Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

– έκδοση 06-01-2018

Φουριόζο το ‘18

τις ώρες καταπίνει.

Πιο ορεξάτο φαίνεται

και υποσχέσεις δίνει.

Καλή χρονιά με κυρίαρχη ευχή -κατά απόλυτη προτεραιότητα- την υγεία για όλους και την εδραία προσμονή πως το 2018 θα έχει περισσότερη χαρά και προκοπή, ειδικότερα για τους φτωχότερους.

Λιγόστεψαν τα ρεβεγιόν Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, τουλάχιστον στους χώρους εστίασης και διασκέδασης της περιοχής μας, αφού πολλά καταστήματα του είδους προτίμησαν ακόμη και να παραμείνουν κλειστά στις επίσημες αργίες. Αντίθετα, τα γλεντάκια του εθίμου κι οι γιορτές περιορίστηκαν στα σπίτια, σε οικογενειακές πρωτοβουλίες. Λογικές, δηλαδή, που επιβάλλει η οικονομική στενότητα των εποχών μας…. Εξαίρεση φυσικά η νεολαία, που βρήκε έστω και απλούς τρόπους, (μια βόλτα ή ένα ποτό στα μπαράκια) για να γιορτάσει.

Στοιχεία για τους τζίρους της τοπικής αγοράς δεν έχω, αν και ελπίζω ότι κάπως καλύτερα δούλεψαν όλα τα καταστήματα, ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν λιγοστέψει σε κάθε είδος, αφού πολλά έκλεισαν την τελευταία δεκαετία, άρα η «πίτα» των καταναλωτών μοιράστηκε (λιγότερο ή περισσότερο) σε πιο μεγάλα κομμάτια.

Το πρόωρο Πάσχα (8 Απριλίου) οδηγεί υποχρεωτικά τους πρώτους μήνες το 2018 σε βιαστικές Αποκριές, Σαρακοστή κ.ο.κ., σχεδόν …εκβιάζει την Άνοιξη -ανεξάρτητα από τις μετεωρολογικές συνθήκες που θα επικρατήσουν- και, με τις χειμερινές εκπτώσεις που αρχίζουν μεθαύριο Δευτέρα, «υποχρεώνει» την αγορά να τρέξει πιο γρήγορα. Μακάρι, αυτή η εξέλιξη να βοηθήσει και τα ταμεία των τοπικών καταστημάτων, που -εκτός απ’ τα κεσάτια- αρκετό κυνηγητό έφαγαν από φόρους και εισφορές, έξοδα και ανελαστικές δαπάνες. Είναι καιρός τώρα, που τα πράγματα στην πιάτσα καρκινοβατούν οριακά και επικίνδυνα.

Μέχρι ν’ αρχίσουν φέτος οι γιορτές των συλλόγων και σωματείων για τις κοπές πίτας πάντως, με το που θα λήξουν οι γιορτές του Δωδεκαημέρου δηλαδή, προβλέπω ότι θ’ αρχίσουν και οι καρναβαλικές εκδηλώσεις και να φτάνουμε στα …Κούλουμα, πριν καλά – καλά να το καταλάβουμε.

Στη στήλη, που τώρα διαβάζετε, για το 12μηνο που έχουμε μπροστά μας, θα αποφύγουμε (όσο μπορούμε) την πολιτική «λεκανομαντεία», που είναι συνηθισμένη να ζυμώνει προεκλογικά… «τσουρέκια», αλλά ο «φούρνος» της εικοτολογίας τα βγάζει συχνά …ωμά και άνοστα. Είναι άχαρη και βαρετή αυτή η συγκεκριμένη σχολιογραφία, που δεν βγάζει και πουθενά, αν κάτι τέτοιο δεν θέλει και δεν επιδιώξει ξαφνικά η εκάστοτε Κυβέρνηση, που έχει τα …γένια, τα χτένια και την Κολυνός.

