ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 25-7-2015

Κι όλοι εσείς που ψάχνατε

σωσμό μιας μέρας άλλης,

τώρα μπορεί να χαίρεστε,

έφτασε ο …Χαϊκάλης.

Την υπαρκτή πολιτική αστάθεια, η οποία υφέρπει στη χώρα, οι πάντες -σχεδόν- στα Ελληνικά κόμματα πασχίζουν να την κρύψουν, σαν …σκουπίδι, κάτω από το χαλάκι, για να μη τη βλέπει η …πεθερά. Κατά βάση, δηλαδή, οι «πεθερές» του Ελληνικού λαού και οι κακές «πεθερές» του εξωτερικού. Πορευόμαστε μ’ ένα ισχυρό πρωθυπουργό (όπως τουλάχιστον περιγράφεται στις δημοσκοπήσεις), αλλά κι ένα διχασμένο κόμμα πλειοψηφίας, που -στην ουσία- έχει οδηγήσει την Κυβέρνηση να χάσει τη δεδηλωμένη. Ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ όμως, οι ΑΝ.ΕΛ., όπως και το μεγαλύτερο κομμάτι τη Αντιπολίτευσης, κάνουν τα στραβά μάτια, προκειμένου να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα και να συναφθεί μια νέα συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους. Το ομαδικό κοινοβουλευτικό «στοίχημα» είναι πλέον, αν όλα αυτά προλάβουν να συμβούν, πριν τις αναπόφευκτες πρόωρες εκλογές, που κανένας εχέφρων δεν θέλει.

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας (χαράματα Πέμπτης) στο δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων ήταν λίγο πιο παρήγορα για τον Τσίπρα –ως προς τους αντάρτες του κόμματός του, που οριακά μειώθηκαν-, αλλά επιβεβαίωσε το σοβαρό ρήγμα που έχει υποστεί το κυβερνόν κόμμα.

Ή δεν ξέρει όντως τι του γίνεται ή αποφάσισε πλέον να χαράξει προσωπική πολιτική πορεία και …όποιον πάρει ο Χάρος. Για το Γιάνη Βαρουφάκη ο λόγος και τις διαρκείς αποκαλύψεις του, σε ξένα μίντια -κατά προτίμησή του-, που προσθέτουν πολλούς πονοκεφάλους» στο Μαξίμου και ειλικρινείς απορίες διαδοχικά, σε όσους Έλληνες πολίτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι το …γαϊτανάκι. Από τη μια μεριά, ψήφισε θετικά για το δεύτερο πακέτο και, από την άλλη, «έφαγε» ήδη μια μήνυση, για εσχάτη προδοσία, από Έλληνα δικηγόρο.

Μπούμερανγκ έχει γίνει για τη Γερμανία και τους Σοϊμπλέδες, η σκληρή της στάση. Οι φωνές κατά της ηγεμονικής της απανθρωπιάς απέναντι στην Ελλάδα, πληθαίνουν παντού στην Ευρώπη, αλλά και μέσα στο ίδιο το Βερολίνο. Ειδικότερα, οι φτωχοί λαοί του Νότου, δεν εξεγείρονται υπέρ της Ελλάδας μόνο από αλληλεγγύη, αλλά βλέπουν καλά ότι έρχεται και η δική τους σειρά, για την οικονομική ασφυξία και τους βασανισμούς της λιτότητας και της άκαμπτης στάσης των Γερμανών. Γι’ αυτό ίσως και το μποϋκοτάζ των Γερμανικών προϊόντων γίνεται -λίγο ως πολύ- πανευρωπαϊκό, κάτι που πονάει πολύ τους πλούσιους εξουσιαστές. Ρίχνει «αλάτι» πάνω στην πληγή τους, δηλαδή το χρήμα και τα υπερκέρδη τους.

