Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

έκδοση 12-5-2018

Μικρό, μα ένδοξο χωριό,

με μια Πλατεία σαν …αυλή,

που ξαφνικά μεγάλωσε

στ’ «αντίο» για το Φασουλή.

«Χρυσό» κρύβει το ελληνικό υπέδαφος και μια μελλοντική εκμετάλλευσή του θα μπορούσε να δώσει τεράστια οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα. Ορισμένα από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο «Med Petroleum Summit», που πραγματοποιείται στην Αθήνα, είναι άκρως ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, στον Πατραϊκό Κόλπο, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ΕΛΠΕ, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες εντοπισμού κοιτάσματος μεγέθους 140 εκατ. βαρελιών πετρελαίου. Παρουσιάστηκαν τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της Δυτικής Ελλάδας και τονίστηκε ότι υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες με την Ανατολική Μεσόγειο, όπου τα τελευταία χρόνια έγιναν σημαντικές ανακαλύψεις στην Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αυτό σημαίνει ότι τα μεγέθη των κοιτασμάτων αερίου στο ελληνικό υπέδαφος, εφόσον ανακαλυφθούν, μπορεί να κυμαίνονται μεταξύ 3 και 30 τρισ. κυβικών ποδιών. Τέλος, την ολοκλήρωση των συμβάσεων για την παραχώρηση των περιοχών του Ιονίου και δυτικά – νοτιοδυτικά της Κρήτης για έρευνες υδρογονανθράκων ως το τέλος του έτους, ανήγγειλε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης. Άντε επιτέλους…. Να πάρει μπρος (αν μας …αφήσουν οι άσπονδοι φίλοι μας) μια «άλλη Ελλάδα», που θα αναδείξει και θα εκμεταλλευτεί το πραγματικό της πλούτο.

Γεννήθηκαν και πέθαναν μέσα στην κρίση. Ίσως διότι, σε μεγάλο βαθμό, η γέννησή τους δεν ήταν αποτέλεσμα μακρόπνοου σχεδιασμού, αλλά λύση ανάγκης, αναζήτηση εξόδου από το τούνελ της ανεργίας. Ίσως διότι –αν και υπήρχαν σχέδια– δεν υπήρχαν χρήματα. Ο λόγος για περίπου 40.000 επιχειρήσεις οι οποίες (σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής») ιδρύθηκαν και έβαλαν «λουκέτο» την περίοδο 2012 – 2017. Επιχειρήσεις που στην πλειονότητά τους δραστηριοποιήθηκαν στον κλάδο της εστίασης, επιβεβαιώνοντας δυστυχώς την αντίληψη ότι η μικρομεσαία επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα εξαντλείται σε σουβλατζίδικα και καφετέριες, και το λιανεμπόριο. Ή επιχειρήσεις που επεδίωξαν να εκμεταλλευθούν την τάση που αναπτύχθηκε στα χρόνια της κρίσης, όπως η χρήση καυσόξυλων ή ακόμη να επωφεληθούν από τη μεγάλη «φούσκα», όπως αποδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό εκ των υστέρων η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ σε κάθε χωράφι.

Να λοιπόν, που κάπως έτσι ξεσπούν οι επαναστάσεις ή οι εμφύλιοι… Όταν, για παράδειγμα, ο επί των αγροτικών υπουργός Αποστόλου πάει στον Τύρναβο και ενώπιον ακροατηρίου ανακοινώνει ότι σκέπτεται να επιβάλει νέο φόρο 6 ευρώ για κάθε λίτρο στο χύμα τσίπουρο…. Καταλαβαίνετε πως αν το διαπράξει τελικά, θα γίνει χαμός, αφού η τελική τιμή του τσίπουρου θα ξεπεράσει την αντίστοιχη των λεγόμενων «ευγενών ποτών». Κι ας λέει ο υπουργός ότι ο νέος φόρος θα επιβληθεί (τάχα) ως αντιστάθμισμα του φόρου στο …κρασί. Ως εδώ και μη παρέκει, επομένως… Το ρίξαμε στα όσπρια, τα αυγά και τα άγρια χόρτα, στα ξεροκόμματα των ψωμιών, αλλά μην μας ακριβύνετε το τσίπουρο. Ως εδώ και μη παρέκει, είπαμε…

Με ένα ογκώδες συλλαλητήριο το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι, που όμοιό του δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στο Βόλο, κάτοικοι και φορείς της πόλης -όπως γράφει σχετικό ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών»- δήλωσαν την αντίθεσή τους στην καύση σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ και στη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής σκουπιδιών για καύση από τον δήμο Βόλου. Στο παμβολιώτικο συλλαλητήριο που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας, γονείς με τα παιδιά τους, μαθητές, φοιτητές, πολιτικά κόμματα, κινήματα και συλλογικότητες και η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων της Μαγνησίας.

