Φερόαι νήσοι

Κάπου 390 km βορείως τής Σκωτίας και 470 ΝΑ τής Ισλανδίας, υπάρχει μιά συστάδα νήσων με τό όνομα «Φερόαι ή Φαιρόαι» (Føroyar or Faerøerne or Färøerne). Έχουν έκταση 1400 km², μέγιστο υψόμετρο 882 m, πληθυσμό 46.000 κατ., και πρωτεύουσα τό Tórshavn. Τού χρόνου θα προκαλέσουν τό διεθνές ενδιαφέρον κι αναμένονται πολλοί επισκέπτες, διότι πρωί στίς 20/3/2015 θα συμβεί εκεί ολική έκλειψη Ηλίου γιά 167 δευτερόλεπτα (=2^λ 47^δ). Αυτή η έκλειψη έχει ιδιαίτερη σημασία καί γιά τόν λόγο οτι θα είναι η τελευταία γιά τήν Ευρώπη, μέχρι εκείνην τήν ολική τής 12^ης/8^ου/2026 (βόρ. Ισπανία). Από Ελλάδα θα δούμε (5-λεπτη) δακτυλιοειδή τό 2030, ενώ ολική τό 2088 !! Τέλος ολική έκλειψη Σελήνης θα δούμε σε 12 μήνες, πρίν τά ξημερώματα τής 28/9/2015. Γιά τήν επικείμενη ηλιακή έκλειψη (20/3/2015) στίς Φερόες έχουν ήδη διοργανωθεί κρουαζιέρες (‘ 0152437500, or www.omega-holidays.com) με τιμές περίπου 650 ₤, ενώ εάν δώσετε 1400 ₤ θα μπορείτε να τήν παρακολουθήσετε με αεροπλάνο που θα ακολουθεί τήν πρός τά βόρεια διαδρομή της και από ύψος 35.000 ποδών (= 10668 m).

Αλλά γιατί άραγε να γράφουμε γι’ αυτήν τήν έκλειψη Ηλίου με τόση ζέση και δέν πράξαμε κάτι παρόμοιο με τήν έκλειψη τής 22/7/2009 (Κίνα), ή με τήν έκλειψη 9/3/2016 (Ινδονησία), ή με εκείνην τής 21/8/2017 (Κεντάκυ ΗΠΑ) ; Ο λόγος είναι οτι οι Φερόες παρουσιάζουν ελληνικό ενδιαφέρον. Η δυτικότερη νήσος τους ονομάζεται … Μυκήνες (Mukines), είναι μικρή κι έχει 12 κατοίκους. Γεωγραφικό πλάτος φ= +62° 06΄ 32΄΄, και ο Ήλιος από τίς δικές μας Μυκήνες κάνει 2 ώρες γιά να φθάσει στίς Mukines. Από τό κοντινό αεροδρόμιο Vágar και δίνοντας μόνον 20 ₤ ανά άτομο, θα μπορούσατε να πάρετε ελικόπτερο γιά να τήν επισκεφθείτε, και να ξεναγηθείτε στήν πολυπληθή αποικία τών κλόουν πουλιών puffin που υπάρχουν σ’ αυτήν. Συγγενές είδος με τά puffins είναι ο θυελλοδύτης ο οποίος ενίοτε περνά από τίς Κυκλάδες. Αλλά και πάλι, τί σχέση να έχουν αυτές οι φεροϊκές Mukines με τίς δικές μας αργολικές Μυκήνες (Mycenae); Άλλωστε η ορθογραφία τους διαφέρει, πέραν που τίς χωρίζουν 3.415 km. Δέν αντιλέγουμε πως αυτά που θα γράψουμε δέν αποτελούν τίποτε παραπάνω από εκδοχές, αλλά χωρίς τήν αναζήτηση και διερεύνηση εκδοχών τίποτε δέν θα είχε πάει μπροστά.

