- 22 Ιανουαρίου, 2016
ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 16-1-2016
Με τους χιονιάδες που’ ρχονται
πήραν φωτιά τα …τζάκια.
Όπως με νέους αρχηγούς…
Φωτιά απ’ τα …μπατζάκια.
Αν όλες τις προηγούμενες φορές του παρελθόντος οι αγρότες είχαν κάποιους σοβαρούς λόγους να βγουν στους δρόμους και στα μπλόκα, για να διαμαρτυρηθούν, τώρα οι τέτοιου είδους κινητοποιήσεις προβάλουν ως μονόδρομος. Όσα απεργάζεται η Κυβέρνηση σε βάρους του αγροτικού επαγγέλματος και του εισοδήματος γεωργών και κτηνοτρόφων, οδηγούν στη πτώχευση πολλές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και φαντάζουν ως πολλαπλή πισώπλατη «μαχαιριά» στο αγροτικό εισόδημα, ειδικότερα των μικρο-κληρούχων. Και όσα εξυφαίνονται για τη φορολογία των αγροτών, τον ΟΓΑ, τις ασφαλιστικές εισφορές τους, τους ΦΠάδες και τη διόγκωση του κόστους παραγωγής, μόνο τυχαία δεν είναι, αφού όλα δείχνουν ότι η Κυβέρνηση υπολόγισε και πρόβλεψε το κύμα των αντιδράσεων που διαμορφώνεται σιγά – σιγά. Αλλιώς πώς φρόντισε, άραγε, να αυστηροποιήσει τις ποινές (προκαταβολικά) για …παρακώλυση συγκοινωνιών;
Δυστυχώς για όλους, όμως, μια πιθανή κατάρρευση του αγροτικού τομέα φαντάζει σαν …πιστολιά στον κρόταφο της ίδιας της χώρας και ανάξια λύση, μόνο και μόνο για να χαϊδέψουμε τα «γούστα» λιτότητας των δανειστών. Ο κ Τσίπρας που πρόσφατα «τιμήθηκε» ιδιαίτερα με τις ψήφος των αγροτών, κάνει λάθος να βάλει βαθιά το χέρι του στο ήδη ισχνό αγροτικό πορτοφόλι. Και θα το πληρώσει πολιτικά (είναι βέβαιο). Το κακό είναι, ωστόσο, ότι πολλαπλάσια θα το πληρώσει η ίδια η χώρα.
Πολλές προσδοκίες γεννάει, στο μεγαλύτερο τμήμα των κεντροδεξιών, η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι βέβαια και λίγοι εκείνοι, που αντιδρούν αρνητικά, με τη διαπίστωση, ότι τα πολιτικά «τζάκια» της χώρας ανακυκλώνονται διαρκώς, προβλέποντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι «μια από τα ίδια». Ο καιρός θα δείξει, αν και για τη σωτηρία της χώρας δεν υπάρχει πλέον καιρός και χρόνος. Φτάσαμε στο ναδίρ και στο σημείο μηδέν.
Ανάποδο μήνυμα, ωστόσο, έστειλε η Νεοδημοκρατική κάλπη της Μαγνησίας, όπου υπερψηφίστηκε ο Μεϊμαράκης. Στον Αλμυρό ειδικότερα ο …μουστάκιας πήρε το 56,4% των ψήφων, έναντι 43,6% του πανελλαδικού νικητή. Σε όλο το Δήμο Αλμυρού η διαφορά ήταν συντριπτική: Σε σύνολο 784 έγκυρων ψήφων, ο Μεϊμαράκης πήρε τους 505 (ποσοστό 64,15%) και ο Μητσοτάκης 279 ψήφους (35,85%).
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ της ΝΔ Μαγνησίας Γιώργος Κίτσιος, σε Βολιώτικες εφημερίδες, η διαδικασία των εκλογών έγινε ομαλά και χωρίς προβλήματα, αν και άγνωστοι έβαλαν …σιδηρόστοκο στην κλειδαριά της κεντρικής εισόδου του Εργατικού Κέντρου Βόλου, όπου διεξάχθηκε η ψηφοφορία. Επίσης, έριξαν κόλλα και διαλυτικό στο πεζοδρόμιο, για να εμποδίσουν τη διαδικασία. Τελικά, η είσοδος για τις εκλογές στο ΕΚΒ και η πρόσβαση στην κάλπη στα τέσσερα εκλογικά κέντρα, που βρισκόταν στο κτίριο, έγινε από τη διπλανή είσοδο, ενώ η πόρτα άνοιξε αργότερα, με κλειδαρά. Για τη δολιοφθορά ενημερώθηκε και η Αστυνομία και μάλιστα το πρωί της Κυριακής, πριν αρχίσει η εκλογική διαδικασία, έγινε έλεγχος στην αίθουσα του ΕΚΒ, από σκύλο ανίχνευσης εκρηκτικών ουσιών.
