ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 20-8-2016

Ίσως γι’ αυτό, Ελλάδα μου,

πρέπει να σε φοβούνται:

Στον Ύμνο, τα «χρυσά» παιδιά

κλαίνε και συγκινούνται.

«Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια / για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι. / Κάτω απ’ τη γλώσσα του κρατεί τους βόγκους και τα ζήτω / κι αν κάνει πως τα τραγουδεί ραγίζουν τα λιθάρια.» Αυτοί οι μελοποιημένοι στίχοι, από τα «Λιανοτράγουδα» του Γιάννη Ρίτσου μου έρχονται διαρκώς στο νου, αυτές τις μέρες, βλέποντας τις επιτυχίες των παιδιών της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο. Το μήνυμα που εκπέμπουν είναι ηχηρό και πολυσήμαντο, σε κάθε άκρη του πλανήτη.

Πώς χαλάνε έτσι τη …μανέστρα της ημι-επίσημης θολής αριστερίστικης (και όχι της γνήσιας αριστερής) υποκουλτούρας τα δυο -μέχρι στιγμής- χρυσά Ελληνόπουλα των Ολυμπιακών αγώνων του Ρίο; Πού ακούστηκε (για τα καινά δαιμόνια της «λογικής» Φίλη, ας πούμε), Κορακάκη και Ταμπάκος να κλαίνε από συγκίνηση, όταν ανακρούεται ο Εθνικός μας Ύμνος, την ώρα της απονομής, την ώρα που η προσωπική τους παλικαριά ανεβάζει την αθλητική Ελλάδα στο υψηλότερο βάθρο του κόσμου;

Ποιο είναι το τεράστιο μήνυμα και ο ανεκτίμητος συμβολισμός που στέλνουν παντού με τη στάση τους, οι νέοι μας Ολυμπιονίκες; Ότι τα νιάτα της Πατρίδας, προδομένα, φτωχοποιημένα, άνεργα, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, παρά την φαυλότητα που κληρονόμησαν από εμάς, παρά την απουσία της κρατικής βοήθειας από την προετοιμασία τους για τους αγώνες, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, σταθερά και εδραία, κόντρα στις φήμες της δήθεν απαξίωσής τους, με τα ίδια γονίδια των προγόνων τους, με την ίδια φλόγα αγάπης για την Ελλάδα. Παρά τα εγκλήματα των δανειστών και πολλών επίορκων πολιτικών μας, που ψαλιδίζουν μεθοδικά το μέλλον και τις ελπίδες τους, τα νέα παιδιά επιμένουν, αντιστέκονται κι είναι βέβαιο ότι -πάνω στο γύρισμα του τροχού- θα χτίσουν μια καινούργια Ελλάδα, πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη, πολύ πιο ισχυρή. Όποτε χρειαστεί, ακόμη και μέσα στην καθημερινότητά μας, όλα τα παιδιά -όχι μόνο οι κορυφαίοι αθλητές μας- καταρρίπτουν διαρκώς τον επαίσχυντο μύθο, περί της «γενιάς του φραπέ και του μάλμπορο». Και αυτό είναι ο πιο καρπερός «σπόρος» για την Πατρίδα, η πιο θερμή «ηλιαχτίδα» για την πορεία της.

Για μια «χεριά» του Ολλανδού έχασε το χρυσό μετάλλιο, στα 10 χιλιόμετρα μαραθωνίου θαλάσσης, ο τεράστιος Έλληνας μάγκας που ακούει στο όνομα Σπύρος Γιαννιώτης. Κι όταν ο Κούβελος (σύζυγος της Ντόρας Μπακογιάννη, θυμίζω) και οι υπόλοιποι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής έκαναν ένσταση, μήπως και κερδίσουν στα χαρτιά το πρώτο μετάλλιο, ο ίδιος ο «αργυρός» Σπύρος απαίτησε να «παγώσουν» την ένσταση, αναγνωρίζοντας τη νίκη του αντιπάλου του. «Αρχαίο Πνεύμα, αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού…»

