• 24 Μαρτίου, 2015

Εθνική επέτειος: 25η Μαρτίου – έκδοση 21/03/2015

Εθνική επέτειος: 25η Μαρτίου – έκδοση 21/03/2015

Σε κάθε εθνική επέτειο, αναζητούμε συνήθως, πολίτες και πολιτικοί, μηνύματα  και συμβολισμούς που θα μπορούσαν να δικαιώσουν την επιλογή μας να τις ξεχωρίζουμε και να τις τιμούμε. Προγραμματίζουμε τελετές, πανηγυρικούς και παρελάσεις, προκειμένου να εκπληρώνουμε με τον δέοντα σεβασμό κάποιο άγνωστο διαχρονικό τάμα, ή να κάνουμε με κάθε επισημότητα το καθήκον μας.

Ας αναλογιστούμε όμως, ότι το μόνο που  ανασύροντας τις παλιές μνήμες, πραγματικά ψάχνουμε, είναι η αληθινή μας ταυτότητα, η συλλογική μας ταυτότητα. Προσδοκούμε να φέρουμε στο φως τις αθέατες κινητήριες δυνάμεις, που σαν υπόγεια βουερά ποτάμια διέτρεξαν όλη την μακραίωνη πορεία της ιστορίας αυτού τόπου, για να ποτίσουν και να βλαστήσουν την σημερινή άγονη  πραγματικότητά μας. Ας σκεφτούμε λοιπόν, ότι αν υπάρχουν εθνικοί επέτειοι, δεν είναι για να αποτίνουμε κάπου κάπου φόρο τιμής στους προγόνους μας, αλλά για να βρούμε, τι ήταν αυτό που έκανε σύμβολο τον Λεωνίδα, αυτό που έκανε μύθο τον Διγενή,  που έκανε εθνικό ήρωα τον Γέρο του Μοριά. Να ανακαλύψουμε το πρωταρχικό  νόημα του αγώνα τους, την άσβεστη εκείνη φλόγα που καθώς σιγοκαίει έρποντας από γενιά σε γενιά, ξεσπά σε πυρκαγιά, τόσο ασυγκράτητη ώστε να πυρπολεί τις χέρσες πλαγιές και τα σπαρμένα βράχια του πελάγου, τόσο μαγική ώστε να μεταμορφώνει τον βιοπαλαιστή σε πολεμιστή, τον υποταγμένο σκλάβο σε ελεύθερο πολίτη.

Μια δική μας εσωτερική ανάγκη λοιπόν είναι που μας γυρίζει κάθε τόσο πίσω στα “γιατί”, στα “πως”, τα “αν” και τα “μήπως” του παρελθόντος μας. Μια  ευθύνη και μια κληρονομιά που κάποτε πέφτει βαριά στους ώμους μας, γιατί αν και μικρή, είναι ακριβή και εύθραυστη, πολύτιμη και αναντικατάστατη και εμείς οι μόνοι κληρονόμοι της, οι επίγονοι!

 

Οι επίγονοι

Ό,τι πιστέψαμε ακριβό

μ’ αγώνα αποκτημένο

μεσ’ το παζάρι βρήκαμε

χιλιοτσαλακωμένο

Ό,τι μας λάβωνε γλυκά

κι είπαμε πως περνάει

πληγή που κακοφόρμισε

αβάσταχτα πονάει

Ό,τι μας έταξε ουρανό

μετά την καταιγίδα

στη λάσπη χιλιοπάτησε

την πλανημένη ελπίδα

Μα εμάς μας κατευόδωσε

γενιά παραπονιάρα

που όρθια τον χάρο κοίταξε

και του ‘ριξε κατάρα

Εμάς μας όρκησε κρυφά

πρόσφυγας και σκηνίτης

μ’ όσα μας φόρτωσε η ζωή

ν’ αντέχουμε μαζί της

Εμάς μας μάθαν οι αητοί

στη γη να ακουμπούμε

μόνο σαν βλέπουμε ψηλά

και ξαναφτερουγούμε

                                                                              ΧΡΥΣΑ ΜΑΡΔΑΚΗ


Σχετικά Άρθρα

Νεκρολογία Ευσταθίας Κούργια – γράφει ο εγγονός Τσιρογιάννης Παναγιώτης

Νεκρολογία Ευσταθίας Κούργια – γράφει ο εγγονός Τσιρογιάννης Παναγιώτης

Αγαπημένη μου γιαγιά, Δεν μπορώ να πιστέψω ότι γράφω αυτό το κείμενο και ότι δεν σε…
Περιφέρεια Θεσσαλίας: Διαδοχικές επαφές στη μεγαλύτερη διεθνή τουριστική έκθεση

Περιφέρεια Θεσσαλίας: Διαδοχικές επαφές στη μεγαλύτερη διεθνή τουριστική έκθεση

Η Περιφέρεια Θεσσαλίας συμμετείχε δυναμικά στη μεγαλύτερη διεθνή τουριστική έκθεση, το World Travel Market (WTM) του…
Πηγάδι: Τραυματισμός γυναίκας από επίθεση αδέσποτου σκύλου

Πηγάδι: Τραυματισμός γυναίκας από επίθεση αδέσποτου σκύλου

Σε επώνυμη καταγγελία προχώρησε ο κος Βαγγέλης Αγριδόπουλος καθώς η σύζυγός του δέχθηκε επίθεση από αδέσποτο…