ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 12-12-2015

Δεντράκι θα στολίσουνε

τώρα και οι αγρότες…

«Στολίδια» θα ‘χει ψέματα

από λειράτες …κότες.

Κυριολεκτικά βογκώντας πορεύεται ο κοσμάκης προς τα Χριστούγεννα… Δεν είναι μόνο οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή η ανεργία που πλήττει καίρια πολλές οικογένειες, είναι τα κεσάτια της αγοράς, οι αυθαίρετες περικοπές στις αγροτικές επιδοτήσεις και τόσα άλλα, είναι και το άγριο χαράτσωμα για φόρους, εισφορές ασφαλιστικών ταμείων, δαπάνες για διαβίωση, ηλεκτρικό και θέρμανση και τόσα άλλα. Το σκηνικό που δημιουργείται είναι αποκαρδιωτικό, ανίκανο να ….ισοσκελιστεί από το «χλωμό» γιορτινό κλίμα και τις προσπάθειες να γιορτάσουμε καταπώς πρέπει τις γιορτινές μέρες. Είναι αδύνατον πια να πειστεί (και από ποιον;) ο μέσος πολίτης, ότι κάθε μέρα που ξημερώνει οικονομικά δεν θα είναι και χειρότερη από την προηγούμενη, δυστυχώς…

Όμως αυτό που πραγματικά πονάει δεν είναι τόσο η σκληρή πραγματικότητα, η οποία θα μπορούσε σταδιακά να βελτιωθεί και να κάνουμε κι άλλη υπομονή, περισσότερη απ’ όση έχουμε κάνει. Είναι το αδιέξοδο όλης της ιστορίας, που επτά χρόνια τώρα βιώνουμε, χωρίς λύση, χωρίς αναστροφή. Τους πολιτικούς τους δοκιμάσαμε σχεδόν όλους. Τα ψέματα που μας υποσχέθηκαν ξέφτισαν και παλιώσανε, δεν τα πιστεύουμε πια… Κι αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό: Λίγους θα βρεις να υπερασπίζονται πια δημόσια τον τωρινό πρωθυπουργό ή τους προηγούμενους και σχεδόν κανέναν να υποδεικνύει κάποιον επόμενο, ικανό να αποδειχθεί καλός «τιμονιέρης» και να σώσει τη χώρα.

Η κυβέρνηση και η χώρα θα βρεθούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο. Από μία άποψη, οι συνθήκες θυμίζουν έντονα το φθινόπωρο του 2014 και τα διλήμματα της κυβέρνησης Σαμαρά. Γιατί τον Φεβρουάριο; Πρώτα απ’ όλα γιατί είναι εξαιρετικά πιθανό το κράτος να ξεμείνει πάλι από ρευστότητα. Δεύτερον, γιατί τότε θα φανεί κατά πόσον είναι ρεαλιστικό να περιμένει κάποιος ότι θα κλείσει η αξιολόγηση και θα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το χρέος.

Μέχρι στιγμής πάντως, μόνο αισιοδοξία δεν υπάρχει. Ήδη οι Γερμανοί και ο Σόιμπλε άρχισαν πάλι τα «τρελά» τους, νέες απειλές για grexit και να μας κουνάνε προειδοποιητικά το δάχτυλο. Κατάλαβαν κι αυτοί, ότι ο λαοπρόβλητος (και δυο φορές εκλεγμένος μέσα στη χρονιά) Έλληνας πρωθυπουργός, που τους απειλούσε ότι «θα άλλαζε την Ευρώπη», αποδείχτηκε σκέτη …φούσκα. Γι’ αυτό και σφίγγουν ολοένα τη μέγγενη, εξουθενώνουν μεθοδευμένα έναν ολόκληρο λαό, για τα συμφέροντά τους βεβαίως, βεβαίως. Μοιάζει σαν να παίζουν σαδιστικά με την Ελλάδα και τους Έλληνες, αρμέγοντάς τους διαρκώς και ατελέσφορα.

Σαν προειδοποιητική βολή, για όσα δεινά θα ακολουθήσουν και θα πλήξουν τον αγροτικό κόσμο, μοιάζουν οι «κουτσουρεμένες» πληρωμές των αγροτών, -παραμονιάτικα- από επιδοτήσεις, δικαιώματα κτλ. Και λέω «προειδοποιητικές», γιατί τα χειρότερα δεν τα είδαν ακόμη οι αγρότες μας. Έρχονται μετά τις γιορτές, με την ψήφιση για τη φορολογία τους, το πετρέλαιο, τις αυξήσεις εισφορών στον ΟΓΑ κ.ο.κ. Φυσικά, η αγανάκτηση ήδη …περισσεύει, σε γεωργούς και κτηνοτρόφους, που βλέπουν πλέον οι εκμεταλλεύσεις τους να «πνίγονται», όχι μόνο από τα καιρικά φαινόμενα, αλλά και από μια έντονη αντι-αγροτική πολιτική των Κυβερνώντων. Φαίνεται ότι στο μυαλό των «πρώτη φορά Αριστερά» είναι οι λίγοι τσιφλικάδες (κι αυτοί όμως ρισκάρουν και ξοδεύουν πολλαπλάσια) και όχι οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρο-κληρούχοι της γης ή του ζωικού κεφαλαίου, που φτύνουν αίμα καθημερινά για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Αλλά τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που σε κυβερνούν, αλλά πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν κάνει ούτε ένα μεροκάματο στη ζωή τους ή π.χ. …ξεχνάνε να δηλώσουν τα 38 ακίνητά τους (!) στο πόθεν έσχες;