Έγραφα στο προηγούμενο φύλλο για τη μίρλα και την κλάψα μας, που συχνά διογκώνουν τα υπαρκτά και δύσκολα προβλήματά μας, μέσα στην κρίση των μνημονίων. Σχετικά πάντως, ένα φίλος γράφει:Τι κλαυθμός και οδυρμός έχει πέσει, από αριστερόφρονες -κυρίως-, που η χώρα καταστράφηκε επί 40 χρόνια! Τόση καταστροφή που ακόμη – ακόμη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πάνω από 10 ακίνητα ο ένας και μερικοί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο εξωτερικό! Τόση καταστροφή που γεμίσαμε αυτοκίνητα, κάθε οικογένεια συνήθως άνω του ενός, που κάναμε «μαστ» τις διακοπές στα νησιά, (τα οποία εμείς, του ‘60 οι εκδρομείς, ξέραμε μόνο από τη γεωγραφία), που αναστέναξαν τα μπουζούκια, οι μερσεντές, τα bmw και τα Audi, συχνά και τα καγιέν, που αποκτήσανε 1,5 εκατομμύριο αυθαίρετα, που το 30% του πληθυσμού πήγαινε κάθε χρόνο ένα τουλάχιστον ταξίδι στο εξωτερικό, που τα νέα παιδιά σπούδαζαν σε πανεπιστήμια της Ευρώπης με χρήματα των γονέων, κτλ. κτλ. Για τέτοια καταστροφή μιλάμε.» Ναι… Έγιναν όλα αυτά… Αλλά με τα διακοπο-δάνεια των Τραπεζών, μέσα σ’ ένα αναχρονιστικό, φαύλο και άδικο κράτος, αλλά -κυρίως- μέσα σ’ ένα πολιτικό σύστημα, που αντιμετώπιζε τους πολίτες σαν κομματικούς …πελάτες και πολλούς τους στοίβαζε στο Δημόσιο. Και τώρα ήρθε η ώρα της πικρής «λυπητερής».

Πρωτάκουστο… Η κυρία που προεδρεύει του Ελληνικού Κοινοβουλίου (αγκυρωμένα και αμετακίνητα) να καταγγέλλει ότι μέσα στο Κοινοβούλιο γίνονται …πραξικοπήματα. Έστειλε μάλιστα και σχετική …προειδοποιητική επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό. Από την άλλη μεριά, κωλυσιεργώντας εσκεμμένα και με την αμετροέπειά της, αναδεικνύεται η ίδια σε μονολιθική …τρομοκράτισσα (η οποία συχνά αυτο-ρεζιλεύεται). Το τελευταίο «πραξικόπημα» επιβάλλεται να είναι η νόμιμη και τάχιστη …καρατόμησή της από την Προεδρία.

«Από τις εκλογές του Ιανουαρίου έως σήμερα δεν έχει προχωρήσει καμία σημαντική επένδυση στη χώρα», γράφει σε κύριο άρθρο της η «Καθημερινή». «Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μάλιστα αυτά που μόλις απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση, έκαναν ό,τι μπορούσαν ακόμη και για να σταματήσουν επενδύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Με αυτήν τη νοοτροπία, με ένα εχθρικά διακείμενο κράτος, με μια αναποτελεσματικά καχύποπτη Δικαιοσύνη και με την αβεβαιότητα που επικρατεί, δεν πρόκειται να επενδυθεί ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα. Αυτή η κυβέρνηση οφείλει να δείξει εμπράκτως πως ενδιαφέρεται να αλλάξει το κλίμα, προχωρώντας επενδύσεις που έχουν πάρει το «πράσινο φως» από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τις αρμόδιες Υπηρεσίες. Καιρός είναι επίσης να σταματήσει και ο ανόητος «ανταρτοπόλεμος» διαφόρων κρατικών καρεκλοκένταυρων, οι οποίοι σαμποτάρουν ενσυνείδητα σημαντικές επενδύσεις. Αλλιώς, θα περιμένουμε τις επενδύσεις από τη Βενεζουέλα για να ξαναμπεί η χώρα σε ανάπτυξη.»

Δεν ξέρω πόσοι και πόσες από τους άπορους συμπολίτες μας έκαναν αίτηση και πήραν τη λεγόμενη «κάρτα αλληλεγγύης», ένα μηνιαίο βοήθημα για τις ελάχιστες βιοποριστικές τους ανάγκες. Είναι δύσκολο να ξέρουμε και δεν θα ωφελούσε και σε τίποτε. Πάντως, μοιράζεται ήδη από τα ΚΕΠ (όσες εγκρίθηκαν το προηγούμενο διάστημα) από χθες Παρασκευή 24 Ιουλίου, οπότε οι δικαιούχοι θα μπορούν να χρησιμοποιούν την κάρτα τους σε καταστήματα τροφίμων που διαθέτουν μηχανήματα ανάγνωσης τραπεζικών καρτών (POS). Μια μικρή ανάσα ακόμη, ενάντια στη φτώχεια και τη λιτότητα…

