Χρ. Καραζούπης: Η Μαρία της Πλατείας ή η Πλατεία της Μαρίας

Ως κάτοικος, εργαζόμενος και ως θαμώνας του κέντρου και της Πλατείας, αλλά και ως ενεργός πολίτης παρακολουθώ την πορεία του έργου Βιοκλιματική Ανάπλαση του Κέντρου και της Αγοράς Αλμυρού, από τη διαβούλευση μέχρι και την υλοποίησή του.

Από τη 1^η Σεπτεμβρίου 2014 που άρχισε η υλοποίηση του έργου αυτού, από την οδό Β. Γεωργίου, έκανε την εμφάνισή της, η Μαρία, η πολιτικός μηχανικός και υπεύθυνη του έργου από τη μεριά του εργολάβου.

Με το χαρακτηριστικό της περπάτημα, το χαμόγελο στα χείλη, στο αριστερό της χέρι να κρατά τον καφέ της και στο δεξί σχέδια του έργου, δίνει εντολές στους εργάτες, να εξηγεί σε περίεργους και περίοικους τι και πως θα υλοποιηθεί το έργο, αλλά και απαντώντας πάντα με χαμόγελα σ’ όλους μας για την καθυστέρηση του έργου και τυχόν παρατηρήσεις επί του έργου.

Έκανε διάφορες συζητήσεις με πολίτες και σωματεία και τους άκουγε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις απόψεις και τις προτάσεις τους, όπως ότι στα σχέδια του έργου προβλέπονται μεταφυτεύσεις για τα πλατάνια της πλατείας, αλλά δεν πρόκειται να «πιάσουν» και γι’ αυτό να μην μεταφυτευτούν, αλλά να μείνουν στη πλατεία τα μεγάλα και ζωντανά πλατάνια, όπως και έγινε. Διατυπώθηκε ένα αίτημα από τους πολίτες, ότι στην ανατολική πλευρά της πλατείας, χωρίς να αλλάξει η φιλοσοφία του έργου, μπορεί να αναπτυχτεί μία υπαίθρια σκακιέρα και η Μαρία που είναι φανατική Σκακίστρια ενθουσιάστηκε, συνάντησε όμως την ελληνική γραφειοκρατία, αλλά και τα μη ευήκοα ώτα του φορέα υλοποίησης του έργου και άλλες προτάσεις και παρατηρήσεις πολιτών, τις περισσότερες των οποίων υλοποιούσε, χωρίς να αλλάζει τη φιλοσοφία και τα σχέδια του έργου.

Επανερχόμενη στο έργο από αρχάς Σεπτέμβρη, με περισσότερο κέφι και χαμόγελο, περισσότερα συνεργεία και εργατοτεχνικό προσωπικό, συνέχιζε να κρατά στο δεξί της χέρι τα σχέδια του έργου, αλλά από το αριστερό της χέρι έλειπε ο καφές καθώς η πίεση ήταν πολύ μεγάλη και τον καφέ τον έπινε στο πόδι…

Προσαρμοσμένη πλήρως στους νέους εντατικούς ρυθμούς υλοποίησης του έργου και στα χρονικά διαστήματα που επιτάσσει η υλοποίηση έργων του ΕΣΠΑ, κατευθύνει με μαεστρία τα πολυπληθή συνεργεία, ανεβαίνει στον οδοστρωτήρα, οδηγεί και βάζει μπροστά τη μηχανή του Κλαρκ, καλουπώνει, καρφώνοντας με το σκεπάρνι, μιλώντας ταυτόχρονα στο κινητό, συμμετέχει σε συσκέψεις, έχει τον καθολικό σεβασμό και την αποδοχή του εργατοτεχνικού προσωπικού, αλλά και των συναλλασσομένων με αυτή πολιτών.

Η μέχρι τώρα πορεία και υλοποίηση του έργου της Πλατείας, φέρει σίγουρα τη σφραγίδα της, και ως πολίτες αυτής της πόλης ευχόμαστε να τελειώσει αισίως, γιατί πιστεύουμε ότι θα δώσει μία νέα πνοή στη πόλη μας, με όλους μας ωφελούμενους.

Φαντάζομαι τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο και η Μαρία μαζί με την ωραία οικογένειά που διαθέτει, να πίνει το καφέ της, κάτω από μία από τις πέργκολες της νέας πλατείας και να εξηγεί σ’ όλους μας την ιστορία της υλοποίησης του κάθε σημείου του έργου της πλατείας, το οποίο θα έχει τη δική του ιστορία, αλλά και μεγάλο ενδιαφέρον.

Πολλοί θα αναρωτηθούν τι σε έπιασε ξαφνικά να γράψεις αυτά τα λόγια για τη Μαρία. Απλά τρεις μέρες, λόγω μιας ασθένειας που με καθήλωσε σε κατ΄ οίκον περιορισμό, βλέποντας από το μπαλκόνι τα έργα επί του πεζοδρόμου της οδού Ιάσονος και τη Μαρία να κατευθύνει ως μαέστρος τις εργασίες, έγραψα αυτές τις σκέψεις – διαπιστώσεις, αλλά και την επιθυμία περιοίκων και θαμώνων της Πλατείας, που μου είπαν πως μιας και γράφω πολύ τελευταίως, γενικώς, να γράψω κάτι για τη «Μαρία της Πλατείας» και άλλοι μου είπαν να γράψω…για την «Πλατεία της Μαρίας».

Ότι θέλετε από τα δύο κρατάτε, σίγουρα όμως όλοι μας κρατάμε τη δική μας Μαρία, τη Μαρία άνθρωπο, τη Μαρία επιστήμονα.

Ο υπογράφων Χρήστος Καραζούπης: Εκπληρώνοντας τη δική μου επιθυμία και την επιθυμία θαμώνων και περιοίκων της πλατείας.