28η Οκτωβρίου 1940 – Η Διαχείριση μιας άλλης Κρίσης – Έκδοση 28-10-2017

Γράφει ο Παναγιώτης Δημητριάδης

Αντιπτεράρχου ε.α 

Η  εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 συνεχίζει μετά από 77 χρόνια  να συγκινεί αλλά και να εμπνέει τους Έλληνες. Το έπος του Ελληνικού Στρατού στα αλβανικά βουνά, οι επιχειρήσεις του Πoλεμικού  Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας όπως και  η ομόθυμη στήριξη του ελληνικού λαού έχουν καταγραφεί στην  Ιστορία και προκαλούν  παγκόσμιο θαυμασμό για την αυτοθυσία με την οποία η πατρίδα μας αντιτάχθηκε σε έναν  ισχυρότερο εισβολέα, Το έπος του 1940 πέρα από την ανδρεία του Έλληνα ήταν αποτέλεσμα της στρατιωτικής προετοιμασίας που προηγήθηκε.

Η Ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά και Αρχιστράτηγο τον Α. Παπάγο αφού έλαβαν  υπόψη τις επιχειρήσεις προπαγάνδας του Ντούτσε κατά της Ελλάδας, τις επιθέσεις Ιταλικών αεροσκαφών σε Ελληνικά πλοία, όπως και  τον τορπιλισμό και βύθιση του καταδρομικού Έλλη, ανέλαβαν πρωτοβουλίες στρατηγικής σημασίας, για την  αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων με σκοπό, να αιφνιδιάσει και όχι να αιφνιδιαστεί σε περίπτωση εχθρικής εισβολής. Μετά την ήττα της Ιταλίας ο Μουσολίνι είπε  ‘’Πάντα υπάρχουν εκπλήξεις’’ Η κυβέρνηση παρά τα προβλήματα της οικονομίας δεν κατέφυγε σε δανεισμό  για τους αμυντικούς εξοπλισμούς, δεν υπέγραψε συμβάσεις με αντισταθμιστικά, αλλά βρήκε χρήματα, από εσωτερικούς πόρους ενεργώντας έγκαιρα και υπεύθυνα.

Μέσα από τις παραγγελίες των μέσων και των υλικών, τυφεκίων, πυροβόλων, μαχητικών αεροσκαφών κ.α αποκαλύπτεται το επιτελικό έργο της στρατιωτικής ηγεσίας, οι διεθνείς ισορροπίες, οι περιορισμοί αλλά και οι δυσκολίες υλοποίησης των προγραμμάτων εξοπλισμού. Χαρακτηριστικό είναι η μη υλοποίηση της αγοράς των αεροσκαφών Spitfire, τα οποία αν και είχαν παραγγελθεί και προπληρωθεί στη Βρετανία δεν παραδόθηκαν ποτέ.. Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 όταν  ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα, Ε. Γκράτσι, παρέδωσε στον Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο του Μουσολίνι  με το αίτημα,  να επιτραπεί η ελεύθερη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, η Ελλάδα ήταν πανέτοιμη να δώσει την απάντηση. Ο Ι. Μεταξάς αρνήθηκε το τελεσίγραφο με τα λόγια :«Λοιπόν, έχουμε πόλεμο». Ήταν το περίφημο ΟΧΙ που έμεινε στη ιστορία,. Ήταν μια απόφαση που είχε βάση την έγκαιρη εκτίμηση και αξιολόγηση των δεδομένων της εποχής, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία είχαν την ικανότητα και διορατικότητα να διαχειρισθούν την  κρίση.

Ο ελληνικός λαός υποστήριξε σύσσωμος με ενθουσιασμό και αξιοπρέπεια τις αποφάσεις πολεμώντας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά τις αρετές σε παγκόσμιο επίπεδο ‘’πολεμώντας   με παράτολμο θάρρος και υψίστη περιφρόνηση προς τον θάνατο’’ είπε ο Αδόλφος Χίτλερ για να ακολουθήσει η φράση του Ουίστον Τσώρτσιλ ‘’ Οι Έλληνες θα μοιρασθούν μαζί μας τα αγαθά της ειρήνης’’  Οι Έλληνες ποτέ δεν μοιράσθηκαν τα αγαθά της ειρήνης, η διαχείριση της  κρίσης όπως αυτή εφαρμόσθηκε από την τότε πολιτική και στρατιωτική ηγεσία δεν έτυχε διάδοχης κατάστασης από τις επόμενες πολιτικές ηγεσίες  προς όφελος της χώρας και του Ελληνικού λαού Σήμερα δεν υπάρχουν οι φράσεις όπως του προέδρου των ΗΠΑ Θ. Ρούσβελτ “Οί Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια’’. Όπως του Ιωσήφ Στάλιν ότι ‘’ευγνωμονεί τον Ελληνικό Λαό’’   Σήμερα λείπει το όραμα.

Η 28η Οκτωβρίου είναι άλλη μια ιστορική πράξη των Ελλήνων που θα δείχνει διαχρονικά  τον δρόμο διαχείρισης  κάθε κρίσης στις μελλοντικές πολιτικές ηγεσίες  Τιμή και δόξα στους ήρωες πεσόντες.