Χιονοστιβάδα οι αντιδράσεις για το Αρμαγεδδώνα των μέτρων στα προαπαιτούμενα, που πλήττει την Ελληνική αγροτιά. Γι’ αυτό και δεν μπήκε μέσα στο Νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη. Ψάχνουν τώρα για πιο φιλικά …χαστούκια, που κυρίως θα ελαφραίνουν τη θέση των κατ ‘επάγγελμα αγροτών. Άντε να δούμε πού το πάνε και τι -τελικά- θα γίνει…

Μπορεί να γίνεται χαμός, με το χιούμορ και το γέλιο στο διαδίκτυο, για τους νέους ΦΠΑδες, που ήδη επιβλήθηκαν και ισχύουν, αλλά η «μαχαιριά» είναι πολύ γερή, για όλα τα βαλάντια. Πρωτοφανές, κρέατα, ψωμιά και …κολοκύθια, ναι μεν να είναι στο 13%, αλλά να μεταμορφώνονται σε 23%, όταν προσθέτεις …αλάτι ή ρίγανη. Πόσο πιο ..ανάλατη να γίνει πλέον αυτή η ζωή, που ήδη με το ζόρι αντέχουμε; Κατά τα άλλα, «κολοκύθια με τη ρίγανη».

Κι ενώ ο κοσμάκης γελάει αρχικά και προσπαθεί να το διασκεδάσει, τα πράγματα σοβάρεψαν επικίνδυνα, μόλις έγιναν γνωστά τα μέτρα για το χύμα …τσίπουρο. Α, όλα κι όλα.. Κάτω τα χέρια από το «άγιο τσιπουράκι», γιατί υπάρχει μεγάλος φόβος -ακριβώς εξ αιτίας του- ν’ αρχίσει η επανάσταση. (Ραντεβού, όχι στα γουναράδικα, αλλά στα …τσιπουράδικα).

Όλα περίμενα να τα δω σ’ αυτή τη δύσκολη βιωτή. Αλλά, ότι -τώρα στα γεράματα- θ’ αναγκαζόμουν να περάσω στην …παρανομία, για τα τρία τσιπουράκια που πίνω ημερησίως, δεν το περίμενα.

«Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια,

που θα σβήσουν τα καζάνια».

Τσίπρα, κάτω τα χέρια από τα …τσίπ’ρα…

Αναρωτιέμαι, αν όλοι αυτοί οι φωστήρες που επιβάλλουν γελοιότητες στο νέο ΦΠΑ, αν καταλαβαίνουν, ότι το μόνο που θα καταφέρουν -στο τέλος- είναι να εκκολάψουν νέους …φοροφυγάδες.

Όσο κι αν είναι προσοδοφόρο, όταν βλέπεις Γερμανούς και Σκανδιναβούς, να σουλατσάρουν στις παραλίες σου και να μεθοκοπάνε στα μπαράκια σου, σκέφτεσαι με οργή, ότι ξοδεύουν τα δικά σου λεφτά και τους βαρείς τόκους που τους πληρώνεις και σε πιάνει τρέλα.

Της Αγίας Παρασκευής αύριο και χρόνια πολλά σε όσες γιορτάζουν (ανάμεσά τους η μητέρα μου και η κόρη μου). Πολλά τα πανηγύρια της περιοχής, αφιερωμένα στη χάρη Της και εύχομαι -όσοι πιστοί- να περάσετε καλά.

Από τις αφηγήσεις των Μικρασιατών προγόνων μου, αντλώ τη μνήμη, ότι πριν το μαρτυρικό 1922 -στα ανέφελα χρόνια- πολλοί Τούρκοι προσέτρεχαν και συμμετείχαν στα Χριστιανικά πανηγύρια της Μικράς Ασίας. Απ’ όλα τους όμως, εκείνα που μάζευαν τον περισσότερο Μουσουλμανικό κόσμο ήταν πάντοτε του Αη-Γιώργη και της Αγίας Παρασκευής. Και είναι δύσκολο να εξηγήσεις (η λαϊκή παράδοση λέει πολλά, κυρίως για θαύματα) πώς και γιατί χιλιάδες «άπιστοι», …πίστευαν τόσο πολύ τους προαναφερόμενους Αγίους της Εκκλησίας μας.

Τώρα που η μνημονιακή μας ζωή ξαναμπαίνει σ’ ένα ρυθμό (της συμφοράς, οπωσδήποτε), τρέξτε να προλάβετε το καλοκαίρι που απέμεινε… Σ’ ένα μήνα έρχεται το παζάρι, μετά εκλογές και μετά …μέσα τα κεφάλια.

Και η επωδός:

Του Ελληνικού καλοκαιριού

του έχω αδυναμία.

Μα, με το …κιάλι το κοιτώ,

αφού δεν έχω …μία.