ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 20/9/2014

Στης Έκθεσης τα δυο …στενά

σκοτώσαν την αλήθεια.

Ψέματα πάλι κι άλλα «θα»

και πουθενά βοήθεια.

«Είναι μια τρικυμία μέσα σ’ ένα φλιτζάνι του τσαγιού», λέει μια Αγγλική παροιμία, για να αποδώσει περίπου το δικό μας πανομοιότυπο «φασαρία για το τίποτα». Αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα από το ετήσιο …θεατράκι των πολιτικών μας, κάθε Σεπτέμβριο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Κι αν, με τα χρόνια, μπορεί ν’ αλλάζουν τα πρόσωπα, οι ιστορίες του …Καραγκιόζη μένουν οι ίδιες κι αναλλοίωτες.

Αναρωτιέμαι: Κάθε φορά που οι πολιτικοί αρχηγοί μας (συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι) εκστομίζουν δημόσια τα ίδια, χιλιοειπωμένα ψέματα, για παροχές και δήθεν αναπτυξιακά προγράμματα, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, συμμάζεμα του κράτους και λοιπά …ηρωικά, έχουν ήδη πείσει τον εαυτό τους, ότι τα …χάφτουμε και ότι μπορούν πλέον εύκολα να μας παραμυθιάζουν;

Το πιο σημαντικό (γι αυτούς τους ίδιους), όμως, ντρέπονται(;) να μας το ομολογήσουν; Ότι για να γίνεις κάποτε πρωθυπουργός σ’ αυτήν τη χώρα, πρέπει πρώτα να πας να προσκυνήσεις τη …μεγαλόχαρη, την Ουασιγκτονίστρια και τους Εβραίους …χορηγούς της, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Με άλλα λόγια, να γίνεις πρώτα μαριονέτα, οσφυκάμπτης και σφογκοκολάριος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και μετά να χορέψεις (ελληνοπρεπέστατα) το…. «λεβέντης είσαι, μάτια μου».

Έτσι λοιπόν, δεν ξέρω αν θ’ αντέξουμε χωρίς …Τσίπρα. Χωρίς τσίπα αντέξαμε πάντως…

Εξήντα χρόνια τώρα, όλοι τους μου σερβίρουν το ίδιο παραμύθι, που με σκοτώνει. Κι απ’ αυτά, εδώ και 35 χρόνια «η Ελλάδα (επιστρέφει) στους Έλληνες». Χελώνα να ήταν, θα είχε επιστρέψει προ πολλού. Αλλά μάλλον δεν θα επιστρέψει ποτέ. Ζούμε σε αποικία, όπου διαρκώς είμαστε στο ίδιο έργο θεατές και «το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο.»

Κι ενώ ο λαός υποφέρει και βογκάει, χρόνια τώρα μέσα στην πρωτοφανή οικονομική κρίση, σε εννέα πολιτικά κόμματα μοιράζεται ήδη η β’ δόση της κρατικής επιχορήγησης, συνολικού ύψους 2,7 εκατ. ευρώ. Δείτε πως  μοιράζονται τα χρήματα: Η Νέα Δημοκρατία 814.370 ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ 744.192 ευρώ. Το ΠΑΣΟΚ 374.106 ευρώ. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 253.227 ευρώ. Η Χρυσή Αυγή 238.249 ευρώ (σ.σ. δεν θα τα λάβει λόγω των δικαστικών διώξεων που υφίσταται). Η Δημοκρατική Αριστερά 221.348 ευρώ. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας 176.988 ευρώ. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός 62.868 ευρώ. Οι Οικολόγοι Πράσινοι 62.868 ευρώ και Η Δημιουργία Ξανά (στην οποία συμμετείχαν Δράση και Φιλελεύθερη Συμμαχία) 29.780 ευρώ. Με άλλα λόγια, δηλαδή, εδώ ανατρέπεται ολοσχερώς το γνωστό καλαμπούρι, που έλεγε «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά». Τώρα έχουμε: «στον αγώνα χωριστά και στη μάσα… ενωμένοι». Σαν δεν ντρεπόμαστε…

