Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

έκδοση 13-10-2018

Η έξοδος στις αγορές

φαντάζει σκέτη ….μούρλια.

Κι ας λείψαν’ τα μνημόνια,

τα κέρδη, τα …νταούλια.

Με πόνο ψυχής, θα έλεγα, προσυπογράφω λίγα από τα πολλά που ακροθιγώς θίγει (ρωτώντας) η «Καθημερινή», με αφορμή τις θεαματικές (όσο και ανησυχητικές) «βουτιές» των τραπεζικών μετοχών: Ο ελληνικός λαός βλέπει τις τράπεζες να δοκιμάζονται για μία ακόμη φορά, γνωρίζοντας πως έχει πληρώσει ακριβά την ανακεφαλαιοποίησή τους. Δικαιούται να έχει απαντήσεις σε ορισμένα ερωτήματα: Πλήρωσαν μεγάλοι επιχειρηματίες τα δάνεια που πήραν ώστε να μπουν στις αυξήσεις κεφαλαίου διαφόρων τραπεζών; Εντοπίσθηκαν περιπτώσεις όπου χρήματα από τραπεζικά δάνεια έφυγαν από εταιρικούς λογαριασμούς και μπήκαν σε προσωπικούς; Έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων από επιχειρηματίες που χρεοκόπησαν τις εταιρείες τους, αλλά παραμένουν οικονομικά εύρωστοι; Οι απαντήσεις έχουν καθυστερήσει πολύ και η κοινή γνώμη θέλει να ξέρει το γιατί.

Πάμε στοίχημα, ότι πολλές από τις παραπάνω απαντήσεις για τις τράπεζες, αλλά και πολλές άλλες είτε δεν θα δοθούν ποτέ είτε -εάν και εφ’ όσον δοθούν- θα είναι επιεικώς …ακαταλαβίστικες;

Η μεγάλη αποχή στο δημοψήφισμα της 30.9.2018 ουσιαστικά σημαίνει ότι ο λαός των Σκοπίων δεν εγκρίνει τη Συμφωνία των Πρεσπών, γράφει στην ιστοσελίδα «the president» ο πολιτικός επιστήμονας Κωνσταντίνος Χολέβας και συνεχίζει: «Το ποσοστό των συμμετασχόντων δείχνει ότι ψήφισαν μόνον οι Αλβανοί, οι οποίοι αποτελούν το 25% – 30% του πληθυσμού, και λίγοι φανατικοί οπαδοί του Ζάεφ. Η συντριπτική πλειοψηφία του Σλαβικού στοιχείου απέσχε. Αν ήθελαν να εγκρίνουν τη Συμφωνία θα πήγαιναν να ψηφίσουν. Η διπλωματία υπάρχει για να φέρνει την ειρήνη και την καταλλαγή. Η συγκεκριμένη Συμφωνία φέρνει μόνο διαίρεση και αναταραχή. Πρώτον, διαιρεί τον πολυεθνικό λαό των Σκοπίων, αφού φέρνει σε αντιπαράθεση τη σλαβική πλειοψηφία με την αλβανική κοινότητα. Δεύτερον, προκαλεί πικρία σε δύο γειτονικούς λαούς, Έλληνες και Σκοπιανούς. Και οι δύο λαοί στην πλειοψηφία τους απορρίπτουν τη Συμφωνία. Στην Ελλάδα βλέπουμε το καθημερινό δημοψήφισμα που εκδηλώνεται με τις δημοσκοπήσεις. Όταν οι δύο ενδιαφερόμενοι λαοί απορρίπτουν μία Συμφωνία, η ρύθμιση αυτή δεν έχει μέλλον.»

Θα πρόσθετα πως το διπλωματικό «Βατερλό» στις Πρέσπες, πολύ σύντομα θα συμπαρασύρει στην ….οδό της απωλείας, αρκετούς από τους πολιτικούς των δυο χωρών που ενεπλάκησαν, όπως ενδεχομένως και κάποιους από τους …δόλιους «φίλους», Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Το ερώτημα είναι πιο καίριο: Οι δικοί μας, που ενέδωσαν σε μια εύθραυστη συμφωνία σαν των Πρεσπών, πόσο είναι αφελείς ή πόσο …πουλημένοι;

