72 χρόνια από την αποτρόπαια εκτέλεση 35 Αλμυριωτών -έκδοση 14-8-2015

Γράφει ο αναγνώστης  μας Τσαμπίρας Θανάσης

Συμπληρώνονται φέτος 72 χρόνια από την αποτρόπαια εκτέλεση των 35 συμπολιτών μας από τα φασιστικά στρατεύματα της Ιταλίας και 70 χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Οι αντιδραστικοί κύκλοι της Ευρώπης προσπαθούν μαζί με τα αστικά επιτελεία των Κωφών τους να κατασκευάσουν τερατώδη ψέματα, πλαστογραφούν, προσπαθούν με λίγα λόγια να ξαναγράψουν την ιστορία. Κρύβουν επιμελούς ότι ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος αναθέρμανε τις ελπίδες των αντεπαναστατικών δυνάμεων, που του είδαν ως τη μεγάλη ευκαιρία για την παλινόρθωση του καπεταλισμού στην ΕΣΣΔ τη συμμάχησαν με τους Γερμανούς.

Αποκρύπτουν ότι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν διέπραξαν μόνο οι δυνάμεις του «Άξονα» αλλά και οι κυβερνήσεις των δημοκρατικών αστικών κρατών. Οι ΗΠΑ χωρίς να υπάρχει στρατιωτική ανάγκη έριξαν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα τη το Ναγκασάκ (6 τη 9 Αυγούστου 1045) ΗΠΑ – Βρετανία βομβάρδισαν την Δρέσδη (13 προς 14 Φλεβάρη 1945) σκοτώνοντας πάνω από 120000 ανθρώπους μένοντας άθικτα τα εργοστάσια όπου οι ΗΠΑ είχαν κάνει επενδύσεις.

Στην Ελλάδα το ΕΑΜ με καθοδηγητή το ΚΚΕ σήκωσε το «βάρος» της αντίστασης, οργάνωσε τη ένοπλη λαϊκή αντίσταση και έσωσε το λαό από την πείνα. Διοργάνωσε εκλογές στις συνθήκες της κατοχής (23 Απριλίου 1944) ψήφισαν για χάρη στην δράση του ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα εργοστάσια της Γερμανίας.

Χιλιάδες κουμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους. Η Καισαριανή, το Κούρνοβο, ή Ακροναυπλία, ή Κοκκινιά, το Χαϊδάρι, το Μονοδέντρι είναι μερικοί μόνο τόποι θυσίας.

Εμείς οι παλεοί αγωνιστές καλούμε τους νέους τις νέες να αντλήσουν γνώση, πείσμα, αισιοδοξία, δύναμη και αντοχή για τον αγώνα σήμερα, για να γίνει πράξη ο μεγαλύτερος και ο πιο όμορφος στόχος. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ τιμώντας την επέτειο των 70 χρόνων από το τσάκισμα του φασισμού – ναζισμού κατά τους συμπολίτες του Αλμυρού στην εκδήλωση μνήμης της τιμής που θα γίνει στης 6 Σεπτέμβρη ημέρα Κυριακή και ώρα 11 π.μ. στο χώρο του νεκροταφείου.

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους εκτελεσθέντες αφιερώνουμε το παρακάτω ποίημα του συναγωνιστή Δημήτρη Ράπτη Αντιστασιακών από την Ελασσόνα

Για την ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ

Του παραρτήματος Αλμυρού

Αύγουστος μήνας ήτανε και το σαράντα τρία,

Που εξελίχτηκε αυτή, μεγάλη τραγωδία,

Τρανή γιορτή των χριστιανών, η Παναγιά μητέρα,

Σ όλη τη χώρα γιόρταζε, εκείνη την ημέρα.

Μα τούτο δεν εμπόδισε τους Γερμανούς Ναζί,

Και τους φασίστες Ιταλούς, που ήτανε μαζί,

Αθώους να σκοτώσουνε, πολίτες πατριώτες,

Τριάντα έξι ήτανε όλοι τους Αλμυριώτες.

