ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 26-9-2015

Θα’ σκιζε τα μνημόνια

μα, θα τα …εφαρμόσει.

Εκείνον ψήφισε ο λαός

για να μας ξελασπώσει.

«Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου, / σκύβω το κεφάλι στα μαρτύριά σου / και θαυμάζω, λαέ μου, τα έργα σου», λέει ο Χαράλαμπος Γαργαντουράκης σ’ ένα γνωστό τραγούδι (στίχοι του Μιχάλη Σταυρακάκη και μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου). Και ταιριάζει απόλυτα ως απάντηση στη λαϊκή ετυμηγορία της 20^ης Σεπτεμβρίου, που ανέδειξε τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλο νικητή. Ο πρωθυπουργός που έφερε το τρίτο ζόρικο μνημόνιο, αλλά εξασφάλισε -έστω και επώδυνα- την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, πήρε ήδη την εντολή να το εφαρμόσει, αλλά κυρίως και να το ελαφρύνει. Προσωπική μου ταπεινή γνώμη είναι, ότι δεν είναι τόσο αυτή ίσως η τελευταία ευκαιρία για τον Τσίπρα, όσο το ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για την καθημαγμένη Ελλάδα.

Οι πρώτες αποφάσεις και οι πρώτες ημέρες θα καθορίσουν -εν πολλοίς- το στίγμα της δεύτερης κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου και θα είναι απολύτως κρίσιμες.

Η νέα Κυβέρνηση (αρκετά ίδια με εκείνη του Ιανουαρίου, ως προς τη σύνθεσή της – λογικό) έπιασε ήδη δουλειά ορεξάτη και απομένει να δούμε -κυρίως- το τι και πόσα… «πουλιά» θα πιάσει, για να βάλει τη χώρα επιτέλους σε μια καλή και αναπτυξιακή ρότα, πιο ανθρώπινη για τους ασθενέστερους.

Η αποχή Πανελλαδικά, στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, ήταν 43,43% (αντίστοιχα στην Μαγνησία 41,10% και στον Αλμυρό 40,36%). Λογικά, αυτό σημαίνει ότι 4 και… από τους 10 ψηφοφόρους δεν πήγαν να ψηφίσουν και άφησαν τους υπόλοιπους να αποφασίσουν και για τη δική τους τύχη. Το φαινόμενο χρεώνεται στη γενικευμένη απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος, την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου, για όσα δεινά μας έχει σωρεύσει ο μακρύς και ατελέσφορος δρόμος των μνημονίων, οι αλλεπάλληλες διαψεύσεις μας από τους πολιτικούς. Όσο κι αν θεωρείται λάθος στάση η αποχή, καταγράφηκε και πρέπει να προβληματίσει έντονα τον καθένα μας και ιδιαίτερα εκείνους που κατέρχονται στην πολιτική κονίστρα. Όλα δείχνουν, πως τα παιχνίδια στην πλάτη του απλού λαού κάπου εδώ τελειώνουν, όπως και η υπομονή όλων μας…

Σε μια αξιοπρόσεκτη πολιτική του ανάλυση (ίσως και αιρετική;) ο ιστότοπος του newpost επισημαίνει ότι ο Τσίπρας οφείλει τη μεγάλη εκλογική του νίκη στην …αποχή: «Ένα από τα αινίγματα των εκλογών της Κυριακής ήταν το ποσοστό της αποχής. Όσοι πίστευαν ότι θα κινούνταν σε ιστορικά υψηλά, επιβεβαιώθηκαν. Δεν συνέβη όμως το ίδιο και για εκείνους οι οποίοι, λαμβάνοντας υπ όψιν τη (διαφαινόμενη) χαμηλή συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμούσαν ότι η αποχή θα μπορούσε να έχει μεγάλο πολιτικό κόστος για τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτοί, διαψεύστηκαν εν χορδαίς και οργάνοις. Την Κυριακή, ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και κατήγαγε μεγάλη εκλογική νίκη, απώλεσε περίπου 323.000 ψηφοφόρους. Η ΝΔ που αύξησε κατ’ ελάχιστο το ποσοστό της, έχασε περίπου 195.000 ψηφοφόρους. Και ακόμη, το Ποτάμι παρουσίασε πτώση κατά 152.000 ψηφοφόρους, οι ΑΝΕΛ κατά 37.000. Έως και το ΚΚΕ, έχασε 37.000 ψήφους. Σε σχέση με την εκλογική αναμέτρηση του Ιανουαρίου, 774.250 πολίτες αποφάσισαν να μην φτάσουν ως τις κάλπες. Αλλά δεν ήταν όλοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ… Η αποχή κατανεμήθηκε αναλογικά σε όλα σχεδόν τα κόμματα πλην της Ένωσης Κεντρώων που αύξησε θεματικά τις δυνάμεις της. Εκλογικοί αναλυτές, αξιολογώντας τα αποτελέσματα, οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι αποφάσισαν να απέχουν, είναι εκείνοι που θέλησαν να τιμωρήσουν τον Αλέξη Τσίπρα. Διαφωνούσαν με τους χειρισμούς του, αρνήθηκαν να τον υπερψηφίσουν και πάλι, αλλά ταυτοχρόνως δεν θέλησαν και να τον καταψηφίσουν. Προτίμησαν τη λογική του Πόντιου Πιλάτου, αλλά ουσιαστικά με τον τρόπο τους κατέγραψαν τη διαφωνία τους. Αξίζει να επισημανθεί ότι παρά την τιμωρητική τους διάθεση, αρνήθηκαν να αθροίσουν τη δύναμή τους με τη Λαϊκή Ενότητα, με αποτέλεσμα αυτή να μείνει εκτός Βουλής για λίγες χιλιάδες ψήφους. Παραμονές των εκλογών, η μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, όπως και οι εκλογολόγοι, πίστευαν ότι η αποχή θα πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Μία ημέρα μετά, αρχίζουν να σκέφτονται ότι η αποχή ενδεχομένως και να ήταν ο ούριος άνεμος που φούσκωσε τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ και τον οδήγησε σε μια μεγάλη νίκη. Απλώς γιατί έπληξε εξίσου και τους υπόλοιπους…»

