ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 23/05/2015

Στεγνώνουμε, στεγνώνουμε,

μα δεν το μετανιώνουμε.

Κι αν δεν ανανεώνουμε,

εμείς πάλι …πληρώνουμε.

Ούτε να αρρωστήσεις δεν βάζει ο νους σου, κάτω από τις σημερινές οικονομικές συνθήκες, μαθαίνοντας πώς και πόσο απαξιώνεται (κουρελιάζεται, πες καλύτερα) το σύστημα Υγείας και περίθαλψης, στη χειμαζόμενη Ελλάδα. Οι ελλείψεις στα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας είναι τραγικές, όχι μόνο σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και σε υγειονομικό υλικό, φάρμακα, χαλασμένα διαγνωστικά ή υποστηρικτικά μηχανήματα, παροπλισμένα ασθενοφόρα κ.ο.κ. Όλοι διαβάζουμε κι ακούμε για πρωτοφανή περιστατικά, που οι συγγενείς των ασθενών φέρνουν από τα σπίτια τους σεντόνια και προσόψια ή αγοράζουν από τις τσέπη τους φάρμακα, γάζες κτλ. Κι όσοι δεν έχουν ν’ αγοράσουν; Πεθαίνουν; Κι αν το κακό συνεχιστεί και χειροτερέψει;

«Ήμουνα νιος και γέρασα», με τις εκάστοτε μάχες που έδινε η Μαγνησία, για να κρατήσει καθαρή την κλειστή θάλασσα του Παγασητικού…. Τα παλιότερα χρόνια παλεύαμε με το κανάλι της πρώην Κάρλας (θυμάστε τη Λαρισινή οινοπνευματοποιεία Χατζηδήμα;), που ερχόταν με διάφορα καρκινογόνα «πεσκέσια» από τη γείτονα πόλη. Τώρα ο λόγος είναι πιο απλός, όσο και ακατανόητος. Ξέμεινε, λέει, από πετρέλαιο η γεννήτρια του Βιολογικού στο Βόλο και τα …προϊόντα του Βιολογικού ρίχνονταν στη θάλασσα χωρίς επεξεργασία. Τα αποτελέσματα γνωστά… «Βραδυφλεγής» απαγόρευση στο κολύμπι, ανυπολόγιστη η ζημιά στο οικοσύστημα του κόλπου, στραπάτσο για όσους ζουν από τον τουρισμό και …Κύριος οίδε πότε θα ξανακαθαρίσει η θάλασσα, αλλά και ποιος υπεύθυνα θα μας απαντά, στο τραγελαφικό πινγκ – πονγκ ανάμεσα στη ΔΕΥΑΜΒ και στη Διεύθυνση Υγείας.

Με τη μεγάλη ζημιά στον Παγασητικό και δεδομένη την ανθρωπιστική κρίση, πολύς θα είναι ο κόσμος που (υποψιασμένος) θα στερηθεί φέτος τα μπάνια του, αφού δεν έχει την οικονομική -κυρίως- δυνατότητα να πηγαινοέρχεται καθημερινά σε μακρινότερες παραλίες.

Εάν εγώ κουράστηκα να γράφω, τα ίδια και τα ίδια, για τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης με τους δανειστές, φαντάζομαι πόσο περισσότερο βαρεθήκατε εσείς -οι αναγνώστες- να διαβάζετε. Η πιο πικρή διαπίστωση είναι ότι οι εκάστοτε Κυβερνώντες (και οι σημερινοί) φαντάζουν ωσάν να ζουν σε άλλο πλανήτη και δεν βλέπουν την προϊούσα διάλυση της Ελληνικής κοινωνίας -πανταχόθεν- εδώ και 5 χρόνια. Λες, βρε παιδί μου, και μόλις εκλεγούν και πάρουν την εξουσία, μπολιάζονται και μεταλλάσσονται σε ψεύτες και υποκριτές, υποχείρια της κίβδηλης επικοινωνιακής σκοπιμότητας.

«Η πραγματική οικονομία δεν αντέχει άλλο την αβεβαιότητα. Η επίτευξη μιας συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές είναι απολύτως αναγκαία, για να ξαναμπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης. Οσοι υποστηρίζουν τη ρήξη, θέλουν προφανώς την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης και υποτιμούν τις τραγικές συνέπειες του καταστροφικού σεναρίου. Αν τελικά ο πρωθυπουργός επιλέξει τον συμβιβασμό, θα πρέπει να εξηγήσει στην κοινή γνώμη γιατί το κάνει και γιατί εγκαταλείπει την αντιπολιτευτική του ρητορεία. Αυτή είναι η υποχρέωση κάθε υπεύθυνου ηγέτη και ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η μετακίνηση του εκλογικού σώματος σε ακραίες κατευθύνσεις, όπως πολλάκις συνέβη στο παρελθόν.» (Το κύριο άρθρο της «Καθημερινής» της Τετάρτης).