Αλλού είναι ο στόχος για φέτος, κι άλλο το «γήπεδο» που θα παιχθεί το παιχνίδι… Το 2018, είτε σημάνει το τέλος των μνημονίων και την έξοδο της χώρας στις ξένες αγορές είτε όχι, όλος ο αγώνας θα δοθεί στην οικονομία και τον περιορισμό της λιτότητας. Επίσημοι φορείς και ο λαός πρέπει να παλέψουν για τις καλύτερες συνθήκες δουλειάς και την πάταξη της ανεργίας, την -ελάχιστη έστω- βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου, που τόσες «σφαλιάρες» έχει φάει τα προηγούμενα χρόνια. Σφαλιάρες που …κοκκίνισαν τα μάγουλα των περισσοτέρων Ελλήνων, φτωχοποίησαν την Ελλάδα και την απείλησαν σοβαρά με διάλυση. Από την άλλη μεριά, όλες οι μνημονιακές Κυβερνήσεις (και ίσως χειρότερα η σημερινή) «αλληθώριζαν» μόνιμα ανάμεσα στην κρυφή ή φανερή παροχολογία, αλλά και τις μεταρρυθμιστικές απαιτήσεις των ξένων δανειστών. Και, κακά τα ψέματα, όλο αυτό το διάστημα η χώρα και ο λαός …πατούσε σε δυο βάρκες.

Οι 120 δόσεις για τη ρύθμιση χρεών, που δημοσιεύτηκε παραμονιάτικα, δείχνει ότι υπάρχουν μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο. Στην πράξη θα αποδειχτεί ότι πολύ λίγοι οφειλέτες θα έχουν στη διάθεσή τους τόσο μεγάλο αριθμό, καθώς, εκτός του ότι υπάρχει ελάχιστο ύψος δόσης 50 ευρώ και εκτός του γεγονότος ότι για οφειλές έως 3.000 ευρώ η τμηματική καταβολή δεν ξεπερνά τις 36 δόσεις, υπάρχει και ο μαθηματικός τύπος που συνδέει τις δόσεις με τα καθαρά κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων. Συγκεκριμένα, η υπουργική απόφαση «ζητάει» η κάθε δόση να μην είναι μικρότερη από το 2,75% των κερδών, προ φόρων τόκων και αποσβέσεων. Έτσι, αν ο οφειλέτης είναι ζημιογόνος δεν θα μπορέσει ποτέ να υπαχθεί στη ρύθμιση, ενώ όσο περισσότερα είναι τα κέρδη του, τόσο λιγότερες θα είναι οι δόσεις. Τελικά, αυτός ο «διάβολος» πάντοτε επιμένει και καραδοκεί «να κρύβεται στις λεπτομέρειες» και να μπερδεύει τα πράγματα.

Αν καταθέσεις, γράφει κάποιος χρήστης στο διαδίκτυο, 10.000 ευρώ σε τράπεζα, θα πάρεις τόκο 93 ευρώ. Αν δανεισθείς, μέσω πιστωτικής κάρτας, 10.000 ευρώ για αγορές, θα πληρώσεις τόκο 2.000 ευρώ. Την ίδια ώρα οι τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ χρήμα με επιτόκιο 0,5%. Τα δε «κόκκινα» δάνεια είναι ενυπόθηκα και με εγγυητές που έχουν περιουσιακά στοιχεία. Τώρα πως γίνεται αυτές οι «επιχειρήσεις» να πέφτουν έξω και ξαφνικά να πρέπει να τους δώσουμε δύο ΑΕΠ για να μην κλείσουν; Αν δεν λέγεται αυτό τοκογλυφία, τότε τύφλα να έχουν οι επαγγελματίες τοκογλύφοι.

Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις και εκτιμήσεις, αλλά και τα απρόβλεπτα, πλην όμως καθοριστικά, που μπορεί να φέρει ο νέος χρόνος, υπάρχουν και μερικά κοινώς αποδεκτά θέματα σχετικά με την οικονομία που αναμένεται να μας απασχολήσουν το 2018 και να επηρεάσουν τις εξελίξεις, διαμορφώνοντας νέα δεδομένα για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Η ιστοσελίδα «The Conversation» εστιάζει σε τρία: τις σχέσεις ΕΕ και Βρετανίας με την ολοκλήρωση του Brexit, την εκρηκτική ανάπτυξη των ρομπότ και τη χρήση bitcoin και εν εν γένει των κρυπτονομισμάτων. Και τα τρία αυτά μεγάλα και κρίσιμα θέματα είναι βέβαιο πως για πολλά εκατομμύρια ανθρώπων (ειδικότερα τους ηλικιακά πρεσβύτερους) μοιάζουν να απαρτίζονται από …άγνωστες λέξεις. Πόσο πιο δύσκολο θα είναι, άραγε, το να τα αναλύσεις;

