Ο Κρυμμένος Θησαυρός ανακαλύφθηκε στη Σούρπη!

Ένα τρελό, τρελό κυνήγι θησαυρού διοργανώθηκε στη Σούρπη από τον Μορφωτικό & Εκπολιτιστικό Σύλλογο «ΝΗΕΣ» και την ΚΙΝΗΣΗ ΝΕΩΝ ΣΟΥΡΠΗΣ… Έβλεπες παντού, στους δρόμους, ομάδες να επικοινωνούν με ασυρμάτους, κινητά και tablet και να ζητούν πληροφορίες. Η κάμερα του «e-almyros.gr» ήταν εκεί, και τους φωτογράφισε «παντού»!

Άλλος για το νεκροταφείο τράβηξε, άλλος για τον κάδο απορριμμάτων πήγε και ο τρίτος ο πιο απελπισμένος κάτω από την πέτρα έψαξε… Τέλεια η έμπνευση, με τις ομάδες να ψάχνουν την επίλυση των παρακάτω γρίφων:

1.   «Το πεπόνι παγώνει, το παγόνι δεν πεπόνι».

Δίπλα στο πάρκο της Εθνικής Αντίστασης έχει διαμορφωθεί, από την τελευταία Δημοτική αρχή του τέως Καποδιστριακού Δήμου Σούρπης,  ένας χώρος όπου  υπάρχουν παιδική χαρά και κλουβιά με παγόνια.

2.  « Μόνο η πύλη έμεινε απ’ το τείχος και πότε πότε ένα τόπι κυλά πάνω σε ξεχασμένους τάφους. Η «ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΗ του ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΧΑΙΡΕΙ» κι ένας καβαλάρης σε κόκκινο άλογο προσέχει τα σπίτια των προγόνων μας».

Πρόκειται για τον Ναό του Αγίου Δημητρίου που ήταν περιτοιχισμένος και σώζεται μόνο η πύλη με το καμπαναριό. Στα δεξιά της εισόδου του ναού σώζεται εντοιχισμένη αρχαία επιτύμβια στήλη με την επιγραφή «ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΗ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΧΑΙΡΕ». Στην αυλή γύρω από τον ναό παλιότερα υπήρχε νεκροταφείο και σήμερα είναι ένας ωραίος χώρος όπου παίζουν τα παιδιά.

3.   «Σ’  άλλους καιρούς κοπάδια διψασμένα σιδερένια άλογα με το αίμα της γης ξεδιψούσαν. Σήμερα τα σκουλήκια του μεταξιού θα ‘βρισκαν πολλή τροφή για να τραφούν και μπάλες μεγάλες και μικρές που δέρνονται, κυλούν σε τρύπες να κρυφτούν».

Ο γρίφος οδηγεί στο κλειστό πλέον βανζινάδικο του Παλαμίτη όπου σήμερα λειτουργεί καφετέρια. Στην αυλή υπάρχουν πολλές μουριές   που σκιάζουν το χώρο και λειτουργούν παιχνίδια όπως μπάσκετ, ποδοσφαιράκια και μπιλιάρδο. Παλιότερα υπήρχαν πολλές μουριές στο χωριό και τα  φύλλα τους αποτελούσαν την τροφή των μεταξοσκωλήκων που καλλιεργούνταν εδώ.

4.   «Στο  καταπράσινο λιβάδι δεν βόσκουν ζωντανά μόνο ο γιος της Περίβοιας ορκισμένος μνηστήρας της Ελένης βασιλεύει και την τιμή της προστατεύει.»

Το καταπράσινο λιβάδι είναι το γήπεδο της Σούρπης και ο γιος της Περίβοιας, σύμφωνα με τη μυθολογία είναι ο Αίαντας ένας από τους ορκισμένους μνηστήρες της Ωραίας Ελένης. Το όνομά του φέρει η ομάδα της Σούρπης.

5.  «Καράβια βγήκαν στη στεριά

και πιάσανε τα όρη

ποιος είδε βάρκα στο Χελμό

στο Μέτσοβο βαπόρι»

Ένα μεγάλο σκάφος βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια αραγμένο έξω από σπίτι στον περιφερειακό δρόμο της Σούρπης.

6.   «Κάποιες φορές άστεγο θα το δεις πάνω στα χορταράκια να πορεύεται σε ιριδίζουσα στράτα κι ένα Περιστέρι ολημερίς κι ολονυχτίς αδιάκοπα υπηρετεί άλλοτε τους ορχούμενους οπαδούς του Διόνυσου κι άλλοτε αυτούς που γεύονται τον ιδρώτα της Μπραζίλ».