Με τό ηλιοστάσιο τού Ιουνίου ο Ήλιος εκεί δύει στίς 22:22΄ χειμερινή τοπική ώρα, και ανατέλλει στίς 02:42΄ χ.τ.ω.. Οι λαοί που βρισκόμαστε κοντά στόν ισημερινό σε πλάτος φ<+45°, έχουμε τήν τάση να λέμε οτι ο Ήλιος βασιλεύοντας πάει στήν Δύση, επομένως οι αρχαίοι λαοί να πιστεύουν οτι η χώρα τού Ήλιου είναι κάπου στόν Ατλαντικό ή πέρα απ’ αυτόν. Όσοι όμως κατοικούν βορειότερα και μέχρι πλάτος φ ~ + 65°, άλλα πράγματα βλέπουν! Βλέπουν τόν Ήλιο βασιλεύοντας να πηγαίνει βόρεια, επομένως φυσικό είναι στίς μυθολογίες τους να λένε οτι το βασίλειο τού Ήλιου είναι κάπου στόν βόρειον Ατλαντικό. Δεδομένου οτι μέχρι τό 6000 π.Χ. η θάλασσα ήταν κατά πολλές δεκάδες μέτρα χαμηλότερα κι επομένως ο δίαυλος τής Μάγχης δέν υπήρχε και η Βρετανία ήταν ενσωματωμένη με τήν Ευρώπη, κρύο μέν, αλλά οι άνθρωποι πεζή μπορούσαν άνετα να εποικίσουν μέχρι και τήν Σκωτία. Έχοντες αρχικώς αποκτήσει κάποιαν ισχνήν γνώση γιά κάποιες βόρειες νήσους (Shetland) και κατόπιν κάποιαν έτι ισχνοτέραν γιά κάποιους θρυλούμενους υπερβορείους νήσους (Faroe), είκασαν οτι σε αυτούς πηγαίνει γιά να ξεκουραστεί κάθε βράδυ ο κοίρανος Ήλιος. Πιστεύεται οτι η λέξη Faroe είναι αρχαιονορβηγική και σημαίνει «νήσοι τών προβάτων». Δέν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε πρωτοπήγαν εκεί πρόβατα, αλλά πρόβατα σίγουρα συνεπάγουν ένδυση. Το είδος χλωρίδος τών Φερόων αποτελεί πρώτης τάξεως πόα γιά βοσκή, και τα συγκεκριμένα πρόβατα που υπάρχουν εκεί αποφέρουν πρώτης τάξεως μαλλί. Πώς να μήν συσχετίσουμε τήν λέξη «Φάρος», η οποία «ελληνική» αυτή λέξη σημαίνει ύφασμα. Στήν μυκηναϊκή γραφή βρίσκουμε τήν λέξη ως φάρFεhα η οποία προήλθε από τό φάρFεσα. Αλλά και αυτή από πού άραγε προήλθε; Ενδεχομένως έχει συμβεί το αντίστροφο, αλλά πιθανότατα προήλθε από τό «Φαραώ». Και τί σημαίνει Φαραώ; Σημαίνει «Μέγας Οίκος».

Εν συνόψει: Σύμφωνα με τούς βορείους λαούς, ο Ήλιος πηγαίνει γιά λίγες ώρες γιά να ξεκουραστεί κάπου βόρεια, στήν βορειότατη (έως τότε γνωστή) συστάδα νήσων οπου εκεί βέβαια τόν περίμενε το «Μεγάλο Σπίτι» του, δηλ. το «Φαραώ». Από τό ηλιακό ανάκτορο οι νήσοι ονομάστηκαν «Φαιρόαι» ενώ όταν αργότερα αναπτύχθηκε εκεί η (τόσο επιτυχής) εριουργία, τα προϊόντα αυτά ονομάστηκαν «φάρβεσα» → «φάροι». Αλλά το πράγμα δέν προχωράει! Πώς αυτές οι δύο έννοιες μάς θυμίζουν Αίγυπτο;

