- 22 Μαρτίου, 2017
«Λαός του Αλμυρού»: Η 19χρονη προσφορά της τοπικής εφημερίδας στην περιοχή μας – Έκδοση 18-3-2017
Γράφουν οι Γιώργος Τσιντσίνης και Βιβή Γ. Τσιντσίνη
Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης που βιώνουμε δεν είναι μόνο η οικονομία που χειροτερεύει, σε εθνικό, οικογενειακό και προσωπικό επίπεδο.
Η διαρκής λιτότητα, αλλά και η εκάστοτε περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα, έφεραν στην Ελληνική κοινωνία, σε μικρές και μεγάλες πόλεις και στα χωριά, θεαματικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, αλλά και στην ίδια την ψυχοσύνθεση, τις προτεραιότητες και τις συνήθειες των Ελλήνων.
Παράλληλα, σε ό,τι αφορά στη δημοσιογραφία, η ραγδαία εξάπλωση του ίντερνετ και η έκρηξη της συμμετοχής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έφεραν νέα «ήθη» στην επικοινωνία και στην ενημέρωση του πολίτη και άλλαξαν άρδην το «τοπίο» και τους «παίκτες».
Εδώ, πέρα από τα πολλά καλά μιας τέτοιας εξέλιξης, καταγράφεται ήδη και η χειρότερη πλάνη: Ότι, δηλαδή, όποιος διαθέτει σήμερα ίντερνετ και την ανάλογη ατομική ηλεκτρονική συσκευή καθίσταται εν δυνάμει …εκδότης μιας «εφημερίδας» ή μιας ιστοσελίδας, που μπορεί να δημιουργεί ή να αναμεταδίδει ειδήσεις, αληθείς ή ψευδείς, αλλοιωμένες ή όχι, σχολιάζοντας κατά το δοκούν και …αναλόγως. Προσοχή, δεν αναφερόμαστε σε συναδέλφους που λειτουργούν νόμιμα.
Μέσα σ’ αυτές τις «συμπληγάδες» (κι άλλες πολλές, αόρατες) πορεύτηκε από τον Σεπτέμβριο του 2001 η τοπική εφημερίδα και δυο χρόνια περίπου πριν, από το Νοέμβριο του 1998 ως «Αλμυρός», ενώ τα πρώτα χρόνια τη «συντρόφευε» και το τοπικό ραδιόφωνο, το «Άλος fm».
Ως ιδρυτής και κύριος μοχλός αυτής της εκδοτικής προσπάθειας, πριν μηδενίσει και αρχίσει από φύλλο 1, η νέα έκδοση στα χέρια της Βιβής Τσιντσίνη και νέων συνεργατών, μου ζητήθηκε να κάνω μια καταγραφή αυτής της ΜΕΓΑΛΗΣ (σπεύδω να τονίσω) προσφοράς στον τόπο μας, για να τη μάθουν και οι νεότεροι ή να την ξαναθυμηθούν εκείνοι από τους παλιότερους που έχουν μικρή ή επιλεκτική …μνήμη.
Αυτό το σύντομο (όσο το δυνατόν) «οδοιπορικό», θα το αφιερώσω στους εκατοντάδες συνδρομητές της εφημερίδας και στις πολλές εκατοντάδες των αναγνωστών της, που κάθε βδομάδα περιμένουν ακόμη και έξω από τα περίπτερα, με υπομονή, να αγοράσουν το φύλλο και με λαχτάρα να το διαβάσουν για να ενημερωθούν, αλλά και σε όσους εργάστηκαν εντός των γραφείων μας ή και περιφερειακά. Η αγάπη και η στήριξή τους δεν είναι ότι με τον οβολό τους -όπως άλλωστε και οι διαφημιζόμενες επιχειρήσεις- έδωσαν ζωή και υπόσταση σε μια μικρή επιχείρηση. Είναι ότι έδωσαν το κουράγιο στους εμπνευστές της προσπάθειας, στους εθελοντές συνεργάτες που προσέτρεξαν κτλ., να συνεχίσουν τον αγώνα της προβολής του τόπου και των ανθρώπων του, να αναδείξουν προβλήματα και να διεκδικήσουν λύσεις, συχνά σε ώτα μη ακουόντων.
Οι αναφορές μας παρακάτω θα είναι μοιραία προσωπικές και ας μας συγχωρέσετε γι’ αυτό.
ΓΙΑ …ΛΥΠΗΣΗ
Όταν αποφάσιζα να ιδρύσω και να κυκλοφορήσω μια εβδομαδιαία εφημερίδα στον Αλμυρό, ακόμη και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι, με βλέμμα που έδειχνε σαν να με …λυπούνται, με προειδοποίησαν ότι «θα αποτύχω και θα καταστραφώ».
Η αλήθεια είναι όμως, ότι ο λαός της περιοχής Αλμυρού υποδέχτηκε την τοπική εφημερίδα με ενθουσιασμό, αλλά οι εκπρόσωποι διάφορων φορέων, για τους δικούς τους ευνόητους λόγους δεν την ήθελαν, πλην ελαχίστων. Για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς δεν ήθελαν η εφημερίδα και ο δημοσιογράφος να μπερδεύονται στα πόδια τους.
Στα 20 -σχεδόν- τελευταία χρόνια έζησα, συνεργάστηκα («αντιμετώπισα», θα ήταν το σωστότερο ρήμα) τέσσερις Δημάρχους σε 6 θητείες: ο Κοντογεωργάκης αρχικά, οι Ράππος και Χατζηκυριάκος -από δυο θητείες έκαστος- και τώρα ο Εσερίδης.
Επί 6 θητείες όλων των ανωτέρω τα νόμιμα έσοδα της εφημερίδας από τον Δήμο ήταν σχεδόν μηδενικά και μόνο μία θητεία -την προτελευταία- είχαμε έσοδα, σύμφωνα με όσα επιβάλλει ο νόμος να δημοσιεύονται επί πληρωμή και κατά προτεραιότητα στην τοπική εφημερίδα, ή σε όσα ήθελε η Δημοτική Αρχή να επικοινωνήσει με τους δημότες.
Άρα, η απόπειρα κάποιων Δημάρχων να σαμποτάρουν την έκδοση και να εξαφανίσουν επαγγελματικά τον εκδότη της, ήταν κάτι παραπάνω από ορατή και το χειρότερο; Σχεδόν διαρκής…
Ό,τι ήρθε από κρατική διαφήμιση -κυρίως επί υπουργικής θητείας Αθανασίου Νάκου, τότε που μοίραζε την κρατική διαφημιστική πίτα ΚΑΙ στην επαρχία ο Ρουσόπουλος- αφορούσε τιμολόγια μας που είτε χάθηκαν απλήρωτα μετά στις …καλένδες, είτε εξαφανίστηκαν με την αλλαγή της Κυβέρνησης και την άνοδο στην πρωθυπουργία του Γιώργου Παπανδρέου. Σ’ αυτόν τον «πόλεμο» κατά του «Λαού» και του Τσιντσίνη βέβαια, ίσως είναι περιττό να επισημάνουμε (πέραν του οικονομικού σαμποτάζ) τις διαρκείς απειλές, αλλά και τις δικαστικές διώξεις εναντίον μου. Πλην όμως, το γεγονός ότι διάγω ήδη το 64ο έτος της ηλικίας μου, με λευκό ποινικό μητρώο είναι η πληρέστερη απάντηση και εξήγηση.
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Ειδικότερα, όμως εκείνο που σκανδαλίζει κάθε καλοπροαίρετο είναι ο αλληθωρισμός των τοπικών παραγόντων προς τις Βολιώτικες εφημερίδες (μέχρι και σε …Λαμιώτικη τόλμησε κάποιος ντόπιος Δήμαρχος να δημοσιεύσει δημοπρασία Δημοτικού καταστήματος). Σε άλλες περιπτώσεις για να «θάψουν» δημοσιεύσεις προσλήψεων ή δημοπρασιών, δημοσιεύουν σε Μαγνησιώτικες μεν εφημερίδες, που όμως δεν κυκλοφορούν στα περίπτερα του Αλμυρού.
