ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 28-1-2017

Δεν χαμπαρίζει η παγωνιά

ποιος θα παγώσει πρώτος…

Μοιάζει διαπραγμάτευση

που κάνει ο …Τσακαλώτος.

Μας είχαν καλομάθει -ως φαίνεται- οι ήπιοι χειμώνες των προηγούμενων ετών, με αποτέλεσμα πολλαπλώς να μας ζορίζει ο φετινός. Μέχρι τώρα, κρύα (με ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες), χιόνια, άνεμοι και βροχές, δεν είναι μόνο ότι ταλαιπωρούν τα Βαλκάνια και τη χώρα μας, αλλά προκαλούν ζημιές στο αγροτικό κεφάλαιο, την επιχειρηματικότητα, τις υποδομές κτλ., όπως κυρίως επιβαρύνουν τα οικογενειακά βαλάντια, με το αυξημένο κόστος της θέρμανσης, τις ζημιές στους οικιακούς εξοπλισμούς κ.ο.κ.

Ωστόσο, το οριστικό αποτέλεσμα της «δίκης» ή της καταδίκης του φετινού χειμώνα θα κριθεί στα …ξεμπερδέματα. Με άλλα λόγια, στην τελική διάρκεια του πραγματικού χειμώνα… Με δεδομένο το σχετικά πρόωρο φετινό Πάσχα (16 Απριλίου) είναι κρίσιμο να έχουμε ανοιξιάτικο Μάρτιο (και όχι …παλουκοκαύτη) και ανάλογες ηλιόλουστες προ-πασχαλινές μέρες. Μια μέρα πριν βγει ο Φλεβάρης (27 του μήνα) έχουμε Καθαρά Δευτέρα και αρχίζει η Σαρακοστή. Παρακαλείται, επομένως, έως τότε, ο αιμοβόρικος φετινός Χειμώνας να έχει προοδευτικά αποχωρήσει. Θα τον συνοδέψουν πολλά ξόρκια κι αναθέματα. Φτάνει έως εδώ…

Μπορείς να τα πεις και «απανωτά τα χτυπήματα στη Νέα Τάξη»… Μόνο μια βδομάδα έχει περάσει, από τότε που ανέλαβε ως νέος Πλανητάρχης ο Ντόναλντ Τραμπ και ήδη έχει αποδομήσει την πολιτική Ομπάμα, ακυρώνοντας νομοσχέδια για την υγεία, την κλιματική αλλαγή και τις ΜΚΟ. Παράλληλα, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο μειώνονται όλοι οι παράλογοι φόροι στη χώρα κατά 75%, δίνοντας ισχυρά κίνητρα για τους επιχειρηματίες. Επίσης, καταργώντας έναν – έναν τους νόμους της Ατζέντας 21, απομακρύνει κάθε εμπόδιο (γραφειοκρατικό και μη), για την ίδρυση και ευδοκίμηση επιχειρήσεων στις ΗΠΑ. Κύριος στόχος είναι η άνοδος της μεσαίας τάξης, η οποία είχε σχεδόν εξαϋλωθεί με την πολιτική Ομπάμα και των δραστικών φόρων. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και η ερμηνεία τους ότι συντείνουν στην πλήρη αποδόμηση της Νέας Τάξης στις ΗΠΑ και προσεχώς και στην Ευρώπη.

Η πολιτική αρθρογραφία παγκοσμίως πάντως, με πολλή περίσκεψη υποδέχεται -αν όχι τα πρώτα μέτρα- τουλάχιστον τη φιλοσοφία το νέου Προέδρου των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πώς σχολιάζει η «Καθημερινή» (Παντελής Μπουκάλας) «την αυτοπεποίθησή του, που έχει εξαλλαγεί προ πολλού σε εριστικά επιδεικνυόμενη φιλαυτία,» και -σύμφωνα με την οποία- «τίποτε δεν φαίνεται δύσκολο. Ούτε καν το υψηλότερο και πολυπλοκότερο επί γης αξίωμα: του πλανητάρχη. Οταν πάντως διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν, μια και έχει τον Θεό μαζί του, δεν το κάνει επειδή τον οδηγεί σε αυτό η πίστη του στα θεία, άλλωστε η πεποίθηση πως «ο Θεός ευλογεί την Αμερική» είναι τόσο άδεια θεολογικά και θρησκειολογικά όσο και η δική μας σιγουριά πως «ο Θεός είναι Έλληνας». Τον εμπνέει η απόλυτη εμπιστοσύνη του στον θαυματουργό ή καπάτσο εαυτό του κατ’ αρχάς, και κατά δεύτερο λόγο στην κυβέρνηση μεγιστάνων που συγκρότησε, προφανώς καλών χριστιανών, οι οποίοι, σαν απολύτως ταυτισμένοι με τη διαπλοκή, μπορούν να την πατάξουν μια ώρα αρχύτερα, για να βοηθήσουν τους πληβείους της πατρίδας τους. Οι μόνοι που φαίνεται πως υπολήπτονται τον θεατρικό χριστιανισμό του νέου προέδρου των ΗΠΑ είναι οι εξ ακροδεξιών Έλληνες θρήσκοι, που τον οραματίζονται ήδη στα πρωτοσέλιδά τους να λειτουργείται (ή μήπως να λειτουργεί ο ίδιος, καισαιροπαπικά;) στην Αγια-Σοφιά και, περίπου, να αποκαθιστά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, από κοινού εννοείται με τον κ. Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο φιλοτραμπικός ενθουσιασμός τους συναγωνίζεται τον ενθουσιασμό που εκδηλώθηκε κατά τη χειμερινή σύναξη ακροδεξιών «εθνοφυλάκων» (Γάλλων, Γερμανών, Ιταλών, Ολλανδών, Αυστριακών) στη γερμανική πόλη Κόμπλεντς, όπου η κ. Μαρίν Λεπέν έδωσε διαστάσεις τρόμου στο μήνυμα βαθιάς ανησυχίας που συνιστά η προεδρία Τραμπ, κηρύσσοντας ότι «ζούμε τη γέννηση του νέου κόσμου». Για να δούμε τί θα δούμε (αλλά και τί θα …πάθουμε).

