Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 5-1-2019

Ο τόπος γέμισε ευχές

για τον καινούργιο χρόνο.

Υγεία όλοι τους ζητούν,

χαρές και γέλιο μόνο…

Το δημογραφικό απειλεί την Ελλάδα, μας προειδοποιεί ο Πρωτοχρονιάτικος Αθηναϊκός Τύπος, μεταδίδοντας μάλλον το πρώτο κακό μαντάτο της νέας χρονιάς. Μέσα σε μία επταετία ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 360.000, στην επόμενη 12ετία θα μειωθεί κατά 770.000 και σε 35 έως 50 χρόνια θα έχει μείνει ο μισός, προβλέπουν. Οι ηλικιωμένοι αυξάνονται, τα παιδιά μειώνονται, οι νέοι μεταναστεύουν, το εργατικό δυναμικό περιορίζεται, με τρομακτικές συνέπειες στην οικονομία και στο ασφαλιστικό σύστημα, αλλά και στην ίδια την υπόσταση και την εξέλιξη του Ελληνικού έθνους.

Αυτή η ορατή απειλή του δημογραφικού μας ίσως είναι και μια από τις αιτίες που οι κάθε λογής «ξεβράκωτοι» (δώστε όποια ερμηνεία θέλετε στον όρο) γείτονες εγείρουν επεκτατικές βλέψεις κατά της χώρας μας και «βγάζουν γλώσσα» σε βάρος μας. Ξεθαρρεύουν και περισσεύει πλέον το θράσος τους, ενώ είναι πολύ πιθανό να συνεπικουρούνται από τους ισχυρούς της Ευρώπης και την Αμερική, για τα συμφέροντα των πατρώνων τους…

Σε καταλύτη και οδηγό των πολιτικών εξελίξεων, τις πρώτες βδομάδες της νέας χρονιάς, θα προκριθεί η συμφωνία των Πρεσπών. Όπως εκτιμάται, το αργότερο στις 15 Ιανουαρίου θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος της ΠΓΔΜ και η πρωτοβουλία, η …μπάλα δηλαδή, θα περάσει στο «ελληνικό γήπεδο», ενώ «παίζει» κι ένας ακόμη ανασχηματισμός, μάλλον ο τελευταίος πριν στηθούν κάλπες. Μάλιστα, οι πολιτικοί αναλυτές στη χώρα μας εκτιμούν, ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα αποτελέσει ένα από τα τέσσερα βασικά «κλειδιά» στην πορεία προς τις εκλογές, ο χρόνος για τις οποίες ούτως ή άλλως μετράει αντίστροφα, με τα σενάρια του Μαρτίου ή του Μαΐου να εμφανίζονται πιθανότερα, παρά το αντίστοιχο ολοκλήρωσης της τετραετίας.

Άλλοι τρεις παράγοντες που θα λειτουργήσουν σαν βαρόμετρα για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας των εκλογών -όπως εκτιμά και η «Καθημερινή»- είναι η απήχηση των παροχών Τσίπρα, καθώς μέσα στο Γενάρη θα ανακοινωθούν και η αύξηση του κατώτατου μισθού, η δυνατότητα της χώρας να εξέλθει τους αμέσως επόμενους μήνες στις αγορές και η ολοκλήρωση ή το ναυάγιο του modus vivendi με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για την εκκλησιαστική περιουσία και τη μισθοδοσία των κληρικών.

Αν εξαιρέσεις τις προεκλογικές υπερβολές και …μπαρούφες -όπως η παρακάτω- ένα είναι βέβαιο: Ότι οι εξελίξεις, οι εκπλήξεις και το πολιτικό πήγαινε-έλα δεν πρόκειται να μας αφήσουν να …πλήξουμε φέτος. Ειδικότερα όσοι από μας εξασκούμαστε στο κομματικό «μασλάτι» και στις λεκανομαντείες, αλλά και για όλους εκείνους τους ψιλο-τρακαδόρους των ρουσφετιών, που πάντοτε κάπου αποσκοπούν και κάπου αποβλέπουν, για να προωθήσουν και να υπηρετήσουν τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντά τους, όντας ψηφοφόροι της …κινούμενης άμμου.

