Αιωνόβια η κυρία Μαρία Παπαλεξανδρή γιόρτασε τα 100

έκδοση 5-5-2018

Μετράει 4 παιδιά, 9 εγγόνια, 13 δισέγγονα και μας χαρίζει τις συμβουλές της

Η κα Μαρία Παπαλεξανδρή γιόρτασε την Παρασκευή 4 Μαΐου 2018, τα γενέθλιά της κλείνοντας τα 100 της χρόνια. Σε συνεργασία με τα παιδιά της, αποφασίσαμε να της κάνουμε ένα αφιέρωμα με αφορμή τον ξεχωριστό αυτό εορτασμό.

Συναντήσαμε την κα Μαρία που ως καλόκαρδος και φιλόξενος άνθρωπος μας μίλησε συνοπτικά για τη ζωή της, το μυστικό της μακροζωίας της και έδωσε τις συμβουλές της προς τους νεότερους.

Χαρακτηριστικά αφηγείται: «Γεννήθηκα στις 4 Μαΐου του 1918 στο Κρόκιο. Η μάνα μου, μου έλεγε πως γεννήθηκα τον μήνα που βγαίνουν  τα καρπούζια.

Στην οικογένειά μου το έχουμε να ζούμε πολλά χρόνια. Ο αδερφός μου ο Νίκος, έζησε και αυτός μέχρι τα 94 περίπου. Από μικρή δούλευα στα καπνά. Παντρεύτηκα 22 χρονών τον σύζυγό μου και μαζί αποκτήσαμε τέσσερα παιδιά. Πλέον έχω εννιά εγγόνια και δεκατρία δισέγγονα.»

Σε ερώτηση που της κάναμε για το μυστικό της μακροζωίας της η κα Μαρία αναφέρει: «Μυστικό για την μακροζωία δεν έχω.  Νομίζω πως με τη βοήθεια του Θεού έχω φτάσει σε αυτή την ηλικία. Τη διατροφή μας δεν την προσέχαμε τότε. Απλά τρώγαμε ότι είχαμε, με τη διαφορά ότι όλα ήταν αγνά. Τα λαχανικά, τα φρούτα ακόμη και το κρέας. Φτιάχναμε κουρκούτι με αλεύρι και νερό και τρώγαμε, ενώ στο σπίτι μας επειδή ο σύζυγος ασχολούταν με το ψάρεμα τρώγαμε και πολλά ψάρια. Τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα υγείας, με έχουν βοηθήσει και οι γιατροί. Κακά τα ψέματα χωρίς την φροντίδα που έχω δεν θα ήμουν εδώ τώρα».

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, μας αφηγήθηκε και μια χαρακτηριστική ιστορία που έζησε στον πόλεμο του ’40, ενώ ήταν έγκυος στην κόρη της την Ευγενία: «Στην οικογένειά μου δεν μπορώ να πω ότι δυστυχήσαμε, υπήρχαν όμως δυσκολίες. Για παράδειγμα κατά τη διάρκεια του πολέμου, τον Αύγουστο του ‘43 όσο ήμουν έγκυος στην Ευγενία δύο μήνες την «γύριζα». Αρχικά ήμασταν στην Καράγκελη αλλά αποφασίσαμε να πάμε προς το Μοναστήρι την Παναγία Ξενιά για να είμαστε πιο ασφαλείς. Στον δρόμο μας βρήκε κάποιος από την Μιτζέλα και πρότεινε να πάμε εκεί καθώς τα πράγματα ήταν ήσυχα. Ήταν λίγες μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο και το πρωί πέρασαν αεροπλάνα και έκαψαν τα πάντα. Εμείς φύγαμε και βρήκαμε ένα περιβόλι και μέναμε εκεί. Ελιές μας δίνανε, αλλά ψωμί δεν είχαμε να φάμε. Καθίσαμε κάμποσες μέρες εκεί και στο τέλος επιστρέψαμε στο Κρόκιο. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και κατάφερα να γεννήσω την Ευγενία.»

Σε ερώτηση για το αν είχε άγχος στη ζωή της η κα Μαρία τόνισε πως: «Άγχος είχαμε και εμείς. Εγώ δεν δούλευα, γιατί μεγάλωνα τα παιδιά στο σπίτι και το άγχος μας ήταν να μπορέσουμε να τα μεγαλώσουμε χωρίς να τους λείψει κάτι. Τότε δεν είχαμε τις τροφές που υπάρχουν τώρα για τα μωρά. Ακόμη και οι δουλειές των σπιτιών μας ήταν δύσκολες. Δεν είχαμε τον εξοπλισμό που υπάρχει σήμερα. Παρ’ όλα αυτά όμως τα καταφέραμε και δημιουργήσαμε μια όμορφη οικογένεια χωρίς να στερήσουμε τίποτα από τα παιδιά μας. Νιώθω ευλογημένη για όσα έχω ζήσει στη ζωή μου.

Η συμβουλή που έχω να δώσω στους νέους είναι να μην ξενυχτάνε. Εμείς δεν ξενυχτούσαμε τότε. Τώρα περιμένουν να πάει 12 το βράδυ για να βγουν. Πρέπει να προσέχετε και τι τρώτε. Εμείς δεν προσέχαμε την διατροφή μας, αλλά αυτά που τρώγαμε ήταν αγνά. Τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ακόμη, όσοι κάνουν οικογένεια, πρέπει να βρίσκουν έναν άνθρωπο με τον οποίο θα συνεννοούνται. Εάν ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του, δεν πρόκειται να δημιουργηθεί ευτυχισμένη οικογένεια».