Τζώρτζης Τσάτσος: ΑΔΙΚΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ

Ε.Μ.Α – ΔΗΜΗΤΡΑ 2-1… και πρέπει να εξηγήσεις πως ήρθε αυτή η οδυνηρή ήττα… Είναι μεγάλη μου τιμή, μετά τον αγώνα να ζητούν την άποψή μου πάρα πολλοί φίλαθλοι, για να πω αντικειμενικά τι συνέβη..

Όμως, όταν υποστηρίζεις μία ομάδα, δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Λες αυτό που βλέπεις, αλλά γνωρίζεις ότι η κρίση σου είναι -μέχρι ενός σημείου- καθοδηγούμενη από αυτό που αγαπάς.

Ναι!.. Είδα πολλά στραβά μέσα στο παιχνίδι. Κάποια που “βγάζουν μάτι” και κάποια που χρειάζονται μεγάλη ποδοσφαιρική ανάλυση.  Είναι πολύ εύκολο και βολικό να εστιάσω εκεί που θέλω και να πω “αυτό φταίει!” Θέλω όμως να σας προβληματίσω και να απαντήσετε εσείς στις ερωτήσεις.

-Χρειαζόταν ειδικά συστήματα για να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι;

-‘Ηταν τόσο ανώτερος ο αντίπαλος; Είχε τη δύναμη της έδρας; Είχε περισσότερο κόσμο; ‘Εχει πιο ποιοτικό ρόστερ; Προπονείται περισσότερο; ‘Εχει καλύτερες παροχές;

-Προηγείσαι απο το 6ο λεπτό, δεν μπορείς να διευρύνεις το σκορ, δεν μπορείς να διατηρήσεις το προβάδισμα, δεν μπορείς να κρατήσεις ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΙΣΟΠΑΛΙΑ;

-Γνωρίζουμε τις ελλείψεις σε καίριες θέσεις. Μπορούμε όμως, για τη συγκεκριμένη ήττα, να πούμε πως φταίει η απουσία κλασικού σέντερ φορ, όταν ο αντίπαλος αγωνίζεται χωρίς ….τερματοφύλακα(!!!);

Υπάρχουν άπειρα ρητορικά ερωτήματα που μπορώ να κάνω. Κάποιοι θα πουν “καλά τα λες” και κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι βγάζω εμπάθεια.

Αυτό που ξέρω είναι ότι δε θέλω να κάνω εκπτώσεις στις απόψεις μου. ‘Ισως, για κάποιους, αυτά που διαβάσουν να τους αφυπνίσουν.

Οι “ορφανές ήττες” δεν έχουν θέση στη Δήμητρα.

Δεν υπάρχει χώρος για εσωστρέφεια.

‘Οταν χάνει η ομάδα χάνουν όλοι μαζί, παίκτες, προπονητής, διοίκηση, κόσμος.

Τη δεδομένη στιγμή, αν κοιτάς να βγάλεις τον εαυτό σου “λάδι”, αντί να φυλάξεις την πλάτη του διπλανού σου, σε περιμένει μεγαλύτερος κατήφορος.

‘Ολοι μαζί αντέξαμε τους “τριγμούς” της 2ης αγωνιστικής, αρνούμενοι να σκορπίσουμε.

Μήπως τώρα που ξεχάσαμε, πάνω απ όλα τον ποδοσφαιρικό μας εγωισμό και τσαμπουκά, αδικούμε τον εαυτό μας;