Διάβασα κάπου, ότι ηλικιωμένος επιβάτης σε αστικό λεωφορείο μεγαλούπολης, απαιτώντας να βρει κάθισμα, «άρχισε να τα βάζει με την νεολαία και το σεβασμό που θα ήθελε να του δείχνουν οι νέοι για να κάτσει.» Δεν είχε εντελώς άδικο, αλλά ήταν αρκετά επιθετικός προς όλους και γενικά προς την κοινωνία, λέγοντας εκφράσεις όπως: «Σήμερα οι νέοι δεν σέβεστε τίποτα, χάθηκε ο σεβασμός από την κοινωνία μας, οι νέοι σήμερα δεν υπολογίζετε τίποτα. Ούτε τους γονείς σας να βλέπατε όρθιους, δεν θα σηκωνόσασταν» και -γενικότερα- όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα έλεγε όλο και περισσότερα βαριά λόγια. Εκείνη την ώρα πετάχτηκε ένα παλικάρι που ήταν όρθιος και φαινόταν αρκετά σοβαρός και μετρημένος. Προφανώς φοιτητής, αφού κρατούσε βιβλία και η ηλικία του με τα λεγόμενά του δεν έμοιαζαν να είναι από μαθητή. Του απάντησε λοιπόν με πολύ σεβασμό: «Κύριε, να σας πω λίγο; Σας ακούω πάνω από πέντε λεπτά να τα βάζετε με την νεολαία και γενικά με την κοινωνία. Θέλω απλά να σας θυμίσω, ότι την κοινωνία αυτή εσείς την φτιάξατε. Εσείς τόσα χρόνια μας μάθατε να σκεφτόμαστε μόνο το σήμερα και τον εαυτό μας, με τις επιλογές σας. Η γενιά σας τόσα χρόνια φιλούσε κατουρημένες ποδιές, για να χωθεί σε μια θεσούλα και να χώσει ο καθένας το παιδί του, τη νύφη του, τον γαμπρό του και καμιά 15αριά ξαδέρφια, αδιαφορώντας για το αν αξίζουν να μπουν, για το αν αύριο τα πράγματα δεν θα είναι έτσι όπως ήταν χθες. Η γενιά σας είναι αυτή που ψήφιζε πάντα ανθρώπους χωρίς καμία αξία, να μας κυβερνάνε, αλλάζοντας τις αρχές της κοινωνίας, την Ιστορία, την παιδεία, την παράδοση. Η γενιά σας είναι αυτή που μας έμαθε στη μίζα και την πίσω πόρτα. O σεβασμός, κύριε, κερδίζεται – δεν απαιτείται. Κ εσείς προσωπικά αυτοχαρακτηρίζεστε ηλικιωμένος, μόνο και μόνο για να καθίσετε. Φαίνεστε μια χαρά και υγιής. Αν όμως το ζητήσετε αυτό από κάποιον ευγενικά, είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν θα σας πει όχι. Το βασικό όμως είναι ότι, επειδή ο σεβασμός κερδίζεται όπως προείπα και η δική σας η γενιά παραδίδει μια διαλυμένη χώρα, μέσα στη ρεμούλα, την κομπίνα και τη βρώμα, που οι νέοι παλεύουμε να αλλάξει προς το καλύτερο για τον αύριο τον παιδιών μας και όχι το δικό σας. Στο πρόσωπό σας εγώ βλέπω αυτόν που έχει καταδικάσει για χρόνια, σύμφωνα με τις κομματικές του ορέξεις και τις επιλογές του και -δυστυχώς- σήμερα οι νέοι δεν μπορούν να σεβαστούν τον δήμιό τους .» (Σ.Σ. Όσοι είμαστε σε ηλικίες άνω των 40 ετών, καλύτερα είναι να σκεφτούμε λίγο τα παραπάνω, παρά να σχολιάσουμε…)

Με νέες καραβιές προσφύγων, από την Τουρκία στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, πληρώνουμε το αποτυχημένο (ή στημένο) πραξικόπημα στην Τουρκία και τα νέα κολπάκια του Ερντογάν, που εκβιάζει ποικιλοτρόπως την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και χωρίς αυτήν τη νέα μπόρα, ο Ελληνικός τουρισμός στους συγκεκριμένους προορισμούς ήδη δοκιμάστηκε σκληρά φέτος -λόγω του προσφυγικού- και οι επαγγελματίες του είδους είναι σε απόγνωση. Αλλά, αφού δεν νοιάζεται η …Κυβέρνηση, δεν χρειάζεται να το κάνετε ζήτημα κι εσείς…

Την περασμένη Τρίτη στη Λέσβο, σε εφαρμογή της συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, βρίσκονται εγκλωβισμένοι 4.001 άτομα. Στη Χίο 3.072 και στη Σάμο 1.077. Συνολικά στα νησιά του βορείου Αιγαίου βρίσκονται εγκλωβισμένοι τουλάχιστον 8.150 πρόσφυγες ή μετανάστες.

Αίρεται η εξαίρεση των αγροτών και, εφόσον δεν υπάρξει τροποποίηση του νέου ασφαλιστικού νόμου, οι νέοι συνταξιούχοι του ΟΓΑ καλούνται να μεταβιβάσουν την αγροτική τους περιουσία και να εκχωρήσουν τα δικαιώματα της ενιαίας ενίσχυσης, βάσει των οποίων λαμβάνουν τις επιδοτήσεις. Σε άλλη περίπτωση, οι συντάξιμες αποδοχές θα μειώνονται κατά 60%. Άρα, κλείνει και αυτή η «τρύπα» για τους πιο ηλικιωμένους αγρότες, που δουλεύουν (και …πεθαίνουν) μέσα στο χωράφι τους, μήπως και συμπληρώσουν το ατομικό και οικογενειακό τους εισόδημα, στα …ψίχουλα που τους δίνει -αντί σύνταξης- ο ΟΓΑ.

