ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 10/01/2015

Πολλοί δεν θέλαν’ εκλογές

μα, με το «καλημέρα»,

μας σκέπασ’ όλους ο χιονιάς

κι είδαμε …άσπρη μέρα.

Πέρασε η Πρωτοχρονιά, πέρασαν και τα Φώτα… (Αν φωτιστήκαμε ή όχι παραμένει αναπάντητο). Ανταλλάξαμε ευχές για το καλό, αμφιβάλλοντας για την ουσία τους, ειδικότερα για εκείνες που μιλούν για δουλειές, χρήμα και ευημερία. Των πρόωρων εθνικών εκλογών δοθέντων, το μυαλό και η προσοχή μας είναι στην 25^η Ιανουαρίου, με τις δυο βδομάδες που απομένουν ως τότε, να φεύγουν γρήγορα και βουβά, μέχρι στιγμής τουλάχιστον.

Πολλές υποσχέσεις -ημερολογιακά κυρίως- μου φαίνεται ότι δίνει το νέο έτος… Ο χειμώνας (σχετικά βαρύς ίσαμε τώρα), από εδώ και πέρα θα φύγει χωρίς να το καταλάβουμε. Ο μεν Γενάρης θα «τρέξει» γρήγορα με τις εκλογές και όλη τη …φασαρία που επισύρουν. Ο Φλεβάρης με τις Απόκριες, κοπές πίτας, συνεστιάσεις και καρναβάλια, όπως και να ‘χει θα μας κρατήσει σε εγρήγορση. Ο Μάρτιος θα «υποχρεώσει» την Άνοιξη να σπεύσει, καθότι το Πάσχα φέτος είναι νωρίς (12 Απριλίου) και οι προετοιμασίες για τη μεγάλη γιορτή θ’ αρχίσουν από πολύ πριν. Ε, μετά τον οβελία, πάει πια, θα μυρίσει καλοκαίρι…

Θα βρεις πολλούς ίσως να προδικάζουν το αποτέλεσμα των εκλογών, αν και το νέο κόμμα του Παπανδρέου (όπως και άλλες εξελίξεις, συμμαχίες, μεταπηδήσεις υποψηφίων και κουμπαριές) μπερδεύουν λίγο τα δημοσκοπικά δεδομένα. Η ακραία πόλωση διατρέχει ήδη τις πλατείες, τους δρόμους και τα στενά όλης της χώρας, φαινόμενο που μόνο καλό δεν πρόκειται να κάνει στη νηφάλια επιλογή των πολιτών. Παίζει και το κακό σενάριο των οριακών αποτελεσμάτων, ανάμεσα σε νικητές και ηττημένους, με ισχυρή την πιθανότητα αδυναμίας σχηματισμού νέας κυβέρνησης, ίσως ακυβερνησίας και νέων εκλογών. Οπότε, βράσε όρυζα..

Ό,τι κι αν ρισκάρεις να πεις όμως, ένα είναι βέβαιο: Ότι «η κάλπη είναι γκαστρωμένη» και δεν μπορείς να προδικάσεις με βεβαιότητα τι πρόκειται να βγάλει.

Στις τοπικές κοινωνίες, μικρές ή μεγάλες, αν εξαιρέσει κανείς τους fun των  κομμάτων, που περιορίζονται πια μόνο σε μικρούς και στενούς πυρήνες, ο πολύς κόσμος σιωπά, ίσως γιατί φοβάται το άγνωστο που τον περιμένει μετά τις εκλογές ή ακόμη – ακόμη φοβάται πως πολύ λίγα ή τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει (άμεσα τουλάχιστον) στη γκρίζα και δύσκολη καθημερινότητά του, στο πορτοφόλι του και στη ζωή του. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που τρέφουν πολλές ελπίδες και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι’ αυτό.

Μακάρι να γίνει το καλύτερο για το τόπο μας…. Όμως, ανεξάρτητα από το ψηφοδέλτιο που θα επιλέξει ο καθένας μας να ρίξει μέσα στην κάλπη, τουλάχιστον ας επιλέξουμε νέους ανθρώπους, άξιους και αδοκίμαστους, για να αλλάξουμε όσο γίνεται το συνολικό πολιτικό σκηνικό. Αυτήν την ανανέωση, μέσα σε όλα σχεδόν τα κόμματα που θα διεκδικήσουν την ψήφο μας, την έχει επιτακτική ανάγκη ο τόπος και οι Έλληνες, που περιμένουν απεγνωσμένα ένα θαύμα, να δουν επιτέλους Θεού πρόσωπο. Αυτή η προτροπή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλοι οι σημερινοί πρέπει να πάνε στα σπίτια τους. Υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, χρήσιμες στη νέα Βουλή που θα προκύψει, για την εμπειρία, τις ικανότητες και το ήθος τους. Όπως και να ‘χει πάντως, οι πολίτες πρέπει να αυξήσουν τα κριτήρια επιλογής τους, με ιδιαίτερη προσοχή.