Βέβαια, οι κυκλοφοριακές συγκρίσεις ανάμεσα στο «Λαό» και σε άλλες εφημερίδες είναι πανεύκολες. Αρκεί κάθε ενδιαφερόμενος να ρωτήσει οποιοδήποτε κέντρο πώλησης εφημερίδων ή περιπτερούχο, για να διαπιστώσει τη συντριπτική υπεροχή της τοπικής εφημερίδας.
Άλλωστε, σε ομιλία του στον Αλμυρό (Μάιος 2016 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ειδικού Σχολείου), προλογίζοντας το βιβλίο χρονογραφημάτων μου «Δελτίο Θυέλλης», ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας κ. Δημήτρης Χορταργιάς δήλωσε δημόσια, ότι «οι Βολιώτικες εφημερίδες άρχισαν να ασχολούνται και να προβάλουν κάποια θέματα και ειδήσεις από τον Αλμυρό και την περιοχή σας, μόνο από τότε που ήρθε ο Τσιντσίνης στην πόλη και -μέσα από τη νέα του εφημερίδα- άρχισε να παράγει ειδήσεις που πρόβαλαν αυτόν τον τόπο, τα προβλήματά του και τους ανθρώπους του».
Άρα; Πιο μπροστά η Νοτιοδυτική Μαγνησία ήταν ξεχασμένη από το δημοσιογραφικό κατεστημένο της Μαγνησίας και η γέννηση του «Λαού» ανάγκασε το δημοσιογραφικό χώρο σε μια άλλη κούρσα, άλλους προσανατολισμούς, που μόνο ωφέλησαν τον τόπο μας και αυτό το πλεονέκτημα καθημερινά πλέον «τοκίζεται» υπέρ μας και καρποφορεί υπέρ όλων των συμπολιτών.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ …ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Στο ξεκίνημα της τοπικής εφημερίδας, εργώδης ήταν η προσπάθεια του γράφοντα, αλλά και των λίγων φίλων και συνεργατών του, για τη διάδοση και τη διαφήμιση της εφημερίδας, όπως και για την εκπαίδευση …αναγνωστών.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ο πολύς κόσμος δεν ήξερε τα όρια και τους κανόνες που διέπουν μια επαγγελματική έκδοση, ενώ κυριάρχησαν δυο φαινόμενα.
Το πρώτο ήταν ότι αρκετοί προσπάθησαν να μεταφέρουν τα «προϊόντα» του ανεξέλεγκτου και ανεπιβεβαίωτου κουτσομπολιού, προς …δημοσίευση, για πολλούς και διάφορους λόγους. Μικροσυμφέροντα, εμπάθειες, κατά φίλων, γειτόνων και συγγενών κτλ. έπρεπε να σταματήσουν στην είσοδο των γραφείων, με όσο τακτ επέτρεπε η «λογική» του …πρόθυμου αναγνώστη.
Το δεύτερο πρόβλημα προέκυπτε από την εμμονή ορισμένων να δημοσιεύσουν προσωπικές διαφορές (π.χ. κτηματικές, αλλά ακόμη και …αισθηματικές), προσπαθώντας να βάλουν τη νέα εφημερίδα σε ρόλο …εισαγγελέα και δικαστή.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις, που ακόμη και οικογενειακά προβλήματα, ακόμη και δράματα, που δεν αφορούσαν όμως την τοπική κοινωνία, έφταναν στο γραφείο μου, με κάποιο …ματσάκι χαρτονομισμάτων να τα συνοδεύει, ως δέλεαρ για κάποια δημοσίευση, την οποία όμως δεν δέχτηκα και δεν επέτρεψα ποτέ. Και σήμερα κυριολεκτικά απολαμβάνω το φιλικό βλέμμα (ακόμη και ευγνωμοσύνης) εκείνων των δραστών, γιατί δεν επέτρεψα τότε να …δημοσιευτεί η «εν βρασμώ ψυχής» επιλογή τους, που θα τους εξέθετε στα μάτια των συμπολιτών.
ΥΠΕΡ ΤΗΣ «ΣΤΟΡΓΗΣ»
Η πρώτη απόπειρα συγκέντρωσης και γνωριμίας με το αναγνωστικό μας κοινό, το 1999, έγινε με την οργάνωση μιας συνεστίασης στη γνωστή ταβέρνα του Κώστα Γκάγκα. Ήταν με εισιτήριο εισόδου και τα πλεονάζοντα έσοδα (περίπου 200 χιλιάδες δραχμές, αν θυμάμαι καλά) διατέθηκαν στο Σύλλογο Γονέων «Στοργή» για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Από εκείνη την πρώτη περίοδο, όχι μόνο για τη «Στοργή», αλλά και για κάθε σύλλογο ή σωματείο που ήθελε να προβάλλει μια εκδήλωση με φιλανθρωπικούς σκοπούς, δεν εισπράτταμε ποτέ χρήματα. Μια πρακτική που τηρείται στην εφημερίδα μέχρι σήμερα.
Επίσης, δεν εισπράτταμε (ούτε τώρα) καταχωρήσεις για ανακοινώσεις κοινωνικού χαρακτήρα, που δεν προσπόριζαν έσοδα στον διοργανωτή. Οι αγγελίες για εύρεση εργασίας επίσης δεν χρεώθηκαν ποτέ.
ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΕΣ
Το καλοκαίρι του 2000, βλέποντας ότι ως βασική πηγή εσόδων της νέας εφημερίδας προδιαγράφονταν μόνο οι εμπορικές διαφημίσεις, αλλά επικεντρώνοντας και στα πολλά προβλήματα που ταλάνιζαν την Αλμυριώτικη αγορά και τους εμπόρους, πήρα την πρωτοβουλία να παραθέσω πλήρες δείπνο σε όλους τους επαγγελματίες του Αλμυρού, όσους τουλάχιστον κατάφερα να εντοπίσω και να καλέσω με χωριστές προσκλήσεις. Ήταν μια δαπανηρή πρωτοβουλία για να γνωριστώ με τους ανθρώπους της τοπικής αγοράς, που ξένισε πάρα πολύ και συνάντησε αρκετή δυσπιστία. «Ένας ξένος μας καλεί για να φάμε και να πιούμε τελείως τσάμπα» είναι προφανές ότι θα σκέφτηκαν πολλοί, βλέποντας ίσως κάποιο «λάκκο στη …φάβα». Αποτέλεσμα; Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν περίπου οι μισοί, αλλά -παρά τα διαδιδόμενα- στο καλωσόρισμά μου δεν έκανα την παραμικρή αναφορά για διαφημιστικές καταχωρήσεις κτλ.
Αναφέρθηκα όμως στην ανάγκη να ανασυσταθεί η Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Επαρχίας Αλμυρού, που εκείνη την εποχή είχε απομείνει μια «σφραγίδα», στα χέρια κάποιων «κουρασμένων παλικαριών».
Η σχετική αναφορά μου και η έκκληση για τη …νεκρανάσταση του Εμπορικού Συλλόγου χειροκροτήθηκε …μανιωδώς και μου έδωσε το έναυσμα να αναζητήσω τον πρώτο πυρήνα νέων επαγγελματιών, που -τις επόμενες μέρες- ανέλαβαν δράση. Επρόκειτο για νέους ελεύθερους επαγγελματίες, όπως οι Παναγιώτης Μπούντης, Πέτρος Ψαράκος, Δημήτρης Αγραφιώτης, Δημήτρης Καλλές, ο Γιώργος και η Αλέκα Κεραμίδα, ο Κώστας Πανταζώνας, ο Γιάννης Μακανίκας και αρκετοί άλλοι, που ξεχύθηκαν σε κάθε άκρη της Επαρχίας μας, έγραψαν πάνω από 300 νέα μέλη στην Ένωση, διενήργησαν αρχαιρεσίες, ανέλαβαν πρωτοβουλίες υπέρ όσων υπηρετούσαν την ιδιωτική πρωτοβουλία, συνδέθηκαν και συνεργάστηκαν με το Επιμελητήριο Μαγνησίας, έδωσαν σε δεκάδες συναδέλφους πιστοποιητικό τεχνικού ασφαλείας και συνετέλεσαν, μέχρι που η Ένωση απέκτησε ιδιόκτητα γραφεία, στην οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου, κοντά στην Κεντρική Πλατεία.
