Η πρόταση Καραζούπη και οι Ηρακλείδες του περιβάλλοντος και του τόπου

Διάβασα την προηγούμενη εβδομάδα στον «Ταχυδρόμο» ένα άρθρο με τίτλο «Σάτιρα, αλλά και οργή στον Αλμυρό» και υπέρτιτλο, υπότιτλο «Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η πρόταση Καραζούπη για την πώληση των νησιών Κίκυνθος και Αργυρόνησα προκειμένου ο δήμος να αποκτήσει έσοδα». Σε αυτό ο αρθρογράφος, κάποιος άλλος επιστήμων (κατά τον ισχυρισμό του) «μηχανικός περιβάλλοντος» και ο Δήμαρχος Αλμυρού μιλούσαν απαξιωτικά για μια ιδέα που δημοσιοποίησε ο συμπολίτης κ. Χρίστος Καραζούπης με την οποία πρότεινε στο Δήμο Αλμυρού αφού πρώτα ερευνήσει, να δει εάν και εφόσον μπορούσε να πουλήσει ή να δώσει για μακρόχρονη εκμετάλλευση το ξερονήσι, την Κίκυνθο, που ευρίσκεται μπροστά από τη Μιτζέλα. Μάλιστα ο δήμαρχος προσπαθώντας να σατιρίσει την πρόταση επεσήμανε, κατά την εφημερίδα, ότι: «Έχουμε πληροφορίες ότι κατέφθασαν αρκετές προσφορές στο γραφείο του Δημάρχου Αλμυρού για την αγορά των προς πώληση νησιών, από αστέρες του Hollywood, από εμπόρους αδαμάντων και άλλους». («Αδάμας» της καθαρεύουσας ο δήμαρχος!)

Η προσβολή της τιμής και της υπόληψης κάποιου είναι μέρος του διαλόγου;

Ο «μηχανικός περιβάλλοντος», στο πλαίσιο της «περιβαλλοντικής» κριτικής του, αναφέρθηκε με τελείως απαξιωτικό τρόπο, που βάναυσα προσβάλει τη τιμή και υπόληψη ενός συμπολίτη μας χωρίς λόγο, σε προηγούμενες δράσεις της «Εν Δράσει». Απ’ ότι γνωρίζω η συγκεκριμένη οργάνωση είναι μία από τις πιο γνωστές και τίμιες ΜΚΟ της χώρας μας. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος δεν έχω δει αντίστοιχη πρωτοβουλία τα τελευταία 50 χρόνια στον Αλμυρό. Αξίζει ένα μπράβο στα παιδιά, αφού θυσιάζουν από τον ελεύθερο χρόνο τους για να προσφέρουν ανιδιοτελώς στον τόπο. Άλλωστε υπάρχουν πάρα πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα της καθημερινότητας, με τα οποία θα μπορούσε να ασχοληθεί ο «μηχανικός περιβάλλοντος», αντί να βρίζει ασύστολα έναν συμπολίτη μας που τουλάχιστον προσπαθεί και αγωνίζεται.

Κάθε ιδέα ή πρόταση για αύξηση των εσόδων του δήμου πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη.

Οι συμπολίτες μας γνωρίζουν ότι αν και πληρώνουμε ένα σκασμό φόρους στο δήμο, στη ΔΕΥΑΛ, για να πληρώνονται ο Δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι και οι υπηρεσίες του δήμου, εν τούτοις ούτε ανάλογη ανταπόδοση ούτε επαρκείς υπηρεσίες έχουμε, αλλά ούτε και νερό της προκοπής πίνουμε (όσοι από εμάς πίνουν το βεβαρυμένο με άλατα τοπικό νερό). Άρα κάθε πρόταση για αύξηση των εσόδων του δήμου, όχι από τη τσέπη των φορολογούμενων αλλά με άλλους τρόπους, θα έπρεπε να ήταν καλοδεχούμενη, τουλάχιστον για συζήτηση και όχι να λοιδορείται.

Αν ήμασταν οι ιδιοκτήτες ενός χωραφιού που δεν καλλιεργούνταν ή ενός άδειου ξενοδοχείου δεν θα προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπους να τα εκμεταλλευτούμε από να τα βλέπουμε να κάθονται; Γιατί λοιπόν και ο δήμος Αλμυρού να μην προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί περιουσιακά στοιχεία του δήμου που κάθονται ανεκμετάλλευτα για αιώνες; Που βλέπουν το πρόβλημα για να καταλάβουμε και εμείς οι αμόρφωτοι. Ή μήπως μερικοί είναι πιο πατριώτες από εμάς τους υπόλοιπους (Αχ τι εποχές μου θυμίζει αυτή η πατριδοκαπηλία! ε δήμαρχε…) και θέλουν «δήθεν» να προφυλάξουν τον τόπο; Μήπως έχουν περισσότερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες κ. «μηχανικέ του περιβάλλοντος»; Αλλά και στην περίπτωση ενός πιθανού περιβαλλοντικού προβλήματος άραγε δεν θα επενέβαιναν οι αρμόδιες υπηρεσίες αλλά και οι ΜΚΟ τύπου «Εν Δράσει»; Εκτός και αν ο «μηχανικός περιβάλλοντος» δεν τις εμπιστεύεται.

Αντί λοιπόν ο Δήμαρχος να μιλά ειρωνικά για μια ιδέα, που πιθανώς να έδινε στο δήμο επιπλέον έσοδα που τόσο τα έχει ανάγκη, καλό θα ήταν να προωθούσε οποιαδήποτε ανάλογη ιδέα στο δημοτικό συμβούλιο προς συζήτηση. Εάν ο ίδιος δεν είναι ικανός να κατεβάσει ιδέες και προτάσεις, κάτι που απαιτεί θάρρος, ένα επίπεδο μόρφωσης και μια κουλτούρα, τουλάχιστον ας μη λοιδορεί τις ιδέες των άλλων.

Απόστολος Μπαράτσης

(abaratsis@yahoo.com)