Με υψηλές απώλειες 28,94%, έκλεισε η χρηματιστηριακή αγορά το 2014, με τις τραπεζικές μετοχές να είναι ο αρνητικός πρωταγωνιστής, ο δείκτης των οποίων υποχώρησε κατά 46,53% και βρέθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Μάρτιο του 1987. Πακτωλός δανεικών δόθηκε στις Τράπεζες, μέσα στα χρόνια της κρίσης, αντί να ενισχυθεί η κοινωνία και η ανάπτυξη, αλλά ο …παρονομαστής δείχνει χάλια.

Ούτε οι γεωπολιτικές κρίσεις, ούτε η εξάπλωση του ιού Έμπολα πάντως εμπόδισαν τη θετική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας μέσα στο 2014. Τι προβλέπουν όμως οι ειδικοί για τους οικονομικούς δείκτες του 2015; Το «προβληματικό παιδί» της παγκόσμιας οικονομίας θα παραμείνει η ευρωζώνη. Σε αυτή την άποψη συγκλίνουν πολλοί οικονομολόγοι, ανάμεσα στους οποίους και ο Στέφαν Μπιλμάιερ, επικεφαλής οικονομολόγος της DZ Bank. «Αναμένουμε ανάπτυξη της τάξης του 0,8% για την ευρωζώνη το 2015», ανέφερε. Ωστόσο αυτή τη φορά το βασικό πρόβλημα δεν εστιάζεται στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όσο στις μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης. «Για παράδειγμα η κατάσταση στην Ιταλία είναι σχεδόν δραματική. Η οικονομία της βυθίζεται στην ύφεση», εκτιμά ο Ρόλαντ Ντερν από το Ινστιτούτο RWI του Έσσεν. Στη Γαλλία, προσθέτει ο Ντερν, το υψηλό δημόσιο έλλειμμα είναι ιδιαίτερα προβληματικό, εκτιμώντας ότι η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει για πολύ να οδεύει με τη σημερινή οικονομική πολιτική. Οι κακές επιδόσεις των μεγάλων χωρών της ευρωζώνης ανησυχούν εξίσου και τη Γερμανία, κι αυτό επειδή επηρεάζουν τις δικές της οικονομικές προοπτικές από τη στιγμή που αποτελούν τους βασικούς εμπορικούς εταίρους της. Σύμφωνα με την Bundesbank το γερμανικό ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί μόλις κατά 1%. Αναμένεται λοιπόν σκληρός ανταγωνισμός και, αν τα παραπάνω επαληθευτούν, έρχεται μια σοφή παροιμία να μας θυμίσει, πως «όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια». Το πιάσατε το υπονοούμενο;

Mε τίτλο «Μία κουρασμένη Ελλάδα εξετάζει τις επιλογές της» οι New York Times κάνουν μια ιδιαίτερη αναφορά στην ελληνική κρίση, υπογραμμίζοντας την ευθύνη των δανειστών. Η αμερικανική εφημερίδα εξαπολύει νέα επίθεση στις πολιτικές λιτότητας των δανειστών, τονίζοντας ότι η Ελλάδα έμεινε με χρέος μεγαλύτερο από ό,τι θα ήλπιζε ποτέ να αποπληρώσει και ζητά από την τρόικα αναβολή της αποπληρωμής των δόσεων του χρέους για το 2015. Εκτενής είναι και η αναφορά στο ανθρώπινο κόστος της κρίσης με την πείνα, τις αυτοκτονίες και την ανεργία να έχει αυξηθεί απότομα. Καλά είναι τα μνημόσυνα για τον αφανισμό των Ελλήνων, αλλά με το πολυπλόκαμο τέρας των κερδοσκόπων και των οικονομικών δολοφόνων τι γίνεται;

«Δεν είναι για πρώτη φορά που οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα σπάνε τα νεύρα των Ευρωπαίων». Με αυτήν την φράση ξεκινά το άρθρο του Economist που έχει επίκεντρο τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Για τα δικά μας νεύρα, ρώτησε κανείς;

