ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 28-11-2015

Γιατί της ήρθε της Τουρκιάς

κατάρριψη να κάνει;

Τυφλή, πήγε και ξύστηκε

«στη γκλίτσα του τσοπάνη».

Είναι αδύνατο η στήλη να προλάβει τις επικίνδυνες εξελίξεις που τρέχουν, μετά την κατάρριψη του ρώσικου αεροσκάφους από τους Τούρκους. Παγκοσμίως πλέον κανένας δεν είναι διατεθειμένος να στοιχηματίσει, ότι τάχα αυτό το επεισόδιο θα σταματήσει εδώ και οι Ρώσοι δήθεν δεν θα απαντήσουν. Η ένταση στη «γειτονιά» μας αυξάνεται ραγδαία και όλα «μυρίζουν» επερχόμενο πόλεμο, γενικευμένο ή όχι. Όλα δείχνουν πλέον, ότι γύρω από τους ισλαμιστές και τους τζιχαντιστές, τους φανερούς και κρυφούς τροφοδότες τους, παίζονται κολοσσιαία παιχνίδια συμφερόντων και επιρροής, από τους ισχυρούς του κόσμου, με συνήθη θύματα τους αδύνατους. Άντε να δούμε πόσο ακριβά θα πληρώσουν πάλι οι λαοί τις άνομες βλέψεις των επικυρίαρχων. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Οι Ελληνορθόδοξες ….προφητείες, γύρω από έναν -υποτιθέμενο- Γ’ παγκόσμιο πόλεμο, κατέβηκαν πάλι από τα ράφια των θρησκευτικών βιβλίων και δίνουν και παίρνουν, έχουν την τιμητική τους, σε ρεπορτάζ και σχόλια, όχι μόνο στο ίντερνετ, αλλά και σε σοβαρές – υποτίθεται- εφημερίδες, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Πώς γίνεται να μη μασάτε; Οι περισσότεροι κρατάτε σφιχτά το κυπελλάκι του καφέ, ρουφάτε αρειμάνιοι τις «μαλμποριές» σας και περιμένετε να έρθουν να μας σώσουν οι …προφήτες. «Των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν»…

Η σπόντα που πέταξε ο Τσίπρας, τις προάλλες, δημόσια και ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, περί «κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας», μόνο τυχαία δεν ήταν. Στο τελευταίο νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που ψηφίστηκε, έφυγαν δυο από τον Κυβερνητικό συνασπισμό, μειώνοντας την πλειοψηφία στους 153. Τώρα έχει μπροστά του νέες δύσκολες ψηφοφορίες και θα πρέπει να εφαρμόσει τις επαχθείς και αντιλαϊκές ντιρεκτίβες της τρόικας, κατά των αγροτών, των μισθωτών και εργαζομένων, των συνταξιούχων κτλ. Θα αντέξει ή θα έχει και νέες διαρροές; Κι από τη στιγμή που ο ίδιος, από την ημέρα της επανεκλογής του, μόνο τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ επέλεξε για εταίρους, ποιόν θα βρει τώρα πρόθυμο, από την υπόλοιπη αντιπολίτευση, για να τον στηρίξει;

Πού οδηγούμαστε λοιπόν; Πάλι εκλογές; Ακυβερνησία; Ή μήπως, ποιώντας την ανάγκη – φιλοτιμία, σ’ ένα εθελούσιο και «ηρωικό» grexit; Είναι πολλοί εκείνοι που στοιχηματίζουν ότι μέχρι την Πρωτοχρονιά δεν θα’ χουμε Κυβέρνηση. Λέτε να επαληθευτούν; Έχει ακόμη …λαγούς στο καπέλο του ο ταχυδαχτυλουργός Τσίπρας;

