- 18 Αυγούστου, 2015
ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 14-8-2015
Μια …αγκαλιά
«Πριν κάμποσες μέρες πέρασε ένας τσομπάνης από την «Αγκαλιά» (Σ.Σ. Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού), μαζί με τον μικρό γιο του. Είχαν μόλις αρμέξει τα κατσίκια τους.
Κοντοσταμάτησε και κοιτούσε με περιέργεια, όπως κάνουν τόσοι και τόσοι αδιάφοροι περίεργοι, λες και οι πρόσφυγες είναι έκθεμα τσίρκου.
Πάτησε γκάζι και έφυγε. Τον συνόδευσαν ορισμένα μπινελίκια μου, ειπωμένα σιγανά.
Κι όμως, σε κανένα μισάωρο γύρισε. Είχε βράσει μια μεγάλη καρδάρα γάλα. Τη βαστούσε ο μικρός του και μου την έδωσε.
Ο τσομπάνης μου είπε ψιθυριστά: «Για τους ανθρώπους, το γάλα το δίνει ο Γ…» και έδειξε το παιδί του.
Ο μικρός ήπιε ένα ποτήρι γάλα, μαζί με άλλα παιδιά από τη Συρία, έπαιξε κανένα μισάωρο, μαζί με δυο συνομήλικους του. Ο πατέρας του με ρωτούσε για την ιστορία αυτών των ανθρώπων.
Ο τσομπάνης που σας λέω, δεν έχει βγάλει ούτε καν δημοτικό.
Έφυγε δακρυσμένος.
Έκτοτε, κάθε τόσο, μας φέρνει βρασμένο γάλα, το αφήνει στην «Αγκαλιά», δίχως να πει λέξη ή το βρίσκουμε κάθε τόσο εκεί, σε μια συγκεκριμένη γωνιά, πρωί – πρωί…
Προχτές συνέβη και κάτι ακόμα. Βρήκα δυο πρόσφορα άκοπα, πάνω στο τραπέζι, στην είσοδο. Ένα μικρό σημείωμα, το έχω κρατήσει σαν θησαυρό. «Πεσκέσι από τους πεθαμένους μας, τη γιαγιά μου πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία, στους πρόσφυγες της Συρίας, Υπέρ αναπαύσεως Γ.Κ…»
Πεσκέσια από ζωντανούς και νεκρούς, πεσκέσια από όμορφους ανθρώπους. Αντίδοτα στην ασχήμια…»
Και μια πικρή αλήθεια: Όσοι έγιναν μια φορά πρόσφυγες, ζουν και πεθαίνουν κουβαλώντας την πίκρα της προσφυγιάς μέσα τους…
Πάλι οι κάλπες θα στηθούν
κι εμείς όσο αντέχουμε.
Πολύ συχνά οι εκλογές…
Δημοκρατία έχουμε;
Έκλεισε άμεσα -και ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους- η συμφωνία, που επέμενε και πέτυχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ενώ μετά την «τραυματική» ψήφισή της από τη Βουλή (η εφημερίδα τυπώνεται Πέμπτη και δεν προλαβαίνει όλες τις εξελίξεις), λαμβάνονται άμεσα οι αποφάσεις για τον χρόνο των εκλογών. Σύμφωνα με τις εισηγήσεις που δέχεται, ο επικεφαλής του διαιρεμένου ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να προτιμά την ημερομηνία της 20ης Σεπτεμβρίου, αν και εφόσον θεσμικά είναι εφικτό. Κοντός ψαλμός, αλληλούια…
Θυμάστε εκείνους τους στίχους, από τραγουδάκι του Τόλη Βοσκόπουλου, που έλεγαν «γλυκά κυλούσε το μαχαίρι, έσταζε μέλι η μαχαιριά»; Ε, καλό θα είναι να το έχετε στο νου σας οι αγρότες, όταν θα δείτε σιγά – σιγά όσα θα εφαρμόζονται στο εξής, που αλλάζουν άρδην τα πάντα γύρω από το αγροτικό επάγγελμα, τη φορολόγησή σας, το κόστος της καλλιέργειας, την κατάργηση των ευνοϊκών απαλλαγών σε πετρέλαιο κτλ. Επειδή προφανώς φοβούνται και την εξέγερση, θα …«στάζει μέλι η μαχαιριά».