Και κάτι ακόμη από την απόληξη άρθρου του Τάκη Θεοδωρόπουλου: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 έκανε δημοψήφισμα με θέμα τη Βασιλεία. Ακόμη κι αν ο ίδιος δεν πήρε θέση, ζήτησε από τον λαό να αποφασίσει για ένα ζήτημα, στο οποίο ο ίδιος είχε δώσει την απαιτούμενη πολιτική δυναμική. Το 2015 ο λαός θα κληθεί να αποφασίσει για ένα θέμα το οποίο η συγκυβέρνηση του κ. Φλαμπουράρη με τον κ. Κουίκ δεν τολμά να αποφασίσει. Ο υπερήφανος ελληνικός λαός, με την πολιτική ωριμότητα του προσκυνητή των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, θα κληθεί να δώσει λύση στον καβγά μιας παρέας, που αντιμετωπίζει την πολιτική ως ομαδική ψυχοθεραπεία.»

Κι αν όλα πάνε στραβά με τους δανειστές; Ολοένα και εξυφαίνονται σενάρια (από τις παραπολιτικές «Κατίνες»), για το τι θα γίνει μετά. Έχει βρεθεί και ο «μεσσίας», που -χωρίς εκλογές- θα αναλάβει μια Κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ονόματα δεν λέμε, αλλά το επώνυμό του αρχίζει από Καρα… και τελειώνει σε …νλής. (Χα, χα, χα… τι πρωτότυπο!)

«Κι η Μαργιορή τον άντρα της, με τους πραματευτάδες»… Και μη με πείτε ρατσιστή ή σοβινιστή… Στην αποστολή ρηματικής διακοίνωσης από την Αλβανία αναφέρομαι,  με την οποία αμφισβητεί το δικαίωμα της Ελλάδας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος. Ένα από τα ζητήματα που θέτει η Αλβανική πλευρά, λέει η είδηση, είναι ότι τα Διαπόντια Νησιά βορείως της Κέρκυρας (τα τρία μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος είναι οι Οθωνοί, η Ερεικούσσα και το Μαθράκι) δεν δικαιούνται πλήρη επήρεια στην υφαλοκρηπίδα. Σε αυτό το σημείο είναι σαφής η επιρροή της τουρκικής σκέψης (η Άγκυρα επενδύει στις σχέσεις με τα Τίρανα, όπως αποδεικνύει και η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν), καθώς η συμφωνία του 2009 αναγνωρίζει πλήρεις θαλάσσιες ζώνες σε όλα τα νησιά.

Πού το πάνε οι Αλβανοί, με τις «πλάτες» προφανώς της Τουρκίας; Με ποιο θράσος, στο παραλήρημά τους και τους μεγαλοϊδεατισμούς τους για τη «μεγάλη Αλβανία», εξομοιώνουν την Ελλάδα με το Κόσσοβο και τα Σκόπια; Ξύνονται στου τσοπάνη τη γκλίτσα ή (για να το πω πιο χοντρά) τους τρώει ο κώ… τους; Αρκετά δεν έχουν φάει -22 χρόνια τώρα- από την ανεκτική Ελλάδα, που τους έσωσε από την πείνα και τον εμφύλιο, προκειμένου να βγουν από την κόλαση του Εμβέρ  Χότζα και του Ραμίζ Αλία;

Κολάζομαι, αλλά θα το γράψω: Άραγε, πόσα παιδιά των Πανελλαδικών εξετάσεων, να τόλμησαν να γράψουν στη Νεοελληνική Γλώσσα (το θέμα ήταν «Εμείς και οι αρχαίοι χώροι θέασης και ακρόασης»), για τη ζημιά που έχει υποστεί ο Αρχαίος Κόσμος και τα απομεινάριά του, από τους πρώτους ζηλωτές της Χριστιανοσύνης, που τον μάχονταν φανατικά, για την εξάπλωση της νέας θρησκείας; Το να το παραδεχτούμε κάποτε επίσημα δεν αφαιρεί τίποτε από το πώς, πού και πόσο πιστεύει σήμερα ο καθένας μας.

Αλλά και πόσα παιδιά να έγραψαν -για το ίδιο θέμα- για τη στρεβλή εκμετάλλευση του Αρχαίο Κόσμου, από τους παππούδες και τους γονείς τους, που θεωρούν δικαιωματική τους …κληρονομιά τους αρχαίους Έλληνες και τα επιτεύγματά τους, για τα οποία οι πάντες τάχατες σήμερα μας χρωστούν, αλλά εμείς δεν χρωστάμε σε κανέναν;

Αφορμή διχασμού (η αιτία υπήρχε πάντα) για το Εκκλησιαστικό ζήτημα δεν έδωσε μόνο η έλευση και περιφορά των Λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, (μετά το «Άγιος Σάββας», πήγε για προσκύνημα και στο Λαϊκό Νοσοκομείο) αλλά και άλλες πρωτοβουλίες ιερωμένων, όπως π.χ. αυτή του Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμονα, επειδή μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, που τέλεσε στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού, υπέρ ενισχύσεως των υποψηφίων των Πανελλαδικών και των Προαγωγικών εξετάσεων, χάρισε στα παιδιά που εκκλησιάστηκαν από ένα …στυλό, που έγραφε πάνω του την ευχή «Ο Θεός μαζί σου». Πλήθος σχολίων στο διαδίκτυο, από τους «υπέρ» (ήταν μια απλή ευχή και ευλογία) και τους «κατά» (γυρνάμε στον Μεσαίωνα) μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.