Την πιθανότητα μιας νέας, άτακτης χρεοκοπίας επισημαίνει, με αφορμή τη …νίλα της περιλάλητης εξόδου στις αγορές και τη φυγή μας απ’ τα μνημόνια, επισημαίνει αρθρογραφώντας ο παντελής Καψής και -ανάμεσα στα άλλα- επισημαίνει: «Το 2009 ο Καραμανλής είδε την επερχόμενη χρεοκοπία και πρόλαβε να φύγει νωρίς, φορτώνοντας τις αμαρτίες του στους επόμενους. Το παράδειγμα του δεν φαίνεται να προβληματίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνεχίζουν να κυβερνούν σαν να μην υπάρχει αύριο, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτή η οιονεί προεκλογική ανευθυνότητα, τόσο περισσότερο πιθανό είναι να «κάτσει η στραβή» στη δική τους βάρδια. Ως τώρα ήταν ο κ. Μητσοτάκης που ζητούσε εκλογές. Ίσως θα έπρεπε να αρχίσει να το σκέφτεται στα σοβαρά και η κυβέρνηση. Όσο προλαβαίνει δηλαδή.» Μπα…. Στο μυαλό τους (σ’ αυτή την προεκλογική φάση) είναι μόνο οι προεκλογικές παροχές και πώς θα «δουλέψουν» για άλλη μια φορά τους αφελείς πολίτες, για ν’ αρπάξουν τα ψηφαλάκια τους. Αυτό ο σχεδιασμός, ωστόσο, δεν έχει να κάνει με όσα πραγματικά χρειάζεται για να σωθεί η πατρίδα. Και το προεκλογικό «μάρμαρο» θα μας κοστίσει, στο τέλος, πανάκριβα.

Από έρευνες για τον αντικαπνιστικό Νόμο και την εφαρμογή του στα καταστήματα προέκυψε ότι παρά τον κανόνα που θέλει ακόμη γεμάτα τασάκια και ατμόσφαιρα θολή από τον καπνό στα περισσότερα καφέ, μπαρ και εστιατόρια της χώρας -χωρίς ουσιαστικό έλεγχο- και παρά το γεγονός ότι η κατάσταση αυτή εξοργίζει μεγάλο μέρος των πολιτών, θεωρείται «ξεπερασμένη» από τους νέους. Τα τελευταία στοιχεία καταδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των νέων στη χώρα μας δεν καπνίζει. Σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή της ΕΛΣΤΑΤ για το 2017, το ποσοστό των νέων ηλικίας 16-24 ετών που καπνίζουν καθημερινά είναι 12,7% και όσων καπνίζουν περιστασιακά 8,1%.

Η «στροφή» των νέων έχει την εξήγησή της στη μεγάλη εκστρατεία που έγινε τα τελευταία χρόνια τόσο στα σχολεία, όσο και στο ευρύ κοινό για τις επιπτώσεις του καπνίσματος. Στο σύνολο του πληθυσμού άνω των 16 ετών, συστηματικοί καπνιστές είναι το 25,8% –ποσοστό που είναι στον μέσον όρο των χωρών της Ε.Ε.– ενώ περιστασιακά καπνίζει το 7,1%. Το 2009, σε αντίστοιχη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, συστηματικός καπνιστής δήλωνε το 31,9% των Ελλήνων και περιστασιακός το 6%. Αξίζει ένα μπράβο στα σημερινά παιδιά, που άρχισαν να γυρίζουν την πλάτη σ’ αυτόν το φοβερό εθισμό και την αντίστοιχα βλαβερή συνήθεια.

Εν όψει της διανομής του πετρελαίου θέρμανσης το ΚΕ.Π.ΚΑ. δίνει οδηγίες και διευκρινήσεις στους καταναλωτές… Ανάμεσά τους, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η εξής επισήμανση: Καλή θέρμανση σημαίνει να αισθανόμαστε άνετα. Η υπερβολική ζέστη είναι πολυδάπανη και ανθυγιεινή. Η ρύθμιση της θερμοκρασίας των χώρων μιας κατοικίας πρέπει να έχει ως εξής: Μπάνιο: 22°C, Καθιστικό: 19-20°C, Υπνοδωμάτια: 18°C. Σε μια πόλη, όπως η Θεσσαλονίκη, ένας βαθμός θερμοκρασίας λιγότερος σημαίνει οικονομία 6% περίπου, σε πετρέλαιο.