Στην έξοδο της Σούρπης προς πτελεό υπάρχει η καφετέρια «Στάση καφέ» ιδιοκτησίας του Γεωργίου Περιστερά γνωστού και με το προσωνύμιο «σαλίγκαρος». Υπό τους ήχους της μουσικής οι θαμώνες πολλές φορές χορεύουν, γεύονται ποτά και απολαμβάνουν τον καφέ τους που καλλιεργείται με τον ιδρώτα των εργατών, μεταξύ άλλων χωρών, και της Βραζιλίας

7.  «Στο σπίτι που έχτισαν ο Γιάννης και ο Θέμης άνθρωποι έμπαιναν πολλοί  εξαγοράζοντας τη λύπη ή τη χαρά που γεύονταν με λίγα μεταλλίκια . Τώρα στο μέτωπό του μόνο του  ήρωα απ’ τα χρόνια του χαλκού το όνομα απομένει και δόξας μέρες ξανά προσμένει».

Τα αδέρφια Θεμιστοκλής και Γιάννης Κωνσταντίνου είχαν κτίσει και λειτουργούσαν τον χειμερινό (υπήρχε και θερινός) κινηματογράφο «Αχίλλειο» στην πλατεία της Σούρπης. Τώρα μετά από πολλές αλλαγές στην ιδιοκτησία του ανήκει στον Δήμο Αλμυρού και έχει παραχωρηθεί στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σούρπης ο οποίος περιποιήθηκε και χρησιμοποιεί το κτίριο ως βεστιάριο της Θεατρικής του Ομάδας και αποθήκη σκηνικών. Στόχος όλων μας είναι η ανακαίνιση και η ανάδειξή του σε χώρο πολιτισμού.

8.   «Στο σπίτι με τις δυο μαμάδες και κανέναν πατέρα πολλές, πολλές, μα πολλές μικρές ψυχούλες ζουν ασφυκτικά κι οι χαρούμενες φωνές τους ύμνος υψώνεται στον άσπρο καβαλάρη γείτονά τους».

Το Νηπιαγωγείο της Σούρπης είναι κτισμένο δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Έχει δύο Νηπιαγωγούς και φοιτούν 40 περίπου νήπια τα οποία στριμώχνονται σε μία αίθουσα περιορισμένων διαστάσεων.

9.   «Εκεί που στους παλιούς καιρούς ένα γίδι ξεδίψασε τον Μήτσο και τη Σούρπη, τρέχει ακόμα κρυφά το νερό κι ορθώνεται σιγά σιγά της Υγείας ο ναός».

Το πηγάδι του Μήτσου είναι ένα από τα πρώτα πηγάδια του χωριού. Η ύπαρξη νερού εκεί ανακαλύφθηκε τυχαία όταν ένα τραγί από το κοπάδι κάποιου Μήτσου γύριζε συνεχώς με το γένι του βρεγμένο ενώ τριγύρω δεν υπήρχε πουθενά νερό. Το εσωτερικό του πηγαδιού είναι περίτεχνα κατασκευασμένο, έχει καμάρα και το υπόγειο ποτάμι συνεχίζει να κυλά μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια έγιναν παρεμβάσεις, καλοπροαίρετα ίσως, από Δημοτική αρχή της Σούρπης που αλλοίωσαν την εικόνα του. Στο διπλανό οικόπεδο σήμερα κτίζεται το πολυιατρείο της Σούρπης.

10.   «Οι φύλακες φύγαν κι άφησαν τον καλό Αρτέμη μόνο κι έρημο να κρατάει Θερμοπύλες και τρεις φορές το χρόνο να χαίρεται την παρέα του».

Στην αυλή του Αστυνομικού Σταθμού της Σούρπης, ο οποίος έκλεισε πριν μερικά χρόνια, βρίσκεται το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Αρτεμίου προστάτη της αστυνομίας. Κάθε χρόνο στη γιορτή του αλλά και κατά τις παρελάσεις της 25 Μαρτίου και  28ης Οκτωβρίου συγκεντρώνεται εκεί κόσμος και ανοίγει ο χώρος.

11.   «Ψηλός λαιμός χωρίς κεφάλι γιρλάντα περιμένει.

Toυ Έλληνος ο __________ ζυγόν δεν υποφέρει.