Από τον Αλμυρό, το χωριό του, τους Κωφούς και κάθε σημείο της Μαγνησίας συνέρευσαν, το πρωί της περασμένης Δευτέρας, κάθε ηλικίας, κοινωνικής ή επαγγελματικής τάξης άνθρωποι, για το στερνό «αντίο» στον Χρήστο Τσαντήλα, τον θρυλικό Φασουλή, τη «σημαία» του χωριού, με το χαρακτηριστικό μαγαζάκι του, που ήταν όλα: ταβέρνα, ψησταριά, τσιπουράδικο, μπακάλικο, κρεοπωλείο κ.ο.κ. Η αγάπη του κόσμου δίκαια εκφράστηκε για να «εξαργυρώσει» κάπως την παροιμιώδη καλοσύνη και φιλοξενία του και ν’ αναγνωρίσει ότι υπήρξε ένας πραγματικός «υπηρέτης» της γενέτειράς του και άρχοντας συγχρόνως, για πολλές δεκαετίες. Κάποιος φίλος, επιστρέφοντας, από την κηδεία του, μου είπε χαρακτηριστικά: «Από σήμερα οι Κωφοί …τελειώσανε». Μακάρι, αυτός ο λόγος να αποδειχτεί υπερβολή.

Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό και καίριο το κύριο άρθρο της «Καθημερινής», με τίτλο «Πριν χυθεί και άλλο αίμα», που τονίζει: «Η πολιτική της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας έχει παραγάγει τραγικά αποτελέσματα και είναι καταστροφική. Ο νόμος Παρασκευόπουλου έβγαλε και θα βγάλει στον δρόμο «σημαντικούς παράγοντες» του οργανωμένου εγκλήματος και επικίνδυνους κακοποιούς. Για πρώτη φορά έχουμε ανακύκλωση εγκληματιών με ανυπολόγιστο κόστος. Στις φυλακές επικρατεί μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που δημιουργεί νέες συμμαχίες και συνέργειες μεταξύ ετερόκλητων ομάδων. Αστυνομικοί, εισαγγελείς και ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου χωρίς να εισακούονται. Κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα, πριν χυθεί και άλλο αίμα από ιδεοληψία ή εξυπηρέτηση συμφερόντων.» Αυτή είναι η πιο …σκοτεινή πλευρά του …φεγγαριού, αν αναλογιστεί κανείς και την έντονα αυξητική τάση και παραβατική όλων των ξενόφερτων στοιχείων (π.χ. λαθρομεταναστών), που εγκληματούν παντοειδώς σε βάρος της περιουσίας και της ζωής των Ελλήνων.

Πούτιν: «Στη Ρωσία ζουν Ρώσοι. Οποιαδήποτε μειονότητα, από οπουδήποτε, αν θέλει να ζει στη Ρωσία, να εργάζεται και να τρώει στη Ρωσία, θα πρέπει να μιλάει ρωσικά και θα πρέπει να σέβεται τους ρωσικούς νόμους. Αν επιθυμούν το νόμο της Σαρίας, τους συμβουλεύουμε να πάνε σε εκείνα τα μέρη που είναι νόμος του κράτους τους.» Τι δεν καταλάβατε;

Απίστευτες σκηνές στη Ριζούπολη με τον «Νέστορα» να κλαίει από συγκίνηση στις κερκίδες, για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Ο -88χρονος πια- άσος του Ελληνικού ποδοσφαίρου και πάλαι ποτέ γκολτζής της ΑΕΚ Κώστας Νεστορίδης δεν γινόταν να μην δώσει το παρών στην φιέστα της ΑΕΚ. Μάλιστα με το ματς να τελειώνει ο Νέστορας έβαλε τα κλάματα από τη συγκίνηση σε μια υπέροχη και πολύ δυνατή στιγμή.

