- 23 Μαΐου, 2016
Η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη μορφή βίας (Μαχάτμα Γκάντι) – Γράφει ο Κώστας Πανταζώνας, Έμπορος – έκδοση 21-5-2016
Μέχρι πριν λίγο καιρό, η Ελλάδα ήταν μια από τις πιο αφιλόξενες χώρες για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη της υγιούς μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της ραχοκοκαλιάς δηλαδή της ελληνικής κοινωνίας.
Μετά όμως από την ταφόπλακα του τελευταίου ασφαλιστικού – φορολογικού νομοσχεδίου με τις καταστρεπτικές διατάξεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι ξεκάθαρο πως το εμπόριο πλέον στη χώρα μας βρίσκεται υπό διωγμό.
Η κυβέρνηση της “αριστεράς” οδηγεί τους ελεύθερους επαγγελματίες στον θάνατο με τις αδιέξοδες πολιτικές που συνεχίζει να εφαρμόζει και αυτή.
Μέτρα όπως η προκαταβολή φόρου, η αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, οι δυσβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές, ο ανύπαρκτος τραπεζικός δανεισμός, σε συνδυασμό με την μηδενική αγοραστική δύναμη της μεγάλης πλειοψηφίας των καταναλωτών, καταδικάζουν τον εμπορικό κόσμο στα λουκέτα και χιλιάδες εργαζόμενους σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην ανεργία.
Δεν είναι όμως μόνο τα λουκέτα. Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν εγκατασταθεί στα γειτονικά κράτη (Σκόπια, Βουλγαρία κλπ) προκειμένου να επιβιώσουν και να γλιτώσουν το ανελέητο κυνηγητό, τις ποινικές δίκες και τις κατασχέσεις για χρέη προς την Εφορία, τα Ταμεία και τις Τράπεζες.
Χρέη που, αν έμεναν στην Ελλάδα, δεν είχαν καμιά πιθανότητα να αποπληρώσουν, σε όσες ρυθμίσεις κι αν υπαχθούν.
Κι αυτό γιατί καμιά ρύθμιση των χρεών σε δόσεις δεν έχει νόημα και αποτέλεσμα, όταν δεν υπάρχει εισόδημα, όταν είναι άδεια η ταμειακή μηχανή.
Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του ανέλαβαν την διακυβέρνηση, λέγοντας ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Δυστυχώς, ούτε Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης υπήρχε, ούτε περήφανη διαπραγμάτευση υπήρχε, ούτε κόκκινες γραμμές υπήρχαν, ούτε εναλλακτική στρατηγική υπήρχε, ούτε η παραμικρή αίσθηση ευθύνης και καθήκοντος υπήρχε.
Υπήρχε μόνο η μεγάλη δίψα για τις καρέκλες της εξουσίας, τις οποίες και σκοπεύουν να διατηρήσουν με κάθε τρόπο, όσο περισσότερο μπορούν.
Εφτασε μάλιστα ο κ. Τσίπρας να κάνει στη Βουλή την απίστευτη δήλωση πως “είχαμε αυταπάτες για τους Ευρωπαίους”.
Οι δικές σας αυταπάτες κ. Τσίπρα έγιναν εφιάλτες για τον ελληνικό λαό. Εκμεταλλευτήκατε τη λέξη “ελπίδα” για να κατακτήσετε την εξουσία. Αυτές δεν είναι αυταπάτες κ. Τσίπρα, αυτές είναι απάτες συνειδητές προς τον κόσμο που σας πίστεψε και σας βλέπει τώρα να εφαρμόζετε τα εντελώς αντίθετα απ’ αυτά που υποσχόσασταν όταν ήσασταν στην αντιπολίτευση.
Στον εμπορικό κόσμο δεν απομένει καμιά άλλη επιλογή από το να αντιληφθούμε την τραγική μας θέση και ν’ αγωνιστούμε να την αλλάξουμε.
Να αντισταθούμε, όσοι απομείναμε, να απαιτήσουμε μια εντελώς διαφορετική πολιτική, που θα δίνει προοπτική και βιωσιμότητα στο επάγγελμά μας και όχι χρέη, κατασχέσεις και λουκέτα.
Μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, μέσα από τους Συλλόγους, μέσα από την ΕΣΕΕ, να υψώσουμε ανάχωμα στην καταστροφή, να διεκδικήσουμε ένα μονοπάτι για ανάπτυξη έξω από τον δανεισμό και τα μνημόνια. Να ανοίξουμε ένα μονοπάτι στην αρχή, που θα μπορέσει να γίνει δρόμος αργότερα.
Η επιλογή είναι δύσκολη, αλλά είναι ο μόνη που υπάρχει, αν θέλουμε να υπάρξουμε.
Κανείς δεν πρόκειται να προστατεύσει το επάγγελμά μας, τη ζωή μας.
Μπροστά μας είναι η πραγματικότητα για να διεκδικήσουμε μια δεύτερη ευκαιρία για ένα βιώσιμο εμπόριο.