Σε συγκινητικό κλίμα η συνάντηση των αποφοίτων του 1976 του 6ταξίου Γυμνασίου Αλμυρού – έκδοση 3-9-2016

Με συγκινησιακή φόρτιση έγινε το αντάμωμα των αποφοίτων του 1976 του 6ταξίου Μικτού Γυμνασίου Αλμυρού, στο προαύλιο του Ωδείου (πρώην Γυμνασίου). Αφού ανταμώθηκαν μετά από 40 χρόνια και αντάλλαξαν χαιρετισμούς και ασπασμούς, φωτογραφήθηκαν στα σκαλοπάτια του παλιού σχολείου τους, με έκδηλα τα σημάδια της συγκίνησης στα πρόσωπά τους. Στη συνέχεια μετέβησαν στην ταβέρνα της Χαρούλας στο Πλάτανο. Η Λένα του Καλλέ τους απηύθυνε χαιρετισμό, λέγοντας:

«Φίλοι μου, πριν από 40 χρόνια χωρίσαμε παιδιά, 18άρηδες, φορτωμένοι όνειρα για να κατακτήσουμε τη ζωή. Σήμερα μαζευτήκαμε ώριμοι, στο ηλιοβασίλεμα των πρώτων μας – ήντα, να αναπολήσουμε θύμησες και στιγμές της χαμένης μας νιότης. Κοιτώντας τον καθένα μας, νοσταλγούμε γλυκές αναμνήσεις που μας γυρίζουν στα θρανία μας, στις αίθουσές μας. Βέβαια είχαμε αλλάξει πολλά κτήρια. Ποιος δε θυμάται το παράρτημα στον Αη–Δημήτρη (1^η και 2^α τάξη), το σπίτι της Φυτιλή (3^η τάξη), το ωδείο (στην 4^η τάξη) και το καινούργιο στα Πλατάνια (5^η και 6^η);

Αφήσαμε το σχολείο το 1976 και μαζί μ’ αυτό τα γέλια μας, την αθωότητά μας την παρέα μας, άντε και την αυστηρότητα και την αγάπη των καθηγητών μας και προχωρήσαμε. Ο καθένας με την τύχη του.

Λίγο ως πολύ μαθαίναμε τα νέα των φίλων μας. Στην πορεία όμως και στη λήθη του χρόνου, καθώς και το βάρος των υποχρεώσεων, χαθήκαμε και ξεχαστήκαμε!

Είπαμε λοιπόν να κάνουμε μια μάζωξη (ιδέα της Έφης Καλομοίρη) και την υλοποιήσαμε. Έπεσε μεγαλύτερο βάρος σε μένα. Χαρά μου ήταν να σας τηλεφωνώ και να ακούω την έκπληξή σας. Δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω με όλους. Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Πολλοί ανταποκρίθηκαν και με βοήθησαν. Αυτοί λοιπόν που είμαστε απόψε εδώ, ας γίνουμε έφηβοι. Μια χαρά παιδιά είμαστε άλλωστε (εμπλουτισμένοι με χοληστερίνη, ζάχαρο, κιλά, φαλακρίτσες, γκρίζα μαλλιά…. και πολλά άλλα κατάλοιπα  των χρόνων μας).

Ας μοιραστούμε τις εμπειρίες και ας διασκεδάσουμε. Η ζωή είναι αυτή που είναι! Ας την παίρνουμε όπως είναι και ας προχωράμε! Ας ξαναγίνουμε 18αρηδες και ας ξεχαστούμε σε ανέμελα χρόνια.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω όσους με βοήθησαν σε αυτό το αντάμωμα ψυχής. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Θα ήταν παράληψη μου να μην ευχαριστήσω το Νίκο Μεταξιώτη, που με βοήθησε στη διοργάνωση και είναι ο άνθρωπος που απαθανάτισε τη συνάντηση. Ο αφανής ήρωας.»

Έκλεισε η βραδιά με καλό φαγητό, συγχαρητήρια στη Χαρούλα (ταβέρνα ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ) χορό, ανέκδοτα, γέλια, αλλά και μεγάλη συγκίνηση.

Έδωσαν ραντεβού για το 2021. Σύνολο παρόντων 70 άτομα. Ας είναι καλά να ξαναβρεθούμε.

Υ.Γ. Ευχαριστούμε όλοι οι συμμαθητές τη Βιβή Τσιντσίνη για τη βοήθειά της σε αυτή την προσπάθεια.