Εκεί φωνές παιδιών ηχούν τράμπα τραμπαλίζομαι πέφτω και ζαλίζομαι, δως’  μου μια να πάω ψηλά και γύρω γύρω όλοι».

Στη γειτονιά της Σούρπης με το όνομα «Τραχλίτσα» δηλαδή τραχηλίτσα (το μέρος του σώματος γύρω από τον λαιμό) υπάρχει παιδική χαρά. Η τοποθεσία πήρε το όνομά της επειδή έχει ημικυκλικό σχήμα σαν περιδέραιο και τυλίγεται γύρω από τη βάση του βουνού που με λίγη φαντασία μοιάζει με λαιμό..

12.   «Στη σκιά του πατέρα από τη Σηλυβρία, το πέτρινο ασκί φυλά το δροσερό νερό κι ένας δρόμος ξεκινά, όχι πια για δουλειά, μα για χαρά και υγειά».

Δίπλα στην παλιά πέτρινη δεξαμενή νερού της Σούρπης βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νεκταρίου που καταγόταν από τη Σηλυβρία (αρχαία πόλη της Ανατολικής Θράκης επί της Προποντίδας, και έδρα της ιστορικής Μητροπόλεως Σηλυβρίας). Από αυτό το σημείο ξεκινά το παλιό μονοπάτι της «Βαθιόλακας» που οδηγούσε στους ελαιώνες στις Νήες. Σήμερα το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο και καθαρισμένο με πρωτοβουλία καθηγητών του Γυμνασίου, δ/λων του Δημοτικού Σχολείου, γονέων και μαθητών και μπορεί ο καθένας να το περπατήσει και να απολαύσει σπάνιας ομορφιάς εικόνες. Λίγο πιο μακριά πάνω από την τοποθεσία «Ντάμτσα» αρχίζει άλλο ένα μονοπάτι για τις Νήες αυτό του «Καστανόδρομου» το οποίο αναμένει τη σειρά του να καθαριστεί και να σηματοδοτηθεί.

13.   «Στη γειτονιά της Κυράς που τα μάτια γιατρεύει

κι ο μόχθος του μύλου τους ζωντανούς θεριεύει

πύργος στέκει (για πόσο ακόμα ορθός;)

δώρο σε όλους από έναν.

Ένας μόνος έμενε και μόνος ένας μένει».

Στην πλατεία του Αμβράζη πάνω από την πλατεία της Σούρπης βρίσκεται ο ναός της Αγίας Παρασκευής (προστάτιδος των ματιών) και ο φούρνος του Καλαντζή. Εκεί βρίσκεται και το σπίτι του Κώστα Αμβράζη  ο οποίος με διαθήκη του το κληροδότησε στον τέως Δήμο Σούρπης. Στο σπίτι αυτό παλιότερα λειτούργησε το πρώτο Κ.Α.Π.Η. της Σούρπης και στεγάστηκε για κάποια χρόνια ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σούρπης ο οποίος διέσωσε και μερικά αξιόλογα στοιχεία της επίπλωσής του. Σήμερα το όμορφο αυτό κτίριο κινδυνεύει από τη φθορά του χρόνο και περιμένει την ανακαίνισή του για το κοινό καλό.

14. Συγχαρητήρια…

Εδώ είναι και το τέρμα του 1ου κυνηγιού του Κρυμμένου Θησαυρού για το 2015.

Συγχαρητήρια και στις 18 ομάδες που συμμετείχαν και θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς που προσέφεραν τα δώρα έπαθλα για τον 1ο και 2ο νικητή.

Οργανωτική Επιτροπή

Κίνησης Νέων Σούρπης

Πολιτιστικού Συλλόγου Σούρπης

Τερματισμός Παιχνιδιού Κρυμμένου Θησαυρού

1η Ομάδα: “ΣΤΟΧΟΣ” (Έπαθλο: 200 ευρώ).

2η Ομάδα: “ΣΦΗΝΕΣ” (Έπαθλο: Ημερήσια κρουαζιέρα).

3η Ομάδα: “ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ” (Έπαθλο: Την αγάπη μας και τον θαυμασμό μας.

Ευχαριστούμε τους χορηγούς της εκδήλωσης

Ευχαριστούμε όλες τις ομάδες που πήραν μέρος σ’ αυτή την υπέροχη διοργάνωση και υποσχόμαστε πως του χρόνου το Παιχνίδι θα είναι καλύτερο με λιγότερα λάθη… (Μπορεί και περισσότερα, ποιος ξέρει)