Και έρχεται η στιγμή όπου οι συνθήκες τις ζωής μας αναγκάζουν να κάνουμε τον απολογισμό της, για όλους όσους πέρασαν, φίλους, εχθρούς, γνωστούς, απλούς περαστικούς, τους δήθεν που μας χρησιμοποίησαν, τους άσχετους που θέλησαν να περάσουν καλά, τους περίεργους, ακόμα κι αυτούς που δεν έβρισκαν τίποτα ενδιαφέρον στη δικιά τους ζωή κι επέλεξαν να βολτάρουν στη δική μας, μήπως και καταφέρουν να δώσουν νόημα στη δική τους. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που θα μείνουν κοντά σου ουσιαστικά. Που θα σε αντέξουν. Θα σε νοιαστούν. Θα σε αγαπήσουν πραγματικά. Ίσως τελικά δεν είναι αυτοί που περίμενες. Ο χρόνος δικάζει. Άλλοτε γράφει. Άλλοτε διαγράφει. Και το συμπέρασμα; Όσοι αξίζουν είναι ακόμα εδώ. Εδώ, για να μην σου λείψει τίποτα. Σε αγάπησαν γι’ αυτό που είσαι και είναι συνοδοιπόροι στο ταξίδι σου. Γι’ αυτό προσπάθησε να μην τους πληγώσεις. Μην τους προδώσεις. Έχε τους πάντα ψηλά. Άσε τους παρείσακτους απλά να κρυφοκοιτάζουν. (Αγνώστου στο διαδίκτυο, που μου άρεσε και το αντέγραψα.)

Ένας αλλιώτικος …Ρομπέν των Δασών: Ο 50χρονος Gilberto Baschiera, ήταν διευθυντής ενός υποκαταστήματος της Ιταλικής Τράπεζας Forni di Sopra, στη μικρή πόλη Friuli. Από το 2009 και για επτά χρόνια έπαιρνε χρήματα από λογαριασμούς πλούσιων καταθετών (συνολικά ένα εκατομμύριο ευρώ) και τα μετέφερε σε λογαριασμούς φτωχών καταθετών. Έφαγε δυο χρόνια φυλάκιση με αναστολή και κατασχέθηκε το σπίτι του, αλλά δεν το μετανιώνει. «Πάντα πίστευα ότι εκτός από την προστασία των αποταμιευτών, το καθήκον μας ήταν να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη», λέει. (Από την εφημερίδα «Corriere Della Sera»)

Αλήθεια, αναρωτιέμαι… Όλες οι κυρίες που κάνουν συχνή «επίδειξη» των προσωπικών τους ικανοτήτων στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική, γιατί δεν παίρνουν μια πρωτοβουλία συντονισμού μεταξύ τους και να μαγειρέψουν, να παρασκευάσουν μια συγκεκριμένη μέρα μια πίτα η καθεμιά ή ένα κέικ κτλ., και μέσω της Τοπικής Εκκλησίας, της Αλληλεγγύης και άλλων κοινωνικών δομών, να το προσφέρουν μια Κυριακή σε φτωχές οικογένειες ή αναξιοπαθούντες μοναχικούς. Ξέρω κάποιες φίλες που το κάνουν ήδη, με καλή καρδιά και πολύ αλτρουισμό, συχνά αλλά μεμονωμένα. Ο συντονισμός και κάτι πιο μαζικό λείπει. Και ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικός… Όπως πλησιάζουν και οι Γιορτές, που άθελά τους βαθαίνουν τις κοινωνικές αντιθέσεις και χρωματίζουν σε μαβιά χρώματα τη φτώχεια και την πείνα….

Μην κλείνεις την πόρτα της ψυχής σου, να σε χαρώ. Μουσαφίρης είναι και η χαρά… Αν βρει την πόρτα αμπαρωμένη, φεύγει. (Αλκυόνη Παπαδάκη.)

Την περασμένη Τρίτη, στα πλαίσια της στρατιωτικής άσκησης «Παρμενίων», ώρα 11 το πρωί, ήχησαν προειδοποιητικά οι σειρήνες συναγερμού, σε όλη τη χώρα. Απόλυτα πειθαρχημένος ο λαός κατέφυγε συντεταγμένα στα …καταφύγια. Δηλαδή, στις …καφετέριες.

Για να διδάξεις ηθική, πρέπει πρώτα να σπουδάσεις αμαρτία.

Όσοι γνώρισαν μοναξιές, εκτίμησαν αγάπες.