Τσιντσίνης Γιώργος ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 27-12-2016

Παράταιρα ελλειμματικές,

φάτνες σακατεμένες.

Φέτος οι «μάγοι» λείψανε,

δεν βλέπω και «ποιμένες».

Οργισμένη δείχνει η απάντηση του «Θείου Σαμ» στις προκλήσεις και την επιθετικότητα Τσίπρα απέναντι στο ΔΝΤ. Η πρώτη αντίδραση ήρθε από το Ινστιτούτο Πέτερσον, οι αναλύσεις του οποίου έχουν βαρύνουσα σημασία στα διεθνή οικονομικά. Το Ινστιτούτο θεωρεί αδικαιολόγητη την επιθετικότητα του Τσίπρα απέναντι στο Ταμείο, προφανώς γιατί οι άνθρωποι υπολογίζουν την αντίδραση της νέας ηγεσίας των ΗΠΑ. Ήδη γράφεται ότι ο Τραμπ τηλεφώνησε στον Τόμσεν και του είπε να αποσυρθεί από την Ελλάδα, η οποία επιστρέφει σε εθνικό νόμισμα. Θα ακολουθήσουν -λένε- και άλλες αντιδράσεις από τις ΗΠΑ. Τόσο ο Τόμσεν όσο και η Λαγκάρντ βλέπουν την Ελλάδα να επιστρέφει στη δραχμή, πριν τις γερμανικές εκλογές, κάτι που θα απογειώσει τα ποσοστά της Μέρκελ και φυσικά θα ενισχύσει τη δημοφιλία του Σόιμπλε.

«Οι Έλληνες είναι διπλά άτυχοι», φέρεται να εξομολογείται ο Πολ Τόμσεν σε Έλληνα δημοσιογράφο. «Εκτός από χρεοκοπημένοι, διαθέτουν και ανίκανους ηγέτες. Η Ελλάδα θα βρεθεί εκτός ευρώ, πριν τις γερμανικές εκλογές. Εκτός αν ο Τσίπρας κάνει εκλογές, για να τις χάσει μέσα στον Ιανουάριο. Στην συνέχεια δεν θα μπορεί να προλάβει τις καταιγιστικές εξελίξεις…» Και αναρωτιέμαι εγώ, για πολλοστή φορά: Τρέχει κάτι στη διεθνή (και στην Ελληνική) πολιτική επικαιρότητα, που να μην είναι προσυμφωνημένο και προδιαγεγραμμένο;

Ο κ. Τσίπρας θα κλείσει σε λίγο δύο χρόνια στην εξουσία. Δεν είχε ιδέα τι τον περίμενε, δεν προετοιμάσθηκε ποτέ σοβαρά και έπαιξε τις τύχες της χώρας στα ζάρια για πολλούς μήνες, όπως πιστεύουν και …βεβαιώνουν οι περισσότεροι πολίτες. Το εντυπωσιακό είναι πως, όταν νιώθει αφόρητη πολιτική πίεση, το ξανακάνει, σαν να μην έχει μάθει τίποτα από τις περιπέτειες στις οποίες οδήγησε τη χώρα. Πρόσφατο παράδειγμα, είναι για τους καλά γνωρίζοντες της Ελληνικής οικονομίας (όχι πολιτικούς), ότι η μονομερής εξαγγελία παροχών ήταν μια άσκοπη ενέργεια. Πρώτον, γιατί έπρεπε να είχε δώσει τα χρήματα στις επιχειρήσεις που ασφυκτιούν από τα χρέη του Δημοσίου και σε άλλους αναπτυξιακούς σκοπούς. Δεύτερον, γιατί εξόργισε τους λίγους πολύτιμους συμμάχους της χώρας και έδωσε πάτημα στους εμμονικούς, αλλά και συστηματικούς οπαδούς του Grexit. Η ζημιά είναι μεγάλη και αυτό θα φανεί σύντομα. Γιατί έπληξε την αξιοπιστία της χώρας καίρια, σε μια στιγμή που θα μπορούσε να πει κανείς ότι βρισκόταν ένα βήμα πριν από την επιστροφή στην κανονικότητα.