Το «αυτογκόλ» που έβαλε η Νέα Δημοκρατία, με το φιάσκο των εσωκομματικών εκλογών που αναβλήθηκαν, πέρα από το άφθονο …γέλιο που προκαλεί, δείχνει δραματικά τη χαμηλή ποιότητα των περισσοτέρων, που έχουν ανάξια αναλάβει πολιτικές ευθύνες και φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν. Κι αυτή είναι μια πολύ αποκαρδιωτική διαπίστωση… Μόνο οι …μονόφθαλμοι βλέπουν εναλλακτικές λύσεις στα πολιτικά αδιέξοδα της χώρας. Ή εκείνοι που κάνουν τα «στραβά μάτια», για τα προσωπικά τους συμφέροντα και τίποτε περισσότερο. Και το χειρότερο; Μόλις έσκασε η απίθανη γκάφα με τα ηλεκτρονικά συστήματα της αρχηγικής εκλογής, βγήκαν και τα συντροφικά «μαχαίρια», τα οποία θα τραυματίσουν την ενότητα και τη συνοχή μιας μεγάλης παράταξης, ανεξάρτητα από το πότε θα γίνει τελικά η ψηφοφορία και ποιος θα εκλεγεί… «Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη»…

Όλα δείχνουν πως αυτός ο -φαινομενικά απαθής και μοιρολάτρης- λαός έχει πάρει το μάθημά του, με τρόπους σκληρούς, εξοντωτικούς και απάνθρωπους. Ψηφίζει όπως ψηφίζει, γιατί δεν έχει εναλλακτικές λύσεις. Πιάνεται από το πιο ηχηρό ψέμα, μήπως και σωθεί. Όμως ο καθένας μέσα του δεν μπορεί να κοροϊδεύει για πολύ ακόμη τον εαυτό του. Βλέπει τη σκληρή αλήθεια που του λέει, ότι γύρω από τη λιτότητα και τα μνημόνια κυρίως, όλα είναι στημένα, για να μην πω και πουλημένα. Βλέπει τα αδιέξοδα πολύ πιο πριν από τους ηγέτες του, γιατί ζει τη φτώχεια και την απαξίωση, μια μορφή κοινοβουλευτικής δικτατορίας, στο πετσί του. Ξέρει ότι ξεδιάντροπα τον κοροϊδεύουν σχεδόν άπαντες. Ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας, όχι μόνο έχει σαπίσει, αλλά και κακοφορμίσει. Δεν φταίει το σύστημα… Οι άνθρωποι που εκλέγονται και το υπηρετούν σάπισαν. Είναι ανίκανοι να διοικήσουν και να οδηγήσουν τη χώρα σ’ έναν άλλο δρόμο που θα την απαλλάξει από τα δεσμά της. Σε καιρούς που πυκνά «σύννεφα» σωρεύονται γύρω από την Ελλάδα και «λύκοι» (ορκισμένοι εχθροί και δήθεν φίλοι) αλυχτούν, έτοιμοι να κατασπαράξουν ό,τι απέμεινε από αυτή τη δύσμοιρη χώρα, το γαλανόλευκο «σκαρί» παραδέρνει στη φουρτούνα χωρίς καπετάνιο, χωρίς εξάντα και πυξίδα. Πόσο ακόμη θ’ αντέξει; Πόσο ακόμη θ’ αργήσουν οι «από μηχανής θεοί»;

Ποτέ άλλοτε ίσως δεν υπέστη τέτοιο διωγμό και πόλεμο η μεσαία τάξη στη χώρα μας. Για να μη το …χοντρύνω, δεν λέω ότι είναι ήδη εξαφανισμένη. Τα υπολείμματά της πάντως δίνουν μια απέλπιδα μάχη χαρακωμάτων και τίποτε απολύτως δεν προδιαγράφει ότι θα την κερδίσει. Για του λόγου το αληθές δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Ρίξτε μια ματιά στην ίδια σας την πόλη, για το πόσες μικρές, ιδιωτικές επιχειρήσεις έκλεισαν -στα χρόνια της οικονομικής κρίσης- και πόσες άραγε παραπαίουν, ζώντας με δανεικά ή επιβιώνοντας με τα έτοιμα από τα ρέστα τους. Λες και τα μνημόνια διάλεξαν πρώτα αυτούς, τους μικροεπαγγελματίες, για να εφαρμόσουν το …ευάρεστο έργο τους. Κι όσες στέκονται ακόμη στα ετοιμόρροπα πόδια τους, δουλεύουν και παράγουν για να πληρώνουν το κράτος, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Η πάλαι ποτέ «ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας», η μικρομεσαία επιχείρηση, γίνεται (μεθοδικά θα έλεγες) «σκόνη και θρύψαλα», διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη. Τι μπορούμε να κάνουμε, ως συνάνθρωποι, συμπολίτες, καταναλωτές; Μόνο η συνειδητή και επίμονη στήριξη στο γειτονικό μας μαγαζί, μπορεί να δώσει κάποιες ανάσες, λίγο χρόνο ακόμη, μήπως και ξεπεράσουν κάποιοι, κάποιες τη φουρτούνα.

