Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

έκδοση 16-6-2018

Στα δυο χωρίσαν οι σοφοί

τον δόλιο Βουκεφάλα…

Τον Βου τον πήραν Σκοπιανοί,

μας έμεινε ο ….Κεφάλας.

«Βόρεια Μακεδονία» λοιπόν η προ-συμφωνημένη νέα ονομασία των Σκοπίων και, σε όσους δεν άρεσε αυτή η λύση, να ..σκάσουν και να πλαντάξουν. Για μήνες και χρόνια ακόμη και ενώ οι ξένοι σύμμαχοι ήδη πανηγυρίζουν από τις πρώτες ώρες (για τα δικά τους συμφέροντα), τα δυο Κοινοβούλια θα ψηφίζουν για τις «γκρίζες ζώνες» της συμφωνίας, θα γίνουν δημοψηφίσματα, λεπτομερέστερες διαπραγματεύσεις θα, θα, θα… Μέχρι -πολύ καθυστερημένα (έως και ανόητα)- οι νέοι μας «φίλοι» γείτονες να παγιώσουν την ψεύτικη ιστορική τους ταυτότητα, προέλευση, ιθαγένεια και γλώσσα, μέχρι όλο και περισσότεροι Έλληνες να καταπιούν αμάσητο το …κουνέλι.

Ο φίλος μου, καθηγητής Φυσικής Θρασύβουλος Μαχαίρας γράφει στο διαδίκτυο: Μόλις τώρα έμαθα από τον αγαπημένο μου μαθητή και τωρινό δημοσιογράφο Γιώργο Κατσίγιαννη ότι πάνω από μας θα υπάρχει κράτος «Βόρεια Μακεδονία», που έτσι θα πρέπει να το αποκαλούμε.(γράφω με ταραχή και ίσως είναι ασύνδετα αυτά που λέω): Εμείς θα έχουμε την επαρχία μακεδονία (πιθανώς νότια) όπου κάπου εκεί γεννήθηκε ο Μ. Αλέξανδρος. Θα έχουμε δηλαδή μια επαρχία, από όπου μας δόθηκε κομμάτι μιας παγκόσμιας κληρονομιάς, που την κάναμε ταυτότητά μας, γιατί την αγαπήσαμε και γιατί άξιζε που την αγαπήσαμε. Νιώθω ταπεινωμένος να υπάρχει κράτος «Μακεδονία» πάνω από τα σύνορά μου και εγώ να έχω κάπου μια επαρχία «μακεδονία», με μια Πέλλα κάπου, κάποτε. Νιώθω ότι σε λίγο θα πρέπει να δεχτώ την αδικία και στο ότι είχα την τύχη (και το χάρηκα από πάντα που καταλάβαινα) να έχω το όνομα «Θρασύβουλος», που κυκλοφορεί στη γη των προγόνων μου εδώ και χιλιάδες χρόνια… Φοβάμαι ότι σε λίγο και το «Θρασύβουλος» θα είναι διαπραγματεύσιμο από ΝΑΤΟ, Σλάβους, Μέρκελ κτλ. και από τα αδίστακτά τους κυβερνητικά πιόνια. …Η Ελλάδα των χιλιετιών θα έχει πλέον επαρχία μακεδονία και πάνω από μας θα είναι το κράτος Μακεδονία που θα ανήκει σε Σλάβους ή δεν ξέρω και εγώ πού. Η Μακεδονία για μας δεν είναι τα τετραγωνικά χιλιόμετρα, αλλά κομμάτι της κιβωτού μας. Ποιος Θεός μας τιμωρεί τόσο, Θεέ μου;….Τι άλλο θα μας πάρουν ακόμη από την αξιοπρέπειά μας;

Νιώθω πάρα πολύ ταπεινωμένος, όχι γιατί είμαι Έλληνας, αλλά γιατί αδικούμαι πάρα πολύ στα όσα αγάπησα και δέχτηκα ως ταυτότητα. Σε λίγο θα αδικούμαι ακόμη και στο ότι κατάφερα να έχω ένα όνομα το «Θρασύβουλος», που κυκλοφορεί στη γη των προγόνων μου, εδώ και χιλιάδες χρόνια… Κρίμα για την Ελλάδα…» Και κρίμα για τους Έλληνες, φίλε μου Θρασύβουλε…