Έφτασε η ώρα να ανοίξουμε τόν Παυσανία. Περί τό 178 μ.Χ. έγραψε τά «Βοιωτικά» του. Ανοίγοντας στό 24^ον κεφάλαιο βλέπουμε εμβρόντητοι οτι η αρχαιότατη Αθήνα κι Ελευσίς ευρίσκονταν παραλημνίως στήν βοιωτική Κωπαΐδα !! Από άλλες πηγές πληροφορούμαστε οτι οι Άτλαντες αφού είχαν πάρει τήν Τυρρηνία, προσπάθησαν να κατακτήσουν καί τήν Ελλάδα. Έλαβαν αφορμή (5280; π.Χ.) από τήν εγκατάλειψη τής νήσου τών «Ηλυσίων Πεδίων» η οποία βρισκόταν 48 km ΝΔ τών Ψαρών (σήμερα βραχονησίδα «Μικρός Καλόγηρος»), και κήρυξαν τόν πόλεμο στήν Αονία (Βοιωτία). Όμως οι τότε προέλληνες με επικεφαλής τούς βοιωτείς αθηναίους κατάφεραν να τούς αποκρούσουν. Οι αποχωρούντες άτλαντες συμφώνησαν με τούς προέλληνες δύο τινα : 1^ον να λάβουν τίς Κυκλάδες (λές και ακολουθούσαν puffins), και 2^ον να οικειοποιηθούν τήν Αίγυπτο. Τρείς νήσους στήν σειρά (Κύθνος, Σύρος, Δήλος) τίς αφιέρωσαν αντιστοίχως στήν Αφροδίτη, Ερμή και Σελήνη (αρχικά η Δήλος λεγόταν Κύνθος [=Cynthia]). Μιάν νήσο νοτιότερα τήν ονόμασαν «Φάρος» από τίς Φαρόες, αλλά πολύ αργότερα το Φ ψιλήνθηκε κι έγινε Πάρος. Επίσης «αδελφικά» συμφώνησαν να ιδρυθεί εις ανάμνησιν τών βυθισθέντων Ηλυσίων Πεδίων, το Μαντείον τών Δελφών στήν Φωκίδα το οποίoν οι έλληνες θα κρατούσαν γιά 5000 χρόνια και κατόπιν να τό αποδώσουν στούς Λευκετίους (έτος 279 π.Χ.), δηλ. στούς ανθρώπους τού Παρισιού. Επίσης εις ανάμνησιν τής νησίδος Mukines τών Φερόων ίδρυσαν στήν Αργολίδα τίς Μυκήνες και ονόμασαν έτσι καί τήν Μύκονο. Στήν γλωσσολογία βλέπουμε κάποιους κανόνες στίς εναλλαγές φωνηέντων και διαφοροποιήσεις στίς βαθμίδες (συλλαβές). Έχουμε απαθείς, ετεροιωμένες & μηδενισμένες. Γιά τά 7 φωνήεντα μπορούμε να πούμε πως είναι 10, οτι 2 απ’ αυτά (ι, υ) είναι απόρροιες τών ημιφώνων (J, F ), και από τά υπόλοιπα 8 μόνον δύο είναι πραγματικά (ε, ο) καθότι τα υπόλοιπα 6 είναι απλώς παρεκβάσεις τους. Και παραδόξως, τα όλως αντίθετα μεταξύ τους βραχέα (ε, ο), εναλλάσσονται μεταξύ τους (ετεροιωμένες βαθμίδες).

Τελικά οι άτλαντες μετέβησαν στήν Αίγυπτο στήν οποίαν έμειναν γιά πάντα. Εκεί ο εκάστοτε άναξ θεωρείτο γιός τού Ηλίου, σύμφωνα με τίς δοξασίες που έφεραν από τά βόρεια, ήτοι τήν Juverna (=Ιρλανδία) και τήν Μητρόπολη (νήσο) Man. Πρίν τό 200 π.Χ. που μεταφράστηκε η Παλαιά Διαθήκη, το ρήμα «θρησκεύω» σήμαινε «φυλάσσω, τηρώ, ακολουθώ» (από τό απαρέμφατο «θράσκειν» → «αναμιμνήσκειν») και υπονοούσε τά ήθη και καταβολές μιάς κοινωνίας. Τελικός υπόλογος μιάς τέτοιας ενιαίας και «μνημειακής» κοινωνίας ήταν ο άναξ, και υπ’ αυτήν τήν έννοιαν ήταν ο Μέγας Αρχιερεύς, δηλ. γιά πολιτειακά θέματα και σεβασμό στήν προέλευση και καταγωγή τού έθνους. Ο αιγύπτιος άναξ έχοντας τό «Κά» μέσα του, είχε διπλή φύση: θε(σ)ϊκή και ανθρώπινη. Περί τό 3100 π.Χ. άναξ ήταν ο Μήνης, ο οποίος ταυτίζεται με τόν Νάρμερ αλλά προσονομαζόταν Μάνης-Μήνης ως προερχόμενος από τήν νήσο Man (συχνά το μακρό –α– γράφεται –η– · παράβλεπε Σελάνα → Σελήνη & δάμος → δήμος). Και πάνω απ’ όλα φυσικά, μιάν νησίδα τήν ονόμασαν Φάρος εις ανάμνησιν τών Φαιρόων και τής Πάρου. Περί τό έτος 1460 π.Χ. ο Τούθμωσι Γ΄ έκανε σε αυτήν λιμενικές εγκαταστάσεις, ενώ λίγο αργότερα οι αιγύπτιοι άνακτες άρχισαν να αποκαλούνται «Φαραώ», το οποίο στήν πραγματικότητα σημαίνει «Μέγας Οίκος».

π. Γεώργιος Γεωργιάδης