Θα θελα να ‘μουν ζαρντινιέρα

γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

Θα ‘θελα να ‘μουν ζαρντινιέρα κύριοι… Ξέρω ότι οι γυναίκες δεν θέλουμε να μας λένε «γλάστρες»… Αλλά εδώ στα πέριξ έχει αποκτήσει άλλη έννοια η παρομοίωση! Δόθηκε αξία στη γλάστρα.

Οι ζαρντινιέρες στα μέρη μας, φωτογραφίζονται, παρακολουθούνται, στολίζονται και συζητιούνται. Πώς να μη ζηλέψω η γυναίκα…

Το σκοινί είναι καλούμπας;

Εσύ αγαπητέ μου που ισχυρίζεσαι ότι κρατάς και αφήνεις όσο θέλεις, το σκοινί …μυγός, θέλω να ρωτήσω… Είναι καλούμπας; Σαν πολύ μακριά να το άφησες. Και ίσως να αντέχεις να το μαζέψεις, αλλά θα σου πάρει χρόνο, και πάντα κινδυνεύεις αν και είσαι πιο ψηλός να σε φτάσει και να σε πνίξει… Και ο νοών, νοήτω.

Μαϊντανός ενδείκνυται …αντενδείκνυται

Επειδή είμαι και καλή μαγείρισσα… Έχω να σας πω, να τον χρησιμοποιείτε τον μαϊντανό. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να τον χρησιμοποιούν ως βότανο και ως φάρμακο για διάφορες παθήσεις. Το επιλέγουμε και λόγω περιεκτικότητας σιδήρου.

Προσοχή όμως! Αντενδείκνυται στις επιτροπές, στα δημοτικά συμβούλια, ως πρόεδρος επιτροπών, συλλόγων και γενικώς σε θέσεις όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω και φτύστε με για να μη με ματιάξετε. Μπορεί να μη σας νοιάζει και πολύ που θα σας πέσει βαρύς και αχώνευτος, προσέξτε όμως θα είναι αχώνευτος και σε όσους σερβίρετε, σε εχθρούς αλλά και φίλους.

Εξεπλάγην

Εντύπωση μου έκανε αιρετός, όταν στη Σούρπη είπε πως δεν έχει πληροφορηθεί για περιστατικό όπου υπάλληλος του Δήμου προσέβαλε, υφιστάμενό του. Αλήθεια; Εφημερίδα μπορεί να μη διαβάσατε, ούτε τοπική, ούτε Βολιώτικη. Σε site μπορεί να μη το προσέξατε; Όταν η αρμόδια επιτροπή σας ενημέρωνε, είχε μπει κάποια μύγα στ’ αυτί σας; Δεν το ακούσατε, δεν το διαβάσατε; Τι να πιστέψω, η καλοπροαίρετη;

Τα Χριστούγεννα έρχονται

Τα Χριστούγεννα έρχονται στον Αλμυρό… Στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στο Βόλο και σε άλλες πόλεις έχουν έρθει εδώ και εβδομάδες… Πληροφορηθήκαμε ότι θα γίνουν εκδηλώσεις και στολισμοί. Να ευχηθούμε και του χρόνου νωρίτερα, και περισσότερα!

Δεν προλαβαίνω

Πολλά τα θέματα των τοπικών συμβουλίων σε όλη την επαρχία Αλμυρού. Η νέα Δημοτική Αρχή προσπαθεί να βάλει τάξη και παιδεύεται σαν το καλικατζαράκι που μετράει από την αρχή το κόσκινο. Κάθε τόσο και ένα πρόβλημα σε ενταγμένα έργα, ένα τιμολόγιο φαντομάς, ένας πολίτης που ψάχνει το δίκιο του. Το σχόλιο γίνεται, όχι για να ευλογήσουμε τα γένια της νέας δημοτικής αρχής, ή για να κατηγορήσουμε την προηγούμενη, αλλά για να επαινέσουμε τους περισσότερους δημοτικούς υπαλλήλους, που παρατηρούμε -ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό- ότι έχουν πολύ μεγάλο όγκο εργασιών και κάνουν φιλότιμες προσπάθειες με την προσπάθεια που γίνεται, να προλάβουν να εντάξουν έργα για το καλό όλων μας.

Δημοκρατία, έχουμε!

Στο Δημοτικό Συμβούλιο, έχουμε δει παραιτήσεις, αναιρέσεις παραιτήσεων, προτάσεις, ψηφίσματα, εντάσεις, καταργήσεις για λόγους οικονομίας… Μένει να δούμε να αποδέχεται η νέα δημοτική αρχή και κάποια πρόταση των υπολοίπων συμβούλων των μειοψηφιών και να ψηφίζεται… Δεν το αποκλείω, δημοκρατία έχουμε.

Προεκλογο-λογώντας

Πανελλαδικά, η αριστερά οργανώνεται να αγωνιστεί ενωμένη, το ίδιο και η δεξιά. Το κλίμα μου θυμίζει άλλες εποχές. Θα μου πείτε… και τους ήθελες διασπασμένους; Δεν ξέρω. Βλέπω ότι οι εντάσεις πληθαίνουν και σε τοπικό επίπεδο και η πολιτική γλώσσα γίνεται ολοένα και πιο σκληρή. Δεν σας κρύβω… πως φοβάμαι!

Θυμίζουμε

Θυμίζουμε ότι η εφημερίδα, για λόγους κοινωνικής πολιτικής, δεν χρεώνει τις αγγελίες ευρέσεως εργασίας, τις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις του Δήμου αλλά και των υπόλοιπων φορέων, εκκλήσεις για βοήθεια, όπως της Αλληλεγγύης, ή του Ορφανοτροφείου. Η εφημερίδα ως ιδιωτική επιχείρηση, εκτός από το φύλλο που εκδίδει, εισπράττει από τη διάθεση χώρου προς ιδιώτες ή προς το δημόσιο, οι οποίοι μέσα από αυτό θέλουν να επικοινωνήσουν οποιαδήποτε πληροφορία (εξαιρούνται οι επιστολές αναγνωστών και οι απαντήσεις προς προσωπικά σχόλια της εφημερίδας, καθώς και τα άρθρα – συνεργασίες) χρησιμοποιώντας την αναγνωσιμότητα για την οποία εργάζονται πέντε άμεσα απασχολούμενοι και πολλοί περισσότερα έμμεσοι, αλλά και συνεργαζόμενοι προμηθευτές αποκλειστικά του Αλμυρού. Με λίγα λόγια… στο φούρνο πας γιατί χρειάζεσαι ψωμί, πληρώνεις το ψωμί, στην εφημερίδα δημοσιεύεις γιατί έχεις ανάγκη την αναγνωσιμότητά της, άρα πληρώνεις το χώρο για τη δημοσίευσή σου. Αυτό αυτό επιβιώνει οικονομικά μια υγιής εφημερίδα.

Άντε, και με το καλό να μας έρθει το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα! (Αν δεν έρθει δοκιμάστε το άλλο πνεύμα, με τον οίνο μπροστά).