ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 23–9–2017

Μαύρισε ο Σαρωνικός,

και γέμισε πετρέλαιο.

Κι οι ένοχοι ομονοούν:

«Σιγά τον πολυέλαιο».

Όταν έγινε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ έβγαιναν κομμουνιστές κι έκαναν πικ νικ στα πάρκα, ισχυριζόμενοι πως όσα διαδίδονται είναι προπαγάνδα των Αμερικανών. Τώρα περιμένω να κάνουν κάτι ανάλογο οι Συριζαίοι, με μπάνιο στις παραλίες του Σαρωνικού και ντόπιο ψαράκι για φαγητό στις ταβέρνες, λέγοντας πως το θέμα το έχει μεγεθύνει η Αντιπολίτευση.

Η σοκαριστική «είδηση» πάντως είδε το φως της δημοσιότητας (και της …καζούρας) σε πολλά site: «Με σοβαρά εγκαύματα νοσηλεύεται στο Τζάννειο νοσοκομείο εργαζόμενος σε γνωστή ψαροταβέρνα του Πειραιά, όταν δοκίμασε να ψήσει στα κάρβουνα δύο ντηζελοκίνητες κολιπέστροφες, που μόλις του είχε φέρει φίλος του ψαροντουφεκάς από τον Αργοσαρωνικό. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της Πυροσβεστικής, τα ψάρια που μεταλλάχθηκαν ταχύτατα, ύστερα από το ατύχημα του «Αγία Ζώνη ΙΙ», διέθεταν ένα κρυφό ντεπόζιτο γεμάτο καύσιμα. Μόλις οι πρώτες σπίθες από τα κάρβουνα έφτασαν στο πετρέλαιο, που βρισκόταν μέσα στα ψάρια, έγινε το κακό. Το υπουργείο Ναυτιλίας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζει ότι το ατύχημα οφείλεται σε σαμποτάζ κύκλων της Νέας Δημοκρατίας, που προσπαθούν να διαψεύσουν τις καθησυχαστικές ανακοινώσεις του Παναγιώτη Κουρουμπλή, αλλά και τη μαρτυρία του βουλευτή των ΑΝΕΛ Θανάση Παπαχριστόπουλου, σύμφωνα με τις οποίες το κοινό δεν πρέπει να πιστεύει στα μάτια του, αλλά σε αυτό που του λένε εκείνοι.» Πέρα από την πλάκα ωστόσο, οι ειδικοί λένε, ότι αν χρειάζεται περίπου ένα έτος για να φύγει η ρύπανση από την πληγείσα περιοχή, θα χρειαστούν 3 έως 5 χρόνια για να καταστεί πάλι ακίνδυνο το οικοσύστημα.

Όλος ο αντιπολιτευόμενος Τύπος -από καιρό τώρα- καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει όλα τα θέματα με εμφανή χαλαρότητα. Για παράδειγμα, υπουργοί από τους οποίους εξαρτώνται μεγάλες επενδύσεις καθυστερούν. Ορισμένοι αδιαφορούν προκλητικά. Το ίδιο συμβαίνει και σε έκτακτες περιστάσεις, όταν το κράτος χρειάζεται να κινητοποιηθεί αμέσως. Το διαπιστώσαμε τις πρώτες κρίσιμες ώρες και με τη ρύπανση στον Σαρωνικό. Λείπει ο συντονισμός. Λείπει όμως και ο φόβος των συνεπειών. Όπως γράφει δε ευφυώς η «Καθημερινή», όταν όλοι γνωρίζουν ότι, όσα μοιραία λάθη και να κάνουν, είναι αμετακίνητοι, λογικό είναι η χαλαρότητα να μετατρέπεται σε τρόπο …διοίκησης.

Αν πιάσουν τίποτε φωτιές στην Αττική, προσέξτε, γίδια, μη δώσετε εντολή να γεμίσουν τα Canadair από …Σαρωνικό.

