Ο Πλάτανος τίμησε τους εκτελεσθέντες της 2ας Μαΐου 1943

Επιμνημόσυνη δέηση, υπέρ αναπαύσεως των δολοφονηθέντων αγρίως υπό των Ιταλών την 2^α Μαΐου του 1943, τελέστηκε στις 11:00 το πρωί του Σαββάτου 2 Μαΐου 2015, στο μνημείο των πεσόντων που βρίσκεται στη θέση Κεφάλωση στον Πλάτανο.

Στην τελετή παρευρέθησαν συγγενείς των θυμάτων και κάτοικοι του Πλατάνου, ενώ από πολιτικής πλευράς τη μνήμη των πεσόντων τίμησαν με την παρουσία τους ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας Κώστας Δελημήτρος, ο Δήμαρχος Αλμυρού, Δημήτριος Εσερίδης, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Πλατάνου, Αθανάσιος Χριστοδούλου, και ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Σάββας Τσόγκας.

Στο λόγο που εκφώνησε ο Πλατανιώτης Γιώργος Παλιάς, μετά την ολοκλήρωση της τελετής, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Τα δύσκολα χρόνια της Ιταλικής Κατοχής, η καμπάνα του Αη-Θανάση είχε γίνει ο ήχος του συναγερμού. Τρόμος και λαχτάρα, και ο κάθε χτύπος της καμπάνας έστελνε κι ένα χτύπο στις λαχταρισμένες καρδιές. Υπάρχουν ακόμα Πλατανιώτες που όταν ακούνε τις καμπάνες τρομάζουν και θυμούνται τις σταχτοπράσινες σιλουέτες των εχθρών ν’ ανηφορίζουν και να ζώνουν τον όμορφο ηρωικό Πλάτανο.

Το πρωί της Πρωτομαγιάς του 1943 μάζεψαν όλους τους Πλατανιώτες στα «Αλωνάκια», όπου έντρομοι αντίκρισαν τα πολυβόλα γύρω τους στημένα. Τρομαγμένα τα παιδιά μαζεύτηκαν σε μια άκρη ξέχωρα από τους μεγάλους κι έκλαιγαν. Μερικές βολές όλμων έπεσαν μέσα στο χωριό. Με κομμένη την ανάσα φοβούνταν το μεγάλο κακό. Κάποια στιγμή επικράτησε ησυχία, και μια διμοιρία Ιταλών στέκεται στο πλήθος και αρπάζει με βιαιότητα πολλούς Πλατανιώτες, ανάμεσά τους και τα τρία παλικάρια μας, Νικόλαο Μπάιμπα του Χρήστου 35 ετών και πατέρα δύο ανήλικων παιδιών, Χρήστο Λαγό του Γεωργίου 30 ετών και Κωνσταντίνο Μπούκη του Δημητρίου 29 ετών.

Στη συνέχεια, μαζί με άλλους κατοίκους της περιοχής του Αλμυρού και της Ευξεινούπολης, τους φόρτωσαν στην καρότσα του ιταλικού φορτηγού και τους οδήγησαν στη Μιτζέλα, μαζί με άλλα δύο παλικάρια, τον Ηρακλή Χατζηβασιλειάδη του Νικολάου 25 ετών από την Ευξεινούπολη, πατέρα δύο παιδιών και τον Ευστάθιο Γκαρίκο του Δημητρίου 20 ετών από τον Αλμυρό. Διανυκτέρευσαν στη Μιτζέλα και την επόμενη μέρα, 2 Μαΐου του 1943, καταφτάνοντας σ’ αυτό εδώ το μέρος, εις θέσιν «Κεφάλωσιν», στήνουν τα πολυβόλα, τους πυροβολούν και πέφτουν τα άψυχα κορμιά των παλικαριών μας. Λέγεται, μάλιστα, πως ο νεαρός Ευστάθιος Γκαρίκος πήγε να ξεφύγει αλλά η ριπή του πυροβόλου «γάζωσε» το εικοσάχρονο κορμί του. Άλλη πληροφορία αναφέρει πως ο λεγεωνάριος ονόματι Φερίμας ήταν εκείνος που σκότωσε τα άτυχα παλικάρια μας.

Το κακό μαθεύτηκε σ’ όλα τα χωριά. Γυναίκες και αδέρφια ντύθηκαν στα μαύρα. Γι’ ακόμη μια φορά ο Πλάτανος έγραψε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του.

Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα, 2 Μαΐου του 2015, τελέσαμε αυτή την επιμνημόσυνη δέηση, για να δοξάσουμε αυτά τα άτυχα παλικάρια μας. Με τον ελάχιστο αυτό φόρο τιμής, αποφασίζουμε να κάνουμε τη θυσία τους γνωστή στους νέους και στις επερχόμενες γενιές».

Στο τέλος της ομιλίας του ο Γιώργος Παλιάς ευχαρίστησε όλους όσους με την παρουσία τους τίμησαν τους ήρωες Πλατανιώτες, τους οποίους οι παρευρισκόμενοι αποκάλεσαν μεγαλόφωνα «Αθάνατους».

Μεταξύ των εκτελεσθέντων την αποφράδα εκείνη ημέρα, βρίσκονταν επίσης ο καθηγητής του Γυμνασίου Αλμυρού, Ιωάννης Χριστοδούλου, καθώς και ο μαθητής Δημήτριος Σέκκας, τα ονόματα των οποίων δεν αναφέρονται στην επιτύμβια πλάκα, όπως μας πληροφόρησε, με φωνή που έτρεμε από τη συγκίνηση, ένας από τους παρευρισκόμενους.

Δέσποινα Κοτζιαπαναγιώτου