Κι όταν η Κυβέρνηση αναγκαστεί ν’ αφήσει τα μισόλογα και τα ψέματα του κυρίου Αποστόλου και να επιβάλει το τσουνάμι, που -επί του παρόντος- απελπισμένα κρύβει ακόμη μέσα στον ασκό του Αιόλου, για να κερδίσει χρόνο και ζωή, τότε θα δει «πόσα απίδια βάζει ο σάκος», από την αγροτική αγανάκτηση και απελπισία, που ήδη ξεχειλίζει. Γιατί, βλέπετε, μπορεί μεν η Κυβέρνηση να πάτησε μια – μια όλες τις αρχικές «κόκκινες γραμμές» της, στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αλλά καμώνεται πως δεν υπολογίζει τις αντίστοιχες «κόκκινες γραμμές», τα όρια που βάζει ο λαός, στη δική του αντοχή και υπομονή. Όπως όλα δείχνουν, με το αγροτικό και το ασφαλιστικό, θα σπάσουν τα φράγματα και θα ξεσπάσει, θα πλημμυρίσει το «ποτάμι» της οργής.

Νέα τραγωδία με πρόσφυγες στο Αιγαίο, από τα ξημερώματα της περασμένης Τετάρτης. Κατά τη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης, στη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά από το Φαρμακονήσι είχαν εντοπιστεί 11 νεκροί, εκ των οποίων τέσσερις άντρες, δύο γυναίκες και πέντε παιδιά, ενώ αγνοούνταν περίπου 13 άτομα, με βάση τις μαρτυρίες των διασωθέντων για το συνολικό αριθμό των ατόμων που επέβαιναν στο σκάφος. Σε λίγο πια αυτές οι τραγικές ειδήσεις, θα γράφονται στα ψιλά των εφημερίδων, αφού το αποτρόπαιο αυτό φαινόμενο επαναλαμβάνεται ολοένα και συχνότερα, με αθώα θύματα και κυρίως μικρά παιδάκια.

Εν τω μεταξύ, τεράστια οικονομική ζημιά υφίσταται η χώρα μας, από το συνωστισμό προσφύγων και το κλείσιμο της Ειδομένης (που …βραδυφλεγώς αποσυμφορίζουν οι «φωστήρες» μας), αφού ειδικότερα -για τις μεταφορές προϊόντων από και προς την Ελλάδα και την ανατολή γενικότερα-, πολλές μεγάλες πολυεθνικές άρχισαν ήδη να παρακάμπτουν και ν’ αλλάζουν τα δρομολόγια τους εκτός Ελληνικού εδάφους. Συμπέρασμα γα το «αγκάθι» του προσφυγικού; Η Ευρώπη βολεύεται, φορτώνοντάς το στην Ελλάδα και η Ελλάδα …κοιμάται.

Τι γίνεται με το τζόκερ -κυρίως- αλλά και άλλα νόμιμα τυχερά παιχνίδια αριθμών; Πώς γίνεται να βγαίνουν τόσα, απανωτά τζακ ποτ και ειδικότερα -σχεδόν πάντοτε- σε περίοδο εορτών; Πόσο λογικό είναι -τις περισσότερες φορές- να μην ανακοινώνεται ο υπερ-τυχερός; Από τη μια μεριά είναι εύλογο να κρύβεται, για το «φόβο των …Ιουδαίων». Είναι όμως έτσι, ή τάχα βρίσκεται ένα πρόθυμος «κομιστής», ο οποίος τάχα κερδίζει, στην ουσία όμως παίρνει ένα καλό «χαρτζιλίκι» για τις υπηρεσίες του και τα πολλά, υπόλοιπα χρήματα πηγαίνουν παράνομα σε άλλες τσέπες; Πώς ελέγχεται ο ΟΠΑΠ, αν είναι δυνατόν πλέον να ελεγχθεί από τότε που πέρασε σε ιδιωτικά χέρια; Εικασίες κάνουμε και μάλιστα αστήρικτες… Όμως ξενίζει το γεγονός, ότι όλη η δυστυχούσα Ελλάδα παίζει για μιαν ελπίδα, αλλά -επί πολλές εβδομάδες- δεν κερδίζει κανείς. Τόσο φρικαλέα ναζιάρα είναι πια η τύχη; Κι αυτή λοιπόν μας εγκατέλειψε;