«Μόνο το γεγονός ότι έχουν επιστρέψει στην Κάρλα 181 είδη πουλιών, μαζί με 13 νέα είδη ψαριών αποδεικνύει ότι το πολυσύνθετο αυτό έργο (περιβαλλοντικό, αρδευτικό, υδρευτικό, πολιτιστικό, τουριστικό) είναι πραγματικά έργο ζωής για την περιοχή», λέει ο Περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός. «Σ’ αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε αυτονόητο ότι οφείλουμε όλοι μας να προσεγγίζουμε το θέμα της Κάρλας με υπευθυνότητα, ευαισθησία, νηφαλιότητα και όχι διάθεση πρόσκαιρης εντυπωσιοθηρίας.» Εκείνο που πρέπει να γίνει πάντως, είναι να ολοκληρωθεί το έργο τάχιστα, να συμπληρωθεί με το απαιτούμενο νερό η πρώην λίμνη, για να μην πεθαίνουν -όπως σήμερα- κατά εκατοντάδες σπάνια είδη πουλιών και τα ψάρια, από τις τοξίνες του λιγοστού νερού. Αυτός ο υγροβιότοπος να γίνει αμέσως σωστός και φιλόξενος για την άγρια πανίδα.

Ανακοινώνονται σε λίγα 24ωρα και οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την αντίστροφη ημερολογιακή μέτρηση για τη νέα εκπαιδευτική χρονιά σε όλες τις βαθμίδες. Άντε λοιπόν, σιγά – σιγά να ετοιμαζόμαστε και έκαστος των …κατεργαράκων να πάει στον πάγκο του.

Ο χειριστής του ταχύπλοου σκάφους, που εμβόλισε τη λάντζα έξω από την Αίγινα και πήρε στο λαιμό του 4 ζωές, ενώ τραυμάτισε κι άλλους 6 αθώους και ανύποπτους ανθρώπους, είναι 78 ετών!!! Σύμφωνα δε με tovima.gr, ο ίδιος επικαλέστηκε πρόβλημα υγείας και μάλιστα, όταν οδηγήθηκε στο Λιμεναρχείο για ανάκριση, ζήτησε από τους αξιωματικούς να μην τον ακουμπήσουν, γιατί πάσχει από μολυσματική νόσο. Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά… Ακόμη και στην περιοχή μας βλέπω αρκετούς υπερήλικες …ταλιμπάν, να οδηγούν (όπως …μπορούν) κάθε είδους όχημα – καρμανιόλα.

Έλεος πια… Μας πονάνε τα μάτια μας… Απευθύνομαι σ’ εκείνους κι εκείνες (έχουν όντως μειωθεί αισθητά) που επιμένουν να στέλνουν μηνύματα ή κάνουν αναρτήσεις στο διαδίκτυο, γράφοντας σε Greeklish… Δεν καταλαβαίνετε ότι πια είστε ντεμοντέ; Δεν κατανοείτε, ότι η Ελλάδα, ο Ελληνισμός, η γλώσσα μας είναι μια πραγματική μόδα που δεν θα ξεπέσει ποτέ; Δεν ξέρετε ότι και μόνο η απαγγελία του Ελληνικού αλφαβήτου είναι ένας αρχαίος ύμνος προς το Φως; Δεχθείτε επιτέλους, ότι προτιμούμε τα Ελληνικά σας, έστω κι αν είναι εντελώς ανορθόγραφα. Γιατί έστω κι έτσι, είστε Έλληνες και Ελληνίδες που επιμένετε με πείσμα και υπομονή και όχι …καρακιτσαριά που καταφεύγετε σε μια ακατανόητη γλώσσα, που -αν μη τι άλλο- προκαλεί θυμηδία και εκνευρισμό στο κοινωνικό σύνολο.

Το ΣΔΟΕ, που εφορμάει για ελέγχους ακόμη και στους πάγκους των πανηγυριών, μπαίνει άραγε και στους ναούς ή επιλέγει ποια φοροδιαφυγή θα κυνηγήσει και ποια όχι;

Ακούω συνέχεια κάποιες «κουφές» ευχές (και πέφτουμε όλοι στην παγίδα) του τύπου: «Καλό Παράδεισο» ή π.χ. «Καλή Παναγιά» κτλ. Κι αναρωτιέμαι: Υπάρχει …κακός παράδεισος; Υπάρχει …κακιά Παναγιά;

Και -δυστυχώς- μια πολύ κακή είδηση: Μετά το Δεκαπενταύγουστο, τέρμα για φέτος τα τριήμερα των αργιών.

Εκεί που σ’ αγαπάνε δεν είναι ποτέ νύχτα.

Και για να ‘μαστε τίμιοι, το παιδί που κρύβω μέσα μου κοντεύει να φτάσει την …ηλικία μου.

«Δραπετεύω» για λίγες μέρες για μια …φευγαλέα ξεκούραση και κυρίως χαλαρωτικό ψαρεματάκι. Σκέφτηκα προς στιγμήν, να διαλέξω ανάμεσα σε Μύκονο, Σαντορίνη, Σποράδες, Κυκλάδες κτλ., αλλά επειδή είμαι γνωστός …σνομπ, θα προτιμήσω διακοπές στον τόπο μου και συγκεκριμένα στο Αχίλλειο. Θα αποφύγω και λίγο το …εκνευριστικό -για μένα προσωπικά- παζάρι (αλλά θα φάω χαλβά). Χε, χε…