Οι ύαινες (όπως και οι λύκοι) λέγεται πως δεν αλλάζουν τομάρι. Κάποιοι όμως, με το παραμικρό, αλλάζουν κομματική στέγη και κομματικά «πιστεύω». Στο πιτς φυτίλι… Και το σχετικό «δικαίωμα» το παίρνουν από τους ίδιους τους πολιτικούς, που όσο πλησιάζουν στην εξουσία τόσο προσπαθούν να συμπήσουν κομματικούς «στρατούς», κόντρα στην ηθική και στο δίκαιο, κόντρα στο πραγματικό συμφέρον και στο ευοίωνο μέλλον του τόπου.

Τα εγκαίνια ενός σταθμού μετρό χωρίς …τρένα και με ζωγραφισμένα εκδοτήρια σε …μουσαμάδες, στη Θεσσαλονίκη και παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού, είναι η πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της σημερινής Ελλάδας, αποχαιρετώντας το 2018. Γελάτε, όταν εγκαινίασε μόλις το μετρό που θα γίνει το 2020; Από Δευτέρα που τελειώνουν οι γιορτές του Δωδεκαημέρου και πιθανώς θα αρχίσει να προσλαμβάνει οδηγούς και ταμίες για το …μελλοντικό μετρό, θα καταλάβετε πολύ καλά γιατί το έκανε.

Να γιατί τα προεκλογικά «χαδάκια» έχουν γίνει πλέον κάτι σαν έθιμο, έχουν …θεσμοθετηθεί: Πάρτε, ας πούμε τις παρατάσεις στην πληρωμή των τελών κυκλοφορίας… Είναι -κάθε τέλος του χρόνου- κάτι σαν το «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του». Έθιμο, που δεν έσωσε ποτέ κανέναν κάτοχο τροχοφόρου, στο οποίο έχουν φορτώσει διαχρονικά φόρους, δασμούς και εισφορές, διόδια και άλλα εφάμαρτα χαράτσια. Η ολιγοήμερη παράταση στην πληρωμή των τελών κυκλοφορίας μας μάρανε…

Με ανατροπές για εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους -ισχυρίζεται η «Καθημερινή»- αλλά και ευχάριστες εκπλήξεις μπαίνει το νέο έτος, καθώς μια σειρά από διατάξεις που έχουν ήδη ψηφιστεί επιφέρουν αλλαγές σε όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, εισφορές αλλά και συντάξεις. Βέβαια, το 2019, τουλάχιστον ασφαλιστικά, αναμένεται να καθοριστεί από τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) όσον αφορά τόσο τα αναδρομικά των περικοπών που έχουν ήδη κριθεί αντισυνταγματικές, όσο και από σειρά κομβικών διατάξεων του νόμου Κατρούγκαλου, που αφορούν τον επανυπολογισμό των συντάξεων, το ύψος των εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολουμένους και την ένταξη όλων των ταμείων κύριας ασφάλισης στον ΕΦΚΑ. Αναμένουμε τις εξελίξεις, ποντάροντας κυρίως σε …ευχάριστα.

Ψύχος, χαμηλές θερμοκρασίες και χιόνια προβλέπονταν -όσο γράφονταν αυτές οι γραμμές- για την παραμονή και τη μέρα των Φώτων. Προκαταβολικά λοιπόν είναι άγνωστο και στον γράφοντα αν και πόσοι πιστοί θα συμμετέχουν στους Καθαγιασμούς των υδάτων, σε θάλασσες, ποτάμια, λίμνες κτλ. Η κακοκαιρία, που μπορεί να μας κλείσει στα σπίτια μας ωστόσο, δεν αναιρεί το έθιμο και τις θρησκευτικές τελετές ούτε μας ωθεί τάχατες να προσευχηθούμε και να ζητήσουμε την εξ Ύψους Θεία Φώτιση. Είναι κάτι απαραίτητο για τους πιστεύοντες τουλάχιστον και ειδικότερα στους δύσκολους καιρούς μας.

