ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 10-9-2016

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μεροκάματα, από τις απεργίες και χάσαμε τις δουλειές μας.

Φοβηθήκαμε τους μετανάστες και έγιναν μετανάστες τα παιδιά μας.

Φοβηθήκαμε μη και χρεοκοπήσουν οι τράπεζες κι αυτές μας παίρνουν τώρα τα σπίτια.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις καταθέσεις μας και μείναμε ταπί.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις επιδοτήσεις και μας παίρνουν τα χωράφια.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις συντάξεις και δεν έχουμε να πάρουμε ούτε τα φάρμακά μας.

Φοβηθήκαμε το δελτίο στα καύσιμα και μείναμε χωρίς θέρμανση και παραδώσαμε τις πινακίδες.

Φοβηθήκαμε τη φτώχεια και την εξαθλίωση και ο κόσμος τρέφεται από τα συσσίτια και τα σκουπίδια.

Φοβηθήκαμε μην καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και -μέσω του PSI- φάγανε τα αποθεματικά τους.

Φοβηθήκαμε να τα βάλουμε με την Κυβέρνηση και μισήσαμε δημόσιο υπάλληλο, άστεγο, ζητιάνο.

Φοβηθήκαμε τη ζωή μας χωρίς ευρώ κι ευρώ στην τσέπη μας δεν έχουμε.

Φοβηθήκαμε μήπως πεθάνουμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και μειώθηκε το προσδόκιμο επιβίωσης.

Μην καταργείς τις προσευχές

μέσ’ τα σχολειά, κυρ-Φίλη.

Δεν θ’ αποφύγεις τελικά

ν’ ακούσεις το …καντήλι.

Αντί άλλου σχολιασμού και μέχρι να καθίσει η μπίλια της προεπιλογής των τεσσάρων νέων καναλαρχών, για το ζήτημα των 4 τηλεοπτικών αδειών  δηλαδή, θα προτιμήσω να καταχωρήσω την άποψη της Κίνησης «Ανοιχτά ΜΜΕ – Νέα Αρχή» (στην οποία προσωπικά έχω προσχωρήσει από καιρό): Εκδόθηκε μια ανακοίνωση, με τίτλο «Το μαύρο είναι πάντα μαύρο», που -μεταξύ άλλων- τονίζει: «Η διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών αποδείχθηκε εξόχως και πολλαπλά προβληματική και, ταυτόχρονα, παρόξυνε την κρίση στον χώρο των Μ.Μ.Ε. και την αγορά εργασίας δημοσιογράφων και εργαζομένων στον οπτικοακουστικό χώρο. Για το δημοσιογραφικό επάγγελμα, συνυπολογίζοντας και το ασφαλιστικό, η κρίση αποκτά υπαρξιακές διαστάσεις.  Η διαδικασία ήταν εξαρχής προβληματική. Το ΕΣΡ αποκλείστηκε αντισυνταγματικά απ’ αυτήν. Οι άδειες καθορίσθηκαν εντελώς αυθαίρετα σε τέσσερις, παραγνωρίζοντας πως κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ολιγοπώλιο που πλήττει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου. Μοναδικό κριτήριο για την απόκτησή τους θεσπίστηκε το «πορτοφόλι», ενώ αγνοήθηκε η παράμετρος της έως τώρα λειτουργίας σταθμών από ορισμένους εκ των υποψηφίων. Ενώ ως κριτήριο είχε προβληθεί η βιωσιμότητα, το τίμημα –διαφορετικό, μάλιστα, για κάθε άδεια!- εκτοξεύθηκε στα ύψη χωρίς οικονομική και επιχειρηματική λογική, με αποτελέσματα που θα φανούν στο άμεσο μέλλον. Επιπλέον, στο όνομα της «πάταξης της διαπλοκής», η νέα διαπλοκή χτυπάει πλέον …κόκκινο. Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο παρέμενε, κατ’ ουσίαν, αρρύθμιστο για πολλά χρόνια. Η διαδικασία, όμως, που επιλέχθηκε, αντί να λύσει, περιέπλεξε τα προβλήματα. Επιπροσθέτως, φαινομενικά και μόνο ολοκληρώθηκε, αφού εκκρεμούν οι έλεγχοι οικονομικών και πόθεν έσχες, δικαστικές ενέργειες και αποφάσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και η αδειοδότηση θεματικών και περιφερειακών σταθμών, όπως ορίζει ο σχετικός νόμος.»