«Βομβαρδισμένα» Χριστούγεννα θα περάσουμε (μπήκαμε πια στην τελική ευθεία για τις Γιορτές) και μακάρι να μη γίνει πραγματικός ο παραπάνω επιθετικός προσδιορισμός. Πέρα από το γενικότερο πλαίσιο της φτώχειας και της ανεργίας, η σχετική αναφορά ταιριάζει και στην ανασκαμμένη μας πόλη, αφού το έργο αναμόρφωσης του κέντρου της, μόνο χριστουγεννιάτικους εορτασμούς και συνειρμούς δεν μπορεί να προκαλέσει. Θα μου πείτε συνέπεσε με την εκτέλεση ενός έργου, που έπρεπε να γίνει και κάποτε θα ολοκληρωθεί. Σύμφωνοι… Αλλά και τη γκρίνια μας που τι βάζεις; Και η συγκυρία είναι εναντίον του έργου. Λίγοι είναι οι πρόθυμοι να στολίσουν ιδιωτικά και μόνο οι βιτρίνες των καταστημάτων φιλότιμα ντύνονται γιορταστικά και προσπαθούν να μας ξεσηκώσουν. Τι μπορούμε να κάνουμε, επομένως; Μόνο να πεισμώσουμε, να σφίξουμε τα δόντια και να γιορτάσουμε όπως – όπως. Τόσα και τόσα περάσαμε, τα πολύχρωμα λαμπιόνια θα μας λείψουν τώρα; Και πού ξέρεις; Μπορεί να πέσουν και τίποτε χιόνια Χριστουγεννιάτικα, για να κρύψουν αυτήν την περιστασιακή ασχήμια. Το άσπρο «χαλί» να κρύψει το …χάλι.

«Πότε θα δουλέψουν τα μαγαζιά»; είπατε. Μη μου βάζετε δύσκολα…

Εισπράκτορας των εισφορών στο ΟΑΕΕ, από γειτονική περιοχή, είπε τις προάλλες σε φίλη μου επαγγελματία, κατάμουτρα: «Είσαι μια από τους λίγους ηλίθιους, που απέμειναν πια να πληρώνουν τις εισφορές τους». Μπόινγκ…

Αναρωτιέμαι ειλικρινά τι πρόκειται να γίνει, όταν θα έρθει το πλήρωμα του δικαστικού χρόνου και βγει το πρώτο φτωχόσπιτο της γειτονιάς μας σε πλειστηριασμό; Τι έχουν να δουν τα μάτια μας (και η τωρινή μας απάθεια), όταν θα πρωτοδούμε δυστυχισμένους συνανθρώπους μας (γιατί όχι κι εμείς οι ίδιοι;) να πετιούνται στο δρόμο, απροστάτευτοι μέσα στην παγωνιά του χειμώνα; Ελπίζω ότι οι εθνοπατέρες -που ψήφισαν το σχετικό μέτρο- επαρκώς να μας εξηγήσουν.)

Αμ και το άλλο… Ανδριάντες εθνικής …υπερηφάνειας ή …αγχόνες πρέπει να στηθούν, για τους Έλληνες τραπεζίτες εκείνους που θα πουλήσουν τα ανεξόφλητα τραπεζικά μας δάνεια σε ξένες εταιρείες; Για να θυμηθούμε: Από τα 250 δισ. ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα, τα 220 πήγαν αποκλειστικά στις τράπεζές μας, για να ορθοποδήσουν. Μετά από -κυρίως- αυτό, φαντάζεστε δηλαδή να έρθει τώρα και να σου παίρνει το κινητό ή ακίνητό σου Γερμανός ή Ολλανδός επιχειρηματίας; «Βαστάτε, Τούρκοι, τ’ άρματα…».