Στην εφορία σπεύδουν χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και εργαζόμενοι με ανενεργά «μπλοκάκια», προκειμένου να κλείσουν τα βιβλία τους ή να μετασχηματίσουν τις εταιρείες τους ώστε να αποφύγουν τις επιβαρύνσεις του νέου ασφαλιστικού. Όσοι διέκοψαν τις εργασίες τους στις 31 Δεκεμβρίου 2016 θα έχουν προθεσμία μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 2017 για να κλείσουν τα βιβλία τους, χωρίς να τους επιβληθεί πρόστιμο 100 ευρώ. Όπως αναφέρουν λογιστικά γραφεία, έχει αυξηθεί ο όγκος της εργασίας τους, κυρίως από τέτοιες υποθέσεις. Αυτό που τους προκαλεί εντύπωση είναι ότι χιλιάδες επαγγελματίες διατηρούσαν ανοιχτά τα βιβλία τους, πληρώνοντας κάθε χρόνο το τέλος επιτηδεύματος των 650 ευρώ, το οποίο θα χάσει πλέον το ελληνικό Δημόσιο. Στην εύλογη ερώτησή τους, γιατί δεν είχαν κλείσει τα βιβλία τους τόσα χρόνια, απαντούν ότι περίμεναν μήπως βρουν εργασία ή κάποια περιστασιακή απασχόληση. Οι λογιστές εκτιμούν ότι την προσεχή εβδομάδα οι ουρές που θα σχηματιστούν στην εφορία θα είναι τεράστιες και δεν αποκλείουν να δοθεί παράταση για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος. Κατά τα άλλα, η διαχρονική ….καταδίωξη του ελεύθερου επαγγελματία -σ’ αυτή τη χώρα- απτόητη μαίνεται….

Ποιοι καλούνται, λοιπόν, κατά τους ειδικούς οικονομικούς αναλυτές (π.χ. Νίκος Σιακαντάρης στο capital.gr) να καταβάλλουν σήμερα τις υπέρογκες αυτές ασφαλιστικές εισφορές και ποιους σκοπεύει να εξοντώσει ο νέος ασφαλιστικός νόμος; «Δυστυχώς η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Θα εξοντωθούν οι μικρομεσαίοι ελεύθεροι επαγγελματίες, που είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, που εμφανίζουν τα δηλωθέντα εισοδήματά τους και που βρίσκονται με ετήσιο φορολογητέο εισόδημα στο εύρος μεταξύ των 30.000 έως 100.000 ευρώ. Η κατηγορία αυτή των επαγγελματιών είναι η κατηγορία, που είτε αντιμετώπισε την επταετή αυτή κρίση με σθένος και υπερβάλλουσα προσπάθεια, είτε ενδεχομένως υπήρξε τυχερή και ευνοήθηκε από την κρίση, είτε αποφάσισε να είναι συνεπής με τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και προχώρησε στην αποκάλυψη και δήλωση των εισοδημάτων της. Η κατηγορία, όμως, αυτή είναι πληθυσμιακά μικρή πλέον και το πολιτικό κόστος από την αφαίμαξή της, δυστυχώς αμελητέο. Όσο και αν φωνάζει, κανείς δεν θα την ακούσει, γιατί θεωρείται προνομιούχα οικονομικά τάξη. Λες και στην κοινωνία, που ζούμε, όλοι οι επαγγελματίες είναι το ίδιο έξυπνοι, το ίδιο εργατικοί, το ίδιο ικανοί ή ακόμα και το ίδιο τυχεροί. …Βρισκόμαστε, λοιπόν, πλέον έτοιμοι να παρακολουθήσουμε το νέο θεατρικό δράμα με τίτλο, «ο θάνατος του συνεπή φορολογούμενου ελεύθερου επαγγελματία». Φοβάμαι πως δεν θα έχει ενδιαφέρον η παράσταση αυτή. Ο «θάνατος» είναι προδιαγεγραμμένος.»