Θα έλεγα ότι ο …σιδηρόστοκος είναι συνυφασμένος με τη νεότερη πολιτική μας ιστορία και ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με τις εκάστοτε επιλογές πολλών ψηφοφόρων. (Κλειδαράς δεν βρίσκεται).
Νέο ιστορικό ρεκόρ θανάτων στην Ελλάδα το 2015. Πάνω από 121 χιλιάδες, σύμφωνα με τα στοιχεία των ληξιαρχείων της χώρας. Για την ακρίβεια 121.292 θάνατοι. Το ίδιο έτος είχαμε 92.405 γεννήσεις. Νέο ιστορικό ρεκόρ καθόδου. Κι έτσι μόνο μέσα στο 2015 ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 28.887. Δηλαδή, είναι σαν να εξαφανίστηκε μέσα σ’ ένα χρόνο μια πόλη σαν τα Γιαννιτσά της Μακεδονίας. Ε, δεν πρέπει και να ανησυχούμε, αφού ολοένα και «μπολιάζει» τον πληθυσμό μας η ανεξέλεγκτη εισροή …μεταναστών.
Απορώ πως δεν ξεφύτρωσαν ακόμη (τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις) φροντιστήρια …αραβικών γλωσσών, για να μαθαίνουν τα παιδιά μας μια γλώσσα, χρήσιμη για το σκοτεινό τους μέλλον. Σε λίγα χρόνια, δεν θα μπορούμε να συνεννοηθούμε με το διπλανό μας, το γείτονα, στις καθημερινές συναλλαγές μας κ.ο.κ. Άσε που εκεί που οι Κυβερνητικοί φωστήρες κινούνται να καταργήσουν τα θρησκευτικά από τα σχολεία, μήπως είναι πιο …φιλοπρόοδο να εισάγουν και τη διδασκαλία του …κορανίου. Μα, τον …Αλλάχ…
Ένας άλλος «πόλεμος» φαίνεται να ξεσπάει, με αφορμή την επικείμενη αξιολόγηση στο Δημόσιο. Στελέχη της αντιπολίτευσης δυσπιστούν επί των αλλαγών, εκτιμώντας ότι πίσω από τα μεγάλα λόγια και τις προωθούμενες ρυθμίσεις υποκρύπτεται η …αξιοκρατική επιλογή στελεχών που πρόσκεινται στην κυβέρνηση. Παράλληλα, στελέχη που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ δυσανασχετούν από την… ανάποδη, θεωρώντας ότι δεν αρκεί να τοποθετηθεί κάποιος προσοντούχος τεχνοκράτης σε θέση ευθύνης, για να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Εκτιμούν ότι οι επικεφαλής σε θέσεις – κλειδιά, πέρα από τα προσόντα, πρέπει -τουλάχιστον μέχρι να απεμπλακεί από τα πελατειοκρατικά γρανάζια του παρελθόντος το Δημόσιο- να έχουν συναντίληψη με την πολιτική στόχευση της κυβέρνησης, ώστε να μην προκύπτουν «δολιοφθορές» εναντίον επιλογών της. Επιμύθιο; Το «τι έχεις, Γιάννη – ‘τι ‘χα πάντα» ή …πελάτες μουυυυ… Αν η πελατοκρατία δεν ήταν τραγική, θα ήταν για γέλια…
Θυμάστε εκείνο το προεπαναστατικό δημώδες που έλεγε: «Ακόμα τούτ’ η άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι, καημένη Ρούμελη, όσο να ‘ρθει ο Μόσχοβος, ραγιάδες, ραγιάδες, να φέρει το σεφέρι, Μωριά και Ρούμελη.»; Αυτό μου θυμίζει στις μέρες μας η Πουτινο-λαγνεία πολλών, που περιμένουν τους Ρώσους να βάλουν τάξη στην ταραγμένη «γειτονιά» μας, να υπερασπιστούν την Ελλάδα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, να φρενάρουν τον επεκτατισμό του Τούρκου. Αδύναμη οικονομικά η Ελλάδα, χορεύει στον ταμπουρά της Τρόικας και των δανειστών και, όχι μόνο δεν μπορεί να διεκδικήσει κάτι στη διεθνή σκακιέρα, αλλά αγωνιά (κρυφά ή φανερά) και για τα κεκτημένα της. Και όσοι (Ευρωπαίοι και Αμερικανοί κυρίως) μοιράζουν την τράπουλα των συμφερόντων τους, όχι μόνο μας αγνοούν, αλλά μάλλον παίζουν το πόκερ τους πάνω στις πλάτες μας.