Αν ήταν «να καταρρίπτεται κάθε ξένο αεροσκάφος που παραβιάζει εθνικό εναέριο χώρο», εφέντη Ερντογάν, τώρα η Τουρκία δεν θα είχε ούτε …σαΐτα να πετάξει. Το ‘πιασες το υπονοούμενο; Αν δεν το ‘πιασες, πες …αλεύρι… Έλληνας Ίκαρος σε γυρεύει.

Νέα Δημοκρατία: Το μόνο κόμμα παγκοσμίως που κατάφερε να χάσει σε εσωκομματικές εκλογές !!!

Ρατσισμός είναι να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι.

«Τίποτα δε μπορεί να δημιουργήσει το μέλλον καλύτερα από ένα όνειρο.» (Βίκτωρ Ουγκώ).

Αναρωτιέμαι πού θα γεννηθεί φέτος ο Χριστός; Που θ’ απαγκιάσει και θα γεννήσει η Μητέρα Μαρία; Σ’ όλες τις φάτνες έχουν τρυπώσει μικρά προσφυγόπουλα, που πεινούν και κρυώνουν. Μήπως αυτοί είναι οι μικροί Χριστοί που πρέπει να ψάξουμε, προσφέροντάς τους τη δική μας ζεστασιά; Μήπως να γίνουμε εμείς οι …μάγοι για τα δώρα που χρειάζονται; Μήπως πρέπει να εξασφαλίσουμε -όσο μπορούμε- ότι γι’ αυτές τις δυστυχισμένες ψυχούλες, Ηρώδης τελικά Είναι αδύνατο η στήλη να προλάβει τις επικίνδυνες εξελίξεις που τρέχουν, μετά την κατάρριψη του ρώσικου αεροσκάφους από τους Τούρκους. Παγκοσμίως πλέον κανένας δεν είναι διατεθειμένος να στοιχηματίσει, ότι τάχα αυτό το επεισόδιο θα σταματήσει εδώ και οι Ρώσοι δήθεν δεν θα απαντήσουν. Η ένταση στη «γειτονιά» μας αυξάνεται ραγδαία και όλα «μυρίζουν» επερχόμενο πόλεμο, γενικευμένο ή όχι. Όλα δείχνουν πλέον, ότι γύρω από τους ισλαμιστές και τους τζιχαντιστές, τους φανερούς και κρυφούς τροφοδότες τους, παίζονται κολοσσιαία παιχνίδια συμφερόντων και επιρροής, από τους ισχυρούς του κόσμου, με συνήθη θύματα τους αδύνατους. Άντε να δούμε πόσο ακριβά θα πληρώσουν πάλι οι λαοί τις άνομες βλέψεις των επικυρίαρχων. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Οι Ελληνορθόδοξες ….προφητείες, γύρω από έναν -υποτιθέμενο- Γ’ παγκόσμιο πόλεμο, κατέβηκαν πάλι από τα ράφια των θρησκευτικών βιβλίων και δίνουν και παίρνουν, έχουν την τιμητική τους, σε ρεπορτάζ και σχόλια, όχι μόνο στο ίντερνετ, αλλά και σε σοβαρές – υποτίθεται- εφημερίδες, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Πώς γίνεται να μη μασάτε; Οι περισσότεροι κρατάτε σφιχτά το κυπελλάκι του καφέ, ρουφάτε αρειμάνιοι τις «μαλμποριές» σας και περιμένετε να έρθουν να μας σώσουν οι …προφήτες. «Των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν»…