Δυο εμπειρικοί σεισμολόγοι, που διατείνονται ότι έχουν το διαισθητικό χάρισμα των προβλέψεων ή σχετικά εργαλεία, προειδοποιούν για μεγάλο σεισμό στην Ελλάδα, σήμερα 20 Σεπτεμβρίου, γύρω στα 6 ρίχτερ. Ο ένας μάλιστα αναφέρει και επίκεντρο κάπου μεταξύ Πάτρας και Αιγίου. Αν θέλετε, τους πιστεύετε…

Έκλεισαν (συγχώνεψαν), λέει, 118 δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία, σε όλη τη χώρα, για να εξοικονομήσουν 228 χιλιάδες ευρώ. Αλλά, η περιφρούρηση του Σαμαρά στη ΔΕΘ, από 4.000 αστυνομικούς, κόστισε περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ.

Γράφει -μεταξύ άλλων- ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος στο unfollow: «Και ξαφνικά, όλη η χώρα έγινε αρχαιόφιλη. Άνθρωποι που δεν έχουν πάει ποτέ στο μουσείο που βρίσκεται δίπλα στην πόρτα τους, ξεροσταλιάζουν στα δελτία των 8 να δουν τα ρεπορτάζ από την Αμφίπολη. Άλλοι, που όταν βρέθηκαν αρχαιότητες στο οικόπεδό τους τις ξεπάτωσαν νύχτα, στήνουν καραούλι στους λόφους γύρω από τον Τύμβο Καστά, να δουν την ανασκαφή με τα κιάλια! Δημοσιογράφοι που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν το επιστύλιο από το περιστύλιο, παπαγαλίζουν με στόμφο λεπτομέρειες για «πτυχώσεις», «ιμάτια», «μαρμαροθετήματα» ενός τάφου που «πιθανώς έχει συλληφθεί» (sic!). Μα τι συνέβη; Σαράντα μέρες τώρα, σε όποιο κανάλι κι αν γυρίσεις, το βασικό θέμα είναι η ανασκαφή στον Τύμβο Καστά της Αμφίπολης. Όλες οι (κυβερνητικές) εφημερίδες και ιστοσελίδες το ‘χουν τάμα, πλάι στις εκτιμήσεις διαφόρων, ειδικών ή μη, για τον τάφο, να γράφουν κι ένα μονόστηλο για την «επιγραφή» που περιμένει να βρει ο Σαμαράς! Ο Σαμαράς αρχαιολόγος, όπως λέμε ο Καραγκιόζης φούρναρης. Έλυσε όλα μας τα προβλήματα ο Ιντιάνα Τζοόυνς της πολιτικής και του ’μεινε μόνο να βρει τον τάφο του Μεγαλέξανδρου ή της μάνας του ή του θείου του ή γενικώς κάποιου από το σόι. Δεν μας λένε τουλάχιστον, γιατί τους νοιάζει τόσο πολύ; Μήπως οι «ένδοξοι πρόγονοι» του Σαμαρά έχουν αφήσει παραγγελιά στους τοκογλύφους να μας σβήσουν το χρέος; Τους νοιάζει και τους κόφτει, προφανώς! Όχι όμως γιατί τους πήρε ο πόνος για το «εύρημα», αλλά γιατί πίσω από την υστερία για την ανασκαφή ενός Τύμβου (γνωστού από την δεκαετία του 1960-70) κρύφτηκαν τα πραγματικά θέματα που έπρεπε να βρίσκονται στη πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.»

Πολύ …θεούσος έγινε τελευταία ο Αλέξης Τσίπρας. Μετά την πρόσφατη επίσκεψή του στα Αγιορείτικα Μοναστήρια, σειρά είχε προχθές το Βατικανό και η κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο. Και μετά μου λες εμένα ότι δεν πάμε τάχα σε πρόωρες εκλογές. «Αρχαιολόγος» και Αμφιπολίτης στα ξεκούδουνα ο ένας, αριστερός …ψάλτης ξαφνικά ο άλλος. «Άρπα τον …Τσίπρα και χτύπα τον άλλο», δηλαδή…

Σχετικά τυχερή στάθηκε η περιφέρεια Αλμυρού, αφού στις πρόσφατες νεροποντές και καταιγίδες, που σάρωσαν άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα, εμείς δεν αντιμετωπίσαμε ακραία φαινόμενα, χαλάζια, πλημμύρες κτλ. Το εάν και κατά πόσο εμπλουτίστηκε ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας της λεκάνης του Αλμυρού, όμως, είναι ένα άλλο ζήτημα.