Tην ώρα που ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει την παροχή της 13ης σύνταξης σε 1.600.000 συνταξιούχους κάτω των 850 ευρώ και την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά, οι δανειστές δείχνουν να παραμένουν άκαμπτοι και να επιδιώκουν -ακόμα και σε αυτή την περίπτωση- την συναίνεση με την ελληνική κυβέρνηση. Ο Τσίπρας είναι φανερό ότι βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Καθώς βλέπει ότι οι ελπίδες του για ελάφρυνση του χρέους σταδιακά μειώνονται, δεν αποκλείεται να θελήσει να ξεφύγει από τις πιέσεις των πιστωτών και να προκηρύξει εκλογές, ώστε μια επόμενη κυβέρνηση να αναλάβει το βαρύ φορτίο. Άλλωστε, αυτό το σκηνικό της «πτώσης κυβερνήσεων» το έχουμε δει να εκτυλίσσεται από την αρχή της κρίσης. Εσείς πιστεύετε πως θα πάμε σύντομα σε κάλπες; Σ’ έναν γνωστό διαδικτυακό τόπο πάντως, που τέθηκε το παραπάνω ερώτημα και ψηφίζουν οι αναγνώστες (με όλα τα ρίσκα αξιοπιστίας που επισύρει μια τέτοια δημοσκόπηση), τα αποτελέσματα είναι: ΝΑΙ 57,86%, ΟΧΙ 38,94% και Δεν έχω άποψη 3,2%. Άρα;… Καταργήθηκαν και τα εκλογικά βιβλιάρια, για να πούμε: Ξεσκονίστε τα…

Το σχόλιο στη «Θεσσαλία τηλεόραση» έχει τίτλο «το τελευταίο χαμόγελο του περιπτερά…», το υπογράφει ο Γ.Κ. και επειδή μου άρεσε πολύ το κοινοποιώ, για να συμπαρασταθώ -με την ευκαιρία- στη συμπαθή τάξη των περιπτερούχων, που για μένα (ως εκδότη) υπήρξαν παλιοί και έντιμοι συνεργάτες για πολλά χρόνια: «Ξεκίνησε από τη Ρεντίνα Καρδίτσας και βρέθηκε στη Λάρισα σε αναζήτηση μεροκάματου. Τα τελευταία χρόνια διατηρούσε περίπτερο στην Ηρώων Πολυτεχνείου και ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη στους περαστικούς, παρά το γεγονός ότι «χτυπούσε» 17ωρη βάρδια, από τις 6.00 το πρωί μέχρι τις 11.00 το βράδυ. Χθες πούλησε τα τελευταία πακέτα τσιγάρα, αφού τον «έκλεισαν» οι εξελίξεις. Η αναγκαστική τοποθέτηση μηχανήματος POS αφού -όπως μας είπε- παρακρατά η τράπεζα το 2%, όταν το περιθώριο κέρδους στα τσιγάρα είναι μόλις 2,5%, σε συνδυασμό με τα δημοτικά τέλη των 400 ευρώ το μήνα, αλλά και το ενοίκιο στον ιδιοκτήτη της άδειας περιπτέρου, δεν του αφήνουν περιθώρια να συνεχίσει να εργάζεται. Το κενό του; «Θα το συμπληρώσει κάποια πολυεθνική αλυσίδα σούπερ μάρκετ, που θα δώσει δουλειά 4ωρη με 250 ευρώ το μήνα σε κάποια νέα κοπέλα άνεργη, να φάει κι αυτή ψωμί, όσα περίπου έβγαζα κι εγώ μαζί με τη σύζυγο τα τελευταία χρόνια, δουλεύοντας επί 17 ώρες», συμπλήρωσε με δόση μαύρου χιούμορ. Μαζί του και εκατοντάδες άλλοι περιπτεράδες, που κλείνουν κάθε χρόνο, στα χρόνια της κρίσης. Δεν γκρίνιαξε ποτέ, δεν παραπονέθηκε, δέχτηκε στωικά το γεγονός ότι αποτελεί παράπλευρη απώλεια, στα χρόνια της κρίσης. Θα λείψει μόνο σε εκείνους που εξυπηρετούσε επί χρόνια με το χαμόγελο. Και σπανίζει δυστυχώς το χαμόγελο στις μέρες μας.»

Από το βράδυ της περασμένης Δευτέρας αναρτήθηκε το «αγγελτήριο θανάτου» για τις εφημερίδες, τα περιοδικά και τις ιστοσελίδες του ΔΟΛ (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη). Δυο από τις πιο ιστορικές και εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας, «τα Νέα» και «το Βήμα», έπαψαν να εκδίδονται και εκατοντάδες εργαζόμενοι οικογενειάρχες έμειναν στο δρόμο, παραμονές γιορτών, όχι μόνο ως άνεργοι, αλλά όντας και απλήρωτοι εδώ κι ένα 5μηνο τουλάχιστον. Το χτύπημα δεν είναι μόνο κοινωνικό, αλλά και πολιτικό και -όσο λιγοστεύουν οι δημοσιογραφικές φωνές- εμφανές σαν αυξανόμενο έλλειμμα δημοκρατίας. Επίσης, με αφορμή τη δυσμενή αυτή εξέλιξη -αντί περαιτέρω σχολιασμού- αντιγράφω την προσωπική μου ανάρτηση στο διαδίκτυο, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας: «Απόψε ….νύχτωσε νωρίς. Ελάτε -όσοι ξενυχτίσατε ποτέ χτίζοντας ένα πρωτοσέλιδο- να μοιραστούμε τη ντροπή. Καληνύχτα σας…»