Από τα παράδοξα και τα κτηνοτροφοκτόνα του νέου μνημονίου: Αν και διόρθωσαν το ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας (επανέφεραν το 13%), παραμένει το εάν ο έμπορος κρεάτων αγοράσει ελληνικό χοιρινό, να πληρώνει 13% ΦΠΑ. Αν το εισάγει, όμως, ο ΦΠΑ είναι μηδενικός. Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Ακούω και βλέπω σημαντικούς παράγοντες της πολιτικής μας ζωής να μιλούν …διαζευκτικά για «αγρότες και κτηνοτρόφους». Κανένας δεν βρέθηκε να τους διδάξει, ότι με την έννοια «αγρότης» εννοούμε συλλήβδην τους γεωργούς, τους κτηνοτρόφους και τους αλιείς; Και περιμένουμε να μας λύσουν το αγροτικό μας πρόβλημα;
-Και πόσα βγάζεις το χρόνο;
– Ας πούμε 20.000.
-Πολλά είναι. Είσαι κεφάλαιο. Δώσε μας 29% από αυτά να τα έχουμε εμείς.
-Εντάξει, πάρτε τα. Θα περάσω με τα 14.200, είναι αρκετά.
-Δώσε μας και άλλα τόσα, να τα έχουμε για του χρόνου, γιατί είσαι κεφάλαιο και τα έχεις εσύ.
-Εντάξει, πάρτε τα. Θα περάσω με τα 8.400, είναι αρκετά.
-Δώσε μας και 2% εισφορά αλληλεγγύης, επειδή βγάζεις πολλά να βοηθήσουμε και κανέναν άλλο.
-Εντάξει, πάρτε τα. Θα περάσω με τα 8.000, είναι αρκετά.
-Δώσε μας και 650 τέλος επιτηδεύματος, επειδή είσαι κεφάλαιο είπαμε.
-Εντάξει, πάρτε τα. Θα περάσω με τα 7.50, είναι αρκετά.
-Δώσε μας και 2.500 χιλιάρικα ΟΑΕΕ, γιατί πρέπει να είσαι ασφαλισμένος, φροντίζουμε για σένα.
-Εντάξει, πάρτε τα. Θα περάσω με τα 4.750, αν και δεν είναι αρκετά.
-Πλήρωσε και ΕΝΦΙΑ.
-Ε, το παρακάνατε. Το επίδομα ανεργίας είναι μεγαλύτερο από αυτά που μου μένουν. Άρα ή θα τα κλείσω τα βιβλία ή θα φύγω από την Ελλάδα.
-Προδότη…
Γύρω στα 100 δισ. ευρώ έχει κερδίσει η Γερμανία, από την κρίση χρέους στην Ελλάδα και δευτερευόντως σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, σύμφωνα με έγκριτη έκθεση Γερμανικού Ινστιτούτου. Λεπτομερέστερα, το ποσό αντιπροσωπεύει τα χρήματα που έχει κερδίσει η χώρα από τα πολύ χαμηλά επιτόκια, με τα οποία δανείστηκε η κυβέρνησή της, καθώς οι επενδυτές αγόραζαν όλο και περισσότερο τα Γερμανικά ομόλογα, ως ασφαλή τοποθέτηση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από τους οικονομικούς επικυρίαρχους της Ευρώπης, το χειρότερο ίσως είναι ότι διαρκώς μας κουνάνε και απειλητικά το δάχτυλο. (Θα έλεγα ..πού να το βάλουν, αλλά η στήλη προσπαθεί να είναι σοβαρή.)
Μια πρωτότυπη -πλην συνταγματικά ανέφικτη- ιδέα θα ήταν να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν τα …παιδιά μας, τα οποία -με την έναρξη τη φετινής σχολικής χρονιάς- θα διαπιστώσουν ότι πολλοί γονείς θα τους στερήσουν την εκπαίδευση σε ενισχυτικά φροντιστήρια, στις ξένες γλώσσες, μουσική, χορό κτλ., αφού το κόστος καθίσταται απαγορευτικό για πολλά οικογενειακά βαλάντια, κυρίως λόγω αύξησης του ΦΠΑ στην ευρύτερη ιδιωτική εκπαίδευση.