Η σπόντα που πέταξε ο Τσίπρας, τις προάλλες, δημόσια και ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, περί «κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας», μόνο τυχαία δεν ήταν. Στο τελευταίο νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που ψηφίστηκε, έφυγαν δυο από τον Κυβερνητικό συνασπισμό, μειώνοντας την πλειοψηφία στους 153. Τώρα έχει μπροστά του νέες δύσκολες ψηφοφορίες και θα πρέπει να εφαρμόσει τις επαχθείς και αντιλαϊκές ντιρεκτίβες της τρόικας, κατά των αγροτών, των μισθωτών και εργαζομένων, των συνταξιούχων κτλ. Θα αντέξει ή θα έχει και νέες διαρροές; Κι από τη στιγμή που ο ίδιος, από την ημέρα της επανεκλογής του, μόνο τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ επέλεξε για εταίρους, ποιόν θα βρει τώρα πρόθυμο, από την υπόλοιπη αντιπολίτευση, για να τον στηρίξει;

Πού οδηγούμαστε λοιπόν; Πάλι εκλογές; Ακυβερνησία; Ή μήπως, ποιώντας την ανάγκη – φιλοτιμία, σ’ ένα εθελούσιο και «ηρωικό» grexit; Είναι πολλοί εκείνοι που στοιχηματίζουν ότι μέχρι την Πρωτοχρονιά δεν θα’ χουμε Κυβέρνηση. Λέτε να επαληθευτούν; Έχει ακόμη …λαγούς στο καπέλο του ο ταχυδαχτυλουργός Τσίπρας;

Το «αυτογκόλ» που έβαλε η Νέα Δημοκρατία, με το φιάσκο των εσωκομματικών εκλογών που αναβλήθηκαν, πέρα από το άφθονο …γέλιο που προκαλεί, δείχνει δραματικά τη χαμηλή ποιότητα των περισσοτέρων, που έχουν ανάξια αναλάβει πολιτικές ευθύνες και φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν. Κι αυτή είναι μια πολύ αποκαρδιωτική διαπίστωση… Μόνο οι …μονόφθαλμοι βλέπουν εναλλακτικές λύσεις στα πολιτικά αδιέξοδα της χώρας. Ή εκείνοι που κάνουν τα «στραβά μάτια», για τα προσωπικά τους συμφέροντα και τίποτε περισσότερο. Και το χειρότερο; Μόλις έσκασε η απίθανη γκάφα με τα ηλεκτρονικά συστήματα της αρχηγικής εκλογής, βγήκαν και τα συντροφικά «μαχαίρια», τα οποία θα τραυματίσουν την ενότητα και τη συνοχή μιας μεγάλης παράταξης, ανεξάρτητα από το πότε θα γίνει τελικά η ψηφοφορία και ποιος θα εκλεγεί… «Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη»…

Όλα δείχνουν πως αυτός ο -φαινομενικά απαθής και μοιρολάτρης- λαός έχει πάρει το μάθημά του, με τρόπους σκληρούς, εξοντωτικούς και απάνθρωπους. Ψηφίζει όπως ψηφίζει, γιατί δεν έχει εναλλακτικές λύσεις. Πιάνεται από το πιο ηχηρό ψέμα, μήπως και σωθεί. Όμως ο καθένας μέσα του δεν μπορεί να κοροϊδεύει για πολύ ακόμη τον εαυτό του. Βλέπει τη σκληρή αλήθεια που του λέει, ότι γύρω από τη λιτότητα και τα μνημόνια κυρίως, όλα είναι στημένα, για να μην πω και πουλημένα. Βλέπει τα αδιέξοδα πολύ πιο πριν από τους ηγέτες του, γιατί ζει τη φτώχεια και την απαξίωση, μια μορφή κοινοβουλευτικής δικτατορίας, στο πετσί του. Ξέρει ότι ξεδιάντροπα τον κοροϊδεύουν σχεδόν άπαντες. Ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας, όχι μόνο έχει σαπίσει, αλλά και κακοφορμίσει. Δεν φταίει το σύστημα… Οι άνθρωποι που εκλέγονται και το υπηρετούν σάπισαν. Είναι ανίκανοι να διοικήσουν και να οδηγήσουν τη χώρα σ’ έναν άλλο δρόμο που θα την απαλλάξει από τα δεσμά της. Σε καιρούς που πυκνά «σύννεφα» σωρεύονται γύρω από την Ελλάδα και «λύκοι» (ορκισμένοι εχθροί και δήθεν φίλοι) αλυχτούν, έτοιμοι να κατασπαράξουν ό,τι απέμεινε από αυτή τη δύσμοιρη χώρα, το γαλανόλευκο «σκαρί» παραδέρνει στη φουρτούνα χωρίς καπετάνιο, χωρίς εξάντα και πυξίδα. Πόσο ακόμη θ’ αντέξει; Πόσο ακόμη θ’ αργήσουν οι «από μηχανής θεοί»;