Γιατί, Γεροντάδες μου, αντί για «ευλογημένα στυλό», δεν μοιράζετε στο εκκλησίασμα και τίποτε ευλογημένα …σάντουιτς; Τα έχει περισσότερη ανάγκη ο κοσμάκης… Κι ας μην είναι «εκ του υστερήματός σας», όπως είπε και ο Κύριος. Εκ του ….περισσεύματός σας, θα μας αρκούσε.

Του Κουτρούλη ο γάμος γίνεται με το νέο ΦΠΑ, που θα επιπέσει επί των κεφαλών μας. Όπως και με την υποχρεωτική (στις περισσότερες περιπτώσεις) χρήση ηλεκτρονικής κάρτας, όταν είναι να πληρώνουμε λογαριασμούς άνω το 70 ευρώ. Κάποιος πονηρούλης σχολίασε σχετικά: «Να δείτε, που φέτος στα νησιά μας το ….69 θα πάει σύννεφο!!!» (Σ.Σ.: Μη τους το «σφυρίζετε», γιατί είναι ικανοί να φορολογήσουν και το …69).

Κι όσοι χρωστάμε στις τράπεζες και εκείνες δεν θέλουν να μας δουν ως πελάτες ούτε …ζωγραφιστούς, πώς θα καταφέρουμε να βγάλουμε κάρτα; Ή κι αν βγάλουμε, σε ποιο καταθετικό λογαριασμό θα μας αφήσουν να έχουμε ταμειακό υπόλοιπο – αντίκρισμα για τις «πλαστικές» συναλλαγές μας, αφού μόλις θα καταθέτουμε 1 ευρώ, θα το αρπάζουν για να πιστώνουν τα οφειλόμενα που τους χρωστάμε;

Γενικότερο σχόλιο: Για να σοβαρευτούμε κάπως ως λαός, δεν είναι προϋπόθεση -άραγε- να σοβαρευτούν πρώτα εκείνοι που μας κυβερνάνε;

Κάποιος πρέπει να πει δυο καλά λόγια κι ένα μεγάλο «μπράβο», για τους Αστυνομικούς και τους Πυροσβέστες που υπηρετούν στον Αλμυρό. Λιγότεροι απ’ όσους πρέπει, με λιγοστά μέσα και καμιά ευκολία, επιτελούν το έργο τους με αυταπάρνηση (και πολλές φορές εθελοντικά, εκτός ωραρίου), σε μια ευρύτερη περιοχή που θα χρειαζόταν δεκαπλάσιους. Πρόσφατα περιστατικά, όπως η αποτροπή μιας αυτοκτονίας στον Ξηριά, η εύρεση της ηλικιωμένης από τη Βρύναινα και αρκετά άλλα, δεν είναι μόνο «κόσμημα» στο λειτούργημα που επιτελούν αυτοί οι λεβέντες και οι λεβέντισσες. Είναι παρηγοριά ασφάλειας για όλους μας….

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, παιδιά, στις Πανελλήνιες Εξετάσεις!…. Και να θυμάστε: Τα νιάτα σας είναι από μόνα τους το πρώτο …πτυχίο, που θα ανοίξει πολλά σταυροδρόμια στη ζωή σας.

Πώς να γίνω καλό παιδί, όταν από μικρός έβλεπα:

Τον Ταρζάν να τριγυρνάει γυμνός.

Τη Σταχτοπούτα να επιστρέφει σπίτι μεσάνυχτα.

Τον Πινόκιο να λέει διαρκώς ψέματα.

Τον Αλαντίν να είναι κλέφτης.

Τον Μπάτμαν να οδηγεί με ταχύτητα 320 χλμ/ώρα.

Τη Χιονάτη, που συγκατοικούσε με 7 άντρες.

Τον Ποπάι να καπνίζει, να φτύνει και να έχει τατουάζ.

Και τον Πάκμαν, να τρέχει σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, ακούγοντας ηλεκτρονική μουσική, καταπίνοντας μονίμως χαπάκια, που τον έκαναν να σπιντάρει;

Κάποιοι λένε ότι σύντομα θα γίνουμε τριτοκοσμική χώρα. Προσωπικά αμφιβάλλω, αν μπορεί να υπάρξει τόση …βελτίωση.