Από το σπίτι αρπάξανε, πολλούς κι απ΄ τις δουλειές

Κι απ΄ των γονιών και συγγενών άλλους τις αγκαλιές,

Κι άλλους πάλι αμέριμνους από τα αγροκτήματα,

Που όλοι τους υπήρξανε του φασισμού τα θαύματα.

Χωρίς πόνο ανθρώπινο τους πήγαν στο σφαγείο

Όπου τους εκτελέσανε μες το νεκροταφείο,

Ύστερα φήγαν έντρομοι, οι άτιμοι φονιάδες,

Στον τόπο της εκτέλεσης ήρθανε μανάδες.

Η κάθε μία έψαχνε για να βρει το παιδί της,

Τον άνδρα της, τον αδερφό κι άλλη το συγγενή της,

Κι ακουγόταν στα πέρατα φωνές, κλάματα, βόγγοι,

Ομοίαζε ο Αλμυρός σαν άλλο Μεσολόγγι.

Κείνοι που εκτελέστηκαν χωρίς καμιά αιτία

Γιατί αγωνιζόντουσαν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,

Και στάθηκαν σαν Έλληνες στην κάνη του θανάτου,

Χωρίς να δειλιάσουνε, ήταν οι παρακάτω.

Ο Βαλουξής Γεώργιος, Δημήτρης ο Λαλόπουλος,

Κοντομάνος Κωνσταντής, Βαγγέλης Κανελόπουλος,

Κουτρούμπας ο Γεώργιος, ο Παύλος Κρικελάς,

Ο Φώτης Αθανάσιος κι ο Γιάννης ο Κοσμάς.

Ο Στάθης Παπαδόπουλος κι ο Γιώργος Καρατσώκης,

Κούργιας ο Δημήτριος κι ο Κώστας Μαντουδιώτης,

Ο Φρέγγος ο Γεώργιος με Τσικρικά Αποστόλη

Κι αυτοί εκτελεστήκανε στο ίδιο μέρος όλοι.

Χρήστος, Βαγγέλης, τα παιδιά του Γιάννη του Σιδέρη

Εκτελεσμένα βρέθηκαν, πιασμένα χέρι χέρι.

Ο Ζιώγας ο Χαράλαμπος, με το Σαρρή Θανάση,

Την ίδια μέρα τη ζωή κι αυτοί έχουνε χάσει.

Δεν ήταν τούτοι μοναχά, εκτελέστηκαν κι άλλοι,

Ο Χρήστος ήταν Κολοβός, με Μπαγλατζή Μιχάλη,

Ο Μαραγκός κι ο Βούλγαρης, το Δάρα το Λευτέρη,

Στην καλοσύνη, ανθρωπιά, άλλο δεν είχαν ταίρι.

Τους Γκρούγια στήσαν και Καπή, μπροστά στα πολυβόλα,

Του Ευθυμίου το παιδί, του Χρήστου το Νικόλα,

Τον Βασιλάκο, τον Παπά Βλάχο, Ευσταθιάδη,

Και με το «πυρ» τους στείλανε, όλους κάτω στον Άδη.

Τον Δημητρέλο στήσανε, Βαλσάμη σε λιγάκι,

Τον Κωνσταντίνο Κολοβό και Χρήστο Σπανογάκη,

Τον Κυπαρίση ύστερα και το Σπανό το Γιάννη,

Την ίδια μέρα άδικα, κι αυτοί έχουν πεθάνει.

Αδέρφια μας αθάνατα λίγο για σηκωθείτε,

Τους φίλους και τους συγγενείς τα αδέρφια σας να δείτε,

Στεφάνια σας εφέρανε με δάφνες και με ία,

Γιατί θυσιαστήκατε για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Για μας επεθάνατε με τις ψυχές μας ζείτε,

Στο δρόμο της ελευθερίας εσείς μας οδειγείτε,

Το όνομα του καθενός αξέχαστο θα μείνει,

Και πάντα θα φωνάζουμε, ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ.

10-09-97 Ράπτης Δημήτριος

Πρόεδρος ΠΕΑΕΑ και Δ.Σ.Ε. Παράρτημα Ελασσόνας