Παράλληλη οργανωτική πορεία και συσπείρωση είχε και ο Σύλλογος Καταστηματαρχών Εστίασης και Διασκέδασης Επαρχίας Αλμυρού, με τους Κώστας Μπουρλή, Βαγγέλη Μαρμαγκιώλη, Βασίλη Κουτσογιάννη, Βαγγέλη Μπακίρη, Λάκη Σαλάτα, Αργύρη Κατσαμπέκη κ.ά.
ΡΑΔΙΟ-ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΑΛΗΝΗΣ
Προς το τέλος του 2001, μόνο ένα «Σπίτι Γαλήνης» (αυτό του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Δημητρίου), λειτουργούσε στην περιοχή Αλμυρού, σιτίζοντας καθημερινά 70 περίπου απόρους.
Μετά από ένα χρόνο λειτουργίας, ο υπεύθυνος ιερέας του π. Γεώργιος Δεληκώστας, προσήλθε στα γραφεία της εφημερίδας και ζήτησε τη βοήθειά μας, σε τρόφιμα ή χρήματα στήριξης του «Σπιτιού της Γαλήνης», επισημαίνοντας το γεγονός, ότι οι εθελοντικές προσφορές των πολιτών είχαν ατονήσει πολύ, μετά τους πρώτους μήνες, θέτοντας εν αμφιβόλω τη συνέχεια της λειτουργίας του.
Με τους συνεργάτες μου αποφασίσαμε αμέσως να διεξάγουμε ένα ραδιο-μαραθώνιο, μέσω του ραδιοφωνικού μας σταθμού «Άλος FM» και αρχίσαμε ήδη να τον προπαγανδίζουμε με τις σχετικές εκκλήσεις βοήθειας, προς ακροατές και αναγνώστες.
Στο φύλλο Νο 14 της 2ας Δεκεμβρίου ο ραδιο-μαραθώνιος της ίδιας μέρας ήταν πρώτο θέμα με τίτλο «Συναγερμός για την αγάπη» και στη 2η σελίδα καταχωρήθηκε μια ολοσέλιδη αφίσα – έκκληση, με κεντρικό σύνθημα «Με μια μικρή προσφορά σας, κάντε να ξανανθίσει το χαμόγελο στα χείλη των μοναχικών και των απελπισμένων».
Από ώρα 10 το πρωί έως 2 μ.μ. η Έφη Καλομοίρη, ο Νίκος Μπακάλης και ο Δημήτρης Κατσάς άνοιξαν τα μικρόφωνα του ραδιοσταθμού μας, μετέδιδαν μουσική και απηύθυναν συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια υπέρ του Σπιτιού της Γαλήνης.
Πολίτες κάθε ηλικίας, άνδρες και γυναίκες, προσέρχονταν στα Γραφεία μας, στην Κεντρική Πλατεία, άφηναν λίγα τρόφιμα ή χρήματα, έπαιρναν απόδειξη από τις εθελόντριες του Ναού, ενώ παιδιά της Χριστιανικής Νεολαίας έσπευδαν σε σπίτια συμπολιτών, ακόμη και στα χωράφια, που εργάζονταν αγρότες, μας άκουγαν και μας καλούσαν, για να εισπράξουν μια βοήθεια επίσης.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, ότι το ιδιωτικό μου αυτοκίνητο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από τρόφιμα, που την προηγούμενη μέρα πρόσφεραν στενοί συγγενείς μου, που άκουγαν τις εκκλήσεις μας και με κάλεσαν επίτηδες στο Βόλο, για να προσφέρουν και εκείνοι.
Ο οικονομικός απολογισμός εκείνης της ημέρας περιγράφεται στο επόμενο φύλλο (9 Δεκεμβρίου) στο παρακάτω σχόλιό μου: «Εύχυμους καρπούς απέδωσε για το Σπίτι Γαλήνης Αλμυρού ο «Ραδιο-μαραθώνιος Αγάπης», που οργάνωσε ο «Άλος fm», σε συνεργασία με την τοπική μας Εκκλησία, για την καθημερινή σίτιση 70 απόρων συνανθρώπων μας. Την ημέρα του ραδιο-μαραθωνίου και τις επόμενες συγκεντρώθηκε ένα ποσό της τάξεως των 2,7 εκατομμυρίων δραχμών και τρόφιμα που ξεπερνούν τις 500.000 δρχ., ενώ πολλές ήταν και οι προσφορές γευμάτων για το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα. Όλα αυτά εξασφαλίζουν στο «Σπίτι Γαλήνης» το κόστος της σίτισης για τους έξι προσεχείς μήνες.»
Η εφημερίδα και ο γράφων, όμως, πέραν του ραδιο-μαραθωνίου είχαν ήδη προγραμματίσει και οργανώσει και φιλανθρωπικό γεύμα στο «Αρχοντικό» του Δάσους Κουρί, πάλι υπέρ του Σπιτιού της Γαλήνης, το μεσημέρι της επόμενης Κυριακής 16 Δεκεμβρίου.
Μέσα σε συνθήκες χιονιά και γενικότερης κακοκαιρίας, 180 και πλέον συμπολίτες προσήλθαν στο φιλανθρωπικό γεύμα. Η αείμνηστη Αναστασία – Αύρα τραγούδησε αφιλοκερδώς και …χωρίς μουσική υπόκρουση (γιατί δεν κατάφερε να φτάσει έγκαιρα ο κιθαρίστας της από την Αθήνα) και το συνολικό καθαρό οικονομικό προϊόν που προέκυψε υπέρ του «Σπιτιού της Γαλήνης» ήταν 670.000 δραχμές.
Ο απόηχος αυτών των δυο φιλανθρωπικών εκδηλώσεων της εφημερίδας χρωμάτισε έντονα και συγκινησιακά κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της δημοσιογραφικής μου καριέρας.
«ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΙΝΟΥΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ»
Την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου του 2005 ο «Λαός του Αλμυρού» κυκλοφορεί ένα έκτακτο παράρτημα με το οποίο προειδοποιεί τους δημότες για το ακατάλληλο προς πόση νερό, που κυκλοφορεί στις βρύσες του Αλμυρού και των γύρω χωριών.
Ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αλμυρού, Κώστας Μπούρχας και ο Γραμματέας Χρήστος Μπουκώρος, ο Γυμνασιάρχης του 2ου Γυμνασίου Κώστας Γκουντάρας και ο Στράτος Μαργιόγλου, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Επαγγελματιών και Εμπόρων, με απόλυτη μυστικότητα και αιφνιδιαστικά πήραν δείγματα νερού από 5 βρύσες (κεντρική Πλατεία Αλμυρού, εργατικές κατοικίες στο Κουρί, Κροκίου, Ευξεινούπολης και Πλατάνου) και τα παρέδωσαν προς ανάλυση στο διαπιστευμένο εργαστήριο του Αλέκου Γούναρη.
Όλα τα αποτελέσματα (τα οποία και δημοσιεύσαμε κατ’ αποκλειστικότητα) έδειξαν ότι -για άγνωστο χρονικό διάστημα πριν- ο Αλμυρός και η περιοχή του έπιναν νερό ακατάλληλο και επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
Η τοπική εφημερίδα ενημερώνει τους δημότες, ότι από καιρό «πίνουμε σκέτα βοθρολύματα» και επισύρει τη μήνη του τότε Δημάρχου, που με άλλους τρεις της ΔΕΥΑΑΛ, μηνύει τον εκδότη τάχα για διασπορά ψευδών ειδήσεων, ενώ όλος ο μηχανισμός του Δήμου σπεύδει να καθαρίζει τις δεξαμενές νερού να κάνει απανωτές χλωριώσεις, ώστε να «παλέψουν» το βούρκο, τα νιτρικά και τα βακτήρια.
