Η ατζέντα του «Λαού» του Αλμυρού – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη – έκδοση 20-5-2017

Η δική μας πλατεία

Η πλατεία του Αλμυρού, ομορφαίνει συνεχώς όσο μεγαλώνουν τα δενδρύλλια που έχουν τοποθετηθεί.

Καλημεριζόμαστε με τους υπαλλήλους του Δήμου καθημερινά, όταν καθαρίζουν την πλατεία, ώστε να τη βρουν τα μικρά και τα… πρεσβύτερα παιδιά, καθαρή, για το υπόλοιπο της ημέρας.

Δυστυχώς όμως, έφθασαν από καταστηματάρχες, καταγγελίες στην εφημερίδα μας και προσβλητικές εικόνες για τον Αλμυρό μας.

Πολλοί ασυνείδητοι πετούν τα σκουπίδια τους όπου βρουν, ενώ υπάρχουν καλαθάκια από τον Δήμο. Τα απορρίμματά τους δεν καταλήγουν μόνο κάτω, αλλά και στο συντριβάνι και στις μικρότερες «δεξαμενές» νερού μπροστά από τα τραπεζάκια στις καφετέριες. Βεβαίως και πρέπει να καθαρίζουν και καθαρίζουν και οι καταστηματάρχες, αλλά απ’ ό,τι μας καταγγέλλουν, είναι τόσο έντονη η ντροπιαστική αυτή συνήθεια, που δεν προλαβαίνουν να τα καθαρίζουν.

Ας το μεταφέρουν και οι καθηγητές στα σχολεία… και με τη σειρά τους οι μαθητές στους οικείους τους. Για να μας αξίζει μια καθαρή πόλη… πρέπει πρώτοι και κυρίως οι πολίτες να προσπαθούμε!

Βροχούλες

Βροχούλες είχαμε… βροχούλες θα ‘χουμε… και οι αγρότες μας κοιτούν στραβομουτσουνιασμένοι τον ουρανό… Τι να κάνω η Βασίλαινα… αγχώνομαι κι εγώ. Τώρα που τα ‘μαθα τι καιρό θέλουμε, κοιτάω σα πάνω, πριν κοιτάξω τον αγρότη μου κατάματα. Κι όπως έλεγε κι η γιαγιά… καιρός είναι… θα περάσει. Υπομονή!

Φλουριά, φλουριά…

Τελικά ούτε με το φρουρά πιάνει, ούτε με το φλουριά. Καλά, κυρία μου… Τι περίμενε ο Πρόεδρος της Βουλής; Να ‘ρθουν να πιάσουν τον Κασιδιάρη; Να τον κάνουν τι; Να τον πάνε που; Να τον βγάλουν πως;

Όσο για τον κάμεραμαν της Βουλής, το καλύτερο μας στέρησε. Είναι, σα να παρακολουθείς παλιά ελληνική ταινία. Για μιάμιση ώρα περιμένεις ο ήρωας να ρίξει τη γκόμενα και όταν πάει να τη… φιλήσει, η κάμερα δείχνει την ταπετσαρία του δωματίου. Ε, όπως και να το πεις… ξενερώνεις λίγο.

Το σκίτσο είναι του φίλου Νίκου Τριανταφύλλου.

Αυτό που περιμένουν

Ψυχανεμίζομαι από αυτά που παρακολουθώ, ότι οι φίλοι μας οι Τούρκοι περίμεναν το 4^ο μνημόνιο για να σκληρύνουν το παιχνίδι στο Αιγαίο. Είμαστε αρκετά κουρασμένοι για να αντισταθούμε άραγε; Μη χαίρεστε γείτονες! Για σας θα ‘χουμε πάντα δυνάμεις, να …σας υποδεχτούμε. Οτούρ μπακαλούμ εσείς και τα υπόλοιπα εμείς ξέρουμε πως θα τα καταφέρουμε.

Προσοχή!

Προσοχή, ενημερώστε τους μεγαλύτερους της οικογένειάς σας, για το νέο κόλπο απατεώνων, με το οποίο εξαπατούν ανυποψίαστους πολίτες. Αδίστακτοι κλέφτες, εμφανίζονται ως υπάλληλοι της ΔΕΗ, ζητούν και παίρνουν πρόσβαση στο σπίτι και αφού αφαιρέσουν ό,τι μπορέσουν, μην τον είδατε τον τεχνικό της ΔΕΗ.

Ενωτικά

Μερικοί, ξεχνούν εύκολα. Αν και αναφέρουν τη λέξη ενωτικά, την ακυρώνουν από τη συνέχεια της φράσης τους και μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνουν. Αν λείψαμε από κάπου, ξέρουν γιατί. Υπάρχει σοβαρός λόγος. Και μάλιστα θα μπορούσαν να το έχουν αποτρέψει. Ευτυχώς η εφημερίδα δεν κυκλοφορεί τον τελευταίο 1,5 χρόνο που υπάρχει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά 18 χρόνια. Εννοεί, ο ποιητής, ότι τα προηγούμενα 16,5 ήμασταν πάντα κοντά τους.

Το παρόν είναι φιλικό παράπονο… Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε… εξάλλου.