- 27 Ιουνίου, 2015
Να Ευρώπη κανείς ή να μην Ευρώπη;
Αν δεν Ευρώπη, η Ελλάδα κυρία μου, ποιος θα Ευρώπη; Οι Θεσμοί, οι εταίροι; Πως είναι ιστορικά δυνατόν αυτό;
Και αν εκτός Ευρώπης, τι μέλλει γενέσθαι; Έχουμε σωστή ενημέρωση; Ρωτάει ο Έλληνας… Θα κλείσουν τα σύνορα; Θα ακριβύνουν και κατά πόσο τα ξενόφερτα προϊόντα. Χωρίς τις ενέσεις ενίσχυσης θα κατρακυλήσουν κι άλλο οι παροχές του κράτους; Η Υγεία, η Παιδεία έχουν φτάσει πάτο.
Αν Ευρώπη, με ποιο τίμημα; Με όποιο τίμημα; Με ποιους ηγέτες; Με τους ατιμώρητους; Με ικανούς; Με συνέχεια στο σίριαλ του αρπάζω ό,τι μπορώ από το κρατικό και ευρωπαϊκό ταμείο και μην τον είδατε τον διαπλεκόμενο;
Μπορούμε να στηρίξουμε στην ιδέα και πράξη την Ευρώπη ή πρέπει να «αυτό-μαστιγωθούμε» 2-3 γενιές για να καταλάβουμε πως έπρεπε να διαχειριστούμε την κατάσταση; Και αν επιστρέψουμε, αν επιβιώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έχει αλλάξει η νοοτροπία, που η γενιά του Πολυτεχνείου κυρίως δίδαξε –δυστυχώς- και στα παιδιά της;
Η κυριαρχία και η αξιοπρέπεια του λαού μας, διακυβεύεται; Γιατί; Από ποιους; Από πότε; Το δημοψήφισμα θα κάνει μάγια και θα λύσει τα προβλήματα; Έγιναν οι μεταρρυθμίσεις οι σωστές και απέτυχε ο λαός; Η μέχρι τώρα στενότητα και οι θυσίες της υψηλής φορολόγησης, της μείωσης μισθών και συντάξεων, με την παράλληλη αναμονή και υπομονή τα χρόνια της κρίσης… Αυτά, δεν αρκούν ώστε να έχουμε ανακτήσει την αξιοπρέπεια και κυριαρχία μας;
Το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο;
Πριν το όξω πού_τη («σ» είναι) απ’ την παράγκα (αν τελικά φτάσουμε στο δημοψήφισμα) ας βρούμε την αρρώστια, ώστε να μην δώσουμε στη σήψη, φάρμακο για κρυολόγημα, ή το αντίστροφο.