Β. Χατζηκυριάκος: ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΠΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

γράφει ο Βαγγέλης Χατζηκυριάκος

Η  Επαρχία  Αλμυρού,  αγροτική κατά  κύριο λόγο περιοχή, βιώνει  τις δύσκολες καταστάσεις  της  δραματικής συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος,  οι οποίες  επιδεινώνονται με  τα νέα  μέτρα  που λήφθηκαν.

Βέβαια  η κρίση, αποκάλυψε με  έμφαση  τα  δομικά προβλήματα της  αγροτικής  οικονομίας και της  αγροτικής  πολιτικής  που χαράχθηκε  και ακολουθήθηκε  τα  τελευταία χρόνια.

Ο αγρότης  έρμαιο, πλέον, της τύχης  του, περιμένει τις επιδοτήσεις για  να επιβιώσει, στο νέο περιβάλλον που δημιουργήθηκε με  τα νέα  μέτρα  και τις  συνθήκες  του υψηλού κόστους  παραγωγής  και  των χαμηλών τιμών των προϊόντων.

Η  περιοχή  Αλμυρού, με  τα  συγκριτικά  της πλεονεκτήματα,   τις  παράλληλες  με  την αγροτική,  λοιπές  οικονομικές  δραστηριότητες, που άλλοτε  έσφυζε  από ζωή, μαραζώνει.

Οι  αγρότες στα  στέκια  τους  σκεπτικοί συναντούνται  και μιλούν  προβληματισμένοι για  το οικονομικό  τους αδιέξοδο, με  τα νέα  μέτρα.

Και  στις κινητοποιήσεις, που πριν  μερικές  μέρες   ξεκίνησαν,  απογοητευμένοι δεν συμμετέχουν.

Ανάμεσα  σε  πολλά  που θα μπορούσαν να ειπωθούν , θα  άξιζε  να αναφερθούν  οι παρακάτω  σκέψεις  μου, με  αφορμή τις  κινητοποιήσεις και το χειμαζόμενο γεωργό και κτηνοτρόφο και να  αποτελέσουν  μία  επιπλέον αφορμή για  προβληματισμό του κάθε  παραγωγού-κτηνοτρόφου,  αλλά και του κάθε  συλλογικού φορέα  -εκπροσώπου   των, καθώς  και του Δήμου, ως  δεσπόζουσα  Αρχή   της  κοινωνίας μας,   για  παρεμβάσεις  στον νευραλγικό τομέα  της  αγροτικής   πολιτικής.

Επισημαίνονται  οι ακόλουθες  διαπιστώσεις.

Δεν μπορούν  να συνεχισθούν τα πράγματα  όπως  τα ξέραμε. Ήρθαν και έρχονται τεράστιες  αλλαγές, που εξ  αντικειμένου επιβάλλουν  προσαρμογή στα νέα  δεδομένα.

Οι  αγρότες  αναζητούν,  χωρίς  καθοδήγηση από τη Πολιτεία,  νέες , δυναμικές  καλλιέργειες.

Οι υπηρεσίες  του Υπουργείου Αγροτικής  Ανάπτυξης και Τροφίμων αδυνατούν  να  αντιμετωπίσουν τα  διάφορα  προβλήματα και να δώσουν λύσεις. Ιδιαίτερα τώρα, στη μεταβατική περίοδο, που οι περιφερειακές  υπηρεσίες  του ΥΠ.Α.Α.Τ. περιήλθαν  στην αρμοδιότητα της τοπικής  αυτοδιοίκηση .

Δεν  υπάρχει ένα σύστημα  εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, που να  ευνοεί τον αγρότη, που θα καταπολεμά  τις παράνομες  ελληνοποιήσεις, στη θέση του συστήματος  ανεξέλεγκτης  εισαγωγής   φθηνών αγροτικών προϊόντων από αναπτυσσόμενες  χώρες.

Η  αλλοπρόσαλλη φορολογική και ασφαλιστική  αντιμετώπιση των αγροτών, το κόστος παραγωγής και  η  ακολουθούμενη Ευρωπαϊκή πολιτική, έχουν περιαγάγει τους  παραγωγούς  σε καθεστώς οικονομικής ασφυξίας.

Η  γραφειοκρατία της  Ελληνικής  διοίκησης, οι ανακολουθίες, ερασιτεχνισμοί και πειραματισμοί  της,  επιδεινώνουν  τη κατάσταση  των αγροτών.

Στο νέο περιβάλλον  που διαμορφώνεται, επιβάλλεται αλλαγή  από τα  κάτω, από τις  ίδιους  τους γεωργούς-κτηνοτρόφους. Η Πολιτεία  έχει  κυρίαρχο ρόλο, οι φορείς, εκπρόσωποι των αγροτών καλούνται να διαδραματίσουν επίσης σημαντικό ρόλο. Απαιτείται  συνέργεια των παραπάνω  παραγόντων.