Όχι, κυρίες και κύριοι… Το να ζητάμε Φώτιση για του πολιτικούς μας είναι επιεικώς μάταιο και ανώφελο. Κυρίως λόγω προτέρου «ύποπτου» βίου. Πώς είπατε; Όχι, όλοι τους… Άντε καλά….

Ιανουάριος… Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν και Janus bifrons, δηλαδή διπρόσωπο Ιανό. Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι’ αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο, που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο.

Καλέ, κοπέλες χρυσοχέρες… Όλα αυτά τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, που μοστράρατε στο διαδίκτυο, όλες τις προηγούμενες γιορτινές μέρες, ήθελα να ξέρω εσείς τα φτιάξατε ή αγοραστά ήταν τα περισσότερα; Και (δεύτερη ερώτηση) είχατε το κουράγιο να τα καταναλώσετε, τελικά; Αν μου πείτε «ναι», με κάνετε να μετανιώνω που ασχολήθηκα επαγγελματικά με την ενημέρωση και τις εφημερίδες τόσα χρόνια και δεν άνοιξα εξ αρχής ινστιτούτο …αδυνατίσματος.

Γιαγιά και Παππούς αποφάσισαν να καμαρώσουν τον εγγονό τους, που είναι εύζωνας, γιατί δεν ήθελαν να περάσει μόνος του μέσα στις γιορτές. Και κάθισαν μέσα στο κρύο, όσο το παλικάρι έκανε τη βουβή κι ακίνητη σκοπιά του, στην Πλατεία Συντάγματος. Πραγματικά είναι ό,τι πιο συγκινητικό και ανθρώπινο είδαμε αυτές τις γιορτές και συγχρόνως μια παρηγοριά, γι’ αυτή τη χιλιοπικραμένη και …πικρή χώρα! Ένα τεράστιο μπράβο στους γέροντες που είχαν το σθένος και το κουράγιο για κάτι τέτοιο. Τη φωτο πήρα από την εφημερίδα «Έθνος» και θα μπορούσε οποιοσδήποτε Έλληνας να την αφιερώσει στους αμετροεπείς Τουρκαλάδες εκείνους που τολμούν να ζητάνε το μισό Αιγαίο. Τρομάρα τους….

Αυτοκριτική να κάνετε… Κριτική κάνουν όλοι.

«Αν χαρίσεις σε κάποιον ένα αμπέλι, αμέσως να το ξεχάσεις. Αν όμως εκείνος σου χαρίσει ένα τσαμπί σταφύλι, από τ’ αμπέλι που του χάρισες, μην το ξεχάσεις ποτέ.» (Γέροντας Παΐσιος).

«Η φιλία είναι η πιο έντιμη εκδοχή της αγάπης.» (Μάρω Βαμβουνάκη).

Το διάβασα σ’ έναν τοίχο και μου άρεσε: Δεν υπάρχουν ανέφικτες αγάπες, μόνο δειλοί εραστές… Γιατί η αγάπη είναι προνόμιο των γενναίων!!!

Η καλύτερη Πρωτοχρονιά ήταν τότε που περιμέναμε να έρθει το τέλος του κόσμου. Είχαμε τουλάχιστον να περιμένουμε σε κάτι.

Τρελό, αλλά καλό, στο διαδίκτυο: Έχω παντρεμένο φίλο, που το 2018 βγήκε έξω λιγότερες φορές από τον …Κουφοντίνα.

Καλή και φωτεινή χρονιά για όλους μας…