Μερικές μέρες αργότερα, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφαίνεται με συντριπτική πλειοψηφία, ότι «κακώς διώκεται ο δημοσιογράφος», αλλά ο Ράππος επιμένει στις απειλές και στη μήνυση. Έτσι λοιπόν αρχίζει η σχετική προανάκριση, αλλά η αρμόδια Εισαγγελέας θέτει την υπόθεση οριστικά στο αρχείο, θεωρώντας ότι «ο δημοσιογράφος δεν χρησιμοποίησε ψευδή στοιχεία, αλλά αληθή, προκειμένου να ενημερώσει το κοινό της περιοχής του.»
ΤΟ ΑΝΤΙΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Με πρωτοβουλία της τοπικής εφημερίδας και του εκδότη της κλήθηκαν οι Αρχές της πόλης και οι δημότες στο Πολιτιστικό Κέντρο Αλμυρού, στις 25 Νοεμβρίου του 2007, προκειμένου να ιδρυθεί το Αντιναρκωτικό Μέτωπο Επαρχίας Αλμυρού (ΑΛ.Μ.Α.).
Πολλά άτομα της κοινωνίας του Αλμυρού άμεσα πλαισίωσαν αυτή την κοινή προσπάθεια με στόχο (και σύνθημα) να σώσουμε έστω κι ένα παιδί από την μάστιγα των ναρκωτικών, γιατί η επαρχία Αλμυρού, όπως κι άλλες περιοχές, μαστίζονται από τα ναρκωτικά. Στις 12 Δεκεμβρίου 2007 έγινε η ιδρυτική συνέλευση και πήρε έγκριση από το Πρωτοδικείο στις 30 Δεκεμβρίου 2008, με αριθμό 2092. Πρόεδρος του Μετώπου εκλέχτηκε ο Θανάσης Δημάκος.
Στις δράσεις του «Μετώπου» συγκαταλέγονται παρεμβάσεις στα σχολεία για ενημέρωση των παιδιών (π.χ. διανομή δωρεάν ημερολογίων με το σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ»), ημερίδες με την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας, Δήμος Αλμυρού και ΚΕΘΕΑ Μαγνησίας.
Επίσης η συμμετοχή του Αντιναρκωτικού Μετώπου σε πολλές αθλητικές, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις της επαρχίας Αλμυρού. Μαζί με τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των Δημοτικών Σχολείων Αλμυρού και Ευξεινούπολης συνδιοργανώθηκε συναυλία με τους «ONIRAMA», την Παρασκευή 19 Ιουνίου στο Εθνικό Στάδιο Αλμυρού, με το ίδιο κεντρικό σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ».
ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ
Μια αποφράδα μέρα για ολόκληρη την Ελλάδα, στις 28 Ιανουαρίου του 2008,
που τα χαράματα απεβίωσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (ιδιαίτερα αγαπητός στη Μαγνησία ως πρώην δεσπότης μας), είχε οριστεί από το λαό και τους φορείς της περιοχής Αλμυρού το Παλλαϊκό Συλλαλητήριο κατά του εργοστασίου λιθάνθρακα, την ίδρυση του οποίου είχε ήδη …ονειρευτεί στην περιοχή μας ο τότε διοικητής της ΔΕΗ Παναγιώτης Αθανασόπουλος.
Η ιδέα του συλλαλητηρίου ήταν της τοπικής εφημερίδας και -την τελευταία στιγμή- την υιοθέτησε το Δημοτικό Συμβούλιο και οι άλλοι Δήμοι και Κοινότητες, ενώ δυναμική ήταν η παρουσία των Σχολείων.
Πάνω από 7.500 πολίτες ξεχύθηκαν από την Κεντρική Πλατεία και έφτασαν στον κόμβο της εθνικής οδού, τον οποίο απέκλεισαν συμβολικά και από τα δυο ρεύματα, για αρκετή ώρα.
Το μήνυμα ήταν τόσο ηχηρό, ώστε ο «…καημένος ο Αθανασόπουλος» (όπως προφητικά έγραφε και το πανό της τοπικής μας εφημερίδας) δεν ξανάκανε κουβέντα για Αλμυρό και εργοστάσιο λιθάνθρακα.
ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΗΣ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»
Μέσα στην περίοδο των Χριστουγέννων του 2011, πάλι με πρωτοβουλία της τοπικής εφημερίδας και του γράφοντα, αποφασίστηκε να υλοποιηθεί μια εθελοντική κίνηση, για την εβδομαδιαία διανομή τροφίμων σε πάσχοντες συνανθρώπους της περιοχής μας, σ’ εκείνους δηλαδή που επλήγησαν πρώτοι από την ανεργία και τη λιτότητα κι αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα επιβίωσης, εξ αιτίας της φτώχειας.
Ένα βράδυ λοιπόν στο Γραφείο μου, μπήκαν τα θεμέλια της Εθελοντικής Ομάδας «Αλληλεγγύη», από τον Πρόεδρο του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Ευξεινούπολης «η Στάνη» Γιάννη Πρεβεζιάνο, που μέχρι και σήμερα είναι ο εμψυχωτής και κύριος μοχλός αυτής της προσπάθειας. Παρόντες στο αρχικό εκείνο εθελοντικό προσκλητήριο ήταν ακόμη ο Αλέξανδρος Γαλατσίδας, ο Κώστας Ζέρβας, ο Θοδωρής Παληάς, ο Δημήτρης Γεωργάκας και -στην πορεία- νεότεροι, όπως ο Βασίλης Μπουρλής, οι Γυναίκες της Αμαλιάπολης κ.ά.
Η κεντρική ιδέα μου ήταν να αποφύγουμε τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες ίδρυσης ενός χωριστού φιλανθρωπικού συλλόγου και -αντ’ αυτού- να στηριχτούμε σ’ έναν έτοιμο ήδη Σύλλογο, όπως αυτός των Σαρακατσαναίων της Ευξεινούπολης, που στεγάζεται στο πρώην Κοινοτικό Κατάστημα της κωμόπολης και διαθέτει αρκετό χώρο για την προσωρινή αποθήκευση των τροφίμων που συλλέγουμε, ενώ μπορεί να εκδίδει νόμιμες αποδείξεις, κάθε φορά που έχουμε προσφορά χρημάτων και όχι τροφίμων.
Έτσι λοιπόν, με τη φιλότιμη προσφορά πολλών ανώνυμων Αλμυριωτών και κατοίκων από τις γύρω περιοχές, μέσα σε λίγες μέρες, από τις 12 Ιανουαρίου του 2012 συγκεκριμένα, άρχισε η διανομή τροφίμων για όποιον ή όποια ζητούσε βοήθεια, με τρόφιμα που κάλυπταν κάθε φορά τη σίτιση μιας οικογένειας για ένα δεκαήμερο τουλάχιστον.
Με περηφάνια και συγκίνηση δηλώνω, ότι αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται αδιάπτωτη έως σήμερα και είναι εκπληκτικό,
ότι μέσα σε πέντε χρόνια, μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου του 2017 δηλαδή, μοιράστηκαν 1.872 σακούλες τροφίμων, υπέρ των απόρων της περιοχής μας.
Ιδού λοιπόν, που ο «Λαός του Αλμυρού», που κάποτε διέσωσε το πρώτο Σπίτι Γαλήνης με ραδιο-μαραθώνιο και φι
λανθρωπικά γεύματα, εμπνεύστηκε και υλοποίησε αργότερα ένα απλό εθελοντικό σχέδιο, ώστε να μην πεινάσει κανείς Αλμυριώτης, στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.
ΑΣΥΛΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Σε μια εκδήλωση το 2012, με πλησίασε μια άγνωστη μέχρι τότε κυρία, η οποία μου πρότεινε να φιλοξενήσουμε στη στήλη που είχαμε για τη γυναίκα, τηλέφωνα επικοινωνίας από φορείς που φιλοξενούν και προστατεύουν κακοποιημένες γυναίκες. Συζητήσαμε αρκετή ώρα, για την έλλειψη υποδομών και ασύλου στον Αλμυρό. Κατά τη συζήτηση παρατήρησα ότι «φύλαγε» το πόδι της… ούτε στην καρέκλα δεν το ακουμπούσε. Πήρα το θάρρος και ρώτησα. Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα. Ήταν …διακριτικά χτυπημένη, από το σύζυγό της.
Το αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν πέρα από τα δημοσιεύματα των τηλεφώνων των ασύλων του Βόλου και της Λάρισας, να βρούμε σπίτια – καταφύγια, γι’ αυτές τις γυναίκες στον Αλμυρό. Επίσης, σε συνάντηση με τον Μητροπολίτη, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Αγίου Δημητρίου, του θέσαμε το θέμα δημιουργίας ενός ξενώνα στον Αλμυρό. Δυστυχώς, οι περισσότερες γυναίκες, προστρέχουν (αν βρουν τη δύναμη να το κάνουν) σε άσυλα άλλων πόλεων. Καταλαβαίνετε γιατί λείπουν από την εφημερίδα μας οι ειδήσεις για τέτοιου είδους οικογενειακά δράματα. Ακόμη και αυτών που φτάνουν να καταγγελθούν στην αστυνομία, πράγμα που πάντα προτείνουμε. Επιλέξαμε να κρατήσουμε άλλο ρόλο και άρα να αφήσουμε αυτόν του δημοσιογράφου για λόγους δεοντολογίας.
e-almyros.gr
Το 2012 η ιστοσελίδα μας γίνεται on-line. Δύσκολες αποφάσεις που εν γνώσει μας θα έπλητταν την έντυπη εφημερίδα, έπρεπε να ληφθούν, με σκοπό να είμαστε πάντοτε μπροστά στις εξελίξεις της ενημέρωσης. Η σελίδα που από το 1997 είχε αναρτηθεί από τον Γιώργο Τσιντσίνη κατεβαίνει. Δημιουργείται και αναρτάται η νέα μας σελίδα με τη συνεργασία του Αλμυριώτη Βασίλη Ζουμπουρλή, ο οποίος με τις τεχνικές του γνώσεις υλοποιεί την ιστοσελίδα, έτσι όπως τη σχεδίασε η Βιβή Τσιντσίνη.
Πρώτο και κύριο μέλημά μας, είναι να μπορεί να λειτουργεί ως ευρετήριο. Κάθε σύλλογος, κάθε χωριό, πλέον έχει τη δική του βάση δημοσιεύσεων που μπορεί να ανατρέξει. Μέχρι σήμερα, οι σύλλογοι ανατρέχουν στην εύρεση ή στη δική τους κατηγορία, για να βρουν στοιχεία παλαιότερων εκδηλώσεων. Αποκλειστικά το e-almyros.gr αναλαμβάνει αφιερώματα σε συλλόγους και φορείς, ακριβώς γιατί πλέον αποτελεί ένα ηλεκτρονικό αρχείο προσβάσιμο σε όλους. Ένα αρχείο που όσο αυξάνεται ο όγκος του –δεν γνωρίζουν πολλοί- ότι σημαίνει για ‘μας επιπλέον πάγιο μηνιαίο έξοδο, καθώς ο χώρος φιλοξενίας αυξάνεται.
Ένα κόστος που σηκώνουμε περήφανα, για την ιστορία του τόπου.
Μάλιστα το 2016, αγοράσαμε δικό μας σέρβερ, ο οποίος εκτός από τη δική μας σελίδα, φιλοξενεί και μπορεί να φιλοξενεί και άλλες ιστοσελίδες.
Promotion videos
Επαγγελματίες του Αλμυρού και σύλλογοι, μας εμπιστεύονται τα promotion videos που δημιουργούμε με μουσικό χαλί που επιλέγουμε (με δικαιώματα είτε αγορασμένα, είτε δωρεάν), με εφέ παρουσίασης, βιντεοληψία και φωτογράφιση για τις ανάγκες του ίνερνετ.
Τα video των αγώνων και πολιτιστικών εκδηλώσεων που δημιουργεί η ομάδα του e-almyros.gr και σε συνεργασία με τους TechItSerious προβάλλονται από ΜΜΕ Πανελλήνιας εμβέλειας και χρησιμοποιούνται ως promo για επόμενες εκδηλώσεις.
Η ιστοσελίδα στην υπηρεσία των λίγων
Το 2016, προσθέτουμε στην ιστοσελίδα μας, plugin αυτόματου μεταφραστή. Σε ένα μικρό πλαίσιο επάνω αριστερά, μπορεί ο αναγνώστης να επιλέξει οποιαδήποτε από τις ξένες γλώσσες (Ρώσικα, Κινέζικα, Σουαχίλι ή και Τσιτσεουάνικα κά), στην οποία μπορεί να διαβάσει τα κείμενά μας. Με αυτή τη ρύθμιση, έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς που βρίσκονται στο εξωτερικό και δεν διαβάζουν ελληνικά, αλλά και μετανάστες στην πόλη μας, έχουν πρόσβαση στην ενημέρωση.
Το καλοκαίρι του 2016, τοποθετήσαμε δοκιμαστικά μια ακόμη εφαρμογή για άτομα με ειδικές ανάγκες. Έτσι τα γράμματα μπορούν να μεγαλώσουν, η οθόνη μπορεί να γίνει ασπρόμαυρη ή σε αρνητικό, αλλά το πιο καινοτόμο είναι ότι μπορεί ο συνοδός τυφλού να επιλέξει το κείμενο ή τις σελίδες και αυτόματα πρόγραμμα διαβάζει τα κείμενά μας, με τη σειρά που επιλέχθηκαν. Η ταχύτητα και ο ήχος της αυτόματης ανάγνωσης προσαρμόζονται. Το 2017 με την ανανέωση της ιστοσελίδας, θα εγκατασταθεί μόνιμα και βελτιωμένα το πρόγραμμα, ώστε να έχουν πρόσβαση ΟΛΟΙ στην ιστοσελίδα μας.
Επιπλέον καινοτομίες της ιστοσελίδας είναι το ευρετήριο ιατρών, η κατηγορία «που θα πάμε σήμερα;» στην οποία καταχωρούμε όλες τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται σε έναν πίνακα και με λινκ, αλλά και το «έξω ή απ’ έξω» στον Αλμυρό, όπου κανείς μπορεί να τηλεφωνήσει απευθείας από τη σελίδα σε όποιο κατάστημα delivery επιθυμεί ή να κάνει κράτηση στα καταστήματα που έχουμε καταχωρίσει.
Τα φαρμακεία, οι αγγελίες, ο καιρός, είναι κατηγορίες με πολλές επισκέψεις. Τα βίντεο-αφιερώματα σε πρόσωπα και συλλόγους, αποτελούν επίπονη και χρονοβόρα εργασία, που όμως αγαπήθηκαν από τους επισκέπτες της σελίδας.