Επιτακτική  είναι η ανάγκη δημιουργίας  κλίματος  εμπιστοσύνης και συνεργασίας, έτσι ώστε  να καταρτισθεί  ένα στρατηγικό  σχέδιο τοπικής  ανάπτυξης. Ένα  σχέδιο,  στο  οποίο ο Καλλικρατικός  Δήμος,  με τις νέες  αρμοδιότητες που απέκτησε, να  διαδραματίσει  το ρόλο του και να  ανταποκριθεί στις  προκλήσεις  των καιρών, να στηρίξει τη  κοινωνία  και  να πάρει πρωτοβουλίες  για  τους  αγρότες . Να συντονίσει ατομικές  πρωτοβουλίες , συλλογικούς  φορείς  και παραγωγικές  δυνάμεις  για  τη κατάρτιση  ενός   σχεδίου τοπικής  ανάπτυξης. Και  στις  πρωτοβουλίες  αυτές  συγκαταλέγονται:

1. Λειτουργία του γραφείου αγροτικής ανάπτυξης του Δήμου.
2. Δημιουργία σε όλους  τους χώρους επισκεψιμότητας της  περιοχής  μας, καλαίσθητων  χώρων πώλησης τοπικών προϊόντων.
3. Διοργάνωση αγροτικού συνεδρίου ανά τακτά  χρονικά  διαστήματα,  με τη συμμετοχή επιστημόνων, φορέων και εκπροσώπων  συλλογικοτήτων, που εμπλέκονται  στη παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία  αγροτικών προϊόντων.
4. Λειτουργία λαϊκών αγορών αγροτικών και παραδοσιακών προϊόντων
5. Δημιουργία ιστοσελίδας, για παροχή πληροφοριών για τα  τοπικά  προϊόντα, επιχειρήσεις  της περιοχής για  εμπορικές  συναλλαγές.

6. Συνεργασία με τις  επιχειρήσεις, βιοτεχνίες της περιοχής.
7. Να ενισχύσει κινήσεις στη προσέλκυση και συμμετοχή σε  επενδυτικά   σχήματα κεφαλαίων και προσώπων. Το νέο νομικό καθεστώς  το επιτρέπει.
8. Να συμβάλλει σε πρωτοβουλίες:

α. Για  επενδύσεις  σε μικρά  εγγειοβελτιωτικά  έργα

β. Για δημιουργία  σε περιφερειακό επίπεδο, κεντρικών αγορών  πώλησης  αγροτικών  προϊόντων με  δημοπρασία ( και όχι κρυφά  στα χωράφια).

γ. Για παραχώρηση  σε κτηνοτρόφους βοσκοτόπων με  μακροχρόνια  συμβόλαια και

δ. Για  την αναθεώρηση του καθεστώτος  προώθησης  και πιστοποίησης των βιολογικών προϊόντων.

Αντίστοιχα, οι αγρότες να  αφήσουν  τον απομονωτισμό, να  πλαισιώσουν  της  συλλογικές τους   εκφράσεις,  να  εγκαταλείψουν  νοοτροπίες  του παρελθόντος,  μικροκομματισμούς ,  μικροσυμφέροντα  και εξαρτήσεις  από  πελατειακές  πρακτικές.

Να  καταργηθούν  επιτέλους  συνεταιρισμοί σφραγίδα. Να  δημιουργήσουν νέους, με  εκλεκτά  και δραστήρια  στελέχη, που  θα  έχουν όραμα και προοπτική και  να  αναλάβουν  στα χέρια τους τη  τύχη,  της  επαγγελματικής  τους τάξης. Πρωτοβουλίες  για  μια  ορθολογική  και βιώσιμη ανάπτυξη,  που θα ξεκινά  από τη παραγωγή  και θα κατευθύνεται  στη μεταποίηση και την εμπορία . Όχι σε επενδύσεις σε  εμπορικά κέντρα και δραστηριότητες  που δεν συνάδουν με  το πνεύμα του συνεταιρισμού και της  αγροτικής ανάπτυξης.

΄Αραγε,  τι θα  μας  απαντούσαν ο Μιχόπουλος, ο Τσιαμανής και τόσοι άλλοι ανώνυμοι και επώνυμοι,  αγρότες  και συνεταιριστές, που υπήρξαν  πρωτοπόροι του συνεργατισμού  για  την Ελλάδα, που  με το όραμά  τους , τις  ανησυχίες, τις ευαισθησίες  τους  και την αγάπη για  το τόπο  και  με τόσες θυσίες, συνέβαλαν  στο θαύμα  ΄Ενωσης των Αγροτικών Συν/σμών Αλμυρού, αντικρίζοντας  τα  άψυχα  κουφάρια των εγκαταστάσεών  της;

Ως   κοινωνία  έχουμε συλλογική μα  και ατομική  ευθύνη. Το  παράδειγμα της ΕΝΩΣΗΣ,  με  τη θλιβερή κατάληξή του,   θα πρέπει να  βάλλει  σε σκέψεις  και περισυλλογή  τους αγρότες  και κάθε  σοβαρά  και με  ανιδιοτέλεια  σκεπτόμενο άνθρωπο. Προπάντων  πρέπει να προβληματίσει  κάθε  συλλογικότητα.

Ο Δήμος  καλείται  να λειτουργήσει  τη θεσμική του αποστολή  και να σταθεί αλληλέγγυος  σε  κάθε προσπάθεια  των αγροτών. Να πάρει πρωτοβουλίες.  Να  ενώσει  τη κοινωνία  και να  συνεργασθεί μαζί της. ΄Εχει  αρμοδιότητες  και ρόλο να διαδραματίσει