Το ποσοστό που κατέγραψε στις κάλπες η Χρυσή Αυγή Πανελλαδικά είναι 6,99%. Αντίστοιχα στην Μαγνησία προέκυψε αυξημένο, με 8,46% και στο Δήμο Αλμυρού 8,10%, αρκετά παραπάνω δηλαδή από το Πανελλήνιο, γι’ αυτό και προέκυψε και η μία έδρα της Χ.Α. στο Νομό μας, η μοναδική σε ολόκληρη τη Θεσσαλία.

Σε όλες σχεδόν τις αγροτικές περιοχές επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και στη Θεσσαλία. Μόνο στους Δήμους Αλμυρού και Ρήγα Φεραίου ήρθε οριακά πρώτη η Νέα Δημοκρατία και σε τρεις – τέσσερις Δήμους των άλλων Θεσσαλικών Νομών. Όπερ σημαίνει, ότι ο Αρμαγεδδώνας των μέτρων και της φορολογίας, που έρχεται άμεσα σε βάρος των αγροτών, επιλέχτηκε από τους ίδιους τους αγρότες να τις διαχειριστεί εκείνος που έφερε το τρίτο Μνημόνιο, που τις επιβάλλουν. Ως φαίνεται, η αγροτική ψήφος έδειξε -κατά τη συντριπτική πλειοψηφία της- ότι τον εμπιστεύονται περισσότερο.

Μόνο μουσουλμάνοι Βουλευτές εκλέχτηκαν στη Ροδόπη – κανείς χριστιανός. Φαίνεται πως οι τουρκόφωνοι συμπατριώτες μας στη Θράκη προσήλθαν στις κάλπες και ψήφισαν συντεταγμένα. Αντίθετα εμείς (εκείνοι δηλαδή που ζουν στη συγκεκριμένη, ευαίσθητη περιοχή) κρίναμε ότι είχαμε την πολυτέλεια της αποχής και …περί άλλων τυρβάζουμε…

Ανά εξάμηνο επέλεξε να αλλάζει τους Βουλευτές του ο Βασίλης Λεβέντης, στην Ένωση Κεντρώων. Μάλλον μπέρδεψε το Κοινοβούλιο με τα …ταχύρυθμα ΙΕΚ (αν δεν θεωρεί σκόπιμο και το εκ περιτροπής …χαρτζιλίκωμα). Προβλέπω εμφάνιση δυσαρεστημένων και ίσως κάποιες …μεταγραφές.

Το …γερανό και τις μπουλντόζες που πρέπει να μισθώσουν, για να βγάλουν με το ζόρι τη Ζωή από τη Βουλή, ποιος θα τα πληρώσει; Θα κόψουν πίστωση από το «επαχθές και επονείδιστο χρέος»;

Βρήκαν δουλειά -ως φαίνεται- πάλι στη Νέα Δημοκρατία, με δεδομένο ότι οι ήττες συχνά φέρνουν και γκρίνιες. Ήδη χωρίστηκαν στους υπέρ και στους κατά Μεϊμαράκη. Το μόνο παρήγορο είναι, ότι με πρωτοβουλίες του ίδιου του Προέδρου του κόμματος η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει πολύ γρήγορα, για την εκλογή νέου Προέδρου. Ποιοί θα επιπλεύσουν; Αν είναι υποψήφιος και ο Μεϊμαράκης, πολλοί από εκείνους που έσπευσαν να διεκδικήσουν την Προεδρία, μάλλον θα αποσυρθούν. Πολλοί είναι επίσης κι εκείνοι επίσης που ζητούν να βγει στο προσκήνιο η νέα γενιά της συγκεκριμένης παράταξης. Θα δούμε… Ο Νοέμβριος είναι κοντά.