Οι αγροτικές αγγελίες, οι οποίες καταχωρούνται σε ειδικό μενού, δεν χρεώνονται και διαβάζονται από ολόκληρη την Ελλάδα.
http://www.e-almyros.gr/%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%b5%cf%82/
Τα έτη 2015 και 2016 αναπτύχθηκαν σχέσεις με newsrooms τηλεοπτικών καναλιών και site πανελλήνιας εμβέλειας. Ειδήσεις, φωτογραφίες και βίντεο του e-almyros.gr δημοσιεύονται στο Δελτίο Ειδήσεων του ANT1, του enikos.gr, του TRT, της ΕΡΤ, του STAR, της ιστοσελίδας zougla.gr, ενώ αποκτούμε συνεχή συνεργασία με δημοσιογράφους των εκπομπών του Ν. Χαρδαβέλα, του Ν. Χατζηνικολάου, της Τατιάνας Στεφανίδου, του Σ. Πολύζου και του Γ. Αναστασίου. Για το 2017, έρευνες που αφορούν την περιοχή μας, για θέματα που «καίνε» θα δημοσιευθούν σε κάποιες από τις εκπομπές. Η συνεργασία μας με τους περισσότερους, βασίζεται στη συμφωνία ότι θα βοηθήσουν στην δωρεάν προβολή των διοργανώσεων που θα πραγματοποιηθούν στον Αλμυρό και όχι σε οικονομική συνεργασία!
Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ
Στις 8 Αυγούστου του 2013 αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας e-almyros.gr και κατόπιν στην εφημερίδα μας έκκληση βοήθειας για αιμοπετάλια για την 27χρονη Αλμυριώτισσα Γ.Α.Π., μητέρα δύο παιδιών, που έπασχε από οξεία λευχαιμία.
Την έκκληση αυτή κοινοποίησαν εκατοντάδες χρήστες στο facebook και διαδόθηκε αστραπιαία σε όλη την Ελλάδα. Σε λίγες μέρες, οι συγγενείς της νεαρής γυναίκας μας ειδοποίησαν ότι ο «συναγερμός» έληξε, αφού βρέθηκε ο απαιτούμενος αριθμός αιμοπεταλίων (180.000) και η πάσχουσα ήταν πια απόλυτα υγιής. Τα συγχαρητήριά μας στον Α.Μ., ο οποίος υπήρξε ο ενωτικός κρίκος μεταξύ της οικογένειας και των δωρητών.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Τα νοσταλγικά αφιερώματα της Δέσποινας Κοτζιαπαναγιώτου (αλλά και πάρα πολλών συνεργατών), καταγράφουν κομμάτι της πρόσφατης τοπικής μας ιστορία. Άνθρωποι που αγαπήθηκαν, που η ιστορία της ζωής τους κάτι έχει να μας αφήσει… συνήθειες και έθιμα καταγράφονται σε σύντομα νοσταλγικά αφιερώματα. Τάσος Μάμμος, Μίμης Καραγιάννης, Βασίλης Τσουκάρας, Γεώργιος Μπλέτσας, Ρέιντερ Ρέιντερς, Δημήτρης Τακόπουλος, Ευγένιος Μάτσος, Νίκος Αλεξίου, Μιχάλης Μπατσκίνης, Τάσος Μπάρδας, Θανάσης Κατσικόπουλος, Ιωάννης Παπαλεξανδρής, «από την Αστραπή στον Πύραυλο», Απόστολος Ευαγγελόπουλος, τα καλοκαίρια στον Αη Γιάννη, τα παλιά καρναβάλια, μνήμες του σεισμού, έθιμα Χριστουγέννων ήταν μερικά από τα μαργαριτάρια του θησαυρού που φιλοξενήθηκαν στις σελίδες μας.
Πρέπει να αναφερθούμε επίσης στις πάρα πολλές συνεργασίες αναγνωστών και συγγραφέων με την εφημερίδα μας. Όλες οι εκδόσεις των τοπικών συγγραφέων των τελευταίων 19 χρόνων έχουν προβληθεί και φιλοξενηθεί στις σελίδες του «Λαού».
(Διαβάστε εδώ κάποια από τα νοσταλγικά αφιερώματα)
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ
Οκτώβριος 2012. Πριν τη δημοσίευση της είδησης για τη μετάθεση παιδιάτρου στο Νοσοκομείο του Βόλου, δεν αφήσαμε τον χρόνο να τρέξει, επικοινωνήσαμε με τη φίλη Έφη Μπαζή, η οποία ενημέρωσε τα μέλη των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων και τα τηλέφωνα πήραν φωτιά. Τις επόμενες μέρες, σε συνεργασία με τις τοπικές Αρχές, προγραμματίστηκε πορεία από την πλατεία μέχρι το Κέντρο Υγείας, αλλά και μια σειρά δράσεων η οποία δυστυχώς δεν εισακούστηκε από την 5η ΥΠΕ. Τα μέλη των συλλόγων συγκεντρώνουν 6.500 υπογραφές και συναντώνται με υπουργούς, βουλευτές και φορείς, όλα τα επόμενα χρόνια. Στα μέλη των Συλλόγων Γονέων Αλμυρού αφιερώνουμε το γεγονός ότι σήμερα έχουμε Κέντρο Υγείας, όπως και ότι καλύφθηκαν οι βάρδιες ασθενοφόρου, πρόσφατα το Μάρτιο του 2017.
ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΛΕΡΟ
Τέλη 2015. Έτερο κάλεσμα για συγκέντρωση βοήθειας από τη Σούρπη αυτή τη φορά για τη Λέρο. Οι αναγνώστε μας δώρισαν …ένα αυτοκίνητο ρούχα, το οποίο παραδώσαμε στη Σούρπη, στο Σπίτι Γαλήνης. Μπαίνοντας στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου οι εθελοντές ήδη ταξινομούσαν τα ρούχα για τη διευκόλυνση του Συλλόγου που θα τα παραλάμβανε, ενώ η ροή των φίλων και γνωστών που έφερναν ρούχα ήταν αδιάκοπη.
ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Φεβρουάριος 2016. Έξι λεωφορεία με μετανάστες, «παρκάρουν» στα ΣΕΑ Αλμυρού, με άγνωστη ημερομηνία αναχώρησης. Καμία πρόνοια δεν υπήρξε από το κράτος για τη σίτισή τους και για τις συνθήκες υγιεινής. Μόλις πληροφορηθήκαμε το γεγονός σπεύσαμε στα ΣΕΑ για να γίνουμε μάρτυρες σκληρών εικόνων. Ιδιαίτερα οι πρώτοι που ήρθαν στα ΣΕΑ, ήταν όντως πρόσφυγες, τραυματίες και παιδιά του πολέμου. Επέστρεψα στον Αλμυρό σοκαρισμένη και κλαίγοντας. Άφησα το μωρό μου, το e-almyros.gr… ορφανό από ρεπορτάζ και άδειασα τις τσέπες μου σε μάρκετ της περιοχής για γάλα. Τηλεφώνησα και πάλι στην εμψυχώτρια των συλλόγων Έφη Μπαζή, η οποία μόλις σήκωσε το τηλέφωνο μου είπε ένα πνιγμένο «ξέρω». Πήγα από το φούρνο και συνάντησα συμπολίτες μας οι οποίοι ήδη είχαν κινητοποιηθεί και με το φορτηγάκι της «εν δράσει» γεμάτο τρόφιμα και νερό για τα ΣΕΑ. Ήδη τα πρατήρια άρτου της περιοχής, είχαν δώσει όσα περισσότερα κιλά ψωμί μπορούσε ο καθένας και είχαν προγραμματιστεί για καθημερινή βοήθεια. Τα συγχαρητήριά μας οφείλουμε στους επαγγελματίες στα ΣΕΑ οι οποίοι με προσωπικό και οικονομικό κόστος βοήθησαν τους μετανάστες, όλες τις μέρες παραμονής τους.
Επιστρέφοντας στο γραφείο, κάναμε κάλεσμα για αγαθά από την ιστοσελίδα μας και αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε δουλεύοντας από τις 7 το πρωί έως και αργά το βράδυ, τρόφιμα και ρούχα. Συμπολίτες μας προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, καθώς το γραφείο έπρεπε να λειτουργήσει και για την παραγωγή ειδήσεων. Εν τω μεταξύ οργανώθηκαν και οι υπόλοιποι φορείς, Δήμος, Σχολεία, ομάδες πολιτών, από τον Αλμυρό, αλλά και από τις γύρω πόλεις. Οι πρωτοβουλίες τους και τα καλέσματά τους προβλήθηκαν από την εφημερίδα και ιστοσελίδα μας.