Ποτέ άλλοτε ίσως δεν υπέστη τέτοιο διωγμό και πόλεμο η μεσαία τάξη στη χώρα μας. Για να μη το …χοντρύνω, δεν λέω ότι είναι ήδη εξαφανισμένη. Τα υπολείμματά της πάντως δίνουν μια απέλπιδα μάχη χαρακωμάτων και τίποτε απολύτως δεν προδιαγράφει ότι θα την κερδίσει. Για του λόγου το αληθές δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Ρίξτε μια ματιά στην ίδια σας την πόλη, για το πόσες μικρές, ιδιωτικές επιχειρήσεις έκλεισαν -στα χρόνια της οικονομικής κρίσης- και πόσες άραγε παραπαίουν, ζώντας με δανεικά ή επιβιώνοντας με τα έτοιμα από τα ρέστα τους. Λες και τα μνημόνια διάλεξαν πρώτα αυτούς, τους μικροεπαγγελματίες, για να εφαρμόσουν το …ευάρεστο έργο τους. Κι όσες στέκονται ακόμη στα ετοιμόρροπα πόδια τους, δουλεύουν και παράγουν για να πληρώνουν το κράτος, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Η πάλαι ποτέ «ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας», η μικρομεσαία επιχείρηση, γίνεται (μεθοδικά θα έλεγες) «σκόνη και θρύψαλα», διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη. Τι μπορούμε να κάνουμε, ως συνάνθρωποι, συμπολίτες, καταναλωτές; Μόνο η συνειδητή και επίμονη στήριξη στο γειτονικό μας μαγαζί, μπορεί να δώσει κάποιες ανάσες, λίγο χρόνο ακόμη, μήπως και ξεπεράσουν κάποιοι, κάποιες τη φουρτούνα.

«Βομβαρδισμένα» Χριστούγεννα θα περάσουμε (μπήκαμε πια στην τελική ευθεία για τις Γιορτές) και μακάρι να μη γίνει πραγματικός ο παραπάνω επιθετικός προσδιορισμός. Πέρα από το γενικότερο πλαίσιο της φτώχειας και της ανεργίας, η σχετική αναφορά ταιριάζει και στην ανασκαμμένη μας πόλη, αφού το έργο αναμόρφωσης του κέντρου της, μόνο χριστουγεννιάτικους εορτασμούς και συνειρμούς δεν μπορεί να προκαλέσει. Θα μου πείτε συνέπεσε με την εκτέλεση ενός έργου, που έπρεπε να γίνει και κάποτε θα ολοκληρωθεί. Σύμφωνοι… Αλλά και τη γκρίνια μας που τι βάζεις; Και η συγκυρία είναι εναντίον του έργου. Λίγοι είναι οι πρόθυμοι να στολίσουν ιδιωτικά και μόνο οι βιτρίνες των καταστημάτων φιλότιμα ντύνονται γιορταστικά και προσπαθούν να μας ξεσηκώσουν. Τι μπορούμε να κάνουμε, επομένως; Μόνο να πεισμώσουμε, να σφίξουμε τα δόντια και να γιορτάσουμε όπως – όπως. Τόσα και τόσα περάσαμε, τα πολύχρωμα λαμπιόνια θα μας λείψουν τώρα; Και πού ξέρεις; Μπορεί να πέσουν και τίποτε χιόνια Χριστουγεννιάτικα, για να κρύψουν αυτήν την περιστασιακή ασχήμια. Το άσπρο «χαλί» να κρύψει το …χάλι.