Μια άλλη άποψη, πιο …παραπολιτική και αποκαλυπτική, από μια αγαπημένη μου παλιά φίλη, που έχει φάει τα ΜΜΕ «με το κουτάλι», τονίζει: «Μη στεναχωριέστε, τίποτα δεν θ αλλάξει στα ΜΜΕ. Ούτε οι 4 θα πληρώσουν τα λεφτά, εκτός από την πρώτη δόση. Σε 90 μέρες δεν θα κλείσει κανείς, γιατί ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει και οι υπόλοιποι θα πάρουν άδεια και μάλιστα φθηνότερα και χωρίς «απαγωγές» και «τρίχες». Απλά, θα έχουμε ακόμα δυο κανάλια: Ένα του Μαρινάκη και ένα του Καλογρίτσα. Όσοι πιστεύετε ότι ο Βαρδινογιάννης πήγε κ έχασε, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Όσοι νομίζετε ότι ο Σαββίδης πήγε κι έχασε, είστε επίσης αφελείς. Αν δεν στηνόταν όλο αυτό το θεατρικό μακιαβελικό σχέδιο, πως θα έπαιρναν ξαφνικά άδειες Καλογρίτσας και Μαρινάκης; Ξέρει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα χάσει τις εκλογές και θα χάσει τη στήριξη της ΕΡΤ. Έτσι «μαγείρεψε πριν πεινάσει» απά τηλεοπτική υποστήριξη και ως αντιπολίτευση. Οι άνθρωποι βλέπουν μακριά… Εν τω μεταξύ όμως θα ταΐσουν πολύ κόσμο …σανό, ότι τάχα εξυγιάνθηκε ο χώρος των ΜΜΕ.

Κι αν δεν είναι έτσι όπως προαναφέρω -καταλήγει η φίλη μου-, τότε εγώ είμαι ….χειρότερη από τον Παπά, σε σενάρια διαπλοκής».

Εικοσιπέντε χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την αποφράδα ημέρα που 63 αεροπόροι χάθηκαν άδικα στο Τσατάλι της Όθρυος όταν έπεσε το C-130 που τους μετέφερε. Όλοι τους νέοι άνθρωποι που έπεσαν (φαινομενικά αναίτια) σε ώρα καθήκοντος. Αυτό το τραγικό δυστύχημα φαίνεται πως έχει σημαδέψει γερά την περιοχή μας και αυτό φαίνεται από τις αντιδράσεις των συμπατριωτών μας, κάποιοι από τους οποίους είναι τόσο μικροί ακόμη σε ηλικία, που είτε ήταν αγέννητοι τότε ή δεν θυμούνται καν το γεγονός την εποχή που συνέβη. Κι όμως, είναι έκδηλη η συγκίνηση, ειδικότερα στο μνημόσυνο που γίνεται κάθε χρόνο, παρουσία πολλών συγγενών, που έρχονται στο βουνό, να τιμήσουν και να θρηνήσουν τους αγαπημένους τους. Πολύς ο πόνος και το δάκρυ, βαθιά η πληγή στην Πολεμική μας Αεροπορία, που κάνει τα πάντα για να τιμήσει και να μην ξεχαστούν οι νεκροί της. Κι όπως έγγραψε και η Βιβή, «ανικανοποίητες οι σκέψεις, άδειες οι αγκαλιές, βουβά τα δάκρυα.»

Χαμός με τις πονηρούλικες ακροβασίες που επιχειρεί ο Υπουργός Α-παιδείας κύριος Φίλης… «Δεν μπορεί να καταργηθεί με μία απλή υπουργική εγκύκλιο η πρωινή προσευχή στα σχολεία, γιατί υπάρχει προεδρικό διάταγμα που την ορίζει», διευκρινίζεται από την Ιερά Σύνοδο, σε απάντηση στον υπουργό Φίλη που «ξέχασε» στην εγκύκλιο του υπουργείου (που έστειλε στα σχολεία) να αναφέρει την υποχρέωσή της, με την αρχή του σχολικού έτους. Πάντως, παρατηρώ ότι η επίσημη Εκκλησία μας συνεγείρεται ξαφνικά, κάθε φορά που πρέπει να υπερασπιστεί τα του οίκου της.