Με βαριά «καμπάνα» (κάθειρξη 21 ετών) πλήρωσε ευειδής Λαρισαία, πρώην υπάλληλος της Τράπεζας Πειραιώς, το πάθος της για τον τζόγο, όπως τουλάχιστον η ίδια ισχυρίστηκε στους δικαστές της. Ούτε λίγο ούτε πολύ, υπεξαίρεσε σταδιακά το ποσό των 2,7 εκατομμυρίων ευρώ. Η κυρία «έβαζε χέρι» σε προθεσμιακές και άλλες καταθέσεις, με την ελπίδα να ρεφάρει -όπως είπε- και να επιστρέψει τα ξένα χρήματα στη θέση τους. Πλην όμως, στην περίπτωσή της, η ρουλέτα και τα τραπουλόχαρτα είχαν άλλη γνώμη. Το χειρότερο είναι ότι η ένοχος είναι και μητέρα ενός παιδιού.

Το παραπάνω σχόλιο καταχωρήθηκε κυρίως για να θυμίσει σε κάποιους (κυρίως τώρα, τις εθιμικές μέρες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, που ο τζόγος φουντώνει και γίνεται ημιεπίσημος κατά το έθιμο), ότι το «κουμάρι» δεν είναι λύση, ούτε για τους ρέκτες του είδους, αλλά ούτε και για τους απελπισμένους εκείνους που νομίζουν ότι παίζοντας μπορεί να λύσουν πιεστικά οικονομικά προβλήματα. Είναι άλλο να δοκιμάζεις την τύχη σου (όσο πατάει η …γάτα) κι άλλο να καταθέτεις περιουσίες στην πράσινη τσόχα, τα «φρουτάκια», και άλλα τυχερά παιχνίδια. Μακριά, μακριά, μακριά… Να μη χαθούν σε μια νύχτα, μισθοί, επιδοτήσεις, οικονομίες, το ίδιο το ψωμί των παιδιών σου, για ένα πάθος ή μια …μουρόχαυλη ελπίδα.

Τις ημερομηνίες που θα καταβληθούν οι συντάξεις του Ιανουαρίου ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας. Έτσι οι συντάξεις κύριες και επικουρικές του μηνός Ιανουαρίου θα καταβληθούν ως εξής: Οι συντάξεις του ΟΑΕΕ και του ΟΓΑ θα καταβληθούν στις 21 Δεκεμβρίου, αντί στις 4 Ιανουαρίου 2016. Οι συντάξεις όλων των υπόλοιπων ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ, Δημόσιο κτλ.) θα καταβληθούν στις 23 Δεκεμβρίου, αντί στις 30 Δεκεμβρίου 2015. Τουλάχιστον τα φτωχαδάκια θα μπορέσουν να κάνουν Χριστούγεννα…

Έχει μύριους λόγους να κατσουφιάζει ο καθένας μας, να μελαγχολεί και να κλείνεται στον εαυτό του, με όσα δεινά (οικονομικά κυρίως) έχουν επιπέσει επί των κεφαλών μας… Για «πάρτε το αλλιώς» όμως, γιορτινές μέρες που έρχονται… Υπάρχουν πράγματα που μπορείτε ακόμη να σκορπάτε στους γύρω σας, σπάταλα, απλόχερα. Το χαμόγελο, ας πούμε, μια ζεστή «καλημέρα»… Αυτά δεν …φορολογούνται και -αν το θέλετε- δεν τελειώνουν ποτέ. Αφήστε που πρώτα κάνουν εσάς να αισθάνεστε καλύτερα και μετά εκείνους κι εκείνες που τα εισπράττουν.

Είναι από τις σπάνιες φορές ίσως που μια από τις κεντρικές ευχές των Χριστουγέννων -εκτός από την κυρίαρχη Αγάπη- είναι και η «Ειρήνη, για όλον τον κόσμο». Και πώς θα γινόταν αλλιώς, αφού το μπαρούτι μυρίζει πια πολύ έντονα, ειδικότερα στη «γειτονιά» μας;

Φοβάμαι να βάλω τη φάτνη, κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, μη μου ζητήσουν ΕΝΦΙΑ.

Οι άνθρωποι μας κερδίζουν στις λεπτομέρειες. Σ’ αυτές επίσης μας χάνουν.

Όλοι βρίζουν τη θάλασσα, ενώ φταίει ο άνεμος.

Ποτέ μην κατακρίνεις κάποιον, αν δεν περπατήσεις μαζί του ένα μίλι, φορώντας τα δικά του παπούτσια.