Μου άρεσε μια (δυστυχώς ψευδώνυμη) ανάρτηση στο διαδίκτυο, σχετική με τον καυγά για την ονομασία των Σκοπίων (κυρίως) η οποία έχει άλλη άποψη και διατείνεται πως «με φανατισμούς και φτηνά συνθήματα δεν λύνονται προβλήματα, δεν προστατεύονται και πολύ περισσότερο δεν προωθούνται τα εθνικά θέματα, αλλά αυξάνονται και διογκώνονται. Αντί να βλέπουμε παντού φαντάσματα και εχθρούς, είναι προτιμότερο να στρέψουμε τα βλέμματά μας προς την Τουρκία, τον πραγματικό και επικίνδυνο εχθρό και να λύσουμε όλα τα ψευδο-προβλήματα με τους άλλους γείτονες. Τα Σκόπια δεν ήταν κι ούτε μπορούν να γίνουν ποτέ επικίνδυνο για την Ελλάδα, εκτός αν η βλακεία μας δεν έχει όρια και τα σπρώξουμε στην αγκαλιά της Τουρκίας. Αλλά αυτό θα γίνει μόνο όταν χάσουν κάθε ελπίδα να γίνουν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια, η Αλβανία, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο ξέρουν ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει ποτέ μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται πολύ καλύτερα από την Ελλάδα και όχι από την Τουρκία. Αντί να χάνουμε το χρόνο μας σε ψευτο-προβλήματα και συνθήματα, προτιμότερο είναι να «δέσουμε» τις μικρές Βαλκανικές χώρες, ακόμη και τη Βουλγαρία ή και τη Σερβία στο δικό μας άρμα. Η Τουρκία είναι το πρόβλημά μας και θέλουμε τους άλλους γείτονές μας μαζί μας».

Δεν πιστεύω ότι θα βρεθούν πολλοί Έλληνες που θα διαφωνήσουν με την κυρίαρχη άποψη αυτού του άρθρου. Αρκεί να μην μπαίνουν διαρκώς στη μέση, οι συνήθεις κομματικοί ….σκυλο-καυγάδες και οι όψιμοι συναισθηματισμοί, σε βάρος της ωμής αλήθειας.

Σοκάρουν τα ποσοστά των νέων Ελλήνων μεταναστών, που έφυγαν και έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους σε ποσοστό που προσεγγίζει το 82%. Ερευνα της ICAP για το brain drain, τα συμπεράσματα της οποίας δημοσίευσαν οι εφημερίδες, αποκαλύπτει ότι 36% των «μυαλών» που εγκατέλειψαν την Ελλάδα, λόγω της κρίσης, δηλώνουν ότι δεν θα γυρίσουν ποτέ στη γενέτειρά τους, ενώ επιπλέον ποσοστό της τάξεως του 46% εκτιμά ότι θα χρειαστεί πάνω από τρία χρόνια για να εξετάσει το ενδεχόμενο επιστροφής. Μόλις οι 11 στους 100 δηλώνουν ότι μπορεί να γυρίσουν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, ενώ για νωρίτερα το συζητά η ισχνή μειοψηφία του 7%. Ακόμη και αυτοί που θα συζητούσαν το ενδεχόμενο επιστροφής, δηλώνουν ότι θα το έκαναν μόνο αν είχαν μια πολύ καλή επαγγελματική πρόταση που θα τους εξασφάλιζε ετήσιες μεικτές αποδοχές άνω των 40.000 ευρώ. Δηλαδή, θέτουν ως προϋπόθεση για να επιστρέψουν κάτι που αποτελεί «είδος υπό εξαφάνιση» στην Ελλάδα: μια καλοπληρωμένη θέση εργασίας.

Όχι ότι είμαι ρατσιστής, αλλά μελαγχολικά σκέπτομαι, πως μπορεί μεν να φεύγουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό, ψάχνοντας μια νέα ζωή με περισσότερες ευκαιρίες, αλλά έρχονται από παντού στη χώρα μας κυρίως μουσουλμάνοι, απ’ όλες τις φυλές της Ασίας και της Αφρικής, να αναπληρώσουν το κενό από τη διαρκή και οδυνηρή «αιμορραγία» Ελλήνων στη Δύση. Και ήδη η γαλάζια Πατρίδα μας φαντάζει αγνώριστη και να προσευχόμαστε να μη δείχνει σε λίγο και εχθρική.

