- 15 Μαρτίου, 2017
Ελληνίδα Χριστιανή Δασκάλα Το βιβλίο – αφιέρωμα του Σάββα Παπαδόπουλου στην αείμνηστη Παρασκευή Παπαδοπούλου – Έκδοση 11-3-2017
Με πολύ συγκίνηση, αλλά και σεμνότητα, ο φίλος και αναγνώστης της εφημερίδας μας κ. Σάββας Παπαδόπουλος, μας παρουσίασε το πρόσφατο πόνημά του, το βιβλίο – αφιέρωμα στην αείμνηστη Παρασκευή Παπαδοπούλου.
Θέλησα να το διαβάσω πριν αναφερθούμε στην εφημερίδα μας σε αυτό. Το διάβασα με μια ανάσα… Σε ένα απόγευμα. Μνήμες δικές μου ζωήρεψαν, από τη Χριστιανική Αγωγή, τις κατασκηνώσεις, τους πνευματικούς μου, την Παναγία Ξενιά. Ταρακούνησε τις ρίζες που ο νουνός μου Άγγελος και η σύζυγός του Ασημίνα Τσιντσίνη, με περισσή φροντίδα και διακριτικότητα έβαλαν στην παιδική καρδιά μου. Ρίζες που άλλοτε με χαϊδεύουν και με ζεσταίνουν και άλλοτε προκαλούν σεισμό στις αποφάσεις μου και στις σκέψεις μου.
Είχα καιρό να διαβάσω κάτι που άγγιξε την ψυχή μου, τα πατριωτικά μου αισθήματα, την ανάγκη μου για πνευματικό αγώνα. Ευχαριστώ πολύ τον Σάββα Παπαδόπουλο γι’ αυτό το δώρο.
Αναδημοσιεύουμε λίγες γραμμές από τον πρόλογο του βιβλίου:
«Έκφραση υποδειγματικής συζυγικής αγάπης αποτελεί η βιογραφία, που συνέγραψε ο σύζυγος της αείμνηστης Παρασκευής Παπαδοπούλου.
Με ζωηρά χρώματα ζωγραφίζει τη μορφή της και τη ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας με τα χαρίσματα που της έδωσε ο Θεός.
Μας γνωρίζει άγνωστες πτυχές της ζωής της, από τα πρώτα της βήματα στην πατρική της γη μέχρι την ώρα που την εγκατέλειψε για την ουράνια πατρίδα.
Μια ζωή στηριγμένη στο θαύμα. Παιδί πολύτεκνης φτωχής οικογένειας σε δύσκολα χρόνια, γνωρίζει από τη βρεφική ηλικία το χέρι του Θεού να την προστατεύει, όχι μόνο στην επεισοδιακή βάπτισή της, αλλά σ’ όλη της τη ζωή με εντυπωσιακές θαυμαστές επεμβάσεις.
Θαυμάζει ο αναγνώστης τη δύναμη που χάριζε σε αυτό το κορίτσι η άδολη πίστη και η καταφυγή με την προσευχή στο Θεό και την Παναγία μας. Γι’ αυτό της ανοίγονταν δρόμοι εκεί που τα αδιέξοδα φάνταζαν αξεπέραστα.»
Λίγες σελίδες παρακάτω, διαβάζουμε για την κυρία Βούλα:
«Ως κυκλάρχισσα, τροφοδοτούμενη από το Χριστιανικό Έργο του Αλμυρού, στήριζε ψυχές, οδηγούσε στην εκκλησία και τα μυστήρια με απώτερο σκοπό τη σωτηρία τους…
…Τα καθήκοντα της οικογενείας, της μάνας και της συζύγου τα εκτελούσε με αφάνταστη προσοχή, ηρεμία, αξιοπρέπεια και επιτυχία. Συγκεκριμένα για την οικογένεια έλεγε:
Η Χριστιανική οικογένεια είναι θεσμός ιερός, με σκοπούς μεγάλους και υψηλή αποστολή. Όταν βρίσκεται στο ύψος της και εμπνέεται από το Θεό, τότε είναι:
Εργαστήριο στο οποίο σφυρηλατούνται οι χαρακτήρες και καταρτίζονται οι αυριανοί πολίτες.
Εστία στην οποία καίει άσβεστη φλόγα της πίστης στο Θεό και καλλιεργείται η βασίλισσα των αρετών η αγάπη.
Θεμέλιο αδιάσειστο που στηρίζει μια κοινωνία άξια να ονομάζεται χριστιανική.
Κύτταρο υγιές που εξασφαλίζει την υγεία του κοινωνικού συνόλου.»
Χάρηκα, που γνώρισα, τη γυναίκα αυτή μέσα από τις λίγες σελίδες του βιβλίου. Μια γυναίκα, η οποία έζησε μια σειρά ευλογημένων συγκυριών, που οι φύλακες άγγελοί της την συνόδευσαν στις αποφάσεις της, να ζήσει κοντά στην αλήθεια του Χριστού, να ασκήσει με ζήλο το επάγγελμά της.
Πραγματικά δεν χρειάζονται άλλες λέξεις για να περιγράψει κανείς το βιβλίο, από τις τρεις λέξεις του τίτλου του: Ελληνίδα Χριστιανή Δασκάλα. Πόση αξία, πόση τιμή μπορεί να κρύβουν τρεις λέξεις; Ανεκτίμητη!
Σας αφήνω να το διαβάσετε με μια ακόμη εκμυστήρευση… Στις τελευταίες σειρές του κειμένου, δεν μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου, όχι μόνο για τη γυναίκα που έφυγε και πάλεψε αδιάκοπα για τα ιδανικά της, αλλά και για το σύζυγο που τόσο την αγάπησε και παρότι ξέρει ότι είναι στην αγκάλη του δημιουργού της, φαίνεται πως πονάει για την απώλεια της συντροφιάς της.
Το βιβλίο κυκλοφορεί. Αναζητήστε το! Διαβάστε το! Δωρίστε το…