Φυσικά(;), οι γεωπολιτικές εντάσεις και η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου δεν στάθηκαν εμπόδιο στην περαιτέρω επέκταση του πλούτου των κροίσων του πλανήτη. Χάρη στην ανοδική πορεία των μετοχών, η περιουσία των 400 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο αυξήθηκε το 2014 κατά 92 δισ. δολάρια, δηλαδή συνολικά στα 4,1 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με το Bloomberg. Αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της χρονιάς ήταν ο Τζακ Μα, ιδρυτής της κινεζικής εταιρείας ηλεκτρονικού εμπορίου Alibaba, η οποία πέρασε το κατώφλι του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. Η περιουσία του αυξήθηκε με την αρχική δημόσια εγγραφή κατά 25,1 δισ. στα 28,7 δισ. δολάρια, ξεπερνώντας εκείνη του Λι Κα Σινγκ, που επί χρόνια ήταν ο πλουσιότερος ιδιώτης της Ασίας. Μεταξύ των μεγάλων κερδισμένων ήταν επίσης ο Γουόρεν Μπάφετ, που αύξησε την περιουσία του κατά 13,67 δισ. δολάρια και ο Μπιλ Γκέιτς, που είδε την περιουσία του να ενισχύεται 9,1 δισ. στα 87,6 δισ. δολάρια και διατήρησε τον τίτλο του πλουσιότερου ανθρώπου του πλανήτη. Αμέσως μετά απ’ όλους αυτούς, τους προαναφερόμενους, έρχομαι …εγώ. (Ηρέμησε, κύριε έφορα… Ένα καλαμπούρι κάναμε.)

Πυκνώνουν την παρουσία τους στα ψηφοδέλτια, δημοφιλείς άνδρες και γυναίκες του καλλιτεχνικού χώρου. Από τα πιο «φρέσκα», ψιθυρίζεται ότι ο fun τραγουδιστής της νεολαίας Παντελής Παντελίδης θα συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, ο Νότης Σφακιανάκης πάει με τη Χρυσή Αυγή, ενώ η γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια Κατερίνα Στανίση μπαίνει στη μάχη του σταυρού με το κόμμα του Απόστολου Γκλέτσου, «Τελεία». Για την τελευταία, η συμφωνία έκλεισε ανήμερα των Θεοφανείων και η Στανίση θα κατέβει υποψήφια στο νομό Ημαθίας.

Να πέσουν χιόνια, χωρίς να πέσει και η εθιμική μας γκρίνια, γίνεται; Όχι, βέβαια… Για παράδειγμα, Βολιώτες καρτερικοί εναντίον χιονο-πνιγμένων και τούμπαλιν, στο facebook, κυρίως για όσες μέρες το χιόνι έπνιγε τους δρόμους της γειτονικής πόλης, αλλά ο καυγάς τους κρατάει μέχρι σήμερα. Στο …βάθος κήπος βέβαια, κατ’ ουσία διχάστηκαν (με ποικίλα και πιπεράτα σχόλια) οι κατήγοροι του Μπέου και οι υποστηρικτές του. Όπως και να ‘χει πάντως, ξενίζει το γεγονός, ότι ο νέος Δήμαρχος Βόλου τα έβαλε με όλους και με όλα (αστυνομικούς, στρατιώτες, δημοσιογράφους κτλ.), παραβλέποντας τις δικές του ευθύνες. Ευτυχώς, στην περιοχή του Αλμυρού δεν υπήρξαν σοβαρά προβλήματα. Και το χιόνι ήταν μεν λιγότερο, αλλά και η Δημοτική μηχανή προφανώς πιο ετοιμοπόλεμη.

Υπάρχουν φήμες, ότι η Τρόικα ζήτησε από την Ελλάδα -ανάμεσα στ’ άλλα- οι «45 Γιάννηδες» να γίνουν …27.

Μάθαμε να ζηλεύουμε και ξεχάσαμε να θαυμάζουμε.

Το πιο άσχημο παιχνίδι που μπορεί να παίξει σε κάποιον η μοίρα, είναι να του δώσει λίγες ικανότητες και μεγάλη φιλοδοξία.

Στη ζωή, το θέμα δεν είναι να κρατάς καλά χαρτιά, αλλά να παίζεις καλά ένα άσχημο φύλλο.

Προσοχή με τους φόβους… Τους αρέσει να κλέβουν όνειρα.

Γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo… Ήθελαν -λέει- να γράφουν, να σκιτσάρουν και να σατιρίζουν ελεύθερα. Σκοτώστε τους…