Αν πιστέψουμε πάντως το ρεπορτάζ της Athens Voice, πάρτε ανάσα, …σταυροκοπηθείτε και διαβάστε: «Ενώ η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων για την αρχηγία στη Νέα Δημοκρατία άνοιξε επίσημα την Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου, η κατάσταση σε επίπεδο πιθανών υποψηφίων είναι μέχρι στιγμής η εξής (αλφαβητικά): Μάκης Βορίδης, βουλευτής: Με δήλωσή του, δεν το αποκλείει. Άδωνις Γεωργιάδης, βουλευτής: Με δήλωσή του, δεν το αποκλείει. Νίκος Δένδιας, βουλευτής: Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα βάλει υποψηφιότητα. Κώστας Καραμανλής, πρώην πρωθυπουργός: Καμιά σκέψη για επάνοδο ακόμα. Κωστάκης Καραμανλής, βουλευτής: Δύσκολο, με μόλις 7 μήνες θητεία. Όλγα Κεφαλογιάννη, βουλευτίνα: Λέγεται ότι το σκέφτεται. Βασίλης Κικίλιας, βουλευτής: Λέγεται ότι το σκέφτεται. Βαγγέλης Μεϊμαράκης, προσωρινός πρόεδρος: Άγνωστο αν θα επιδιώξει συνέχιση μέσω επανεκλογής. Κυριάκος Μητσοτάκης, βουλευτής: Δήλωσε υποψήφιος. Ντόρα Μπακογιάννη, βουλευτίνα: Απίθανο ν΄ αντιπαρατεθεί στον αδερφό της τον Κυριάκο. Κώστας Μπακογιάννης, περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας: Τον πρότεινε ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος (!). Γιώργος Παπανικολάου, δήμαρχος Γλυφάδας: Φέρεται ότι το σκέφτεται. Γιώργος Πατούλης, δήμαρχος Μαρουσιού: Λέγεται ότι το σκεφτόταν παλιότερα, τίποτα νεότερο προσώρας. Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός: Θα τον υποστήριζε ο κ. Γεωργιάδης, αν έβαζε, πράγμα σχεδόν αδύνατο. Ευριπίδης Στυλιανίδης, πρώην βουλευτής: Φέρεται ότι το σκεφτόταν, αλλά δεν εκλέχτηκε καν βουλευτής. Απόστολος Τζιτζικώστας, περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας: Λέγεται ότι το σκέφτεται.» Σ.Σ. Τα «τζάκια», αυτή τη φορά, μήπως θα μπορέσετε να τα αποφύγετε;

Σημεία των καιρών… Μόνο 12 -ελάχιστοι- από τη νέα Κυβέρνηση, κατά την τελετή ορκωμοσίας, έδωσαν θρησκευτικό όρκο.

Εξαιρετικά αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τα exit polls, όσον αφορά τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει τι ψήφισαν οι μισθωτοί του δημοσίου τομέα. Όπως προκύπτει από τις μετρήσεις, οι δημόσιοι υπάλληλοι στράφηκαν κατά κύριο λόγο προς τα… αριστερά. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΚΚΕ και η Λαϊκή Ενότητα κατέγραψαν υψηλότερα ποσοστά στους Δ.Υ. από ό,τι στο σύνολο των ψηφοφόρων. Αντιθέτως, μεγάλοι χαμένοι είναι η Χρυσή Αυγή, με ποσοστό σχεδόν στο μισό από το γενικό της εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η οποία επίσης είναι πολύ χαμηλά. Στα ίδια είναι η ΝΔ και λίγο κάτω το Ποτάμι. Στους νικητές, ωστόσο, συγκαταλέγονται και οι ΑΝΕΛ, αλλά και η Ένωση Κεντρώων. Για όσους μελετούν πρόσωπα και καταστάσεις -κυρίως στο περίγυρό τους- όλα τα παραπάνω θεωρούνται αναμενόμενα.

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας επέλεξε τη Λάρισα –ως αγροτική περιοχή- για την υποψηφιότητά του. Αλλά στην Κυβέρνησή του δεν έβαλε ούτε έναν Θεσσαλό.

Όλοι προεκλογικά τάζουν μικρά και ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα. Αλλά, κατά …παράδοση, μετά ορκίζονται ….θηριώδεις – ως προς τον όγκο τους- Κυβερνήσεις.

Βιβλικές καταστροφές στη Σκόπελο με την κακοκαιρία απ’ όπου και η σχετική φωτογραφία του skopelos-news.blogspot.gr. Φτηνά τη γλιτώσαμε, αν και οι ζημιές σε καλαμπόκια κια βαμβάκια θεωρούνται δεδομένες.

Το …εξασκημένο δημοσιογραφικό μάτι συνέλαβε μόνο τους ηττημένους ντόπιους Νεοδημοκράτες, στα τσιπουράδικα της μετεκλογικής Δευτέρας. Οι νικητές απείχαν εμφαντικά και μάλλον κλείστηκαν στα σπίτια τους. Το σωστότερο προφανώς είναι: χαμένοι ή κερδισμένοι, το τσιπουράκι δεν αλλάζει.

Από τα πετυχημένα σκωπτικά των εκλογών: Μετά από τέτοια νίλα του Ποταμιού, που συρρικνώθηκε πολύ το ποσοστό του, δεν το λες πια Ποτάμι. Το λες …νεροτσουλήθρα.