Η τρομοκρατία που «πλησιάζει στην Ελλάδα και στοχεύει τουρίστες» προκαλεί ανησυχία στην ΕΛ.ΑΣ. -και όχι μόνο- μετά την αιματηρή βομβιστική επίθεση σύρου καμικάζι στο πλέον τουριστικό τμήμα της Κωνσταντινούπολης, κοντά στην Αγια Σοφιά και στο Μπλε Τζαμί και μάλιστα πρωί, που ξεκινούν την περιήγησή τους τα γκρουπ των τουριστών. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. σημειώνουν ότι «δεν μπορεί πλέον να αποκλεισθεί να υπάρξει παρόμοια επίθεση στη χώρα μας με στόχο ξένους επισκέπτες κυρίως από χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ και άλλες που έχουν μπει στο στόχαστρο του ISIS». Τονίζουν ωστόσο και τη σημαντική παράμετρο ότι στη γείτονα χώρα είναι πιο εύκολες οι επιθέσεις λόγω του ότι τα όπλα και τα εκρηκτικά είναι πιο «εύκολα» να βρεθούν και να διακινηθούν, σε σύγκριση με ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό μας έλειπε, τώρα;… Ο τουρισμός στη Ελλάδα πρέπει να προστατευτεί ως κόρη οφθαλμού, αφού είναι το μόνο αξιόπιστο και προσοδοφόρο εθνικό κεφάλαιο, που μπορεί κάπως να μας ξελασπώσει.
Έγραφα πρόσφατα για τα τζάκια ή τις ξυλόσομπες και το συχνό κίνδυνο πυρκαγιών. Και στον Αλμυρό χρειάστηκε να παρέμβει η Πυροσβεστική, για να αντιμετωπίσει έγκαιρα -ευτυχώς- παρόμοια προβλήματα.
Κάποιοι ανεκδιήγητοι διαιτητές -ειδικότερα στις μικρότερες κατηγορίες του τοπικού μπάσκετ- με τα φαλτσο-σφυρίγματά τους αλλοιώνουν αποτελέσματα και καταδικάζουν ομάδες που προσπαθούν φιλότιμα, όπως το έπαθαν τις προάλλες οι «γερόλυκοι» της Δήμητρας Ευξεινούπολης. Είναι το άθλημα τέτοιο, που αν σφυρίξει κάποιος άσχετος δυο – τρεις τεχνικές ποινές, δώσει και κάποια ανάποδα φάουλ, τελειώνει άδοξα το «πανηγύρι». Κάτι ανάλογο έγινε και στην Ευξεινούπολη, στο ποδόσφαιρο, με τον ρέφερι εκεί να παίζει τις …πιτσικουλιές, για ένα πέναλτι υπέρ του Άθλου, που αρχικά δόθηκε, αλλά τελικά δεν δόθηκε. Κρίμα όμως… Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, που προσπαθεί να σταθεί μακριά από τις ύποπτες σκοπιμότητες του επαγγελματικού, δεν μπορεί να σταθεί με αδικίες, έστω κι αν προέρχονται από απειρία των «αρχόντων» του παιχνιδιού. Το χειρότερο είναι, ότι οι διαιτητές που αδικούν σπάνια τιμωρούνται. Οι βλακείες τους, αν κι έχουν σοβαρές αγωνιστικές επιπτώσεις, αλλά αποκαρδιώνουν και τους ερασιτέχνες που αγωνίζονται, περνάνε ήσυχα και φεύγουν, μέχρι να …επαναληφθούν.
Και μιας που αναφερθήκαμε στα αθλητικά, με αφορμή την οικονομική κατάρρευση του Ολυμπιακού Βόλου και τη φυγή πολλών ποδοσφαιριστών του, στη μέση της αγωνιστικής περιόδου, φουντώνουν πάλι τα σενάρια για μια νέα, πιθανή συγχώνευση των ερυθρολεύκων με ομάδα της Μαγνησίας. «Λογικό», αν δει κανείς την πρόσφατη αθλητική ιστορία του Ολυμπιακού. Το θέμα είναι, ότι με τη σχετική σπερμολογία, τα …σκάγια παίρνουν αθλητικούς παράγοντες και ομάδες της περιοχής Αλμυρού !!! Και υπηρετώντας προσωπικά επί 18 συναπτά έτη την τοπική ενημέρωση (και εξ όσων γνωρίζω γύρω από το Μαγνησιώτικο αθλητισμό), ένα έχω να πω, σε όσους ντόπιους οσμίζονται τέτοιες κολιγιές: Προσέξτε πολύ… Ή καλύτερα: Μείνετε μακριά.
Το να κλέψω το Κράτος είναι παράνομο. Το να με κλέψει είναι «νομοσχέδιο».
Η Κυβέρνηση εξετάζει την κατάργηση της ευχής «χρόνια πολλά», ως πρόσθετο μέτρο για το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας.
«Το να φθονείς κάποιον είναι σαν να ομολογείς ότι εσύ είσαι κατώτερος από εκείνον.» (Αριστοτέλης).
Εκεί που χαμογελάς, εκεί ανήκεις.
Εντάξει… Μια ακόμη κακοκαιρία έρχεται, θα περάσει κι αυτή. Ψυχραιμία…