Άλλη μια φορά τον είδα να βουρκώνει τον Νεστορίδη, όταν έτυχε να γνωριστούμε σε μια συνεστίαση των Αλμυριωτών οπαδών της ΑΕΚ, που δυο φορές (αν θυμάμαι καλά) τον είχαν προσκαλέσει στην πόλη μας. Του είχαν ήδη πει για την ιδιαίτερη σχέση μου με τη Νίκη Βόλου και θυμήθηκε τις αναμετρήσεις μέσα στην «κλούβα» της οδού Μαιάνδρου στη Νέα Ιωνία, αρχές της δεκαετίας του ’60, τότε που εγώ ήμουν παιδάκι του Δημοτικού αλλά ήδη …φίλαθλος. Ο Νεστορίδης ρώτησε για τον εμβληματικό αρχηγό των κυανόλευκων προσφύγων, τον Τάσο Μανιατάκη (τότε που τα λέγαμε ζούσε ακόμη), έστειλε χαιρετίσματα, εκθείασε τα αμυντικά του προσόντα και μου είπε χαρακτηριστικά: «Τραβούσε μια παχιά γραμμή στον ξερό -τότε- αγωνιστικό χώρο, έξω από τη μεγάλη περιοχή και μου έλεγε με δήθεν βλοσυρό και θυμωμένο ύφος, πριν αρχίσει το παιχνίδι: «Νέστορα, αν περάσεις κάτω από αυτή τη γραμμή, να ξέρεις πως θα …πεθάνεις.» Και αμέσως μετά, ο πρώην κανονιέρης της ΑΕΚ, σκουπίζοντας συγκινημένος ένα δάκρυ, συμπλήρωσε: «Μετά τον αγώνα φεύγαμε αγκαλιασμένοι με τον Τάσο, γιατί ξέραμε πως ήταν μόνο ένα παιχνίδι που τελείωσε και πριν το είχαμε χαρεί σαν μικρά παιδιά».

Και επειδή το ποδόσφαιρο, το δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο, δεν ψυχαγωγεί μόνο, αλλά και διδάσκει, αξίζει να προβάλουμε την τρομερή κίνηση από τον προπονητή ποδοσφαίρου της ΑΕΚ Μανόλο Χιμένεθ. Όπως αποκάλυψε ο διευθυντής επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ, ο Σεβιγιάνος κόουτς θα δώσει το μετάλλιο του στον μικρό του φίλο Ανδρέα, που παλεύει με τον καρκίνο. Ο Μανόλο Χιμένεθ έχει δεθεί πολύ με τον Ανδρέα, και θα δώσει το μετάλλιο του πρωταθλήματος στον μικρό του φίλο. Όπως ο ίδιος ο προπονητής της πρωταθλήτριας 2018 είπε, αισθάνεται ότι πρέπει να ανταποδώσει στον μικρό τη δύναμη που αρχικά του έδωσε σε ολόκληρο το δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος ο Ανδρέας με τη δική του στάση ζωής. Αισθάνεται ότι του οφείλει πολλά και αυτό είναι το σημαντικότερο.

Εσύ… Ναι εσύ, που παρήγγειλες καπουτσίνο π.χ. στο κλειστό γυμναστήριο και τον περίμενες μέσα στις κερκίδες και στην τελευταία πάνω – πάνω σειρά, να στον φέρει στο χεράκι σου ο ντελιβεράς. Θα το ‘κανες αν ντελίβερι δούλευε ο γιος σου; Τα παιδιά που δουλεύουν ντελίβερι δεν είναι σκλάβοι. Είναι άνθρωποι και κάνουν μία απ τις πιο δύσκολες δουλειές. Σεβάσου τους λίγο παραπάνω… Και ναι μεν, αν δεν παραγγείλεις δεν θα έχουν κι εκείνοι δουλειά, αλλά ένα χαμόγελό σου, ένα ευγενικό «ευχαριστώ», ένα μικρό πουρμπουάρ, θα γλυκάνει λίγο τον κόπο σου για τις υπηρεσίες που σου προφέρουν.

«Εγώ θα ψάχνω πάντα το καλό πίσω από το κακό και το χαμόγελο πίσω από το προσωπείο. Και θα πιστεύω στους ανθρώπους και στην ψυχή τους. Ξέρεις γιατί; Γιατί πήρα τόση αγάπη από τους ανθρώπους μου που δεν φοβάμαι μη «στερέψω». Γιατί οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι άνθρωποί μου, με γέμιζαν αγάπη. Πήρα και συγχώρεση στα λάθη μου. Πήρα και κατανόηση στα στριμμένα μου. Πήρα κι αγκαλιά ακόμα κι όταν δεν την άξιζα. Κι έτσι έμαθα να δίνω, φίλε. Ακόμα και σε εκείνους που στο τέλος του λογαριασμού κρίνονται ελλιπείς.» (Σοφία Παπαηλιάδου).

«Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.» (Έρνεστ Χέμινγουεϊ).

«Ό,τι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά. Αγρίμι να γίνεσαι… Δεν ταιριάζει η μετριότητα με τη λαχτάρα.» (Νίκος Καζαντζάκης).