Εθελοντική οργάνωση πληροφορήθηκε την κινητοποίησή μας και μας έστειλε παλέτες με ρούχα και τρόφιμα, δυστυχώς την τελευταία μέρα της παραμονής των μεταναστών στα ΣΕΑ. Τα περισσότερα διανεμήθηκαν μετά από υπόδειξη φορέων (προέδρους συλλόγων και κοινοτήτων) σε οικογένειες των περιοχών μας, ενώ ακόμη έχουμε ρούχα αδιάθετα, τα οποία και έχουμε ειδοποιήσει συγκεκριμένο φορέα να τα παραλάβει και να τα διαθέσει.
Ο Δήμος Αλμυρού στη διαχείριση αυτής της κρίσης αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση, Δημοτική Αρχή και δημότες προσέτρεξαν με ανακλαστικά αξιοθαύμαστα.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ
Η εφημερίδα μας από το 2013, ανακυκλώνει (σε ιδιώτες) το χαρτί των φύλλων που δεν πωλούνται, όπως και τα μπουκάλια και τις μπουκάλες νερού που χρησιμοποιούνται στα γραφεία μας. Μάλιστα με καλέσματά μας συμμετείχαμε σε προσπάθειες συγκέντρωσης πλαστικών καπακιών, του Ειδικού Σχολείου και άλλων φορέων.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ
Ο φίλος Κώστας Αναστασόπουλος, με ένα τηλεφώνημά του στον Βασίλη Μπουρλή, κοινοποιεί την τραγική κατάσταση μιας οικογένειας, μετά από μείωση αναπηρικής σύνταξης του πατέρα στο 50% και χρόνια ανεργία των συζύγων. Ένα ζευγάρι που ζητούσε εργασία πρώτα απ’ όλα και έπειτα αλληλεγγύη. Μέσα την πρώτη ώρα δημοσίευσης της έκκλησης στήθηκε αμέσως μια αλυσίδα φίλων και αναγνωστών για να καλύψουμε όσες από τις ανάγκες μπορούσαμε. Η Αλληλεγγύη Αλμυρού και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατάνου (ήδη βοηθούσε την οικογένεια, ανάμεσα σε άλλες), ανέλαβαν τη σίτιση και την οικονομική στήριξη. Το πιο δαπανηρό όμως, ήταν οι πάνες και κυρίως το γάλα για το μωρό της οικογένειας. Μέσα σε μια εβδομάδα, στα γραφεία της εφημερίδας συγκεντρώσαμε από αναγνώστες αρκετό γάλα ώστε από το βρεφικό να περάσει στο παιδικό, να καλυφθεί δηλαδή το μωρό για μήνες.
Δεν άργησε να φτάσει η ανταμοιβή μας… Μια επίσκεψη της οικογένειας με το πανέμορφο μωρό τους και η πρόσκληση για τη βάφτισή του!
ΛΙΣΤΑ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ
Μετά τα παραπάνω καλέσματα έκκλησης βοήθειας, δημιουργήσαμε μια λίστα συμπολιτών μας, οι οποίοι είναι στη διάθεσή μας, ως ομάδα εργασίας, για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε έκτακτης ανάγκης. Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν μπορούν να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα της εφημερίδας.
ΧΑΘΗΚΕ Η ΜΠΟΥΛΙΤΣΑ
Από ανθρώπους και ζώα, μέχρι κλειδιά και πορτοφόλια, διπλώματα και αυτοκίνητα, σε κάθε είδους ανακοινώσεων έχουν περάσει από τις σελίδες του «Λαού» οι οποίες βοήθησαν τους ιδιοκτήτες να βρουν τα απολεσθέντα.
ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΘΕΡΙΝΟΥ ΣΙΝΕΜΑ
Ιούλιος 2015. Με το Νίκο Τσέτα και το Αρχοντικό, ο «Λαός» φέρνει τα φεστιβάλ Κινηματογράφου «Art fools» και Δράμας. Ιδιαίτερες βραδιές με καλές, μέτριες και κακές ταινίες μικρού μήκους, που όμως προβάλλουν τις προσπάθειες ελλήνων δημιουργών σε μια τέχνη, η οποία ανθίζει εκ νέου τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
Ιούνιος 2015. Το e-almyros.gr και η ομάδα «skytali» διοργανώνουν σεμινάριο YouTube: Σκηνοθεσία, βιντεο-ληψία, ήχος με τη Ντίνα Σδράλη. Είναι μια μοναδική ευκαιρία για όσους επαγγελματίες θέλουν να δημιουργούν προωθητικά του καταστήματός τους, αλλά και όσους youtubers θέλουν να κάνουν το δικό τους κανάλι και να ανεβάζουν τα βιντεάκια τους να παρακολουθήσουν πως δουλεύει ένας επαγγελματίας.
Μάλλον τρέξαμε πολύ μπροστά… καθώς η συμμετοχή ήταν μικρή. Στο σεμινάριο διδαχθήκαμε την εισαγωγή σε θέματα όπως: Ιστορία κινηματογράφου, Το μοντάζ από την αρχή, Αισθητική εικόνας, βασικά σκηνοθεσίας, Τρόποι καταγραφής εικόνας (Από την κάμερα ως το κινητό ή το τάμπλετ).
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
Στα πλαίσια της τουριστικής επιτροπής του Δήμου, δημιουργούμε για την Έκθεση στο Βουκουρέστι ένα βίντεο αφιέρωμα για τον Αλμυρό. Το χρονικό περιθώριο που είχε η Μίνα Τελκή από τη στιγμή που ειδοποιήθηκε ότι μπορεί να προβάλει και βίντεο στην έκθεση, είναι δύο 24ωρα. Εργαστήκαμε με έμπνευση και αδιάκοπα με ένα αποτέλεσμα που κανένας δεν πίστευε ότι είναι προϊόν εργασίας λίγων ωρών. Το βίντεο αναρτήθηκε στο e-almyros.gr και παραδόθηκε στη Μαρία Σταυραντώνη (εκτός από τα Ρουμάνικα και στα Αγγλικά) για περαιτέρω χρήση. Στη Ρουμανία για λόγους που δεν μπορούμε να αναφέρουμε το βίντεο δεν προβλήθηκε.
Τον Σεπτέμβριο του 2015, κατά την συνεδρίαση της τουριστικής επιτροπής, μας ανακοινώνεται ότι έχουμε δύο εβδομάδες για να παραδώσουμε προς έγκριση στον ΕΟΤ, κάποια σχέδια επενδυτικά και μέσα σ’ αυτά και προσχέδιο εντύπου προβολής του Δήμου. Ανατίθεται στη Βιβή Τσιντσίνη η συγγραφή, ο σχεδιασμός και η συλλογή φωτογραφικού υλικού. Με τη συνεργασία του εκλιπόντος φίλου Χρήστου Μπουκώρου και του κ. Μαργέλου, συγκεντρώνουμε το φωτογραφικό υλικό. Γράφουμε τα κείμενα, κάνουμε το προσχέδιο και παραδίδουμε εμπρόθεσμα το πόνημά μας. Για λόγους που δεν μπορούμε να αναφέρουμε… μάλλον… δεν κατατέθηκε ποτέ.
Μετά από σειρά απογοητεύσεων και προσπαθειών, αλλά και παράδοξων ειδήσεων που δεν είναι της παρούσης, η γράφουσα παραιτείται από την Τουριστική Επιτροπή του Δήμου.
ΣΙΕΠΤ
Ο Γιώργος Τσιντσίνης υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Εβδομαδιαίου Περιφερειακού Τύπου και ο πρώτος Αντιπρόεδρός του. Στο παρόν Διοικητικό Συμβούλιο μέλος ψηφίστηκε η Βιβή Τσιντσίνη, καθώς επιλέγουμε να διαμορφώνουμε την εξέλιξη του επαγγελματικού χώρου μας.