Εντυπωσιάζουν οι δύο κατοικίες, οι οποίες θα καλύψουν τις ανάγκες στέγασης 100 αγοριών και κοριτσιών της «Κιβωτού του Κόσμου» και δώρισε η οικογένεια του επιχειρηματία Κώστα Λούλη. Οι κατοικίες και τα κτίσματα είναι συνολικής επιφάνειας 3.000 τ.μ. και βρίσκονται σε εκτάσεις 25 στρεμμάτων. Εκτός άλλων περιλαμβάνουν: μουσείο, ελαιοτριβείο, πετρόμυλο, τυροκομείο, φυτώρια, θερμοκήπια, στάβλους και μια τράπεζα σπόρων. Θυμίζουμε, ότι η «Κιβωτός του Κόσμου» δημιουργήθηκε και διευθύνεται από το νέο ιερέα π. Αντώνιο Παπανικολάου και φροντίζει σήμερα σε σταθερή βάση 550 περίπου παιδιά, σε τέσσερις στέγες αγάπης, που βρίσκονται στην Αθήνα, Χίο, Ιωάννινα και Βόλο. Η έκδηλη συγκίνηση του δωρητή και ευεργέτη Κώστα Λούλη, στην ομιλία του των εγκαινίων, …σκιάστηκε από την πικρία του για το γεγονός ότι βάλτωσε -με ευθύνη της Μητρόπολης, όπως άφησε πάλι να εννοηθεί- το ευαγές ίδρυμα που επρόκειτο να γίνει κοντά στον Πλάτανο του Αλμυρού. Ας αφήσουμε, ωστόσο, μια «πόρτα ανοικτή» και αναπεπταμένη την ελπίδα, ότι νέες, ευνοϊκότερες συνθήκες θα επιτρέψουν την υλοποίηση και αυτού του εξόχως φιλανθρωπικού έργου, που -συν τοις άλλοις- θα δώσει πρόσθετη αξία και ανάπτυξη στην περιοχή μας.

Αναστάτωση πάλι στην περιοχή των Τρικάλων, αφού διαβάζω ότι «αμετανόητοι» χρυσοθήρες πήραν νόμιμη άδεια και -υπό τη διακριτική παρουσία της αστυνομίας- ψάχνουν για αμύθητης αξίας θησαυρό (χρυσάφι, λίρες, όπλα και …γιαταγάνια). Τι θα γίνει μ’ αυτή την ιστορία των …δήθεν θησαυρών που (τάχα ή όχι;) επιμένει να κρύβει η Ελληνική γη; Υπάρχουν ακόμη θαμμένα μυστικά από τους πάλαι ποτέ Τούρκους δυνάστες ή τους Εγγλέζους συμμάχους του μεγάλου πολέμου; Πόσοι και πόσοι -εν μεταξύ- φαίνεται να βολεύτηκαν (αλήθεια ή ψέματα) βρίσκοντας λίρες; Πόσα καντάρια ψέμα και παραμύθι σηκώνει πια αυτή η ιστορία; Ξέρω ανθρώπους που έφαγαν μια ολόκληρη ζωή ψάχνοντας, έχοντας τάχα ασφαλείς πληροφορίες, κάθε φορά, χάρτες, αξιόπιστα μηχανήματα κτλ., πλην ματαίως.

Υπόθεση της Μαγνησίας και μόνο δείχνει να είναι φέτος η πρωτιά στον όμιλο των πέντε ομάδων μας στη Γ’ Εθνική. Και γράφω «πέντε» από επαγγελματική υποχρέωση, γιατί -επί της ουσίας και ως φίλαθλος- καθόλου δεν συμπαθώ και δεν αποδέχομαι το ύποπτο, ξενόφερτο μόρφωμα της πρώην Πύδνας, που μας κάθισε αθλητικά στο σβέρκο, προερχόμενο από την Πιερία στο Βόλο, «υποκύπτοντας» στα μεγαλόπνοα σχέδια και τους μεγαλοϊδεατισμούς του γνωστού σε αργία Δημάρχου. Μελετώντας λοιπόν τη λίστα των ομάδων της Κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας ειδικότερα σ’ αυτόν τον όμιλο, απ’ όσα μπορούμε να ξέρουμε και να συγκρίνουμε, με την πρώτη ματιά, προκύπτει αβίαστη η υπεροπλία των δυο ιστορικών ομάδων του Βόλου (Νίκη και Ολυμπιακός), αλλά και η ευχάριστη έκπληξη του νεοφώτιστου Αλμυρού, που ενισχύθηκε μεταγραφικά και έχει προπονητή, τον Λάκη Μπακάλη, πολύ έμπειρο σ’ αυτήν την κατηγορία.