Πριν από ένα χρόνο, στην κατάμεστη αίθουσα του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί, που διέφυγαν στη χώρα μας μετά την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν, θεώρησαν ότι σφραγίστηκε η τύχη τους στην Ελλάδα. Ακόμη και ένας από τους αστυνομικούς που τους συνόδευε τότε είχε πει στο άκουσμα της απόφασης για τη μη έκδοσή τους: «Welcome to Greece». Η περιπέτειά τους όμως δεν έληξε οριστικά με εκείνη την ετυμηγορία. Μετά τις αιτήσεις ακύρωσης και αναστολής, που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση κατά της παροχής ασύλου σε έναν εκ των φυγάδων, η υπόθεσή τους περιπλέκεται περισσότερο, όπως τουλάχιστον σχολιάζει η «Καθημερινή». Πλέον δεν αποκλείεται ακόμη και η πιθανότητα να εγκλωβιστούν οι οκτώ στην Ελλάδα, σε μια γκρίζα ζώνη νομιμότητας, υπό καθεστώς ανοχής και χωρίς δικαιώματα.

Στην παραπάνω εφημερίδα, ο διευθυντής της Αλέξης Παπαχελάς, καταπιάνεται και με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, θεωρώντας ότι «αποτελεί μια εκκρεμότητα που μπορεί και πρέπει να κλείσει. Το σχέδιο Κοτζιά προβλέπει την επίλυση των διαφορών με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία, έτσι ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει η χώρα το κύριο μέτωπο, που είναι η Τουρκία. Η υπόθεση της ονομασίας αποτελεί άλλωστε ένα μάθημα για το πώς να μη χειρίζεται κανείς ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Η ηγεσία της χώρας εγκλωβίσθηκε στη ρητορική της και στη φρενίτιδα που η ίδια καλλιέργησε. Χάθηκαν πολύτιμο στρατηγικό κεφάλαιο και σημαντικές ευκαιρίες για λύσεις που θα μας επέτρεπαν να έχουμε τον μικρό βόρειο γείτονα ως «δορυφόρο». Αυτά όμως ανήκουν στην Ιστορία. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά υπάρχει μια φιλοευρωπαϊκή, μετριοπαθής κυβέρνηση στα Σκόπια δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια έντιμη λύση.» Κι αν πάει καλά ως εδώ ο παραπάνω συλλογισμός, θα προσέθετα, κανένας δεν μπορεί να στοιχηματίσει ωστόσο, ότι η «έντιμη λύση» για την ονομασία του κρατιδίου θα είναι και εύκολη. (Γιατί, δηλαδή, π.χ. ο λαϊκισμός να μην παίζει… «κρυφτούλι» ΚΑΙ με τον γείτονα;)

Και ο πανικός για τη χρέωση της πλαστικής σακούλας ήδη άρχισε κι ένας νέος «εμφύλιος» (που ξεκινάει από την προσαρμογή των ταμειακών μηχανών) είναι επί θύραις. Κατά τα άλλα, το νέο μέτρο θυμίζει -όπως πολλά άλλα- ότι γενικώς είμαστε για γέλια και για κλάματα, ενώ δείχνει να χάνεται με το «καλημέρα» το οικολογικό νόημα της σχετικής εφαρμογής.

Κάπου εδώ πρέπει να ενημερώσουμε και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν υπάρχει Αη-Βασίλης. (Κάτι τέτοια ακούει ή διαβάζει το «πελατειακό κράτος» και βγάζει σπυράκια.)

Με είδαν ξενυχτισμένο στο super market και μου χρέωσαν τις σακκούλες στα …μάτια.

Άρρηκτα συνδεδεμένος με τις παραδόσεις του λαού μας και το κυρίαρχο θρησκευτικό του συναίσθημα ο σημερινός εορτασμός των Φώτων και ο Καθαγιασμός των υδάτων, που εκτυλίσσεται κάθε χρόνο με εντυπωσιακή σημειολογία και ανάλογο νόημα, σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης. Ας ελπίσουμε, ότι και φέτος, στο ελπιδοφόρο 2018, οι Έλληνες θα προσεγγίσουν τα δρώμενα με τον προσήκοντα σεβασμό και θα τιμήσουν τη σημαντική αυτή θρησκευτική παράδοση. Καλό φωτισμό να έχουμε. Χρόνια πολλά..