Και πού το πάμε τελικά; Η αρτιότερη εκπαίδευση των παιδιών μας και η ανάλογη επαρκής προετοιμασία τους για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, να γίνουν προνόμιο μόνο των λίγων, των πλουσιότερων;
Ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας και του ίδιου του Κράτους είναι τελικά αυτή η ανεξέλεγκτη «εισβολή» λαθρομεταναστών, από τα Ανατολικά μας σύνορα. Και είναι πολύ υποκριτικό να μένουμε μόνο στην εύλογη ανθρωπιστική μας αλληλεγγύη, αλλά να μη βλέπουμε τάχα τους κινδύνους που κρύβει αυτό το εθνικό κακό, που ολοένα γιγαντώνεται. (Αλλού γράφω σήμερα -σ’ αυτήν εδώ τη στήλη- για το Ελληνικό φιλότιμο απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους.) Κι ενώ περιμένουμε από τις ολιγάριθμες Αρχές του Νόμου να βγάζουν διαρκώς το «φίδι από την τρύπα», να «σταυρώνουμε» μετά τον πρώτο αστυφύλακα, που προσπαθεί να επιβάλει την τάξη. Σε μια εποχή που η Ελλάδα δε μπορεί να ζήσει τα δικά της παιδιά, μένει αβοήθητη (σκόπιμα, άραγε;) να θρέψει και τις καραβιές αυτών των δυστυχισμένων, που -αργά ή γρήγορα- θα ληστέψουν και θα σκοτώσουν για τη δική τους επιβίωση, όπως θα κάναμε κι εμείς και ο καθένας στη θέση τους. Αυτή είναι η αλήθεια και, όσο στρουθοκαμηλίζουμε, δεν κερδίζουμε τίποτε. Κάτι ριζοσπαστικό πρέπει να γίνει και άμεσα, πριν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο.
Η ικανότητά της να πιστοποιηθεί και πάλι επίσημα από την ΕΠΟ και να αρθούν οι τιμωρίες σε βάρος της, είναι το «στοίχημα» της νέας Διοίκησης της ΕΠΣΘ, καθώς πολλοί εκπρόσωποι του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και στη Μαγνησία αμφισβητούν ότι θα γίνει κάτι τέτοιο, που θα λύσει το γόρδιο δεσμό. Ο χρόνος τρέχει αμείλικτα και οι σχετικές κινήσεις προς την ΕΠΟ πρέπει να γίνουν άμεσα και -το κυριότερο- να είναι τελέσφορες.
Φυσικά, γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις, ένα είναι βέβαιο: Ότι οι εκπρόσωποι των ομάδων της Επαρχίας μας που εκλέχτηκαν, δείχνουν μακριά από ίντριγκες, φατρίες και διάφορα άλλα …κολπάκια. Μακάρι η παρουσία τους στο Διοικητικό Συμβούλιο να τα καταφέρει και να συμβάλει στην κάθαρση.
Αναρωτιέμαι ειλικρινά: Όλοι και όλες αυτές, που αναρτούν διαρκώς προσωπικές φωτογραφίες στο διαδίκτυο, τραπεζωμένοι σε ακριβά τραπέζια, από χλιδάτες διακοπές και διασκεδάσεις, ντυμένοι με ακριβά ρούχα, μακιγιάζ και προσωπικά αξεσουάρ κτλ., κινούνται από αφέλεια, μωροφιλοδοξία, επίδειξη και ναρκισσισμό ή απλά μας δείχνουν ότι αντιστέκονται έτσι στη φτώχεια, την οικονομική κρίση και τη φθορά; (Πρέπει ίσως ν’ αρχίσω κι εγώ να αναρτώ βίντεο, που να δείχνουν ….ανώμαλες προσγειώσεις).
Από τα ευτράπελα (αλλά, σοφά και δίκαια) του διαδικτύου: «Καλά που άνοιξε η ΕΡΤ και μαθαίνουμε στο δελτίο των 6, πόσο αναγκαίο είναι το μνημόνιο, γιατί αλλιώς θα περιμέναμε ως τις 8 το MEGA».
Ένας τραπεζίτης, ένας εργάτης κι ένας μετανάστης κάθονται μπροστά σ’ ένα τραπέζι με 20 μπισκότα. Ο τραπεζίτης παίρνει στα γρήγορα τα 19 μπισκότα και προειδοποιεί τον εργάτη: «Πρόσεξε… Ο μετανάστης θα σου φάει το μπισκότο».
Χαμόγελο… Η μόνη καμπύλη που μπορεί να ισιώσει τα πάντα.
Η γιορτή της μεγαλο-Κυράς ήρθε… Το «Πάσχα του καλοκαιριού» και οι τελευταίες ανάσες της θερινής ξεγνοιασιάς κυριαρχούν στην Ελληνική επικράτεια. Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν. Χρόνια πολλά σε όλους…