Αν επικεντρώσουμε τη φετινή αθλητική αναφορά μας στο Γυμναστικό Σύλλογο Αλμυρού (στο ποδοσφαιρικό τμήμα αναφέρομαι), ανεξάρτητα από απρόβλεπτες και απευκταίες εξελίξεις μέσα στο πρωτάθλημα, για να απαντηθούν οι λογικές φιλοδοξίες των κυανόλευκων του Αλμυρού, αλλά και οι κόποι, το χρήμα που ξόδεψαν κάποιοι για το όντως αξιόμαχο στήσιμο της ομάδας, κάτι ακόμη είναι απαραίτητο: Είναι οι ΓΕΜΑΤΕΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ σε κάθε αγώνα έδρας στο «Ραγάζος», αλλά και εκδρομές – εξορμήσεις των ντόπιων φιλάθλων στα εκτός έδρας παιχνίδια, κυρίως τα πιο κοντινά. Ποτέ σχεδόν (τουλάχιστον στην πρόσφατη ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου) μια ομάδα δεν στάθηκε για πολύ στην κορυφή και δεν άντεξε αγωνιστικά, αν έπαιζε (για διάφορους λόγους) σε άδειες κερκίδες, χωρίς φιλάθλους. Ο κόσμος και η αυθόρμητη, μαζική συμμετοχή του στο γήπεδο, είναι η αρχή και το τέλος της καταξίωσης και της αγωνιστικής προόδου ενός αθλητικού συλλόγου. Και για να γίνει κάτι τέτοιο φέτος στη Νοτιοδυτική Μαγνησία και τον άξιο εκπρόσωπό της ΓΣΑ, χρειάζεται ένας γενικός συναγερμός μεταξύ όλων των φιλάθλων. Η στήριξή μας πρέπει να είναι ομόθυμη και διαρκής.

Όσο για το ρεπό του ΓΣΑ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, ας μην ξεγελάει κανέναν. Έρχονται και τα ζόρια, στο τέλος του α’ γύρου, όταν ο Γυμναστικός θα κληθεί να παίξει -στη σειρά- με όλα τα «θηρία».

Προσυπογράφω την ανάρτηση του παλιού διαιτητή Δημήτρη Γκόλια (γείτονάς μου στο πατρικό – προσφυγικό σπίτι της Νέας Ιωνίας): Το πρόβλημα με το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι οι πρόεδροι – ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων προσπαθούν να επιβάλουν τη δύναμή τους στα θεσμικά όργανα του αθλήματος, με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της ομάδας τους και την ικανοποίηση του εγωισμού τους σε προσωπικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Το γαϊτανάκι συνεχίζεται και οι οπαδοί μαλώνουν, ανατρέχοντας σε ένα οφσάιντ το 1957 (οι πιο παλιοί), ένα πέναλτι το 1982 ( οι νεώτεροι) και μία κόκκινη το 2011 οι νεαροί. Και το χάλι εξακολουθεί…

Λέει ο Μάρδας, ότι αφού η Ελλάδα ήταν το 2014 στην 65η θέση σε θέματα διαφθοράς άρα κάποιοι ήταν διεφθαρμένοι. Ορθότατο! Τώρα, που το 2016 είναι στην 69η θέση, τι γίνεται, ρε παιδιά;

Εύστοχη ερώτηση για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας: Στις διασταυρώσεις -πλέον- ποιός έχει προτεραιότητα; Αυτός που μιλάει στο κινητό του ή αυτός που στέλνει sms; Ιδού, ο κόμπος.

-Μωρό μου, εγώ πότε θα φάω πρωινό στο κρεβάτι;

-Όταν θα μπεις στο νοσοκομείο, αγάπη μου…

Αν κάποιος κατακρίνει τη διαδρομή σου, εσύ δάνεισέ του για λίγο τα παπούτσια σου.

Ηλεκτρονικό μήνυμα προς κορυφαίο Έλληνα πολιτικό: Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, είσαι τόσο ηλίθιος, που θα βρεθείς στη …Θράκη.