Χρηματικά πρόστιμα επιβλήθηκαν, με δικαστικές αποφάσεις, σε δύο Τράπεζες, καθώς παράνομα μεταβίβασαν προσωπικά δεδομένα «κόκκινων» δανειοληπτών σε εισπρακτικές εταιρείες. Σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις, παράνομα οι εισπρακτικές εταιρείες τηλεφωνούν στους εκπρόθεσμους δανειολήπτες (και κατόχους πιστωτικών καρτών), εάν προηγουμένως οι Τράπεζες δεν έχουν ενημερώσει γραπτώς ότι μεταβιβάζουν τα προσωπικά τους δεδομένα σε συγκεκριμένη εισπρακτική εταιρεία και εάν οι τελευταίες δεν έχουν ενημερώσει τους δανειολήπτες ότι έχουν στην κατοχή τους τα προσωπικά τους δεδομένα. Εάν δεν έχει προηγηθεί αυτή η διαδικασία ο δανειολήπτης μπορεί να διεκδικήσει την προβλεπόμενη από το νόμο αποζημίωση για ηθική βλάβη, η οποία το λιγότερο ανέρχεται στα 5.870 ευρώ.

Επειδή ένα μικρό παιδί ευχήθηκε στον Άγιο Βασίλη, ότι θέλει για δώρο ένα ποτήρι ζεστό γάλα και επειδή επιβάλλεται να του πραγματοποιήσουμε την ευχή, με όλη τη δύναμη της ψυχής μου σας καλώ να βάλετε ….πλάτη για κάτι τέτοιο. Ξέρουμε καλά ότι η ανθρωπιά και η αγάπη όλων μας βρίσκει εύκολα τα «μονοπάτια» για να τρέξει, να ζεστάνει καρδιές, να σκορπίσει χαμόγελα, να δώσει ευτυχία. Ρωτήστε τον ιερέα της ενορίας σας, τα συμβούλια των πολιτιστικών συλλόγων, την Αλληλεγγύη ή άλλους εθελοντές, τα αντίστοιχα συμβούλια των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, για το πού υπάρχει φτώχεια και ανάγκη και σπεύσατε.

Τις προάλλες, ένας γνωστός μου (φτωχός θα έλεγα), μπήκε σ’ ένα μάρκετ του Αλμυρού, με την πρόθεση να αγοράσει και να στείλει σοκολάτες – δωράκια σ’ έναν όμιλο φιλάθλων γνωστής ομάδας στην περιοχής μας, που συγκέντρωνε τρόφιμα για άπορες οικογένειες. Άδειασε λοιπόν τα ράφια γύρω του και πήρε 90 σοκοφρέτες (μόνο τόσες βρήκε) + μπόλικες καραμέλες, διαθέτοντας λιγότερα από 30 ευρώ συνολικά.

Σκεφτείτε: Πάνω από 100 παιδάκια θα γλυκαθούν λίγο, χρονιάρες μέρες, μόνο από το χαρτζιλίκι ενός επίσης φτωχού ανθρώπου.

Σκεφτείτε: Κάποια από αυτά τα παιδάκια δεν τόλμησαν ίσως να ονειρευτούν μια σοκοφρέτα ή ίσως και να μη ξέρουν καν πώς είναι το σχήμα της και ποια είναι η γεύση της.

Σκεφτείτε: Εκατό λιχουδιές κοστίζουν όσο π.χ. μια έξοδος ζευγαριού σε τσιπουράδικο ή ταβέρνα.

Όλοι μπορούμε να κάνουμε αυτό το …ανδραγάθημα, το «συνωμοτικό» με τον καλύτερο εαυτό μας.

Και πού αλλού, άραγε, ζητάτε τις γιορτές και τα απώτερα μηνύματα της Γέννησης, τη χαρά και τη γαλήνη στις ψυχές σας; «Αιτείτε και δοθήσεται υμίν· ζητείτε και ευρήσετε· κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. πάς γάρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τώ κρούοντι ανοιγήσεται.» (Ματθ. 7, 7-8).

Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς. Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους…. Φωτεινά, ζεστά, με υγεία, χαμόγελα και ειρήνη.