«Ο Τσίπρας είναι ένας ηγέτης παγκόσμιας ακτινοβολίας, απ’ αυτούς που γεννιούνται κάθε 100 χρόνια», δήλωσε η Θεανώ Φωτίου. Η αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης (αυτή, καλέ, με τα …γεμιστά), τόνισε ότι η Κυβέρνηση δεν θα κάνει βήμα πίσω στα εργασιακά και στον ΕΝΦΙΑ, καθώς και ότι πρέπει να μπει στο τραπέζι το ζήτημα του χρέους. «Δεν πρόκειται να πέσουμε. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη», δήλωσε.

Στα χωριά λένε μια παροιμία: «Βλέπεις αυτές τις λάσπες; Είναι από εκείνες τις βροχές». Πρώτα, δηλαδή, πέφτουν οι βροχές (κακοκαιρία) και μετά δημιουργούνται και απομένουν οι λάσπες (ζημιές).

Με τη βοήθεια των χορηγών του (ειδικότερα του Στέλιου Βούλγαρη, όπως υποθέτουμε) και τις συντονισμένες ενέργειες της Διοίκησής του, ο Γυμναστικός Σύλλογος Αλμυρού, κυρίως μετά τις μεταγραφές του Ιανουαρίου, δείχνει ότι έχει μπει για τα καλά στο κόλπο διεκδίκησης της ανόδου στη Γ’ Εθνική, που φέτος δεν θα έχει την εξοντωτική διαδικασία των μπαράζ. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ο φετινός πρωταθλητής της Α’ κατηγορίας ΕΠΣΘ ανεβαίνει αυτόματα στην Εθνική κατηγορία. Ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος πιστοποιεί την υπεροχή των Αλμυριωτών του Θάνου Θεοδώρου, καθώς προηγούνται στη βαθμολογία, με διαφορά δυο βαθμών κι έχουν δώσει κι έναν αγώνα λιγότερο, ενώ είναι χαρακτηριστική η άνεση των τελικών αποτελεσμάτων που έχουν καταγραφεί, στους περισσότερους αγώνες που έχουν δώσει μέχρι τώρα. Επομένως; Το ποδοσφαιρικό όνειρο της ανόδου, που απασχολεί όλη την περιοχή μας, ολοένα και πλησιάζει και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι φέτος θα γίνει πραγματικότητα.

Η προσωπική μου εμπειρία, ωστόσο, μου υπαγορεύει να τονίσω, ότι το στοίχημα δεν είναι η άνοδος αυτή – καθαυτή. Είναι το πώς ο ΓΣΑ θα καταφέρει μετά να διατηρηθεί στη μεγαλύτερη κατηγορία. Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει εύκολα, αν λείψει η ομόθυμη συμπαράσταση ολόκληρης της περιοχής μας, αν δεν υπάρξει η ενεργή συμμετοχή όλων των φιλάθλων. Ορθώς από φέτος ο ΓΣΑ, υλοποιώντας τον ιστορικό – ηγετικό του ρόλο, ενίσχυσε με δανεισμούς παικτών άλλες ομάδες της περιοχής μας, όπως π.χ. Πρωτεσίλαο ή Δήμητρα. Τέτοιου είδους συνεργασίες πρέπει να διευρυνθούν, αλλά και να γίνουν ουσιαστικότερες, αφού μόνο κέρδος μπορεί να έχει ο τοπικός αθλητισμός, στον οποίο συχνά φέρονται σαν …ανάδελφο οι άλλες περιοχές της Μαγνησίας. Ένας παράλληλος μεγάλος στόχος όμως, δίπλα στην πιθανή άνοδο, από τώρα πρέπει να είναι ο εμπλουτισμός της Αλμυριώτικης κερκίδας. Και για αυτό το παράπλευρο «άλμα» θα χρειαστεί η βοήθεια όλων μας.

Το σημερινό σκίτσο της στήλης είναι του Δημήτρη Χαντζόπουλου, από την «Καθημερινή».

Όταν η καρδιά μιλάει, το μυαλό το θεωρεί μεγάλη απρέπεια να φέρει αντίρρηση.

Και μόνο αυτός που έκανε τη νύχτα πολλές φορές τον ίδιο δρόμο, μόνο αυτός έμαθε πως δεν υπήρξε ποτέ δρόμος.

Το κεφάλι πρέπει να το σκύβεις, μόνο όταν είναι να δέσεις τα κορδόνια σου.

Δεν αρκεί να έχεις στόχους… Πρέπει να ξέρεις και σημάδι.