Για τον πατέρα… τον αγαπητό “Κωστάκη” της αγοράς…

Στις 29 Μαΐου ημέρα λύπης ως επέτειος της άλωσης της Πόλης, έφυγε και ο τελευταίος από τους παλαιούς εμπόρους του Αλμυρού, ο Κωνσταντίνος Μπούντης, ο “Κωστάκης” όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του όλοι…

Αγαπητός, απλός, ανθρώπινος, καλόκαρδος, από τα δώδεκα του αναγκάστηκε να δουλέψει για να βοηθήσει την οικογένειά του, μάνα και αδέρφια μιας και έχασε πολύ νωρίς τον πατέρα του…

Πουλώντας κινίνα και σπαρματσέτα, χτένες και μπριγιαντίνη, σε διάφορες γωνιές της αγοράς έχτισε μαζί με ένα τσούρμο τολμηρούς της εποχής του την μεταπολεμική αγορά αλλά και το εμπορικό ήθος, την συνέπεια, την μπέσα …

Από το 1950 έχοντας πια το δικό του κατάστημα ως βιβλιοπωλείο αρχικά και μετέπειτα εμπορικό και νεωτερισμοί γαλούχησε ολόκληρες γενιές και με την καλοσύνη που τον διέκρινε αναδείχθηκε σε ιδιαίτερη προσωπικότητα με το κατάστημα του ως σημείο αναφοράς για τους ντόπιους.

Πάντα κοντά στον άνθρωπο μιας και “η δουλειά μας” μου’ λέγε “έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα” αυτό λοιπόν έμαθε σε μένα και τον αδερφό μου, τη συνέπεια, το ήθος, την συμπόνοια, την ανθρωπιά …

Με μια γυναίκα τη Σοφία “κολώνα” δίπλα του, έζησε 95 όμορφα χρόνια και ο Θεός του χάρισε απλόχερα παιδιά εγγόνια, επιτυχία, χαμόγελα…

Σου το χρωστούσα πατέρα…

Μου χάρισες τόσα πολλά και ανεκτίμητα… αγαπητέ Κωστάκη…

Καλό σου ταξίδι…

Παναγιώτης Κ Μπούντης