Για το «μαύρο» που πέφτει στην Παιδεία γράφει ο Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης, στο Liberal: «Η αμορφωτική αποβλάκωση οδηγεί τους πληθυσμούς να ακολουθούν άκριτα ό,τι τους λέει το υπάρχον οικονομικό σύστημα, προκειμένου να πουλήσει τα προϊόντα του και την εργασιακή νοοτροπία του. Κι αυτό δε χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη φιλοσοφική σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Το ζει στο πετσί του ο λαός από τα αποτελέσματα. Αλλά, όπως λέει η σοφή διαπίστωση «ο ανόητος μαθαίνει από τα λάθη του. Ο έξυπνος, από τα λάθη των άλλων». Η μόρφωση, λοιπόν είναι η απάντηση και στο ερώτημα  «γιατί φτάσαμε ως εδώ» και στο ερώτημα «πώς θα φύγουμε από δω». Η μόρφωση, όμως, δεν έχει καμιά σχέση μ αυτό που ξέρουμε ως κρατική παιδεία. Έχει σχέση μ αυτό που η ελληνική γλώσσα ορίζει ως Παιδεία. Γιατί, ενώ η πρώτη με τη λέξη παιδεία εννοεί την εκπαίδευση (πράγμα που κάνει και η γάτα στα παιδιά της), η δεύτερη εννοεί τη γενικότερη παιδαγώγηση, που πάει τη γνώση και τη σκέψη του ανθρώπου παραπέρα μέσα από την αμφισβήτηση και την αναζήτηση και την ανακάλυψη και τα νέα ερωτήματα και ούτω καθ εξής. Είναι μια διαρκής διαδικασία, που θα’ πρεπε να διδάσκεται στα σχολεία και να μη σταματάει ποτέ. Να γίνεται νοοτροπία στο λαό.» Για το μαύρο στην ΕΡΤ, επομένως, έγινε χαμός στους δρόμους. Για το μαύρο στην Παιδεία, τσιμουδιά. Καημένε λαέ…. Κοίτα γύρω σου πόσους πραγματικά μορφωμένους βλέπεις, ειδικότερα στις νεότερες γενιές. Όχι εγγράμματους. Τέτοιοι υπάρχουν πολλοί… Πραγματικά μορφωμένους πόσους θα βρεις;

Συχνά είναι πια τα κρούσματα παιδεραστίας, που αποκαλύπτονται σε όλη την Ελλάδα, στις μεγάλες πόλεις και στην επαρχία, με θύματα μικρά παιδιά και δράστες κάθε ηλικίας υπάνθρωπους, για τους οποίους ο κολασμός και η τιμωρία φαντάζει πολύ μικρή και λίγη. Σαστίζει ο νους κάθε φυσιολογικού ανθρώπου από τις φρικιαστικές λεπτομέρειες που αφορούν σε πολλές περιπτώσεις και δεν χωράει τη κτηνωδία που καταγράφεται. Είναι πλέον τόσος ο ηθικός ξεπεσμός της κοινωνίας μας και τόσο εγκληματικά τα ένστικτά μας; Αποτροπιασμός, οργή και μένος κατά των δραστών… Κυρίως όμως αναδεικνύεται το καθήκον που έχουν γονείς και συγγενείς, να ενημερώνουν, να …πονηρεύουν και να προστατεύουν τα μικρά παιδιά τους.

«Οι άγριες πρασινάδες γνωστές ως «χόρτα» έχουν αποτελέσει την βάση της Κρητικής διατροφής από τους Μινωικούς χρόνους, αλλά με το οικονομικό κλίμα της Ελλάδας να επιδεινώνεται με γρήγορους ρυθμούς, η αναζήτηση τροφής μπορεί να γίνει για μία ακόμα φορά τρόπος ζωής», αναφέρει δημοσιογράφος του BBC. Μέσα από ένα άρθρο της η Heidi Fuller – Love προσπαθεί να δώσει μία άλλη διάσταση της ελληνικής οικονομικής κρίσης, αυτή που έχει να κάνει με τον ζωή ορισμένων συνταξιούχων στην επαρχία, οι οποίοι επηρεασμένοι από τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες έχουν ξεκινήσει να αναζητούν την τροφή τους στα βουνά. Λίγο «χοντρά» μας τα λες, κυρα-Love. Δεν πρέπει και να …πολυ-love τους Έλληνες.

Την πρώτη του προειδοποιητική «βολή» έριξε το Φθινόπωρο, την περασμένη Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη, με λίγο άγριο τρόπο αν αναλογιστεί κανείς ότι το κύμα κακοκαιρίας ήταν αρκετά άγριο και -εκτός από τις πολλές ζημιές και καταστροφές- μέχρι που κόστισε ζωές, ενώ πολλές άλλες κινδύνεψαν. Ελπίζουμε ότι η συνέχεια θα είναι πιο ήπια (αν και η μέγιστη θερμοκρασία πήρε για τα καλά την …κατηφόρα), αλλιώς αλίμονό μας…

Ελλάδα είναι η χώρα που μια τηλεοπτική άδεια κάνει 70 εκατομμύρια και ολόκληρη η Τραινοσέ 45 εκατομμύρια.

Αφού τα 8 τηλεοπτικά κανάλια έγιναν 4, για να χτυπηθεί η διαπλοκή, γιατί και οι 300 βουλευτές δεν γίνονται 150, για το ίδιο ακριβώς λόγο;

Περίπου 500 χιλιάδες Ελληνόπουλα πεινούν και ζουν (;) κάτω από το όριο της φτώχειας. Προτείνω ν’ ακούσουν την ομιλία του πρωθυπουργού, στο περιθώριο των εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Τουλάχιστον θα χορτάσουν …ψέματα.

Η καθαρή συνείδηση είναι πιο σημαντική από τι θα πουν οι άλλοι (Κικέρων).

Για «φιρί – φιρί» καλά πάω;