Πολιτισμός και αδέσποτα ζώα

Γράφει ο Ευθύμιος Ζιγγιρίδης BEng MSc AMIEE MILT, Γραμματέας στον Φιλοζωικό Σύλλογο Αλμυρού, Μέλος επιτροπής Διαβούλευσης Δήμου Αλμυρού

Mε αφορμή την καταγγελία της Προέδρου του Φιλοζωικού Συλλόγου Αλμυρού Αθηνάς Υφαντή για την θανάτωση σκύλων στην πόλη μας  χρησιμοποιώντας φόλες σκέφθηκα να γράψω δυο λόγια για το πώς τέτοιου είδους πράξεις αντανακλούν την κουλτούρα και τον πολιτισμό μας.

O μεγάλος Μαχάτμα Γκάντι έλεγε: «Ένας πολιτισμός κρίνεται από το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα».

Mε 1,8 εκατ. αδέσποτα σκυλιά και 2 εκατ. αδέσποτες γάτες – την ώρα που τα δεσποζόμενα ζώα είναι γύρω στις 750.000 – η χώρα μας αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα, με πολλές πτυχές, από το σεβασμό και την προστασία της ζωής των ζώων (Διακήρυξη Δικαιωμάτων των Ζώων, Παρίσι 1978) μέχρι τον πολιτισμό, την αισθητική και τους κινδύνους στο οδικό δίκτυο. Σύµφωνα µε τις στατιστικές των φιλοζωικών οργανώσεων, κάθε χρόνο εγκαταλείπονται περίπου 80.000 ζώα, σκύλοι και γάτες. Τα ζώα αυτά κατά µέσο όρο ζουν έναν χρόνο περίπου µετά την εγκατάλειψη, πεθαίνοντας είτε από δηλητηρίαση (φόλα) είτε από τροχαίο είτε από την άσκηση βίας εναντίον τους, πυροβολισµοί, κρέµασµα κ.λπ. Επίσης  κάθε χρόνο προστίθενται πάνω από 60.000 νέα ζώα στην Ελλάδα, τη στιγμή που ο πληθυσμός των αδέσποτων είναι πολλές δεκάδες χιλιάδες. Πάγια αιτήματα των φιλοζωικών οργανώσεων, που δυστυχώς δεν εισακούγονται, είναι, προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των αδέσποτων ζώων, να λάβει η πολιτεία σημαντικά μέτρα περιορισμού των γεννήσεων νέων ζώων τόσο από τους επίσημους εκτροφείς όσο και από τους χιλιάδες παράνομους εκτροφείς και να σταματήσει επίσης για κάποια χρόνια τις εισαγωγές σκύλων, γατών αλλά και άλλων ζώων μέχρι επιτέλους στη χώρα μας να ελεγχθεί.

Η δημιουργία αδέσποτων ζώων οφείλεται σε εμάς τους ανθρώπους και στους φορείς που μας εκπροσωπούν. Εμείς οι άνθρωποι λοιπόν ως κυβερνήτες του πνεύματος και έχοντας το προνόμιο της Λογικής, θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Βέβαια πώς να αναμένουμε να επιδείξουμε τα αποτελέσματα αυτών των θεϊκών δώρων (λογική κτλ) σε ότι έχει σχέση με τα ζώα αφού δεν έχουμε καταφέρει να επιδείξουμε καλά αποτελέσματα στις μεταξύ μας σχέσεις ως άνθρωποι.

Αυτά τα ζώα «συντροφιάς» όπως αποκαλούνται από κάποιους δεν μας κρατάνε απλά συντροφιά, αλλά βοηθούν την Αστυνομία ανιχνεύοντας ναρκωτικά  οδηγούν με πίστη και αγάπη τυφλούς συνανθρώπους μας, σώζουν παγωμένους ορειβάτες μες’ απ’ τα χιόνια, φυλάνε εμάς και το σπιτικό μας μέχρι θυσίας τους και δίνουν μάχες μέχρις εσχάτων όταν άλλα ζώα προσπαθούν να κατασπαράξουν στις στάνες τα κοπάδια των προβάτων, των κατσικιών, των κτηνοτρόφων, κλπ.  Εμείς λοιπόν οι πολιτισμένοι άνθρωποι, αμείβουμε τα εξαίρετα αυτά πλάσματα του Θεού με τους δικούς μας σατανικούς τρόπους, προσφέροντάς τους εξορίες από τα σπίτια μας μέσα στα οποία συχνά γεννήθηκαν, σκοτώνοντάς τα με φόλες που τους προξενούν σπαρακτικούς θανάτους, εγκαταλείποντάς τα στο έλεος της μοναξιάς όταν φεύγουμε για διακοπές, τραυματίζοντάς τα βάναυσα χωρίς λόγο και αναγκάζοντάς τα να συμμετέχουν στις γνωστές «κυνομαχίες».

Αντιλαμβάνεστε, πως αυτές οι πράξεις δείχνουν παντελή έλλειψη σεβασμού στην κοινωνία ενώ προσβάλλουν τον πολιτισμό μας και τα ανθρώπινα συναισθήματα. Οι φόλες ή οι άλλες κακοήθεις πράξεις ενάντια σε αδέσποτα ζώα δεν σκοτώνουν μόνον αυτά, αλλά σκοτώνουν την ηθική μας , τον πολιτισμό μας την ίδια τη ζωή και κάθε συναίσθημα που την ορίζει. Εξάλλου δίπλα από εκεί που πέφτουν οι φόλες παίζουν παιδιά και οι παράπλευρες απώλειες είναι θέμα χρόνου.

Στα πλαίσια αυτού του άρθρου είναι υποχρέωση μου να εξάρω το τεράστιο έργο που προσφέρει στο Δήμο μας η γνωστή σε όλους μας κ Ελένη, η οποία φροντίζει εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά με πενιχρά εισοδήματα. Ας φανταστεί κάποιος ποια θα ήταν η κατάσταση εάν δεν υπήρχε αυτή η κυρία για να συγκεντρώσει σε δικό της χώρο 400 αδέσποτα και θα έπρεπε όλα αυτά να περιφέρονται στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης μας. Ηδη η κατάσταση στην πρωτεύουσα και στα χωριά του Δήμου μας είναι δραματική.

Όλοι εμείς που ενδιαφερόμαστε για την καθημερινή βελτίωση της ζωής μας και όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι νοιάζονται για τα αδέσποτα ας φροντίσουμε ο καθένας από την μεριά του να συμβάλλει ελάχιστα στην φροντίδα αυτών των πλασμάτων του Θεού. Ο Δήμος ήδη κάνει προσπάθειες ενίσχυσης του προσωρινού κυνοκομείου της κ Ελένης αλλά χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από τον Δήμο και όλους τους σχετιζόμενους φορείς είτε σε υποδομές είτε σε οργανωμένες δράσεις στειρώσεων και περισυλλογής των αδέσποτων.  Πιστεύω ακράδαντα ότι η συλλογική προσπάθεια θα μπορέσει να βελτιώσει πολλές  πτυχές του συγκεκριμένου χρόνου προβλήματος.