Λες και δεν είχε να παλέψει μ’ όλα τα στραβά και τα ανάποδα, η Ελληνική κτηνοτροφία, ο καταρροϊκός πυρετός της έλλειπε… Όπου ο φτωχός κι η μοίρα του.

Στα γνώριμα (και αποκρουστικά) φθινοπωρινά της κεσάτια έχει πέσει πάλι η τοπική αγορά. Ειδικά η εστίαση και διασκέδαση  έχει κάνει …οπλοφόρους τους καταστηματάρχες, να σημαδεύουν στις γωνίες, μήπως και πετύχουν πελάτη. Τα σχολικά, οι προκαταβολές για τα φροντιστήρια, η προμήθεια θερμαντικής ύλης για το χειμώνα, που κινητοποιεί από τώρα τους πιο προνοητικούς, όλες αυτές οι ασκήσεις …χημείας, μέσα στα ισχνά πορτοφόλια, μαζεύουν τον κοσμάκη στα σπίτια του. Ευτυχώς που υπάρχει και κανένας ποδοσφαιρικός αγώνας σε συνδρομητικά κανάλια και διακινείται κάπως ο …καφές και η πορτοκαλάδα. Από εκεί και πέρα το χάος…

Δεν είναι παράξενο που η Ελλάδα κατέχει πρωτεία στοιχηματικού ρίσκου στο ποδόσφαιρό της, όταν -με ρυθμούς χελώνας, είναι αλήθεια- προχωρούν οι αποκαλύψεις για τη μεγάλη εγκληματική οργάνωση παραγόντων, διαιτητών κτλ., που λυμαίνεται το χώρο και «στήνει», όχι μόνο παιχνίδια, αλλά ολόκληρα πρωταθλήματα. Είναι τεράστια τα οικονομικά συμφέροντα που σχετίζονται με το σύγχρονο ποδόσφαιρο και -δυστυχώς- τα πλοκάμια όσων παρανομούν τυλίγονται και γύρω από εκπροσώπους και φορείς της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, που έχει χωρίσει τις ομάδες, σε χαϊδεμένα παιδιά και απόπαιδα, ανάλογα με τις εκάστοτε ψηφοθηρικές της ανάγκες.

Εν τω μεταξύ, η βία στα γήπεδα καλά κρατεί, με πρόσφατο τον εγκληματικό ξυλοδαρμό φιλάθλου στη Νέα Αλικαρνασσό, κάτι που εξ ίσου δεν είναι παράξενο, μετά την απαξίωση και τη σαπίλα, γύρω από το δημοφιλέστερο άθλημα, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μόνο που αυτές οι ακραίες συμπεριφορές δυσφημούν το ποδόσφαιρο και απομακρύνουν τους υγιείς φιλάθλους από τις κερκίδες. Κι εύλογα αναρωτιέται κανείς; Ποιος θα απομείνει; Μόνο όσοι παράνομα πλουτίζουν από τη μπάλα και όσοι λίγοι ακόμη έχουν την υπομονή να τους ανέχονται;

Αγάπη, Πίστη, Σοφία και Ελπίδα, γιόρταζαν προχθές. Τι καλά να είχαμε από μία!! (Τις αρετές εννοώ, όχι τις …γυναίκες. Άλλωστε, 4 γυναίκες πώς να τις συντηρήσεις, τη σήμερον ημέρα;)

«Ένα πουλί, που κάθεται σ’ ένα δένδρο, ποτέ δεν φοβάται ότι το κλαδί θα σπάσει. Διότι η εμπιστοσύνη του δεν βρίσκεται στο κλαδί, αλλά στα φτερά του. Πίστεψε λοιπόν στον εαυτό σου».

Και μην ξεχνάς, ότι τα ηλιοβασιλέματα δεν θα ήταν τόσο όμορφα, χωρίς τη συννεφιά.