Θα το έλεγες και «άρθρο – έξω από τα δόντια» εκείνο της «Καθημερινής», στην αρχή της περασμένης εβδομάδας, που έχει τίτλο «Ζήτημα τιμής» και μας θυμίζει ότι «έχουν περάσει εκατό ημέρες από τότε που η Τουρκία συνέλαβε δύο Έλληνες στρατιωτικούς κατά τρόπο παράνομο και πρωτοφανή για την ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Από τότε δεν έχουν δοθεί επίσημες απαντήσεις στο αν κάτι πήγε λάθος στο συγκεκριμένο επεισόδιο και κατά πόσον πρέπει να αποδοθούν ευθύνες γι’ αυτό. Πέραν τούτου, όμως, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε τους δύο Έλληνες συμπατριώτες μας και να συνεχίσουμε να θεωρούμε ζήτημα τιμής την άμεση επιστροφή στην πατρίδα τους. Γιατί πολλοί κάνουν καριέρα με δήθεν πατριωτικές κορώνες, χωρίς κόστος, αλλά δύο Έλληνες στρατιωτικοί αντιμετωπίζουν τον δικό τους Γολγοθά σε πολύ δύσκολες συνθήκες.»

Κι ας μην παραλείψουμε να επαναλάβουμε, ότι οι …εναλλασσόμενοι φίλοι και σύμμαχοι, που κόπτονται διακαώς να δοθεί όνομα και συμμαχική «στέγη» στο μόρφωμα των Σκοπίων, έπρεπε ήδη να τραβήξουν και τα δυο τ’ …αυτιά της δικτατορικής Τουρκίας του ανεκδιήγητου Ερντογάν, προκειμένου πάραυτα να απελευθερώσει τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς. Ο ίδιος ο γιαλαντζί σουλτάνος και τα τσιράκια έχουν από καιρό εκτραχυνθεί σε επαναλαμβανόμενες ύβρεις και απειλές κατά της (κατά τα άλλα …συμμάχου τους) Ελλάδας. Νισάφι πια…

«Διαβασμένα» – ευλογημένα …στυλό μοίρασαν οι ιερείς σε διάφορους ναούς, με αφορμή την Ιερά Παράκληση για την επιτυχία των παιδιών στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Και θυμήθηκα τον Ζωσιμά Εσφιγμενίτη (1835 – 1902). Ήταν λόγιος μοναχός από την περιοχή του Πηλίου, με πλούσιο ερευνητικό και ιστοριοδιφικό έργο (το οποίο όμως δε σώθηκε ολόκληρο). Ο Ζωσιμάς προσπάθησε να καταπολεμήσει την αμάθεια και να απαλλάξει τους ανθρώπους από τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες. Εκείνος λοιπόν στηλίτευε στα κηρύγματά του κάποιους από το ιερατείο της εποχής του, που τους αποκαλούσε «Χριστέμπορους», επειδή περιέφεραν σε Ναούς για προσκύνημα τα διάφορα τίμα ξύλα, άγιες ζώνες, δαχτυλάκια και άλλες σάρκες Αγίων κ.ο.κ. και μάζευαν στα παρακείμενα …παγκάρια τους οβολούς των ευλαβών προσκυνητών. Πώς και πόσο συνδέονται όλα αυτά με τη βαθιά και αγνή Πίστη κάθε απλού ανθρώπου, που θέλει να συνδέει την ύπαρξή του και τη σωτηρία της ψυχής του με το υπερβατικό μιας ανώτερης δύναμης που λέγεται Θεός; Έτσι όπως το πάνε κάποιοι ρασοφόροι (ελπίζω λίγοι) πρέπει δηλαδή να γυρίσουμε στα …συγχωροχάρτια του Μεσαίωνα ή μήπως και στην πυρά των -τάχα- δαιμονισμένων;

Με το παρντόν δηλαδή, καλές μου κυρίες, αλλά αυτή η …χαζή μόδα, με τα χρυσά (ας πούμε χρυσά) παπούτσια έχει καταντήσει αηδία, καθώς τα φοράνε πια όλες ο φυλές της Ελληνικής …επικράτειας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Όλο το χρυσάφι στα …πόδια σας, που λέει ο λόγος…

Μουντιάλ από προχθές στις τηλεοπτικές μας οθόνες, να γεμίζουν τα βράδια μας από ποδόσφαιρο και …όποιες αντέξουν. (Δύσκολοι καιροί για γυναίκες).

Κυρίες μου, μέχρι να τελειώσει το μουντιάλ, γιατί δεν αναλαμβάνετε εσείς να ασχοληθείτε με το …Σκοπιανό;

Ότι και να λέτε εσείς, ο Πρόεδρος Πάκης γράφει Ιστορία εδώ και καιρό… Μάλλον από τότε που του δώσαμε και το κλειδί της πόλης μας στη ….Νοτιοδυτική Μαγνησία (πες το πια και «Νότια Θεσσαλία»). Χα, χα, χα…

Δηλαδή, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης και ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είναι πλέον ομάδες της Νότιας Μακεδονίας;