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΗΤΡΩΟ
Το καλοκαίρι του 2016 πήραμε τη θέση μας ανάμεσα στις εγκεκριμένες ιστοσελίδες του Υπουργείου ΨΗΠΤΕ (Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης). Οι αιτήσεις που έχουν γίνει ανέρχονται στις 398.
Η ιστοσελίδα μας βρίσκεται στις πρώτες 196 εγκεκριμένες πανελλαδικά, αλλά ανάμεσα στις 92 της επαρχίας (εκτός Αττικής). Αξίζει να αναφερθεί ότι απαραίτητη προϋπόθεση (βεβαίως) είναι να απασχολείς δημοσιογράφους σε μόνιμη θέση.
Social Media
Η σελίδα μας στο facebook Λαός του Αλμυρού έχει 7.538 ακολούθους, ενώ στα στατιστικά της ιστοσελίδας e-almyros.gr ξεπερνούν τις 30.000 επισκέψεις από μοναδικούς επισκέπτες.
(περιμένουμε το δικό σας like εδώ)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η κοινωνική προσφορά της τοπικής εφημερίδας δεν θα έπρεπε να έχει …επίλογο, αφού ο αγώνας της συνεχίζεται, όσο διαρκεί η έκδοση, έστω και κάτω από αντίξοες συνθήκες (πάντοτε έτσι ήταν -αντίξοες- άλλωστε).
Κάποτε ο τότε Νομάρχης, μου τηλεφώνησε το πρωί μιας Κυριακής και διαμαρτυρήθηκε γιατί έγραψα ότι «δεν γίνεται τίποτε για ν’ αρχίσει το έργο «νέος δρόμος Κωφοί – Τσατάλι – Κοκκωτοί», που μας υποσχέθηκε η Περιφέρεια Θεσσαλίας», ισχυριζόμενος, ότι θ’ αρχίσει σ’ ένα μήνα.
«Αφού μου το δηλώνεις υπεύθυνα, θα το γράψω την άλλη Κυριακή», του απάντησα.
Μέσα σε μισή ώρα, μου ξανατηλεφώνησε και μου είπε: «Μην γράφεις τίποτε, καλύτερα… Θα πάρω στη μασχάλη μου την εφημερίδα, θα πάω στον Περιφερειάρχη, θα τη δείξω και θα του πω: Κοίτα…. Η τοπική κοινωνία πιέζει. Προχώρα λοιπόν αμέσως στη χρηματοδότηση και υλοποίηση του έργου».
Αυτό που κατάλαβε ο Νομάρχης εκείνος, για το ρόλο μιας τοπικής εφημερίδας στην ανάδειξη των προβλημάτων της περιοχής, συχνά δεν το κατάλαβαν -δυστυχώς- οι Δήμαρχοι του τόπου.
Ο «Λαός» όμως, 20 χρόνια τώρα πάλευε και παλεύει να προβάλλει τα προβλήματα και να διεκδικεί λύσεις για τη Νοτιοδυτική Μαγνησία. Οι εκδότες του «Λαού» έχουν τιμηθεί από τοπικούς φορείς, έχουν ενταχθεί ως επίτιμα μέλη σε συλλόγους. Δεν είναι τυχαίο που σε συγκεντρώσεις πολιτών μας καλούν ώστε να βοηθήσουμε με τις πληροφορίες (κέντρο υγείας, αδέσποτα, μετανάστες, διοργάνωση μεγάλων εκδηλώσεων κλπ), αλλά και την εμπειρία μας.
Είναι άπειρες οι φορές που σταθήκαμε δίπλα στα παραμελημένα χωριά, στους αγρότες και στα προβλήματα της παραπαίουσας τοπικής αγοράς.
Κοντά στο πρόβλημα των απολυμένων της ΑΔΕΛΚΑΝ – ΕΛΙΤΑ, των Μεταλλουργών, των απολυμένων από τα διάφορα Σούπερ Μάρκετ, στον αγώνα να ολοκληρωθεί ο Αναδασμός του Αλμυρού.
Προβάλαμε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, τις δράσεις, τα επαινετά έργα και τις διακρίσεις των ανθρώπων του τόπου μας. Με τα «νοσταλγικά» μας διασώσαμε προσωπικότητες της τοπικής ζωής, που έφυγαν πια από κοντά μας, σπάνια επαγγέλματα που χάθηκαν, άγνωστες πτυχές της τοπικής ιστορίας.
Εκδώσαμε ένθετα και περιοδικά για το «Παιδί και Σχολείο» και για την «Κατοικία», αφίσες ομάδων, ένθετα θέρμανσης και διακόσμησης, αφιερώματα στη διασκέδαση στον Αλμυρό αλλά και τη μόδα.
Εκδώσαμε βιβλία ντόπιων συγγραφέων, όπως π.χ. «Δελτία» της Φιλαρχαίου, του Θανάση Τσαμπίρα και του Τριαντάφυλλου Σπανού.
Σταθήκαμε διακριτικά δίπλα στις ανθρώπινες τραγωδίες, δυστυχήματα, αυτοκτονίες και ντόπια εγκλήματα κτλ. και βάλαμε αμπάρες κοινωνικής ευπρέπειας και ευαισθησίας, απέναντι στα ανεξέλεγκτα κουτσομπολιά, ενώ αρνηθήκαμε να δημοσιεύσουμε (ακόμη και …καλοπληρωμένες) κακοήθειες.
Με άλλα λόγια, υπηρετήσαμε με καθαρή καρδιά και συνείδηση το «Θαρσείν τ’ αληθή λέγειν…».
Μπορούσαμε σε πολλές περιπτώσεις να παραμείνουμε δημοσιογράφοι, πίσω από το πληκτρολόγιο και όχι ενεργοί πολίτες αυτής της πόλης.
Έτσι θα συνεχίσουμε και αισθανόμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους αδέκαστους κριτές της τοπικής Ιστορίας. Μαζί θα συνεχίσουμε… στις επιτυχίες των παιδιών μας, στη δημοσίευση των κατακτήσεων των πρωταθλητών μας, στα πολιτιστικά, στα αθλητικά (ΕΠΣΘ επιτρέποντος;), στα πολιτικά… στα σχόλια, στα κοινωνικά, στους επαίνους, στα παράπονα… Μαζί στα fashion, στα πάρτι, στα ράλι, στις πορείες… στη CETA, στη φέτα! Μαζί στις επιτροπές, στα συμβούλια, στα αφιερώματα, στα πένθιμα, στα χαρμόσυνα, στα περίεργα, στις επικές φάρσες της πρωταπριλιάς που κάνουμε κάθε χρόνο… στα quiz και κυρίως μαζί στα καινούρια και καινοτόμα!
Ως υστερόγραφο… θα πρέπει να πούμε, περι-αυτολογώντας, ότι περισσότερο στην τοπική κοινωνία, δεν βοήθησε η εφημερίδα μ’ αυτά που έγραψαν οι συντάκτες της… Αλλά μ’ αυτά που δεν έγραψαν. Γι’ αυτό και ενοχλούμε… Ενοχλεί κάποιους να σκάβουμε, να ρωτάμε και κυρίως να ακούμε. Ενοχλεί κάποιους που δεν μπορούν να προχωρήσουν σε σχέδια που ευνοούν τους λίγους και βλάπτουν την τοπική κοινωνία. Γιατί ενοχλεί να αποτελούμε ανάχωμα στον πόλεμο συμφερόντων και να ανακόπτουμε σχέδια.
Τώρα… πρέπει να πούμε και κάτι ακόμη… Γιατί κάνουμε το αφιέρωμα στον… εαυτό μας; Γιατί κάποιοι πρέπει να ξέρουν ότι έχουμε μετρήσει τις δυνάμεις μας και τους φίλους μας… και γιατί… υπερήφανα μπορούμε!