«Πότε θα δουλέψουν τα μαγαζιά»; είπατε. Μη μου βάζετε δύσκολα…

Εισπράκτορας των εισφορών στο ΟΑΕΕ, από γειτονική περιοχή, είπε τις προάλλες σε φίλη μου επαγγελματία, κατάμουτρα: «Είσαι μια από τους λίγους ηλίθιους, που απέμειναν πια να πληρώνουν τις εισφορές τους». Μπόινγκ…

Αναρωτιέμαι ειλικρινά τι πρόκειται να γίνει, όταν θα έρθει το πλήρωμα του δικαστικού χρόνου και βγει το πρώτο φτωχόσπιτο της γειτονιάς μας σε πλειστηριασμό; Τι έχουν να δουν τα μάτια μας (και η τωρινή μας απάθεια), όταν θα πρωτοδούμε δυστυχισμένους συνανθρώπους μας (γιατί όχι κι εμείς οι ίδιοι;) να πετιούνται στο δρόμο, απροστάτευτοι μέσα στην παγωνιά του χειμώνα; Ελπίζω ότι οι εθνοπατέρες -που ψήφισαν το σχετικό μέτρο- επαρκώς να μας εξηγήσουν.)

Αμ και το άλλο… Ανδριάντες εθνικής …υπερηφάνειας ή …αγχόνες πρέπει να στηθούν, για τους Έλληνες τραπεζίτες εκείνους που θα πουλήσουν τα ανεξόφλητα τραπεζικά μας δάνεια σε ξένες εταιρείες; Για να θυμηθούμε: Από τα 250 δισ. ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα, τα 220 πήγαν αποκλειστικά στις τράπεζές μας, για να ορθοποδήσουν. Μετά από -κυρίως- αυτό, φαντάζεστε δηλαδή να έρθει τώρα και να σου παίρνει το κινητό ή ακίνητό σου Γερμανός ή Ολλανδός επιχειρηματίας; «Βαστάτε, Τούρκοι, τ’ άρματα…».

Αν ήταν «να καταρρίπτεται κάθε ξένο αεροσκάφος που παραβιάζει εθνικό εναέριο χώρο», εφέντη Ερντογάν, τώρα η Τουρκία δεν θα είχε ούτε …σαΐτα να πετάξει. Το ‘πιασες το υπονοούμενο; Αν δεν το ‘πιασες, πες …αλεύρι… Έλληνας Ίκαρος σε γυρεύει.

Νέα Δημοκρατία: Το μόνο κόμμα παγκοσμίως που κατάφερε να χάσει σε εσωκομματικές εκλογές !!!

Ρατσισμός είναι να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι.

«Τίποτα δε μπορεί να δημιουργήσει το μέλλον καλύτερα από ένα όνειρο.» (Βίκτωρ Ουγκώ).

Αναρωτιέμαι πού θα γεννηθεί φέτος ο Χριστός; Που θ’ απαγκιάσει και θα γεννήσει η Μητέρα Μαρία; Σ’ όλες τις φάτνες έχουν τρυπώσει μικρά προσφυγόπουλα, που πεινούν και κρυώνουν. Μήπως αυτοί είναι οι μικροί Χριστοί που πρέπει να ψάξουμε, προσφέροντάς τους τη δική μας ζεστασιά; Μήπως να γίνουμε εμείς οι …μάγοι για τα δώρα που χρειάζονται; Μήπως πρέπει να εξασφαλίσουμε -όσο μπορούμε- ότι γι’ αυτές τις δυστυχισμένες ψυχούλες, Ηρώδης τελικά δεν θα υπάρξει; Μήπως, αφού οι φάτνες και οι τρώγλες καταλήφθηκαν, ο Χριστός πρέπει να ξαναγεννηθεί μέσα μας;

Μη σας τρομάζει ο Δεκέμβρης, που μπαίνει την Τρίτη… Σκεφτείτε απλά, ότι μας φέρνει πιο κοντά στην ..Άνοιξη.

δεν θα υπάρξει; Μήπως, αφού οι φάτνες και οι τρώγλες καταλήφθηκαν, ο Χριστός πρέπει να ξαναγεννηθεί μέσα μας;

Μη σας τρομάζει ο Δεκέμβρης, που μπαίνει την Τρίτη… Σκεφτείτε απλά, ότι μας φέρνει πιο κοντά στην ..Άνοιξη.