Η ατζέντα του «Λαού» του Αλμυρού – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη – έκδοση 9/4/2016

Κόβεται… η νερο-διαφυγή;

Ναι, κυρία μου, το ξέρεις καλά.. Κάποια πράγματα δεν κόβονται ποτέ. Όπως ας πούμε το sex και η νερο-διαφυγή. Να σπαταλάς και να μη πληρώνεις. Να έχεις πολλά κυβικά και να ορκίζεσαι ότι ποτίζεις δυο γλάστρες… Βέβαια θα μου πεις, πότισες τις γλάστρες, να μη πλύνεις και λίγο τις αυλές, να μην ξεπλύνεις λίγο και τ’ αυτοκίνητο… ε, και αφού το ‘βγαλες έξω το λάστιχο, να μη καθαρίσεις και το πεζοδρόμιο και μιας και έφτασες το οικοπεδάκι δίπλα από την αυλή, απότιστη θα αφήσεις την κατσίκα; Για δεν έχουν ψυχή, οι κοτούλες του γείτονα;

Στα χλωρά ποτίζονται και τα ξερά

Το παραποιήσαμε λιγάκι, γιατί μαζί με όσους πρέπει να πληρώσουν -αυτούς δηλαδή, που μπερδεύουν το λάστιχο με τον βασιλικό του παπά που αγιάζει και τα καταβρέχουν όλα-, πρέπει να πληρώσουν σε μεγάλες κλίμακες και όσοι πήραν λογαριασμό 4 σε 1. Ξέρω, ξέρω, βλέπετε πολύ τηλεόραση και  νομίζατε ότι ισχύει, το δεν παίρνεις λογαριασμό, δεν δίνεις λογαριασμό.

Όοοοχι, Αλμυριωτάκι μου… μόνο για το καρτο-κινητό ισχύει. Σ’ αυτή την πόλη, όλα πληρώνονται.

«Έγραψε» ο Σουρπιώτης παππούς

«Έγραψε» ο Σουρπιώτης παππούς, καθώς σε ερώτησή μου, αν κατάλαβε τις χρεώσεις στον λογαριασμό της ΔΕΥΑΑΛ, απάντησε: ποιος θέλει να καταλάβει; Το θέμα είναι να μην πληρώσουμε.

Εξηγείστε όσο θέλετε και αναλύστε τον λογαριασμό ακόμη περισσότερο, το ρητό θα σας προλάβει… Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

ΣΥΡΙΖΑ: φάτε την σκόνη μας… γάλακτος

Το θυμόσαστε το γιαουρτάκι με την πέτσα… σαν αυτό του Βούλγαρη που το απολαμβάνεις μπουκίτσα – μπουκίτσα ή του κλέβεις τη λίπα και αφήνεις το υπόλοιπο για όσους άργησαν; Ε, αυτό, θα το θυμάστε και θα γλύφεστε… Εγκρίνει το ΣΥΡΙΖΑ τη δημιουργία γιαουρτιού, από γάλα σε σκόνη. Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια μέρα όταν θα ξυπνήσουμε να διαμαρτυρηθούμε θα μας πουν… «φάτε τη σκόνη μας τώρα».

Μάθανε πως τ’ αλλάξαμε, πλακώσανε κι οι Τσέχοι

Έμαθαν τσοπάνη μου για τη σκόνη γάλακτος οι Τσέχοι και μπούκαραν στην διακόρευση του ελληνικού γιαουρτιού. Σου λέει εγώ αγοράζω γάλα ελληνικό σε σκόνη, άρα μπορώ να κάνω και γιαούρτι ελληνικό και να το πλασάρω στην αγορά ως Ελληνικό made inΤσεχία.

Παράλογοοοο; Δεν απαντάει. Άρα λογικό;

Και που ξέρω, Τσέχα μου, τίνος σκόνη είναι; Θα έχει ονοματεπώνυμο; Θα λέει από την αγελάδα του Μήτσιου την Μανδάλω, από την Ανάβρα, δίπλα από την κιβωτό του Δευκαλίωνα;

Μωρέ γιαουρτάκι στη μούρη θέλουνε και να τους τρίψουμε και την πέτσα στο τέλος, να καταλάβουν τι θα πει ελληνικό γιαούρτι.

Να χουμε να λέμε

Μερικές επιτροπές και αναπτυξιακές γίνονται για να ‘χουμε να λέμε. Σα να λέμε εικονική πραγματικότητα.  Αναπτύσσουν το… τίποτε, που θα μπορούσε να γίνει, πολλά. Αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει πραγματικά, είναι ότι συνεδριάζουν και συμφωνούν χωρίς πρακτικά, χωρίς συναντήσεις και πολλές φορές, χωρίς να μιλάνε. Μιλάμε για εγκεφαλική επικοινωνία… Δεν ξέρω όταν συναντιούνται στον δρόμο, ως άσπονδοι φίλοι πλέον, αν επικοινωνούν και με τη γλώσσα του σώματος.