμοποιούν την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στους διεθνείς οργανισμούς ακόμη και στα Ηνωμένα Έθνη, όπου είχε υποσχεθεί να χρησιμοποιεί την ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
2. Χρησιμοποιούν σύμβολα όπως ο ήλιος της Βεργίνας, το όνομα του αεροδρομίου των Σκοπίων «Αλέξανδρος ο Μακεδών», Αψίδα στα Σκόπια η οποία ονομάστηκε «Πόρτα Μακεδονία» και ανέγερση μνημείων με τον ήλιο της Βεργίνας σε όλη την χώρα.
3. Ενισχύουν αλυτρωτικές διεκδικήσεις και υποδαυλίζουν εθνικιστικά αισθήματα εντός της ελληνικής επικράτειας
4. Προβάλουν μεγαλοϊδεατικές εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, μέσω της απεικόνισης σε χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, βιβλία ιστορίας κλπ.
5. Προβαίνουν σε προπηλακισμούς Ελληνικών επιχειρήσεων και τουριστών και δημιουργούν αλυτρωτικά συνθήματα και τραγούδια σε ποδοσφαιρικούς αγώνες ή όπου αλλού συναθροίζονται προκειμένου να ψυχαγωγηθούν.

Επομένως η «Ενδιάμεση Συμφωνία» την οποία υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη έχει παραβιαστεί κατάφορα επανειλημμένως αλλά αυτό δεν το έχει χρησιμοποιήσει καμία ελληνική κυβέρνηση ως ατού για να ακυρώσει ή να βελτιώσει το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο λόγω αυτών των παραβιάσεων η Ελλάδα δεν δέχτηκε την έναρξη εργασιών εισόδου της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Έτσι το 2008 ο Καραμανλής έθεσε βέτο και αγνόησε τις αμερικανικές και άλλες πιέσεις. Ως αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας πάρθηκε απόφαση να ολοκληρωθεί η προσπάθεια εξεύρεσης κοινής αποδεκτής λύσης για την ονομασία και μετά να αρχίσει η ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε και επαναλήφθηκε σε όλες τις μεταγενέστερες Συνόδους Κορυφής της Συμμαχίας στο Στρασβούργο (2009), στη Λισσαβώνα  (2010) και στο Σικάγο (2012).

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» λοιπόν είναι αποτέλεσμα της «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» και των διαπραγματευτικών διεργασιών όλων των ελληνικών κυβερνήσεων έως σήμερα. Ας δούμε κάποια μέρη της συμφωνίας και των τροποποιήσεων οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας.

1. Στην διπλωματική διακοίνωση αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος ¨Μακεδονικός Λαός» και όχι «Βόρειο Μακεδονικός Λαός» άρα αναιρείται η αλλαγή του ονόματος σε «Βόρεια Μακεδονία»
2. Επίσης αναφέρεται ο όρος nationality και όχι citizenship. Κοιτώντας σε πολλά αναγνωρισμένα αγγλικά λεξικά, αναφέρεται καθαρά η διαφορά στους όρους.

Nationality είναι μια νομική σχέση μεταξύ ενός ατόμου και ενός κράτους. Παρέχει την αρμοδιότητα του κράτους πάνω στο πρόσωπο και παρέχει στο πρόσωπο την προστασία του κράτους. Citizenhip είναι έννοια η οποία χρησιμοποιείται για πολίτες οι οποίοι έχουν δικαίωμα ψήφου σε ένα κράτος ενώ στον όρο nationality περιλαμβάνονται και άτομα εκτός κράτους, δηλαδή ομοεθνείς που ζούνε σε άλλες χώρες όπως η Ελλάδα. Κάτι που σημαίνει θα μπορούν να ισχυριστούν ότι υπάρχουν ομοεθνείς τους στην Ελλάδα άρα να ισχυριστούν ότι υπάρχει μειονότητα. Εξάλλου θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον όρο Βόρειο Μακεδονική  ιθαγένεια και όχι τον όρο Μακεδονική ιθαγένεια εάν δεν είχαν δεύτερες πονηρές σκέψεις στο μυαλό τους.

3. Οι σλάβοι γείτονες μας αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα τους δεν έχει σχέση με την αρχαία μακεδονική γλώσσα και ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών. Γιατί τότε θέλουν να την ονομάζουν «Μακεδονική Γλώσσα» και όχι σλαβομακεδονική ή κάτι παρόμοιο; Εάν ψηφιστεί κάτι τέτοιο θα έχει ισχύ και στην χώρα μας και θα έχουμε χώρους όπου διδάσκεται επίσημα η « Μακεδονική Γλώσσα»
4. Μετά την Συμφωνία των Πρεσπών ο Ζάεφ περιχαρής έδινε συνεντεύξεις σε τοπικά κανάλια και κανάλια του εξωτερικού όπου αναφερόταν σε «Μακεδονία»

« Μακεδονική Γλώσσα» και «Μακεδονικό Έθνος» . Δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε τα προσχήματα πριν να ψηφιστεί από την Βουλή η αλλαγή της ονομασίας της χώρας του σε «Δημοκρατία της Βόρεια Μακεδονίας». Δεν τον άκουσα να αναφέρεται σε «Βόρεια Μακεδονία». Εάν δεν τήρησε την συμφωνία λίγα εικοσιτετράωρα μετά την υπογραφή της γιατί πιστεύουμε ότι θα την τηρήσει αφού ψηφιστεί αυτή η προβληματική συμφωνία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο;

5. Αναφέρεται σε δικαιώματα πολεμιστών των μακεδονικών απελευθερωτικών αγώνων. Σε ποιους πολεμιστές αναφέρεται; Σε αυτούς που πολέμησαν τους Γερμανούς στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ή στους «Κομιτατζήδες» (υπήρχαν ομάδες τέτοιες στην περιοχή των Σκοπίων εκτός των Βουλγάρων) που έσφαξαν τους ελληνικούς ορθόδοξους πληθυσμούς το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα;

Όλοι επιθυμούμε ειρηνικές διευθετήσεις σε εθνικά ζητήματα και καλές γειτονίες προκειμένου να αναπτυχθούν εμπορικές, κοινωνικές και πολιτισμικές φιλίες. Ωστόσο όταν είσαι στην θέση του αδυνάτου διότι χρωστάς σε πολλές χώρες οι οποίες σε πιέζουν να πάρεις αποφάσεις επιζήμιες εθνικά, δεν προχωράς σε τελικές λύσεις γιατί είναι δεδομένο ότι θα απεμπολήσεις αρκετά από αυτά που δικαιούσαι για να κάνεις το χατίρι των δανειστών σου. Ας αναλογιστούν όλοι οι κυβερνώντες τις ευθύνες τους και ας αναρωτηθούμε όλοι εμείς γιατί επιτέλους αυτή η «δημοκρατική» αριστερή κυβέρνηση δεν δίνει την σκυτάλη στον λαό για να αποφασίσει για ένα τόσο σημαντικό Εθνικό θέμα.

Ευθύμιος Ζιγγιρίδης

Σύμβουλος Στρατηγικών Επενδύσεων BEng MSc AMIEE MILT